Νέα πολιτικά κόμματα ανζητούν οι πολίτες

Γκάλοπ - βόμβα για τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα

Τέλος εποχής για το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα της χώρας καταγράφει έρευνα κοινής γνώμης της Marc. 

Η περίοδος της μεταπολίτευσης, όπου οι πολίτες ταυτίζονταν με τα κόμματα που ψήφιζαν, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Από την έρευνα διαφάινεται ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων που ανήκουν κυρίως στις μικρότερες και μέσες ηλικιακές κατηγορίες (18-54 ετών), σε ποσοστό 60%, επιθυμούν τη σύσταση νέων πολιτικών σχηματισμών για να δημιουργηθεί η ελπίδα ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε προς το καλύτερο. Αν και οι νεότερες ηλικίες (18-34 ετών) δε θεωρούν απαραίτητη την εξασφάλιση της παραμονής της χώρας στο ευρώ σε ποσοστό 55,2%, η πλειοψηφία των πολιτών επιδιώκει την παραμονή της χώρας στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης από τη δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών.

Η δημοσκόπηση καταγράφει την επιθυμία του εκλογικού σώματος για ανανέωση του σημερινού πολιτικού προσωπικού της χώρας. Μόλις το 6,4% των ερωτηθέντων θέλει να τοποθετηθούν πρωτοκλασάτα στελέχη των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση σε υπουργικούς θώκους σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί ανασχηματισμός.Οι πολίτες εμφανίζονται απογοητευμένοι από την πολιτική κατάσταση που επικρατεί και προβλέπουν για το 2013 αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού σε ποσοστό 81,4%. Περισσότεροι από τους μισούς ερωτώμενους που συμμετείχαν στο πανελλαδικό δείγμα της έρευνας (54,5%) εμφανίζουν έντονη τάση αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος και επιθυμούν τη δημιουργία νέων κομμάτων.

Το σύνολο των Ελλήνων πολιτών εμφανίζεται απαισιόδοξο για το 2013, αφού το 64,4% απαντά σε σχετική ερώτηση ότι περιμένει να υπάρχουν δυσμενείς εξελίξεις το επόμενο έτος. Περισσότερο απαισιόδοξη για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις εμφανίζεται η ηλικιακή κατηγορία των 35-54 ετών (71,2%) και ενώ στο ίδιο αρνητικό κλίμα βρίσκονται τόσο οι νέοι 18-24 ετών (60,1%) όσο και οι μεγαλύτερες ηλικίες των 55 ετών και άνω (60,1%). Οι γυναίκες (70%) αλλά και οι κάτοικοι της Αττικής (69,1%) κατέχουν τα πρωτεία στις δυσοίωνες προβλέψεις, καθώς η ανεργία έχει «χτυπήσει» προνομιακά τις δύο προαναφερόμενες κατηγορίες μετά την εφαρμογή του Μνημονίου.

Τα προβλήματα

H αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος εμφανίζεται έντονη στην αξιολόγηση της κυβέρνησης, καθώς η πλειοψηφία των πολιτών δεν πιστεύει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας,ενώ δύο στους τρεις πολίτες αμφισβητούν ότι οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί ο κυβερνητικός συνασπισμός μπορούν να οδηγήσουν σε ανάπτυξη και διέξοδο από την κρίση.

Οι πολίτες θεωρούν ότι τα κόμματα και το πολιτικό προσωπικό που διαθέτουν, κατέχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που έχει οδηγηθεί η χώρα και κρατούν αποστάσεις από τους πολιτικούς σχηματισμούς που ψηφίζουν στις βουλευτικές εκλογές.

Στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται στη χώρα το 2013 οι πολίτες διεκδικούν τη διαμόρφωση νέων σχημάτων, κυρίως στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Η εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και η έντονη αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος διαμορφώνουν ένα σημαντικό πολιτικό κενό εκπροσώπησης στο Κέντρο, που αποτελεί και το μήλον της έριδος για τους υπάρχοντες, καθώς και για τους υπό σύσταση πολιτικούς σχηματισμούς. Η νέα τάση που δημιουργείται στο εκλογικό σώμα απορρίπτει τις επιλογές στα «άκρα» της πολιτικής -είτε βρίσκονται στα δεξιά είτε στα αριστερά - και αναζητά ελπίδα για ανάπτυξη και πολιτική σταθερότητα σε κόμματα με πολιτικούς που δεν θα διαθέτουν το κλασικό προφίλ του «επαγγελματία».

Οι προτάσεις

Η έρευνα κοινής γνώμης που δημοσίευσε ένα βασικό έντυπο του κατεστημένου,  το «Εθνος της Κυριακής», αποκρυσταλλώνει τις τάσεις του εκλογικού σώματος, καθορίζοντας τα στοιχεία της νέας εποχής που χαράσσει το 2013: οι πολίτες επιθυμούν να «κλείσουν» οριστικά τον κύκλο της μεταπολίτευσης ανοίγοντας τον δρόμο σε νέα κόμματα, δημιουργώντας την ελπίδα για την εφαρμογή αναπτυξιακών πολιτικών. Προσδοκούν τη συθέμελη αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος, που έχει συνδέσει τη διαδρομή του με την κρίση που βιώνει η χώρα αλλά και με ολιγωρίες και πισωγυρίσματα στην αντιμετώπισή της.

Του Νίκου Β. Τσίτσα

a 2