Του Θεόδωροςυ Κατσανέβα
Με άρθρα και δημόσιες παρεμβάσεις μας έχουμε επανειλημμένα επισημάνει κάτι που τώρα πλεόν είναι ευρύτερα γνωστό. Ότι η Ουάσιγκτον για δικούς της λόγους επέμενε και πέτυχε την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, σε αντίθεση με το Βερολίνο, που επίσης για δικούς του λόγους, ήθελε το προσωρινό ή και μόνιμο Grexit. Οι ΗΠΑ και κατά δεύτερο λόγο η Γαλλία, θέλουν μια αρκετά ισχυρή Γερμανία ως ανάχωμα απέναντι στη Ρωσία, αλλά όχι πανίσχυρη, σε βαθμό που θα αμφισβητήσει τη διεθνή πρωτοκαθεδρία της Ουάσιγκτον. Αντίθετα, ο κύριος στόχος της σημερινής ηγεσίας της Γερμανίας με τους Μέρκελ-Σόϊμπλε επικεφαλείς, είναι η δημιουργία μιας πανίσχυρης γερμανικής ευρωζώνης με αυστηρούς κανόνες και υπερτιμημένο νόμισμα, με στόχο την απόλυτη κυριαρχία και επεκτατική δυναμική του Βερολίνου. Στα σχέδιά τους αυτά, δε χωράει σήμερα η Ελλάδα. Αν ανατραπούν οι αυστηροί κανόνες της γερμανικής ευρωζώνης για την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να γίνει το ίδιο για την Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και την ίδια τη Γαλλία. Και τα σχέδιά της για τη γερμανική υπερκυριαρχία θα ανατραπούν.
Ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε επεδίωξε και επιδιώκει το Grexit για αυτούς τους λόγους που συντάσσονται με τη Γερμανοποίηση της βορειοκεντρικής Ευρώπης, κάτι που σε τελευταία ανάλυση δεν είμαστε εμείς που μπορούμε να ανατρέψουμε. Το τραγικό είναι ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη χειρότερη επιλογή για τη χώρα μας, υπακούοντας στις βουλές και τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον, η οποία του προσέφερε αόριστες υποσχέσεις υποστήριξης. Γι΄αυτό και το Αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ, πιέζει τη Γερμανία για μερική αναδιάρθρωση του χρέους, κάτι δηλ. σαν τη χορήγηση ασπιρίνης στον άρρωστο. Φτάσαμε στο σημείο όπου το ΔΝΤ,το Πρυτανείο του νεοφιλελευθερισμού, να εγκαλεί το Βερολίνο από τα αριστερά !
Η έξοδος από την ευρωζώνη, προσωρινή ή μόνιμη, με στήριξη για το νέο εθνικό νόμισμα από τους δανειστές, όπως προτάθηκε από το Βερολίνο, μπορεί να μην ήταν η άριστη λύση, αλλά ήταν αναμφίβολα μια πολύ καλύτερη εναλλακτική διέξοδος απ’ αυτήν που υποχρεώθηκε να επιλέξει ο Αλέξης Τσίπρας, πιεζόμενος σκληρά από την Ουάσιγκτον. Το τρισχειρότερο δηλ. τρίτο μνημόνιο του «πάση θυσία στο ευρώ» που προδικάζει μια πορεία απόλυτης φτωχοποίησης και υποτέλειας της χώρας. Αποδεικνύεται δηλ. το παράδοξο γεγονός ότι, η Ουάσιγκτον και όχι το Βερολίνο μας οδήγησε στο αδιέξοδο.
Βέβαια, το δράμα δεν έχει τελειώσει. Σύντομα θα φανούν οι τραγικές επιπτώσεις της προσκόλλησης στο καταστροφικό ευρωμνημόνιο. Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι, στο κοντινό μέλλον θα υπάρχει εναλλακτική δημοκρατική, πατριωτική έκφραση του 62% του αντιμνημονιακού όχι και να μην αφεθεί η διαχείρισή του στα χέρια της Χρυσής Αυγής. Η ιστορία θα χτυπήσει και πάλι την πόρτα της χώρας πολύ σύντομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου