Τάσος Τσακίρογλου
Οσοι παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν αναμφίβολα διαπιστώσει μια συντριπτική αλήθεια: τα ΜΜΕ σταδιακά «έγιναν ουραγός στις δυνάμεις τις οποίες θα έπρεπε να ελέγχουν» (Serge Halimi, διευθυντής της «Monde Diplomatique») ή, όπως το διατύπωσαν πρώτοι στο άρθρο τους με τον ίδιο τίτλο οι Gilles Balbastre και Pierre Rimbert, μετατράπηκαν στο «μαντρόσκυλο της εξουσίας».
Φυσικά οι δυνάμεις που τα ΜΜΕ θα έπρεπε να ελέγχουν σήμερα δεν είναι άλλες από τις «δυνάμεις της αγοράς», δηλαδή το αμαρτωλό χρηματοπιστωτικό σύστημα και η ανεξέλεγκτη εξουσία του πάνω σε κράτη και λαούς.
Μια πραγματικά πρόσφατη case study του πώς τα κυρίαρχα μίντια πρωταγωνιστούν σε «πραξικοπήματα» στο εσωτερικό χωρών αποτέλεσε η στάση των αχαλίνωτων ομίλων ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης στη Βενεζουέλα, με τον περίφημο «βρόμικο πόλεμο της ενημέρωσης» κατά του τότε προέδρου Ούγκο Τσάβες, ο οποίος ανέβηκε στην εξουσία το 1998 με ελεύθερες, πολυκομματικές και δημοκρατικές εκλογές.
Ακόμα πιο πρόσφατα, μόλις τον περασμένο Ιούλιο, είδαμε τα «δικά μας» ιδιωτικά ΜΜΕ, δηλαδή τους ομίλους των επιχειρηματιών μιντιαρχών, να μετατρέπονται σε «φύλακες της οικονομικής τάξης πραγμάτων» και «να αποδέχονται τον νέο τους ρόλο ως αντιλαϊκής εξουσίας» (Ignacio Ramonet, πρώην διευθυντής της «Monde Diplomatique»).
Οι ιδιοκτήτες των μιντιακών ομίλων, άνθρωποι που, στην πλειονότητά τους, μεγαλούργησαν και πλούτισαν αφαιμάσσοντας τον κρατικό κορβανά ελέω διαπλοκής με τις κυβερνήσεις του δικομματισμού ή δανειζόμενοι από τους αμαρτωλούς τραπεζίτες, ακόμα και χωρίς τις στοιχειώδεις εγγυήσεις, σήμερα επιχειρούν να εμφανιστούν ως υπέρμαχοι της ελευθερίας του Τύπου και διωκόμενοι από μια αντιδημοκρατική κυβέρνηση.
Η σημερινή κρίση των ΜΜΕ και η απώλεια της αξιοπιστίας τους δείχνουν με κραυγαλέο τρόπο ότι η ενημέρωση, που ενδιαφέρεται πρωτίστως να μην ενοχλήσει τους ισχυρούς, να μην πλήξει τη διαφήμιση και να συκοφαντήσει όποιον αμφισβητεί τη σημερινή σάπια κατάσταση, έχει εξαντλήσει τα όριά της.
Τα συστημικά ΜΜΕ -τηλεοπτικά δίκτυα, ραδιόφωνα, εφημερίδες, ιστότοποι- έχουν υιοθετήσει σαφώς τη στάση «ο εχθρός λαός». Είναι πλέον η ώρα οι πολίτες να υιοθετήσουν τη στάση προς αυτά τα μίντια «ο εχθρός του λαού». Η ένταση της οικονομικής κρίσης προκάλεσε όχι μόνο πολιτική πόλωση και έφερε στην εξουσία την -με όποιες ενστάσεις- «πρώτη φορά Αριστερά», αλλά ανέδειξε και το βαθύ μιντιακό σύστημα ως ένα βασικό εμπόδιο για την όποια προοδευτική αλλαγή.
Αυτά τα ίδια ΜΜΕ που απειλούν ότι, εάν υπάρξει αλλαγή, «θα γίνουμε Βόρεια Κορέα», στο εσωτερικό τους έχουν προ πολλού υιοθετήσει τις αρχές και τους κανόνες λειτουργίας ενός αντιδημοκρατικού και ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Λογοκρισία, αυτολογοκρισία, παραποίηση, προπαγάνδα, παραπληροφόρηση, πλαστογράφηση, μονομέρεια, μεροληπτικότητα υπέρ των ισχυρών, διώξεις διαφωνούντων και πάει λέγοντας. Με λίγα λόγια, όταν η έντιμη παρουσίαση της κατάστασης έρχεται αντιμέτωπη με τα ιδιοτελή συμφέροντα των ιδιοκτητών και των πολιτικών πατρόνων τους, τότε κυριαρχούν πάντα τα δεύτερα.
Η κυβέρνηση Τσίπρα επιβάλλεται να εφαρμόσει τη νομιμότητα στον χώρο των μίντια απαρεγκλίτως και θα πρέπει να ξέρει ότι, σε περίπτωση που το κάνει, θα έχει την πλειονότητα των πολιτών μαζί της. Διαφορετικά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου