Ζοφερό είναι το κλίμα αναφορικά με την παιδική φτώχεια στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της UNICEF καθώς υπολογίζεται πως 424.000 παιδιά ζουν στη χώρας μας υπό αυτό το καθεστώς. Σύμφωνα με την έκθεση, το 2014 η παιδική φτώχεια ανήλθε στο 25,3%, ποσοστό αυξημένο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2010 (22,3%). Η έρευνα αποτυπώνει επίσης το μεγάλο ποσοστό των οικογενειών που εμφανίζουν σοβαρή υλική αποστέρηση, δηλαδή έχουν αντικειμενική αδυναμία
να πληρώσουν τουλάχιστον τέσσερα από εννιά αγαθά και υπηρεσίες (ενοίκιο, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, θέρμανση, κρέας, διακοπές, τηλεόραση, αυτοκίνητο, τηλέφωνο). Το επίπεδο σοβαρής υλικής αποστέρησης ανήλθε το 2015 στις οικογένειες με παιδιά στο 26,8%. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται δραματικά στις μονογονεϊκές οικογένειες (36,6%) και στις πολύτεκνες οικογένειες (31,3%). Υπενθυμίζεται πως την Τρίτη 19 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί ο ετήσιος Ραδιομαραθώνιος της UNICEF σε συνεργασία με την Ελληνική Ραδιοφωνία και με τη συμμετοχή περισσότερων από 100 ραδιοσταθμών σε όλη τη χώρα, οι οποίοι θα αφιερώσουν μέρος ή όλο το πρόγραμμά τους στο σκοπό του Ραδιομαραθωνίου.
Επίσης, από το 2010, οπότε γίνεται έντονη η κρίση στην Ελλάδα, οι οικογένειες με παιδιά έχουν προχωρήσει σε δραματική μείωση των καταναλωτικών δαπανών τους. Ενδεικτικά για μια οικογένεια με δύο παιδιά η μέση μηνιαία καταναλωτική δαπάνη ανερχόταν το 2014 σε 1.551 ευρώ, ενώ το 2008 το αντίστοιχο ποσό ήταν 2.832 ευρώ.
Έπειτα από ανάλυση των δεδομένων της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat της περιόδου 1995-2015 αναδεικνύεται εξάλλου η δραματική επιδείνωση του επιπέδου διαβίωσης των παιδιών στην Ελλάδα, καθώς η παιδική φτώχεια αυξήθηκε κατά 6,3%, κάτι που σημαίνει ότι 122.340 περισσότερα παιδιά βρέθηκαν αντιμέτωπα με τον κίνδυνο της φτώχειας.
Η διαχρονική ανάλυση της φτώχειας με βάση τις ηλικιακές ομάδες δείχνει επιπλέον ότι η φτώχεια των παιδιών έχει αυξηθεί περισσότερο από ότι η φτώχεια των ενηλίκων από το 1995 μέχρι σήμερα (6.3% έναντι 4,6% αντίστοιχα).
Την έρευνα εκπόνησε επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Στέφανο Παπαναστασίου, διδάσκοντα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
«Η έκθεση αφορά στα παιδιά της οικονομικής κρίσης, τα οποία αποτελούν τα σιωπηλά θύματα των μέτρων λιτότητας που επιβάλλονται στη χώρα μας», επισήμανε σε σχετική συνέντευξη τύπου η πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της UNICEF, Σοφία Τζιτζίκου. «Υπάρχει και μια άλλη ομάδα παιδιών, τα προσφυγόπουλα», πρόσθεσε η ίδια, «τα οποία ξεπερνούν το 50% των προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας και αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης».
«Οι αλλεπάλληλες οικονομικές κρίσεις, οι πόλεμοι και τα πολλαπλά προβλήματα οδηγούν στη φτώχεια. Δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια χωρίς να καταπολεμήσουμε τις αιτίες της», υπογράμμισε η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου. «Η οικονομική κρίση μας έχει οδηγήσει να κάνουμε διαχωρισμό ανάμεσα στην οικονομική πολιτική και την κοινωνική πολιτική. Δεν μπορούμε όμως να ασκούμε πολιτικές που να περικόπτουν τις δαπάνες στην υγεία και την παιδεία και να ερχόμαστε με την κοινωνική πολιτική να καλύψουμε τα κενά που δημιουργούνται. Οι δύο αυτές πολιτικές είναι αλληλένδετες», συμπλήρωσε.
Εξάλλου, σε ανάλυση του θεσμικού πλαισίου για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού που επιχειρείται στην έκθεση, διαπιστώνεται ότι στην Ελλάδα σε συνταγματικό και νομοθετικό επίπεδο υπάρχει ένα πλέγμα διατάξεων που διασφαλίζει την επαρκή προστασία. «Εκεί που υπάρχει πρόβλημα είναι στην εφαρμογή των νόμων προστασίας», εξήγησε η νομικός, Μαριάνθη Νταφούλη.
Όσον αφορά στο προσφυγικό, η ίδια υπογράμμισε ότι παρατηρείται η εφαρμογή της μετατόπισης των διαδικασιών ασύλου εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσα από την επιστροφή σε χώρες προέλευσης, την παροχή οικονομικής και υλικοτεχνικής βοήθειας σε τρίτες χώρες διέλευσης και τη δημιουργία κέντρων εξέτασης αιτημάτων ασύλου εκτός της ΕΕ.
Η ετήσια έκθεση της UNICEF «Η κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα 2016- Παιδιά σε κίνδυνο» συμπεριλαμβάνει τέλος προτάσεις πολιτικής για τη βελτίωση της κατάστασης των παιδιών στη χώρα, όπως την υλοποίηση μιας δημόσιας κοινωνικής επένδυσης με καθολικές κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες, την υιοθέτηση πολιτικών που εστιάζουν σε παροχές σε χρήμα και είδος με βάση την αρχή της καθολικότητας, την υποστήριξη των ευάλωτων οικογενειών με παιδιά, την προώθηση της ισότητας ευκαιριών ανάμεσα στα φύλα στην αγορά εργασίας, την έμφαση στις γονεϊκές άδειες από την εργασία και για τους δύο γονείς, την ανάπτυξη δημόσιων δομών προσχολικής φροντίδας και την ίδρυση ενός φορέα που θα συντονίζει την εφαρμογή των πολιτικών και των προγραμμάτων παιδικής προστασίας. Επίσης, επισημαίνεται ότι χρειάζεται να υιοθετηθεί ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και μετρήσιμους στόχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου