Αλεξ.Ν. Λαζαρίδης
Τελευταία άρχισε να γίνεται δειλά-δειλά συζήτηση για επάνοδο της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα (στη δραχμή μας). Η πλειονότητα των ελλήνων άρχισε να διερωτάται μήπως η εσπευσμένη είσοδός μας στο ευρώ ήταν εσφαλμένη.Η έναρξη της αποτυχίας της μετάβασής μας στο νέο νόμισμα «σχεδιάσθηκε» σε στυλ χύμα από την πρώτη στιγμή. Πώς είναι δυνατό ο μισθός 100.000 δρχ. να μετατρέπεται σε 300ευρώ, ενώ η εφημερίδα της μιας δραχμής να γίνεται 1 ευρώ, ένα μάτσο μαϊδάνος των 50 δρχ. να αντιστοιχίζεται σε 0,5 ευρώ κλπ. Από τη στιγμή εκείνη προδιαγράψαμε το μέλλον μας, δηλ. την σταδιακή πτώχευσή του ελληνικού λαού.
Αποτέλεσμα: αυξήσεις για την αντιμετώπιση της διαφοράς αυτής. Και μάλιστα αυξήσεις με χρήμα που δανειζόμασταν. Και δανειζόμαστε, πιστεύοντας ή ότι οι δανείζοντες είναι κουτόφραγκοι, ή έχοντας στη σκέψη μας ότι, όταν θα χρειασθεί να περάσουμε από το ταμείο των δανειστών, δεν θα ζούμε εμείς και ως εκ τούτου το πρόβλημα θα είναι σε αυτούς που θα μας ακολουθήσουν.
Μέχρι τότε (πριν το ευρώ) μπορούσαμε να παράγουμε κάτι που έφερνε πλούτο στη χώρα. Το ακριβό ευρώ, οι (αμφιλεγόμενες) επιδοτήσεις και η συγκυρία της φθηνής ανατολικής αγοράς (Κίνα, Ινδία)συμπλήρωσαν και ολοκλήρωσαν το καταστροφικό έργο της ελληνικής οικονομίας.
Οι Έλληνες σήμερα διαιρούνται σε δυο ομάδες:σε εκείνους, που επιμένουν στην παραμονή μας στο ευρώ (δεν θέλω να εξετάσω ποιοι είναι αυτοί που υποστηρίζουν την άποψη αυτή και ποιες οικονομικές προεκτάσεις τους χαρακτηρίζουν) και σε εκείνους, που κλείνουν το μάτι τους προς ένα εθνικό νόμισμα γιατί βλέπουν ότι βρίσκονται στο αστερισμό του ευρώ, χωρίς ευρώ.
Σε όσους τολμούν να ατενίζουν σε εθνικό νόμισμα, η μόνη αντίδραση των διαφωνούντων στην άποψη αυτή είναι η μονότονη φράση: «Αυτοί που διατείνονται επάνοδο σε εθνικό νόμισμα, το κάνουν γιατί με το εθνικό νόμισμα θα μπορέσουν να αγοράσουν οτιδήποτε ελληνικό μισοτιμής». Μπορεί να είναι αποδεκτή η άποψη αυτή. Όμως στην περίπτωση της εις ευρώ παραμονής όλα αυτά θα αγορασθούν από τους ξένους, που, φυσιολογικά για τα κέρδη που αποφέρουν οι αγορές αυτές, θα φορολογούνται στα δικά τους κράτη (αεροδρόμια, λιμάνια και άλλα που δρομολογούνται). Τι μας συμφέρει λοιπόν;
Και το φυσικό ερώτημα είναι: γιατί, μεταβαίνοντας σε εθνικό νόμισμα, να μην ανασκουμπωθούμε και να το αποκαταστήσουμε ισχυρό και κυρίως σταθερό;
Η συνταγή: να δουλέψουμε και να ενστερνισθούμε τη φράση: «στήκετε, μη τις εστί ο συλαγωγών υμάς δια της φιλοσοφίας και κενής απάτης».
O Αλεξ.Ν. Λαζαρίδης είναι τ. καθηγητής ΤΕΙ,
Πηγή : Ελευθερία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου