Η νεογερμανική βελούδινη ευρωκατοχή και η ανάγκη πατριωτικού αναχώματος, για ένα νέο ΕΑΜ

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Στη χώρα μας, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, δεν έλειψαν ποτέ οι Εφιάλτες, οι Κουίσλιγκ, οι Γερμανοτσολιάδες, οι μονίμως πρόθυμοι να υπηρετήσουν την εξουσία των ισχυρών σε βάρος και της ίδιας τους της χώρας. ιστορικά, η ξένη κατοχή υπηρετείται από μια ντόπια ξενόδουλη και αλλοτριωμένη άρχουσα τάξη, η οποία πλουτίζει μέσα από την αφοσίωσή της στους εκάστοτε ισχυρούς της διεθνούς γεωπολιτικής σκακιέρας. Αυτή η άρχουσα τάξη, σε παλαιότερες φεουδαρχικές εποχές, χρησιμοποιούσε στρατιές άξεστων και βάναυσων μισθοφόρων πολεμιστών που επέβαλλαν την εξουσία των ισχυρών με τη δύναμη του ξίφους, των όπλων και της βίας.

Σήμερα τα όπλα, η βία, η αιματοχυσία, έχουν υποκατασταθεί από τα κεντρικά ΜΜΕ και κυρίως από την τηλεόραση,  που υπνωτίζει και χειραγωγεί το ζαλισμένο πλήθος. Σημασία δεν έχει το μήνυμα αλλά το μέσο. Έτσι έχει επιβληθεί μια κατ’ επίφαση «δημοκρατία», που ελέγχεται απόλυτα μέσα από ψέματα και στρεβλώσεις της αλήθειας που διοχετεύουν συστηματικά οι εντεταλμένοι προπαγανδιστές του συστήματος. «Δόξα το Θεό που υπάρχει δημοκρατία και ψηφίζουν οι άνθρωποι», όπως γράφει ειρωνικά και ο Τζών Γκρίσαμ

Η βάρβαρη Χιτλερική κατοχή που επιβλήθηκε στη χώρα μας με τα ερπυστριοφόρα και την ανοιχτή βία, έχει υποκατασταθεί από μια νέα αβλούδινη νεογρμανική κατοχή, όπου ο τρόπος που επιβάλλετα και τα κυρίαρχα πρόσωπα είναι λιγότερο ορατά. Πρόκειται για μια αλυσίδα που στη βάση της έχει τους διατεταγμένους δημοσιογράφους και δημοσιολογούντες και στα μέσα κλιμάκια την άρχουσα τάξη της κομπραδόρικης ντόπιας πλουτοκρατίας. Στην κορυφή της αλυσίδας, βρίσκονται οι ξένοι  υπερκυρίαρχοι που επιβάλλονται με την οικονομική εξουσία και στην περίπτωσή μας με το «άγιο δισκοπότηρο» της ευρωφυλακής.

Η μικρή πλην έντιμος Ελλάς, παραμένει έρμαιο στις διεθνείς συγκρούσεις συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων που διαφεντεύουν την υφήλιο. Δεν είναι τυχαία η επιμονή της Ουάσιγκτον να παραμείνουμε πάση θυσία στο ευρώ. Αυτό εξηγείται με την προσπάθεια της τελευταίας να αφαιρέσει από το Βερολίνο μέρος της ανερχόμενης ισχύος του που επιδιώκει μέσα από την ισχυροποίηση του ευρώ, όπου δε χωράει η Ελλάδα.

Από μέρους μας δεν μπορεί να ψέγουμε μοιρολατρικά μόνο τους «κακούς» ισχυρούς ξένους που επιβουλεύονται εμάς τους αδύναμους. Αυτό ίσχυε και ισχύει πάντοτε στο ξετύλιγμα της ιστορίας. Το τραγικό για τη χώρα μας είναι ότι, υπάρχει ένα τεράστιο κενό στο δημοκρατικό πατριωτικό χώρο που θα μπορούσε να ορθωθεί ως ανάχωμα απέναντι στην ξένη κατοχή, στη βελούδινη χούντα του ευρώ και να προασπίσει στο μέτρο του εφικτού τα συμφέροντα της χώρας και του μέσου πολίτη. Όταν αυτό γίνει αντιληπτό, τότε ίσως μπορούμε να ελπίζουμε. Η  ανάγκη ενός ισχυρού, πανεθνικού, πατριωτικού αναχώματος, ενός νέου ΕΑΜ όπου θα συμμετέχουν όλοι οι έντιμοι Έλληνες πατριώτες, αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί είναι το ζητούμενο σήμερα.