Πριγκηπέσσα Φίλης

Γιώργος Κακαρελίδης

Ὑπουργάρα μου, σὲ συμπονῶ! Καταλαβαίνω τί τραβᾶς! Ξέρεις τί εἶναι νἄχῃς γύρω σου, φυτεμένους ἀπὸ τὸ κόμμα καὶ τὴν Αὐγή, λυσσασμένους γιά ἐξουσία, συμβουλάτορες, καθηγηταρᾶδες, ποὺ δὲν Ἀσχολήθηκαν μέ τήν παιδαγωγία τῶν παιδιῶν τους, πασάροντάς τα στὴν συμβία, ἀλλά μόνο μὲ τὶς ἐγωτικές μικρομεγαλοφιλοδοξίες τους καὶ νὰ σοῦ μοστράρουν, ἀγορίνα μου, τὰ κυβικά μέτρα τῶν πτυχίων τους καὶ σύ, φτωχούλη μου, νὰ μὴν μπορῇς νὰ τοὺς ἀντιμιλήσῃς οὔτε κἄν νὰ ψελλίσῃς ἕνα «γιατί»!Ὅπως πχ. γιά τόν, ἄλλο καὶ τοῦτο, νέο «ὅρκο» τῶν μαθητῶν, ποὺ σοῦ πάσσαραν δῆθεν σὰν «συμβόλαιο τιμῆς» οἱ Λιακορεπούσηδες, στό πόρισμα (σελ.107) τοῦ δῆθεν «διαλόγου» γιά τὴν Παιδεία. Γιὰ νὰ ἀντικαταστήσῃ τὴν καθημερινή, ἀπὸ τὰ παιδιά, ἐπίκληση τοῦ Πνεύματος τῆς Ἀληθείας νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ τὰ φωτίσῃ, ἐπειδή ξεκινάει μὲ τὸ Βασιλεῦ Οὐράνιε. Ἐνῷ ἄν ξεκινοῦσε μὲ τὸ «Μητσάρα, ποῦσαι, ἔλα πιᾶσε μου ἕνα τρακόσα

κοινωνικά, οχτακόσα ἀνθρωποκεντρισμό καὶ μισό κιλό νεοελληνικοῦ ἀχταρμᾶ ἐπαφῶν τρίτου τύπου, μέ ὁδηγίες καφετιέρας» ἔ, θἆταν ἀποδεκτό. Φυσιολογικά μετά, ζητᾶνε καὶ τὴν κατάργηση τοῦ ὅρου .... πριγκίπισσα.

Πῶς νὰ πλησιάσῃς τέτοιους ὀγκόλιθους σκέψης, μὲ ὅλες τὶς διαφόρων τίτλων, δίκην πολυκατοικίας, καπελλαδοῦρες, ποὺ ἔχουν φορέσει καὶ νὰ τολμήσῃς, ἐρίτιμε, ἐσύ, νὰ ἀπορήσῃς, γιά τό σημαῖνον φράσεών τους, ὅπως «δημοκρατικός» ἀνθρωπισμός, «δημοκρατικό» σχολειό ἤ πανεπιστήμιο καὶ ἄλλες τέτοιες λεξιλαγνικές ἀθυροσῦνες;

Θές μιὰ δωρεάν συμβουλή, παιδί μου, ποὺ θὰ σὲ κάνῃ πετυχημένο, νὰ ξεχωρίζῃς στοὺς καλύτερους 5, κι ὄχι σάν ἕνας ἀπὸ τοὺς 256 χρηματίσαντες ὑπουργούς Παιδείας καὶ παντελῶς λησμονημένους (Ναὶ 256, νὰ μὴν ἀβασκαθῆτε. Ἑνάμισυ ὑπουργός τόν χρόνο!!);

Ἔ, πρῶτον ἐξωπέταξε ὅλους τοὺς συμβούλους σου, ὑφυπουργούς, ἀναπληρωτές, πολιτικά πρόσωπα. Βούτα τούς διευθυντές σου καὶ πές τους νὰ βροῦν (εἰδάλλως νὰ φύγουν ἄν δὲν μποροῦν), τοὺς καλύτερους ἐκπαιδευτικούς, ποὺ ἔχουν βρέξει τὴν ἐκπαιδευτική, διοικητική καὶ ἐπαγγελματική φανέλλα (Πχ. Τον Καργᾶκο στά Γυμνάσια Λύκεια τῆς Ἀθήνας ἤ τὸν Σταθόπουλο στὰ Δημοτικά στὴν Πάτρα).  Καὶ νὰ φτιάξουν στὰ πλαίσια τῶν συνταγματικῶν ἐπιταγῶν, στοχοθεσίας, μέσῳ τῶν σχολείων, δημιουργίας, καλῶν κἀγαθῶν καὶ ἀρίστων πολιτῶν, μαθήματα καὶ πρόγραμμα, τό ὁποῖο θὰ ὑπογράψῃς τυφλά. Καὶ θὰ τοὺς ἀναθέσῃς τὴν ὑλοποίηση. Κι’ἔτσι θὰ τελειώσουν μιά γιά πάντα οἱ ἐπιβήτορές σου τῆς Παιδείας.

Γιατὶ ἀλλοιῶς, ἀναγκαστικά, θὰ πρέπῃ, γιὰ νὰ μποροῦν οἱ δάσκαλοι, νὰ πορεύονται πολιτικορθῶς, νὰ νεκραναστήσῃς καὶ νὰ τοὺς στείλῃς, τὸν δικό σου Index Librorum Prohibitorum, ὅπου θὰ καταλογραφοῦνται καὶ θὰ ἀπαγορεύονται ἀναχρονιστικά βιβλία καὶ συγγραφεῖς, ποὺ περιέχουν ἀναφορές σὲ βασιλιάδες καὶ αντίστοιχα συστηματα (πχ Ὅμηρος, Ἁγία Γραφή, Κοράνι). Βεβαίως θὰ περιλάβῃς, ὑποχρεωτικά καὶ σύγχρονους, ὅπως ὁ Τερζάκης μὲ τὸ Πριγκίπισσα Ἰζαμπώ (Ἰσαβέλλα Α’, τῶν Βιλλεαρδουϊνων τῆς Ἀχαϊας), ἀλλά καὶ ταινίες ὅπως ἡ Μπάρμπι Βασιλοπούλα καί  Χωριατοπούλα (γι’αὐτὴν καλά θά κάνῃς, γιατὶ φρίκαρα μέ τίς 25 τόσες, ταινίες της, ποὺ μὲ διέταξε νὰ πάρω ἡ κόρη μου, μαζί μέ τὸ στέμμα της) ἤ ὅπως τοῦ Benini, στό  “La Vita e Bella”, ποὺ ἀναφέρεται στὴν γυναίκα του, μὲ τόν ... ἥκιστα πολιτικορθό τίτλο «Πριγκιπέσσα».  Γι’αὐτὸ σοῦ λέω, μὴν ζηλώνῃς τὴν δόξα τοῦ Πάπα Παύλου τοῦ IV, ἀλλά τοῦ VI, γιατί τό δίλημμα Πριγκιπέσσα –Φίλης, τό παίζω Ἄσσο. Κι ἐπειδὴ θέλω νὰ πετύχῃς εἰλικρινά σέ ἑπόμενο, θὰ σὲ βοηθήσῳ νὰ ὁρθώσῃς, τό ἀνάστημα σου σὲ ὅσα, συμπλεγματοπορισματικά σοῦ ὑποβάλλουν.

Ἄ, ξέχασα τὸ κυριώτερο: θὰ ἀποφύγῃς νὰ τὰ βάλῃς μὲ τὸ Συριζαριό ποὺ ξημεροβραδιάζεται, ἀκούγοντας Μάλαμα καὶ τὸ ἐξαιρετικό ρεμπέτικό του «Πριγκιπέσσα»:

«Άλλα θέλω κι άλλα κάνω κι έφτασα ως εδώ, λάθη στραβά και πάθη μ' έβγαλαν λειψό.

Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου, μέσα σ' αυτό το σπίτι, ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ μου,
το φως σου και το φως, χορεύουν γύρω μας, απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας»!

Ἔ, κάπου ... «ἔβαλα» κι ἐγώ τό, μὴ πριγκιπικό, χεράκι μου.