Δίκτυο Ελευθερία για την Ανεξαρτησία και την Κοινωνική Απελευθέρωση,

Θόδωρος Μεχλιζόγλου

Τα τελευταία πέντε χρόνια, η εφαρμογή των καταστροφικών για την χώρα και τον λαό μνημονίων, οδήγησε στον τερματισμό των ψευδαισθήσεων σχετικά με τον πραγματικό ρόλο τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, οδήγησε σε οριστικά συμπεράσματα σχετικά με την φενάκη της κοινοβουλευτικής ψευδεπίγραφης Δημοκρατίας, που στην πραγματικότητα υφίσταται για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα όχι του λαού, αλλά ενός ‘’βαθέως’’ κράτους , της αδηφάγας άρχουσας τάξης δηλαδή,

άμεσα εξαρτώμενης από το διεθνές τραπεζικο-χρηματηστηριακό κεφάλαιο και τις κερδοσκοπικές του επιδιώξεις.

Το Δημόσιο χρέος, οι δανειακές συμβάσεις, τα μνημόνια και η ευρωκραετία , δεν είναι τίποτε άλλο από τα όργανα της εξάρτησης της χώρας από τα διαπλεκόμενα , εγχώρια και διεθνή συμφέροντα. Και όσο η κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει, τόσο περισσότερο η παρασιτική Ελληνική άρχουσα τάξη, μετακυλίει το άγος στον λαό, στην προσπάθειά της να διατηρήσει τα φεουδαρχικά της προνόμια-κληρονομικά ως επί το πλείστον-.

Θα πρέπει ως εκ τούτου, να γίνει κοινός τόπος ότι, ο δωσιλογισμό της άρχουσας τάξης αποτελεί ένα διαρκές, ιστορικό χαρακτηριστικό της, χαρακτηριστικό που διαχρονικά αμβλύνεται ή οξύνεται μέσα στην εκάστοτε ιστορική συγκυρία και σήμερα λαμβάνει χαρακτηριστικά απόλυτης σήψης. Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν εκ του ασφαλούς στο βασικό πρόταγμα: ο αγώνας που πρέπει να δοθεί είναι κοινωνικός(η ταξικός για όσους το προτιμούν) και ταυτόχρονα εθνικοαπελευθερωτικός, διότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους και έχει ‘’de facto’’ απολέσει την Εθνική της κυριαρχία και εδώ και δεκαετίες ,’’de jure’’ την Εθνική της ανεξαρτησία. Μόνο μετά την συνειδητοποίηση ότι ο εχθρός εντός και εκτός των πυλών, προχωρά σε αγαστή συνεργασία, στα άνομα σχέδια του για τον ολοκληρωτικό εξανδραποδισμό του Ελληνικού λαού, είναι επιτακτική ανάγκη για μια νέα Εθνική στρατηγική βασισμένη στους παρακάτω άξονες: Στο πεδίο της ουσιαστικής δημοκρατίας.

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποδείχθηκε ανάξιο των περιστάσεων, καθηλωμένο από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, ανίκανο να υπηρετήσει τον λαό και επικίνδυνο για την Δημοκρατική λειτουργία της χώρας, αφού καταστρατήγησε θεμελιώδεις αρχές, όπως αυτής του δεσμευτικού του Δημοψηφίσματος. Η απάντηση σε αυτό το επίπεδο δε μπορεί παρά να μην λαμβάνει υπ’ όψιν της το παρακάτω: Η αναγκαία, νέα μορφή δημοκρατίας προϋποθέτει το τέλος του καθεστώτος της εξάρτησης και του πολιτικού προσωπικού που το τροφοδοτεί και τροφοδοτείται. Το τέλος αυτού του καθεστώτος θα οδηγήσει σε μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση, που θα καταρτίσει και θα υποβάλει σε δημοψήφισμα ένα νέο σύνταγμα μιας πραγματικής λαϊκής δημοκρατικής εξουσίας.

Α) Στο πεδίο της οικονομίας. Ένα νέο Σχέδιο άρνησης του νεοφιλελευθερισμού, με minimum άξονες: την κατάργηση των Μνημονίων, τη διαγραφή του χρέους, την Απόδραση από τη νομισματική φυλακή του ευρώ, τον κρατικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, την παραγωγική ανασυγκρότηση,, τις παραγωγικές επενδύσεις των εθνικοποιημένων, στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, τη χορήγηση ρευστότητας για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την ενίσχυση της συνεργατικής, κοινωνικής οικονομίας, την ενίσχυση της δημόσιας Παιδείας και Υγείας, την εξασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Και φυσικά στην ακύρωση των ατιμωτικών στα όρια Εθνικής μειοδοσίας, συμφωνιών ξεπουλήματος Δημόσιας περιουσίας(αερολιμένων, λιμένων κλπ)

Γ) Στο πεδίο της Ανεξαρτησίας. Η εν πολλοίς, υποχρεωτική εξάρτηση(κατά το δόγμα ανήκωμεν εις την Δύσιν), κανένα όφελος και ουδεμία προστασία των Εθνικών μας συμφερόντων απέφερε στην χώρα, αντιθέτως οδήγησε στην δημιουργία κρατών με αλυτρωτικές φαντασιώσεις (FYROM, κλπ), στην Τουρκική επιθετικότητα και αδιαλλαξία, και στην τελική θυσία της Ιφιγένειας, της Ελλάδας που δέχεται το τεράστιο κύμα προσφύγων και μεταναστών, αποτέλεσμα επιθετικών πολέμων σε Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική και όχι μόνο.

Η ανάγκη απεξάρτησης από το ΝΑΤΟ και τα συμφέροντα των WASP(White Anglo Saxon Protestants) και η στροφή σε άλλες συμμαχίες, καθίσταται απαραίτητη, διότι η κρίση του Δυτικού οικονομικού μοντέλου, γεννάει πολέμους και αυτό με την σειρά του στον κίνδυνο επαναχάραξης των συνόρων και απώλειας Ελληνικών εδαφών. 8. Στο σύγχρονο πολυπολικό κόσμο η εξασφάλιση των αλλαγών στο οικονομικό και πολιτικό επίπεδο μπορεί να είναι εφικτή. Αυτό προϋποθέτει την αλλαγή γεωστρατηγικού προσανατολισμού της χώρας.

Η άνοδος των BRICS μπορεί να δημιουργήσει νέες προοπτικές για την ελληνική οικονομία, ενώ περιφερειακών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή προσφέρει επιπλέον δυνατότητες στο επίπεδο της ασφάλειας και των απειλών Για να πάρουν σάρκα και οστά όλα τα παραπάνω, καθίσταται απαραίτητη η δημιουργία ενός συλλογικού υποκειμένου, πατριωτικού-δημοκρατικού, με σύζευξη των εννοιών Εθνικό και κοινωνικό, που θα λειτουργήσει ως συγκολλητικός παράγοντας, για τον κατακερματισμένο πλειοψηφικό αυτόν χώρο. 

Η πρωτοβουλία για ένα Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης για την Ανεξαρτησία και τη Κοινωνική Απελευθέρωση, δεν αποτελεί κάποιο κόμμα. Η δημιουργία ενός Βήματος Διαλόγου και Κοινής Δράσης , ακόμη και με τη μορφή «Διαρκούς Συνεδρίου», συλλογικοτήτων και αγωνιστών, που θα συνδιαλέγεται αλλά-και κυρίως-θα μπορεί να πάρει κοινές πρωτοβουλίες σε επίπεδο πράξης, μπορεί να πραγματοποιηθεί «από τα κάτω», μέσω μιας πανελλαδικής πρωτοβουλίας που δε θα προέρχεται από κάποιο συγκεκριμένη συλλογικότητα και δε θα διεκδικεί την οποιουδήποτε τύπου ηγεμονία. Η συγκέντρωση υπογραφών με βάση αυτή τη πρωτοβουλία έχει σκοπό να αναδείξει την ωριμότητα μιας τέτοιας αναγκαιότητας και ταυτόχρονα να δημιουργήσει το αντίστοιχο πρωταρχικό οργανωτικό πλαίσιο («Βήμα Διαλόγου» ή «Διαρκές Συνέδριο»). ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (πρωτοβουλία για ένα Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης για την Ανεξαρτησία και τη Κοινωνική Απελευθέρωση