Θέμος Αναστασιάδης
Το καλύτερο παράδειγμα για το τι έπαθε ο Ελληνας που θύμωσε σαν τον αγά και έκοψε τα πόδια του είναι αυτή η συμπαθής κυρία ΣΥΡΙΖΑ Πολυτελείας, που είχε ένα ξενοδοχείο παρατημένο. Μόλις άκουσε ότι οι επαγγελματίες υπερασπιστές των προσφυγομεταναστών επίταξαν ένα... τουριστικό οίκημα για να τους φιλοξενήσουν, το επικρότησε! Οταν κατάλαβε ότι επρόκειτο για το δικό της, ήταν ήδη πολύ αργά. Οι ποικιλώνυμες συμμορίες ήταν ήδη μέσα και έβγαζαν και μεροκάματο από τους κατατρεγμένους που μάζεψε η μοιραία Τασία στη χώρα μας.
Ε, ό,τι έπαθε η γραφική αυτή κυρία, το έχει υποστεί και η Ελλάδα, που νόμιζε ότι πήγαινε πρώτη φορά αριστερά, αλλά βρέθηκε στη γωνιά με ένα πρωτοφανές καθεστώς. Πολύ αργά! Τους πείραζε ο ΕΝΦΙΑ και τώρα πουλάνε ΟΛΟ το σπίτι στην τιμή... μιας δόσης! Από τη μία, απόλυτη κατάρρευση των πάντων, διάλυση της οικονομίας, κλείσιμο επιχειρήσεων, κι από την άλλη, αποχαλίνωση πάσης φύσεως συμμοριών. Κυβερνητικών, παρακρατικών, αναρχοκαταστροφικών, αλλά και σκέτων ποινικών, που μας έχουν ΚΑΝΕΙ να ζούμε σαν σε χώρα μετά την πτώση του κομμουνισμού. Συμμορίες παντού. Τελικά δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο πολύς λαός, ειδικά στην επαρχία, τους αποκαλούσε επί χρόνια «συμμορίτες» και «κατσαπλιάδες». Το ξαναθυμάται και τώρα που τους βλέπει να το έχουν ρίξει στο φαγοπότι, ενώ αυτός πεινάει, να διορίζουν τους συγγενείς και τους φίλους τους, ενώ τα παιδιά του κοσμάκη δουλεύουν ακόμα και για ένα δεκαρικάκι (την ημέρα!), και πρωτίστως να κοροϊδεύουν πρόστυχα και χυδαία (!) ότι τάχα μου ανθίστανται ενώ υπογράφουν μέχρι και «κάβα» μνημόνιο για τις επόμενες γενιές. Γι’ αυτό και βλέπουμε τώρα, πασχαλιάτικα, να τους παίρνουν, όπου κι αν εμφανίζονται, με τις κλωτσιές.
Οι δεκαετίες μπορεί να πέρασαν, οι συνθήκες φυσικά να άλλαξαν, οι άνθρωποι να δείχνουν διαφορετικοί, όμως η βασική στρατηγική παραμένει ίδια. Οσα φάνε, όσα πιούνε κι όσα αρπάξουνε απ’ τον διπλανό. Αφού τον χώσουνε τρία μέτρα κάτω απ’ τη γη, όπως διαλαλούν χωρίς καμία ντροπή στο εσωτερικό, μια που στο εξωτερικό δεν έχουν μούτρα πια για κανέναν τσαμπουκά, από αυτούς που κάνανε παλιά... Τότε που επειδή δεν τους ξέρανε τους παίρνανε σχεδόν στα σοβαρά, ενώ τώρα δεν γελάνε καν! Ο περίεργος κλόουν έχει μεταμορφωθεί σε βαρετό, προβλέψιμο σαλτιμπάγκο, όπως φάνηκε περίτρανα με το φιάσκο στο αίτημα για Σύνοδο Κορυφής. Περίγελος... Είναι μια εξέλιξη κι αυτή - πολύ καθοριστική, γιατί μας έχει πάρει όλους μαζί η μπάλα.
Το κακό θα τελείωνε εδώ και η χώρα θα μπορούσε να ξανασταθεί στα πόδια της, όπως έκανε και άλλοτε, όταν πήραν κάποτε για λίγο το πάνω χέρι, αν δεν είχε γίνει τόσο μεγάλη ζημιά.
Μόνο που τώρα η διαφορά είναι ότι τότε όλη η Πολιτισμένη Δύση και η ελεύθερη Ευρώπη βοήθησαν όσο μπορούσαν την Ελλάδα να σωθεί από τους μικρονοϊκούς φανατικούς, που ήθελαν να την κάνουν κάτι σαν την Αλβανία. Σήμερα, η ίδια Ευρώπη μοιάζει να θέλει να μας εγκαταλείψει στην τύχη μας, να μην ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το αν και πότε θα... προσαρμοστούμε, να μη μας θεωρεί αναπόσπαστο στρατηγικό εταίρο της και να μη χολοσκάει ιδιαίτερα για το αν θα κάνουμε ή όχι το... Grexit. Εύχονται να γίνουμε Βουλγαρία! Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να μας κάνει χώρα non grata, ιδίως μετά το τελευταίο της ηρωικό κατόρθωμα με την πολιτική υιοθέτηση του «κοριού» στο ΔΝΤ.
Το ότι η Ελλάδα είναι πια ΜΗ υπολογίσιμο μέγεθος ή και ανεπιθύμητο μέλος συνιστά εξαιρετικά ουσιώδη διαφορά σε σχέση με το παρελθόν. Είτε 15 χρόνια πριν, όταν μας έβαλαν στο ευρώ, είτε 30, τότε που το ΠΑΣΟΚ δεν ήθελε να πέσει... στον λάκκο των λεόντων... με το μέλι, είτε 70, την εποχή, δηλαδή, που κυριαρχούσαν οι λεγόμενοι «συμμορίτες», οι επαναστάτες της κακιάς ώρας και της μαύρης συμφοράς, όπως αποδείχθηκε περίτρανα ιστορικά... με βάση τα δικά τους ντοκουμέντα. Η διαφορά «χτυπάει» παντού. Τότε μας ΕΡΑΙΝΑΝ με λεφτά, με τα διάφορα προγράμματα και τις αμερικάνικες βοήθειες, για να δείξουν ότι μπορεί να σωθεί μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα και να μη γίνει σαν τις υπόλοιπες βαλκανικές που ξέπεσαν στον εφιάλτη του υπαρκτού σοσιαλισμού. Από τον οποίο -αξίζει να το σημειώσει κανείς- δεν κατάφεραν να ΑΝΑΚΑΜΨΟΥΝ ούτε ακόμη και σήμερα, 25 χρόνια αφότου κατέρρευσε.
Βεβαίως, τότε είχαν υποστεί 50 χρόνια... ΤΣΙΠΡΕΣΚΟΥ (όπως έχουν αρχίσει να αποκαλούν στις συριζαϊκές παρέες τον σημερινό πρωθυπουργό), όμως και σήμερα βλέπουμε ότι ο ενάμισης χρόνος ΣΥΡΙΖΑ μάς γύρισε πίσω στο Καστελόριζο - και μάλιστα με ΔΙΠΛΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ! Ενα για να τρέχουμε εμείς, κι ένα για να τρέχουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Είναι σαφές σε όλους, ακόμη και στους συμπαθούντες το νεο-υβριδικό (αριστεροδέξιο και... πατριωτικό ενδοτικό) καθεστώς, ότι υπογράφουν τα ΠΑΝΤΑ για ΠΑΝΤΑ, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι υπονομεύουν την Ελλάδα για πολλές δεκαετίες. Πιο εύκολα φεύγει ο οβελίας μόνος του από τη σούβλα, παρά αυτοί από την καρέκλα. Με στρατιωτικούς όρους, δεν έχουμε να κάνουμε με τακτικούς αντιπάλους, αλλά με άτακτους ΣΑΜΠΟΤΕΡ, οι οποίοι δεν ορρωδούν προ ουδενός. Οχι μόνο σε σχέση με όσα υπόσχονταν στο παρελθόν, αλλά και σε σύγκριση με όσα είχαν πράξει οι -υποτιθέμενοι- μνημονιακοί προκάτοχοί τους. Μνημονιακότερος όλων αποδεικνύεται ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ, και αν δεν εξουδετερωθεί αποτελεσματικά, θα μας πάει όντως τρία μέτρα κάτω απ’ το χώμα ως χώρα οριστικά. Πώς μας φαίνεται... το 2014 αν το συγκρίνουμε με το 2016; Αξέχαστος παράδεισος φυσικά. Ε, σκεφτείτε ότι αυτό που ζούμε τώρα μπορεί να μοιάζει με την περίοδο των παχιών αγελάδων σε σχέση με όσα θα υποστούμε τα δύο επόμενα χρόνια αν συνεχιστεί η ακόμη πιο άγρια λιτότητα ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ. Αλλη μια διαφορά, πολύ κρίσιμη, αναφορικά με το σχήμα Σαμαρά - Βενιζέλου, ή ένα νέο, αν προκύψει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ή οποιονδήποτε άλλον κανονικό Ευρωπαίο πολιτικό. Με ένα τέτοιο οι θυσίες είναι μπετά για θεμέλια. Με τους τωρινούς, βαρέλι δίχως πάτο. Αν κοιμίσουν και πάλι τον κόσμο με τα καινούρια ψέματα, δεν θα ξαναξυπνήσει ποτέ. Η νέα συμφωνία σκοτώνει τους Ελληνες για δυο γενιές και η μόνη λύση πια είναι η δυναμική πολιτική αντίδραση, ώστε να τη νιώσει στο πετσί του κάθε Φαρισαίος Συριζαίος, όσο χαμηλά ή ψηλά κι αν βρίσκεται. Να καταλάβει κι αυτός τι σημαίνει «σοκ και δέος». Οπως είχε πει και ο Γεώργιος Παπανδρέου, «τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες»!
Το καλύτερο παράδειγμα για το τι έπαθε ο Ελληνας που θύμωσε σαν τον αγά και έκοψε τα πόδια του είναι αυτή η συμπαθής κυρία ΣΥΡΙΖΑ Πολυτελείας, που είχε ένα ξενοδοχείο παρατημένο. Μόλις άκουσε ότι οι επαγγελματίες υπερασπιστές των προσφυγομεταναστών επίταξαν ένα... τουριστικό οίκημα για να τους φιλοξενήσουν, το επικρότησε! Οταν κατάλαβε ότι επρόκειτο για το δικό της, ήταν ήδη πολύ αργά. Οι ποικιλώνυμες συμμορίες ήταν ήδη μέσα και έβγαζαν και μεροκάματο από τους κατατρεγμένους που μάζεψε η μοιραία Τασία στη χώρα μας.
Ε, ό,τι έπαθε η γραφική αυτή κυρία, το έχει υποστεί και η Ελλάδα, που νόμιζε ότι πήγαινε πρώτη φορά αριστερά, αλλά βρέθηκε στη γωνιά με ένα πρωτοφανές καθεστώς. Πολύ αργά! Τους πείραζε ο ΕΝΦΙΑ και τώρα πουλάνε ΟΛΟ το σπίτι στην τιμή... μιας δόσης! Από τη μία, απόλυτη κατάρρευση των πάντων, διάλυση της οικονομίας, κλείσιμο επιχειρήσεων, κι από την άλλη, αποχαλίνωση πάσης φύσεως συμμοριών. Κυβερνητικών, παρακρατικών, αναρχοκαταστροφικών, αλλά και σκέτων ποινικών, που μας έχουν ΚΑΝΕΙ να ζούμε σαν σε χώρα μετά την πτώση του κομμουνισμού. Συμμορίες παντού. Τελικά δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο πολύς λαός, ειδικά στην επαρχία, τους αποκαλούσε επί χρόνια «συμμορίτες» και «κατσαπλιάδες». Το ξαναθυμάται και τώρα που τους βλέπει να το έχουν ρίξει στο φαγοπότι, ενώ αυτός πεινάει, να διορίζουν τους συγγενείς και τους φίλους τους, ενώ τα παιδιά του κοσμάκη δουλεύουν ακόμα και για ένα δεκαρικάκι (την ημέρα!), και πρωτίστως να κοροϊδεύουν πρόστυχα και χυδαία (!) ότι τάχα μου ανθίστανται ενώ υπογράφουν μέχρι και «κάβα» μνημόνιο για τις επόμενες γενιές. Γι’ αυτό και βλέπουμε τώρα, πασχαλιάτικα, να τους παίρνουν, όπου κι αν εμφανίζονται, με τις κλωτσιές.
Οι δεκαετίες μπορεί να πέρασαν, οι συνθήκες φυσικά να άλλαξαν, οι άνθρωποι να δείχνουν διαφορετικοί, όμως η βασική στρατηγική παραμένει ίδια. Οσα φάνε, όσα πιούνε κι όσα αρπάξουνε απ’ τον διπλανό. Αφού τον χώσουνε τρία μέτρα κάτω απ’ τη γη, όπως διαλαλούν χωρίς καμία ντροπή στο εσωτερικό, μια που στο εξωτερικό δεν έχουν μούτρα πια για κανέναν τσαμπουκά, από αυτούς που κάνανε παλιά... Τότε που επειδή δεν τους ξέρανε τους παίρνανε σχεδόν στα σοβαρά, ενώ τώρα δεν γελάνε καν! Ο περίεργος κλόουν έχει μεταμορφωθεί σε βαρετό, προβλέψιμο σαλτιμπάγκο, όπως φάνηκε περίτρανα με το φιάσκο στο αίτημα για Σύνοδο Κορυφής. Περίγελος... Είναι μια εξέλιξη κι αυτή - πολύ καθοριστική, γιατί μας έχει πάρει όλους μαζί η μπάλα.
Το κακό θα τελείωνε εδώ και η χώρα θα μπορούσε να ξανασταθεί στα πόδια της, όπως έκανε και άλλοτε, όταν πήραν κάποτε για λίγο το πάνω χέρι, αν δεν είχε γίνει τόσο μεγάλη ζημιά.
Μόνο που τώρα η διαφορά είναι ότι τότε όλη η Πολιτισμένη Δύση και η ελεύθερη Ευρώπη βοήθησαν όσο μπορούσαν την Ελλάδα να σωθεί από τους μικρονοϊκούς φανατικούς, που ήθελαν να την κάνουν κάτι σαν την Αλβανία. Σήμερα, η ίδια Ευρώπη μοιάζει να θέλει να μας εγκαταλείψει στην τύχη μας, να μην ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το αν και πότε θα... προσαρμοστούμε, να μη μας θεωρεί αναπόσπαστο στρατηγικό εταίρο της και να μη χολοσκάει ιδιαίτερα για το αν θα κάνουμε ή όχι το... Grexit. Εύχονται να γίνουμε Βουλγαρία! Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να μας κάνει χώρα non grata, ιδίως μετά το τελευταίο της ηρωικό κατόρθωμα με την πολιτική υιοθέτηση του «κοριού» στο ΔΝΤ.
Το ότι η Ελλάδα είναι πια ΜΗ υπολογίσιμο μέγεθος ή και ανεπιθύμητο μέλος συνιστά εξαιρετικά ουσιώδη διαφορά σε σχέση με το παρελθόν. Είτε 15 χρόνια πριν, όταν μας έβαλαν στο ευρώ, είτε 30, τότε που το ΠΑΣΟΚ δεν ήθελε να πέσει... στον λάκκο των λεόντων... με το μέλι, είτε 70, την εποχή, δηλαδή, που κυριαρχούσαν οι λεγόμενοι «συμμορίτες», οι επαναστάτες της κακιάς ώρας και της μαύρης συμφοράς, όπως αποδείχθηκε περίτρανα ιστορικά... με βάση τα δικά τους ντοκουμέντα. Η διαφορά «χτυπάει» παντού. Τότε μας ΕΡΑΙΝΑΝ με λεφτά, με τα διάφορα προγράμματα και τις αμερικάνικες βοήθειες, για να δείξουν ότι μπορεί να σωθεί μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα και να μη γίνει σαν τις υπόλοιπες βαλκανικές που ξέπεσαν στον εφιάλτη του υπαρκτού σοσιαλισμού. Από τον οποίο -αξίζει να το σημειώσει κανείς- δεν κατάφεραν να ΑΝΑΚΑΜΨΟΥΝ ούτε ακόμη και σήμερα, 25 χρόνια αφότου κατέρρευσε.
Βεβαίως, τότε είχαν υποστεί 50 χρόνια... ΤΣΙΠΡΕΣΚΟΥ (όπως έχουν αρχίσει να αποκαλούν στις συριζαϊκές παρέες τον σημερινό πρωθυπουργό), όμως και σήμερα βλέπουμε ότι ο ενάμισης χρόνος ΣΥΡΙΖΑ μάς γύρισε πίσω στο Καστελόριζο - και μάλιστα με ΔΙΠΛΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ! Ενα για να τρέχουμε εμείς, κι ένα για να τρέχουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Είναι σαφές σε όλους, ακόμη και στους συμπαθούντες το νεο-υβριδικό (αριστεροδέξιο και... πατριωτικό ενδοτικό) καθεστώς, ότι υπογράφουν τα ΠΑΝΤΑ για ΠΑΝΤΑ, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι υπονομεύουν την Ελλάδα για πολλές δεκαετίες. Πιο εύκολα φεύγει ο οβελίας μόνος του από τη σούβλα, παρά αυτοί από την καρέκλα. Με στρατιωτικούς όρους, δεν έχουμε να κάνουμε με τακτικούς αντιπάλους, αλλά με άτακτους ΣΑΜΠΟΤΕΡ, οι οποίοι δεν ορρωδούν προ ουδενός. Οχι μόνο σε σχέση με όσα υπόσχονταν στο παρελθόν, αλλά και σε σύγκριση με όσα είχαν πράξει οι -υποτιθέμενοι- μνημονιακοί προκάτοχοί τους. Μνημονιακότερος όλων αποδεικνύεται ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ, και αν δεν εξουδετερωθεί αποτελεσματικά, θα μας πάει όντως τρία μέτρα κάτω απ’ το χώμα ως χώρα οριστικά. Πώς μας φαίνεται... το 2014 αν το συγκρίνουμε με το 2016; Αξέχαστος παράδεισος φυσικά. Ε, σκεφτείτε ότι αυτό που ζούμε τώρα μπορεί να μοιάζει με την περίοδο των παχιών αγελάδων σε σχέση με όσα θα υποστούμε τα δύο επόμενα χρόνια αν συνεχιστεί η ακόμη πιο άγρια λιτότητα ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ. Αλλη μια διαφορά, πολύ κρίσιμη, αναφορικά με το σχήμα Σαμαρά - Βενιζέλου, ή ένα νέο, αν προκύψει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ή οποιονδήποτε άλλον κανονικό Ευρωπαίο πολιτικό. Με ένα τέτοιο οι θυσίες είναι μπετά για θεμέλια. Με τους τωρινούς, βαρέλι δίχως πάτο. Αν κοιμίσουν και πάλι τον κόσμο με τα καινούρια ψέματα, δεν θα ξαναξυπνήσει ποτέ. Η νέα συμφωνία σκοτώνει τους Ελληνες για δυο γενιές και η μόνη λύση πια είναι η δυναμική πολιτική αντίδραση, ώστε να τη νιώσει στο πετσί του κάθε Φαρισαίος Συριζαίος, όσο χαμηλά ή ψηλά κι αν βρίσκεται. Να καταλάβει κι αυτός τι σημαίνει «σοκ και δέος». Οπως είχε πει και ο Γεώργιος Παπανδρέου, «τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου