Ανδρέας Παπανδρέου : Αδιέξοδη η πορεία προς το Ευρώ- Μια προφητική ομιλία το 1992

Πορευόμαστε προς μία ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μία γερμανική Ευρώπη ;

1992. Κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τον Ανδρέα Παπανδρέου στα έδρανα της Αντιπολίτευσης. Στη Βουλή διεξάγεται μια από τις πιο κρίσιμες συνεδριάσεις εκείνης της εποχής. Η κύρωση της συνθήκης του Μάαστριχτ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου με μία βαρυσήμαντη ομιλία στη Βουλή προειδοποιεί ότι η πορεία στην ΟΝΕ είναι αδιέξοδη και ότι το κόστος προσαρμογής της Ελλάδας στη ευρωπαική πραγματικότητα θα είναι υψηλό και με τεράστιες δυσκολίες. Με την μεγάλη εμπειρία του σε θέματα οικονομίας και γεωπολιτικής, ο Α.Π., αναλύει και προβλέπει, είκοσι χρόνια πριν, την εξέλιξη της κρίσης και τα αδιέξοδα που βιώνει η Ευρώπη σήμερα. Μια ομιλία δραματικά επικαιρη . Παρακάτω παρατίθεται η ομιλία του ως  αρχηγού τότε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης:

ΓΙΑΤΙ και ΠΩΣ πρέπει να επιστρέψουμε στη Δραχμή.

Η Κυβέρνηση είναι πρωταθλήτρια της ανομίας

 

του Παναγιώτη Ν. Κρητικού*

Κάτω από τον φόβο της καταψήφισης των στυγνών και σκληρών μέτρων των μνημονίων, αρχής γενομένης από το πρώτο, οι εκάστοτε κυβερνήσεις, για τη νομιμοποίησή τους (επιψήφιση), κινούνται στο περιθώριο των συνταγματικών πλαισίων ή και πέραν αυτών, πλαίσια τα οποία καθορίζουν τη νομοθετική λειτουργία, της Βουλής, δηλαδή τους Κανόνες της Κοινοβουλευτικής Δικονομίας. Με τις έκτακτες διαδικασίες η Κυβέρνηση χειραγωγεί την συντεταγμένη έκφραση της Λαϊκής Κυριαρχίας, δηλαδή η Βουλή. Και επί της ουσίας: όταν κοινωνικά αγαθά και ατομικά και συλλογικά δικαιώματα, προστατευόμενα ρητά από συγκεκριμένες συνταγματικές διατάξεις κατακρεουργούνται, υπάρχει ωμή παραβίαση αυτού τούτου του συνταγματικού χάρτη.

 

 

 

 

 

Η Κυβέρνηση των «Τριών Συμμάχων», με την συστηματική παράκαμψη της

Dean Andromidas : Η Ελλάδα και ένα σχέδιο Marshall για τη μεσογειακή λεκάνη

H Ελλάδα και ένα Σχέδιο Marshall για την Μεσογειακή Λεκάνη

 

 

Η ανάλυση που ακολουθεί αποτελεί μέρος ενός

μεγαλύτερου προγράμματος που καλύπτει όλη την περιοχή της Μεσογείου. Στα αγγλικά αυτό το

σχέδιο έχει τίτλο "Program for an Economic Miracle for Southern Europe, the Mediterranean Region

and Africa" και μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε αυτό στο pdf αρχείο στον παρακάτω σύνδεσμο.

http://www.larouchepub.com/special_report/2012/spec_rpt_program_medit.pdf

LaRouche : Σχέδιο επιστροφής στα εθνικά νομίσαματα

 

Δύο επιπέδων Τραπεζικό και Πιστωτικό Σύστημα, και ένα Οικονομικό Θαύμα για τη

Νότια Ευρώπη και την περιοχή της Με

σογείου.

Μόλις έχουμε αφομοιώσει ψυχολογικά το γεγονός ότι το σημερινό δια-Ατλαντικό νομισματικό

σύστημα δεν μπορεί να σωθεί-είτε θα διαλυθεί με μια ξαφνική αλυσιδωτή αντίδραση,

Κική Δημουλά στη Herald Tribune: "Θα ζήσουμε χειρότερα απ' ό,τι στη Χούντα"

             

 

Guardian: Οι Έλληνες εγκαταλείπουν το ευρώ και ψηφίζουν ΤΕΜ

Η Ελλάδα στη θηλιά του Ευρώ: Ένα κουστούμι που δεν της ταιριάζει

Της Κάισα Έκις Έκμαν

Tο προφητικό άρθρο που παρατήθεται πιο κάτω, δημοσιεύτηκε πριν απο περισσότερο από ένα χρόνο, στις 8 Αυγούστου 2011 στη  σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter, ναυαρχίδας του σουηδικού τύπου, και περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα όπως την είδε η ίδια μαι αναγνωρισμένη ευηπόληπτη δημοσιογράφος, αντίθετα με την κυρίαρχη προπαγάνδα των ευρωπαϊκών ΜΜΕ.

Πορεύεται ικανοποιητικά η οικονομία της Βουλγαρίας

Σε αντίθεση με ότι διαδίδουν οι ψευδολόγοι του κατεστημένου για να μας πείσουν ότι υποφέρουν το ίδιο με εμάς και χώρες έξω απο το ευρώ

Η ανάπτυξη της βουλγαρικής οικονομίας συνεχίστηκε για δεύτερο συνεχόμενο τρίμηνο φέτος, φτάνοντας το 0,5% το τρίτο τρίμηνο του 2012, ανακοίνωσε σήμερα το Εθνικό Στατιστικό Ινστιτούτο (NSI) της Βουλγαρίας, δείχνοντας ότι η πιο φτωχή οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταφέρνει να αποφύγει την ύφεση παρά την κρίση χρέους στην ευρωζώνη.

Μπερλουσκόνι : Η Ιταλία θα φύγει απο την Ευρωζώνη

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του πρακτορείου “Reuters”, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι άφησε με δήλωσή του στις 18/12/2012, ανοικτό το ενδεχόμενο αποχώρησης της Ιταλίας από την ευρωζώνη λόγω των συνεπειών της κρίσης χρέους στις οικονομίες του κοινού νομίσματος, προχωρώντας στον έμμεσο “εκβιασμό” να ζητήσει ουσιαστική ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προκειμένου να μπορεί η Φρανκφούρτη να παρεμβαίνει καθοριστικά στις οικονομικές εξελίξεις, αλλά και να κρατά χαμηλά το κόστος δανεισμού χωρών όπως της Ιταλίας, που στη δεδομένη συγκυρία αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.