Στη δύσκολη κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, συχνά εντρυφούμε στους τρόπους που οι προηγούμενοι από εμάς αντιμετώπιζαν παρόμοιους κινδύνους και σε ποιες αξίες βασίζονταν όταν έπαιρναν τις αποφάσεις τους. Αντλούμε έτσι δύναμη και έμπνευση από τα παραδείγματά τους. Βλέπουμε πως η υπερηφάνεια για την Ελλάδα, την πατρίδα, και τους Έλληνες σαν σύνολο, ήταν πάνω από την προσωπική υλική απολαβή των ατόμων. Το ΟΧΙ τους και η αντιμετώπιση του Ιταλικού τελεσιγράφου του Άξονος μας δείχνει αυτό τον δρόμο. Με σεβασμό και θαυμασμό στεκόμαστε μπροστά στα κατορθώματά τους.
Στο βιβλίο του ο Stanley Casson (Publ.Hamish Hamilton London, 1941) δίδει τον τίτλο «Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ». Οι μικροί ορθώνονται εναντίον των γιγάντων εισβολέων! Γράφει: «Η εκπληκτική άμυνα από τους Έλληνες της χώρας τους κατά της συντριπτικής δύναμης της Ιταλίας και ο λαμπρός τρόπος με τον οποίο η στρατηγική τους σχεδόν επέτυχε την πλήρη καταστροφή του μεγάλου ιταλικού στρατού εξηγείται. Η τραγική πορεία των γεγονότων που οδήγησαν στην συντριπτική επίθεση του γερμανικού στρατού και της πολεμικής αεροπορίας επί του ήδη εξαντλημένου ελληνικού στρατού αποτελεί της κορύφωση της ιστορίας. Οι Βρετανικές και Αυτοκρατορικής δυνάμεις που εστάλησαν στην Ελλάδα έφθασαν εγκαίρως για να βοηθήσουν την αναχαίτιση της γερμανικής επίθεσης, αλλά η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας, είχε αποφασιστική επίπτωση στην εκστρατεία.»
Το εξώφυλλο του «LIFE» της 16ης Δεκεμβρίου 1940 αφιερώνεται στον Έλληνα στρατιώτη τσολιά ο οποίος φαίνεται να υψώνεται σαν τεράστιο τείχος προστασίας του πολιτισμού και των αξιών που αντιπροσωπεύουν για όλη την οικουμένη οι στύλοι του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα. Οι επιστολές από το πολεμικό μέτωπο που ακολουθούν μας δείχνουν την αποφασιστικότητα και το υψηλό ηθικό των Ελλήνων.
«Κοζάνη, 27-10-1940: Αγαπημένη μου Νάκη, επήρα σήμερα το γράμμα σου της 25ης…
…Προτού στείλω το γράμμα μου τα γεγονότα εξελίχθησαν. Ευρισκόμεθα εις εμπόλεμον κατάστασιν με τους Ιταλούς. Έχουμε μαζί μας το δίκαιον και ελπίζω ότι ο Θεός θα βοηθήσει την Ελλάδα. Εμείς εδώ επάνω θα κάνωμε το καθήκον μας. Είμαι βέβαιος ότι η νίκη θα είναι μαζί μας. Σε φιλώ γλυκά - γλυκά καθώς και την κορούλα. Ασπασμούς σε όλους τους δικούς μας. Λούρος (Συντ/χης Λ.Γ..)»
« Τη 6η Φεβρουαρίου 1941
Αγαπητή μου αδελφή Μαριάνθη, σας χαιρετώ.
Έλαβον όλας τας επιστολάς πού μού γράφετε για τον θάνατον του αειμνήστου πατέρα μας,…Ο πόνος μου γιά τόν θάνατον τού συγχωρεμένου Πατέρα μας είναι μεγάλος και η θλίψις μου απερίγραπτος, μα ότι όμως και αν κάμω και καί όσον καί αν λυπηθώ αποτέλεσμα δεν φέρνω, γι’ αυτό σφίγγω την καρδιά μου, κάνω τον σταυρόν μου και λέγω δόξα τώ Θεώ. Μαζί με όλα αυτά συλλογίζομαι και την θέσιν την δικήν σου που μένεις σαν έρημη με δύο μικρά παιδιά σε ξένο χωριό τώρα που φεύγει ο Γεράσιμος. Ο καϋμός σου και το δίκηο σου είναι μεγάλο μη ξεχνάς όμως ότι δεν είσαι μόνη σου εις αυτήν την θέσιν, αλλά πολλές χιλιάδες σαν και σένα και ακόμη χειρότερα. Ακόμη μη ξεχνάς ότι μετά από τον Θεόν έχομεν την Πατρίδα, γνωρίζω δε πόσες θυσίες προσέφεραν και τι ηρωϊσμούς επέδειξαν οι αείμνηστοι πρόγονοί μας, γιά νά μάς αφήσουν πετρίδα ελεύθερη. Αυτή η πατρίς λοιπόν πού με τόσο αίμα είναι ποτισμένη μας καλεί τώρα να προσφέρομεν τά πάντα δι’ αυτήν, την περιουσίαν μας, το αίμα μας, την ζωήν μας για να την κρατήσωμεν για πάντα δοξασμένη και ελεύθερη….Περισσότερα δεν έχω να σου γράψω. Θέλω να έχεις γενναιότητα και υπομονή και να με κρατής δι’ όλα ενήμερον. Φίλησε έκ μέρους μου τά παιδιά. Περιμένω γράμμα σου αμέσως.
Σας ασπάζομαι, ο αδελφός σας, Μ.Α.»
«1-4-41
Αγαπητή μου Νένα, προχθές πήρα το γραμματάκι σου …
…Θα σου περιγράψω εν ολίγοις πώς είναι εδώ πάνω που είμαι εγώ. Ένα βουνό ψιλό περί τα 1500 μέτρα ύψος το χιόνι δεν έχει ακόμη λειώσει διότι δεν προφταίνει. Από κάτω από το βουνό πεδιάδα, με ένα ποτάμι στη μέση. Εδώ είναι η γραμμή η δική μας και η εχθρική στην άκρη του βουνού. Έχω σκάψει βάθος 2 μέτρων και από πάνω σκέπασμα με κορμούς δένδρων, πέτρες, κ.λ.π. για να μην έχει ανάγκη από οβίδες, στην άκρη του ορύγματος έχουμε ένα παραθυράκι για να βλέπη η διόπτρα προς το μέρος του εχθρού, δίπλα μου είναι το τηλέφωνον, το έχουμε για κάθε ενδεχόμενον, και να δίνω πληροφορίες σιε τον λοχαγό μου περι κινήσεως εχθρού. Το τσαντήρι μου είναι λίγο πιό πέρα κάτω από έναν τεράστιο βράχον και πεύκα, για να πάω από το γραφείο μου στην «πολυκατοικία» πηγαίνω σκυφτός διότι εδώ στο Μέτωπο όλοι περπατούν σκυφτοί για να μη δίνουν στόχον εις τον εχθρόν…Με πολλά φιλιά, Γιάννης».
Ο συγγραφέας του βιβλίου «GREECE AGAINST THE AXIS» υπηρέτησε από την αρχή με τη Βρετανική στρατιωτική αποστολή που συνδέθηκε με τον ελληνικό στρατό, υπηρετώντας μαζί τους σε όλη την εκστρατεία. Αναδεικνύει στο ευρύ κοινό το σχεδόν θαυμαστό ηθικό και τις δυνάμεις αντίστασης του ελληνικού στρατού και του λαού.
«Η αποφασιστικότητα μίας μικρής χώρας να αντισταθεί μέχρι θανάτου ενάντια στην εξολόθρευση αποτελεί την πιο εμπνευσμένη αντίδραση ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα που ο κόσμος είχε δει μέχρι τότε. Οι Έλληνες μπορούν πολύ καλά να ισχυρίζονται ότι έχουν αναβιώσει το πνεύμα της αρχαιότητας και δικαίωσαν τα επιτεύγματα των προγόνων τους».
Πηγή: http://goo.gl/gzShmd
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου