Paul Krugman
The New York Times
28 του Μαρτίου, 2013
Είναι τώρα τρία χρόνια από τότε που πρότεινα μια πιθανή διαδρομή για την ελληνική έξοδο από το ευρώ: μια τραπεζική κρίση, που να συνοδευτεί από υψηλά όρια αναλήψεων από τράπεζες, παρόμοια με το 2001 της Αργεντινής (corralito). Και στη συνέχεια, όταν θα έχει υποχωρήσει ο πανικός, να επανέλθει η χώρα στο εθνικό της νόμισμα. Προφανώς, αυτό δεν έχει συμβεί. Παρά την μεγάλα αδιέξοδα, η δέσμευση της ελληνικής πολιτικής ελίτ με το ευρώ έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ισχυρή. Η ανάλυσή μου στον οικονομικό τομέα δεν ήταν λάθος, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τις πολιτικές μου υποθέσεις.
Παρόλα αυτά, η Κύπρος ακολουθεί τώρα το πρώτο μέρος του σεναρίου. Και επιτρέψτε μου να ρωτήσω και πάλι: ποιος ακριβώς, είναι ο λόγος για την παραμονή στο ευρώ; Η ευκολία και η αποδοτικότητα του ενιαίου νομίσματος δεν υπάρχει πια. Στο μεταξύ το μέλλον της Κύπρου μέσα στο ευρώ, προδικάζει χρόνια καταστροφικής ύφεσης και λιτότητας. Η ελπίδα και μόνο ότι, κατά κάποιο τρόπο θα αποκατασταθούν τα πράγματα και θα επανέλθουν στην προηγούμενη κατάσταση, είναι άραγε αρκετή για να δικαιολογήσει όλα αυτά;
b 4 5
b 4 5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου