Μας κυβερνούν αγράμματοι, απάτριδες και αγύρτες

Σπύρος Στάλιας

Τι να εννοεί άραγε ο σοφός άνδρας λέγοντας μας ότι ‘ο σύνθετος τόκος (τα πανωτόκια) είναι το 8ο θαύμα του κόσμου, και όποιος τον αντιλαμβάνεται τον εισπράττει και όποιος δεν τον καταλαβαίνει τον πληρώνει!’

Το παρακάτω  γράφημα είναι από αυτά που είναι λίαν αποκαλυπτικό για το πώς αντιλαμβανόμαστε την ανάπτυξη στη ζωή μας και τον κόσμο. 

Η ασύμβατος αγία οικονομική τριάς : η σημασία της ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής

Σπύρος Στάλιας 

Κάθε Κυβέρνηση στον κόσμο, ανεξαρτήτου μορφής πολιτεύματος, θα επιθυμούσε το νόμισμα της να έχει μια σταθερή ισοτιμία ως προς τα αλλά νομίσματα, θα επιθυμούσε να ασκεί ανεξάρτητη νομισματική πολιτική και τέλος θα επιθυμούσε η διακίνηση  των κεφαλαίων να είναι ελεύθερη.Το άσχημο, και μάλιστα το πολύ κακό,  είναι,  ότι από τις τρεις αυτές οικονομικές επιλογές, μόνο δυο μπορεί να επιλέξει. Δεν μπορεί να έχει και τις τρεις μαζί. Δεν μπορούν και οι τρεις επιλογές να συνυπάρξουν. Είναι σαν να καίγεται το σπίτι σου και να σου πουν, διάλεξε δυο απ’ ότι έχεις αγαπητά μέσα στο σπίτι να σώσεις, αλλά το τρίτο θα καεί.

Οι πνιγμένοι στις δεξαμενές του ευρώ

 

                                                                                           Σπύρος Στάλιας

Η οικονομική πολιτική θα πρέπει να κρίνεται από τα αποτελέσματα της στον πραγματικό κόσμο, δηλαδή σε σχέση με την ανεργία, την παραγωγικότητα, την σταθερότητα των τιμών, τους αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, την υγεία, την παιδεία, την προστασία της κατοικίας και την ασφάλεια.Επίσης η οικονομική πολιτική δεν θα πρέπει ποτέ, σε σχέση με τους παραπάνω στόχους, να συμβιβάζεται με ιδέες ή αρχές, όταν η απόρριψη τους επιβάλλεται. Έστω και αν προκαλεί αυτό δυσθυμία σε ανθρώπους που δεν αντιλαμβάνονται την αξία των στόχων της οικονομικής πολιτικής, αυτό θα πρέπει να γίνεται.

Γιατί είναι θανατηφόρα η παραμονή μας στο ευρώ

Σπύρος Στάλιας

Ας μείνουμε αυστηρά στα οικονομικά.Το ότι είμαστε σε κρίση σημαίνει για την ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ ότι: 1) οι τιμές στην χώρα μας είναι άκαμπτες,2) οι μισθοί και τα ημερομίσθια δεν έχουν ευκαμψία προς τα κάτω,3) υπάρχει προτίμηση ρευστότητας ως προς την ζήτηση χρήματος και 4) το επιτόκιο είναι ανελαστικό σε σχέση προς τις επενδύσεις.Παράλληλα το χρήμα, στην περίπτωση μας το ευρώ, παραμένει ουδέτερο ως προς την αύξηση του ΑΕΠ και στη μείωση της απασχόλησης, είναι απλώς ένα μέσο μέτρησης και τίποτα άλλο.Ακολουθούμε το πρόγραμμα λιτότητας υποτίθεται, για να αποκαταστήσουμε την προσφορά από τις παραπάνω στρεβλώσεις και όσο το πρόγραμμα αυτό θα υλοποιείται τόσο και πιο πολύ η οικονομία θα τείνει προς ισορροπία με ένα 'φυσικό ποσοστό ανεργίας'.