Πως θα γίνει η συγκροτημένη μετάβαση στη δραχμή και οι ευεργετικές συνέπειες για τη χώρα μας

Θεόδωρος Κατσανέβας

H ένταξή μας στην ευρωζώνη το 2002, έγινε με σκοπό να ισχυροποιηθεί η ελληνική οικονομία και να βελτιωθεί το βιοτικό μας επίπεδο. Όμως, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Ουδέποτε με τη δραχμή σε ειρηνικές περιόδους, βιώσαμε παρόμοια τραγωδία όπως η σημερινή. Αν και μέρος της ευθύνης φέρει το φαύλο πολιτικό μας σύστημα, σε οικονομική κατάρρευση βρίσκονται όλες οι χώρες κυρίως της νότιας ευρωζώνης, σε αντίθεση με όσες δεν έχουν ενταχθεί σε αυτήν.Το πρόβλημα είναι συστημικό. Οφείλεται στο συνδυασμό του υπερτιμημένου ευρώ με τις πολιτικές της ακραίας λιτότητας που επιβάλλει το Βερολίνο. Δύο δρόμοι υπάρχουν σήμερα. Ο ένας αυτός του ευρωμνημονίου που οδηγεί στην ατέλειωτη φτώχεια, μιζέρια και υποταγή. Και ο άλλος, στην ανατροπή του μνημονίου με μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα τη δραχμή, με νοικοκύρεμα του κράτους, αυτοδύναμη ανάπτυξη, εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη.

Η συντεταγμένη έξοδος από το ευρώ, συνεπάγεται την έκδοση εθνικού νομίσματος με φειδώ και μέτρο, που συνοδεύεται από προσωρινή στάση πληρωμών με προοπτική διαπραγμάτευσης για την επιμήκυνση και κούρεμα μεγάλου μέρους του χρέους και περίοδο χάριτος 2-3 ετών. Με στόχο την άμεση ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η δραχμή θα υποτιμηθεί μέχρι 50% έναντι του ευρώ, ώστε η νέα αναλογία ευρώ/δραχμή να γίνει 1:2.Για περίοδο ενός περίπου χρόνου, θα υφίσταται παράλληλα ια το ευρώ, όπως έγινε και με την εισαγωγή του το 2002.

Ένα ευρώ θα ισούται με δύο δραχμές. Στην πορεία, η διεθνής ισοτιμία της νέας δραχμής, μπορεί να διολισθαίνει ή να υπερτιμάται, ανάλογα με τη διεθνή οικονομική συγκυρία. Κατά την αρχική περίοδο της μετάβασης στη δραχμή διάρκειας 6-14 μηνών, σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχουμε επεξεργαστεί και τις σχετικές τεκμηριωμένες προβλέψεις, διασφαλίζονται η σημερινή αγοραστική αξία των αμοιβών με τιμαριθμική αναπροσαρμογή, η επάρκεια σε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, πρώτες ύλες,  και προσαρμόζεται ομαλά η οικονομία στο εθνικό νόμισμα, χωρίς σοβαρές παρενέργειες.

Η στάση πληρωμών ως αναγκαία διεθνής πρακτική

Μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι έχουν αγοράσει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου υποτιμημένα μέχρι και 89%, καταβάλλοντας δηλ. μόλις το 11% της αρχικής τους αξίας. Γιατί λοιπόν να μην μπορεί ένα ολόκληρο κράτος να αγοράσει τα χρέη του υποτιμημένα κατά 75% και ίσως και περισσότερο; Αν και αυτό απαγορεύεται από τους ευρωδανειστές μας, είναι μαχητό και δυνατό να γίνει άμεσα ή έμμεσα. Όσον αφορά τις ρήτρες δανεισμού που έχουμε υπογράψει σε Αγγλικό δίκαιο, παρόμοια θέματα υπόκεινται σε πολιτικού τύπου διαπραγμάτευση, όπως έχει γίνει σε πολλές άλλες περιπτώσεις, με πιο χαρακτηριστική αυτή της Γερμανίας, στην οποία χαρίστηκαν τα τεράστια χρέη της από δύο παγκοσμίους πολέμους. Από το 1824 έως το 2009 σημειώθηκαν τουλάχιστον 286 επίσημες χρεοκοπίες από 110 κράτη.

Η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει επισήμως τα έτη 1827, 1834, 1893, 1932 και με ιδιόμορφο τρόπο το 2010 και 2012. Η χρεοκοπία, η στάση πληρωμών δεν μπορεί να δαιμονοποιείται, αφού αποτελεί συνηθισμένη διεθνή πρακτική για κράτη και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι δανειστές μας θα εισπράξουν μέρος των δανείων τους, μόνο αν δώσουν την δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα.

Η πρότασή μας, εκτός των άλλων, αποτελεί ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο απέναντι στις ξένες κυβερνήσεις και στις αγορές. Η μετάβαση στη δραχμή θα μας επιτρέψει να προσφύγουμε σε διεθνείς συναλλαγές, σε διακρατικές συμφωνίες και προσφυγή στις αγορές, χωρίς τις απαγορεύσεις των Μημονίων. Σήμερα είμαστε αποκομμένοι από τις αγορές και έχουμε πτωχεύσει δύο φορές με την έλευση της κρίσης στις 23 Απριλίου του 2010 με την είσοδο στο ΔΝΤ και στις 21 Ιουλίου 2012 με το κούρεμα του PSI, με απομείωση κυρίως ελληνικών ομολόγων.

Αυτό είχε ως συνέπεια να ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), από τα οποία εισέπραξαν τεράστια ποσά οι διεθνείς κερδοσκόποι. Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε σε κατάσταση μόνιμης πτώχευσης. Οι αγορές μας έχουν από καιρό εγκαταλείψει και ουδείς μας δανείζει, ενώ οι ιδιώτες εισαγωγείς υποχρεώνονται να πληρώνουν με μετρητά. Με τις επαίσχυντες ρυθμίσεις των Μνημονίων, δεν επιτρέπεται στο ελληνικό κράτος να αναζητήσει δημόσιο δανεισμό από αλλού. Και έπονται χειρότερες μέρες αν συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο. Για να επιτευχθεί αύξηση της απασχόλησης και αποπληρωμή των χρεών μας, απαιτείται ετήσια ανάπτυξη της τάξης του 8%, κάτι το οποίο είναι εντελώς αδιανόητο.

Πληθωρισμός

Σύμφωνα με οικονομοτεχνικές μελέτες μας και με βάση ότι οι εισαγωγές προϊόντων αναλογούν στο 25,5% του ΑΕΠ, η μέση-σταθμισμένη αύξηση στις τιμές καταναλωτή, υπολογίζεται ότι θα ανέρχεται περίπου σε 15% στην αρχική φάση της μετάβασης. Αυτό αρχικά θα λειτουργήσει θετικά για την αναγκαία θέρμανση και αναπτυξιακή ώθηση της ελληνικής οικονομίας που σήμερα κατολισθαίνει με συρρίκνωση ή αναιμική πορεία του ΑΕΠ και πρωτοφανή αρνητικό πληθωρισμό της τάξης του -3%.

Αργότερα, ο πληθωρισμός, αναμένεται να συγκρατηθεί σε επίπεδα κάτω του 7-10%. Ο πληθωρισμός που είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος της μετάβασης, μπορεί να ελεγχθεί με ισορροπημένη έκδοση ποσότητας χρήματος, με την προσήκουσα τιμή του Μ2, ενός γνωστού δείκτη που αντιστοιχεί σε ποσοστό 10-15% του ΑΕΠ και εξαρτα΄ται απο τα επόιπεδα της ανεργίας και την οικονομική συγκοιρία. Η κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει κερδοσκοπικές καταστάσεις, να αντισταθεί σε πιέσεις συντεχνιών, επιχειρηματιών, ομάδων πίεσης, να δώσει την εικόνα σοβαρού διαχειριστή και όχι εύπλαστου πολιτικάντη.

Αύξηση μισθών και συντάξεων

Μετά τους αρχικούς 14 μήνες της μετάβασης και προσαρμογής στο εθνικό νόμισμα και ανάκτησης της αναπτυξιακής δυναμικής της οικονομίας, προγραμματίζεται η αύξηση των μισθών και των συντάξεων κατά 20% και του αγροτικού εισοδήματος κατά 30%, ενώ προβλέπεται η σταδιακή μείωση της ανεργίας κάτω του 10%.

Δάνεια και τραπεζικές καταθέσεις

Τα δάνεια μειώνονται κατά 50% και αυτό σημαίνει ότι δάνειο 100.000 ευρώ θα ισοδυναμεί με 100.000 νέες δραχμές. Δημιουργείται Στεγαστική Τράπεζα κατά το επιτυχημένο πρότυπο του εμπνευσμένου Προέδρου Φραγκλίνου Ρούσβελτ των ΗΠΑ το 1936 για αποτροπή πλειστηριασμών. Προστατεύονται οι τραπεζικές καταθέσεις μέχρι 100.000 ανά άτομο  (σε αναλογία 1 ευρώ =1 δραχμή) και για μεγαλύτερα ποσά με φθίνουσα αναλογία, ενώ ακολουθείται η δικαστική οδός για τα θαλασσοδάνεια. Για τις όποιες αναγκαίες εισαγωγές στην αρχική περίοδο της μετάβασης, αξιοποιούνται τα υπάρχοντα συναλλαγματικά και ρευστά διαθέσιμα της χώρας, καθώς και διακρατικές συμφωνίες ή και δανεισμός με προοπτική την αξιοποίηση ενεργειακών ή άλλων πόρων. Σύντομα, θα εισρεύσει ξένο συνάλλαγμα από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, την αύξηση των εξαγωγών, τις εισροές κεφαλαίων, από τα ναυτιλιακά και μεταναστευτικά εμβάσματα και τον τουρισμό.

Τρόφιμα

Η αυτάρκεια σε τρόφιμα από την εγχώρια αγορά είναι δεδομένη, όπως αποδεικνύεται από μελέτες και ειδικότερα της ΠΑΣΕΓΕΣ. Το γεωργικό προϊόν είναι έντασης εργασίας (η συμμετοχή δηλ. του κόστους εργασίας ανέρχεται περίπου στο 70-80% του συνολικού κόστους), με συνέπεια η προστιθέμενη αξία των αναγκαίων εισαγωγών σε λιπάσματα και καύσιμα, να έχει περιορισμένη επίπτωση στο συνολικό κόστος. Έτσι και αλλιώς, οφείλουμε να επιμένουμε ελληνικά. Γιατί όταν αγοράζουμε ελληνικά στηρίζουμε την χώρα μας. Και αυτό χρειάζεται να γίνει τρόπος ζωής σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. 

Φάρμακα

Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, παρ’ όλη την συρρίκνωση της τα τελευταία χρόνια, καλύπτει πάνω από το 50% των αναγκών της χώρας σε φάρμακα - ποσοστό που ασφαλώς μπορεί να διευρυνθεί και να καλύψει το σύνολο των γενόσημων φαρμάκων για την αντιμετώπιση του μεγαλύτερου μέρους των αναγκών της χώρας. Για ορισμένα σπάνια νέα φάρμακα, υπάρχει επαρκές συνάλλαγμα. Τώρα με το ευρώ και όχι παλαιότερα με τη δραχμή, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Αναβαθμίζεται και εκσυγχρονίζεται ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, καταργούνται οι μνημονιακές ρυθμίσεις που πλήττουν τα φαρμακεία, που παραμένουν οι αποκλειστικοί φορείς διάθεσης φαρμάκων.

Πρώτες ύλες

Σε αντίθεση με χώρες όπως η Γερμανία ή και η Κίνα, η Ελλάδα διαθέτει, αναλογικά με το μέγεθός της, μεγάλα αποθέματα πρώτων υλών, ορυκτού και φυσικού πλούτου. Το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών σε αργό πετρέλαιο καλύπτεται από τα ελληνικά διυλιστήρια που διαθέτουν ίδιους πόρους και έχουν συνάψει μακροχρόνιες συμφωνίες με πετρελαιοπαραγωγικές χώρες. Τα διυλιστήριά μας εξάγουν διυλισμένο πετρέλαιο ακόμα και σε πετρελαιοπαραγωγικές χώρες! Αν παρουσιαστούν κάποια προσωρινά προβλήματα, μπορεί να αντιμετωπιστούν με υπάρχοντα συναλλαγματικά διαθέσιμα ή με διακρατικές συμφωνίες για αγορές καυσίμων με πίστωση, κάτι που άλλωστε γίνεται και σήμερα, ή και με παραχώρηση δικαιωμάτων εξόρυξης υδρογονανθράκων. Παράλληλα, προωθούνται οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας, με ανάπτυξη και δικής μας τεχνολογίας, η ηλιακή, αιολική, θαλάσσια, υδροηλεκτρική κλπ. Ε

πισημαίνεται ότι, η υψηλή τιμή των υγρών καυσίμων στην Ελλάδα δεν οφείλεται στο κόστος αγοράς, αλλά στην βαρύτατη επιβάρυνσή τους από φόρους. Με τη δραχμή, ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα ενεργειακής επάρκειας, όπως δεν έχουν και όλες οι άλλες χώρες εκτός Ευρωζώνης ή και εκτός της Ευρώπης, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, τα Σκόπια, η Αλβανία, κλπ.

Αύξηση της απασχόλησης και μείωση της ανεργίας

Η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί θεραπεία σοκ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και υποτίμησή του κατά 50%. Όπως έγινε το 1953 από τον συντηρητικό Σπύρο Μαρκεζίνη, αυτό αναμένεται να δημιουργήσει ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση. Κατά τη διάρκεια και κυρίως μετά από την αρχική περίοδο προσαρμογής των πρώτων 6-14 μηνών, προβλέπεται σταδιακή συμπίεση της ανεργίας σε ποσοστά κάτω του 10%.

Συμπληρωματικά μέτρα προς την ίδια κατεύθυνση είναι, η επιδοτούμενη απασχόληση με ειδική έμφαση σε νέους, ΑΜΕΑ, γυναίκες, ώριμους απολυμένους εργαζόμενους, άτομα του κοινωνικού περιθωρίου, κλπ. Επίσης, η αναβάθμιση του επαγγελματικού προσανατολισμού, η δημιουργία χάρτη εθνικών και τοπικών αναγκών για την αγορά εργασίας και η σύνδεσή του με την εκπαίδευση, προγράμματα δια βίου κατάρτισης, ο εκσυγχρονισμός των γραφείων εργασίας του ΟΑΕΔ, η επιβράβευση της επιχειρηματικότητας και ειδικότερα της καινοτομίας, η προώθηση αποδοτικών πρωτοβουλιών τοπικής ανάπτυξης, η ενίσχυση της υγιούς μεταποιητικής δραστηριότητας και ειδικότερα των εξαγωγών, η αποτροπή παρασιτικών δραστηριοτήτων της ήσσονος προσπάθειας.