Κάπου το έχουμε δει αυτό το έργο, δε νομίζετε; Και μάλιστα σε πολλές επαναλήψεις, σαν τις παλιές ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου .
Έχουμε και πρόσφατο παράδειγμα. Τι ήθελε η κοινωνία, βάσει των μετρήσεων (άλλη κουβέντα ), το 2014; Ήθελε ευρώ αλλά δεν ήθελε μνημόνια, δεν ήθελε λιτότητα. Και βρέθηκε ο Κόπερφιλντ της πολιτικής. Μόνο που η πολιτική δεν γίνεται με «μαγικά».Εκτός από κάτι λίστες που εξαφανίζονται από μέσα ονόματα, ως δια μαγείας.Και το
τραγικότερο όλων είναι ότι πολλοί από αυτούς που πίστεψαν ότι όλα αυτά γίνονται, μετά από λίγους μήνες πίστεψαν και στο αντίθετο ακριβώς σενάριο. «Δεν γινόταν αλλιώς «.
Εκεί είναι που μένεις μαλάκας και αναρωτιέσαι , αν είσαι ξύπνιος ή ονειρεύεσαι. Εκεί είναι που σκέφτεσαι τελικά δεν υπάρχει ελπίδα. Τουλάχιστον με αυτή τη νοοτροπία πολιτικών και ψηφοφόρων και μέσα από τις γνωστές κοινοβουλευτικές διαδικασίες.
Εδώ προετοιμάζουν για πρωθυπουργό τον Κυριάκο της γνωστής οικογενείας . Όσο κι αν θέλεις να το δεις σοβαρά το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν μπορείς,δεν γίνεται. Και δεν κρίνω εμφάνιση, προς Θεού. Αλλά αυτόν, όχι απλώς τον έσπρωξε το σύστημα. Τον πήρε και τον έβαλε κατ’ευθείαν στην καρέκλα με τις ευχές και τις ευλογίες της βορειοευρωπαϊκής συμμορίας.Είναι λόγος νέου πολιτικού, ότι για όλα τα δεινά αυτού του τόπου φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι; Δηλαδή σκάνδαλα, μίζες ( Siemens κλπ),μαύρες λίστες, υπερτιμολογήσεις, μεγαλοεργολάβοι, καναλάρχες και κάτι ΜΚΟ της οικογένειας δεν υπάρχουν; Εκεί όλα καλά; 70 χρόνια από το δημόσιο ζει το σόι σου βρε Κυριάκο.Υπάρχουν μονιμότεροι δημόσιοι υπάλληλοι από την οικογένειά σου; βέβαια εδώ παίζει και η ιδεοληψία του νεοφιλελευθερισμού. Αλλά κι αυτός το ίδιο ακριβώς κάνει. Τάζει στο κοινό που απευθύνεται, διότι γνωρίζει ότι οι βολεμένοι από τον πάλαι ποτέ μεγάλο αντίπαλο έχουνε βρει καταφύγιο στο απέναντι μεγάλο πλέον μαγαζί.Και όσο οι κάλπικες δημοσκοπήσεις θα τον δείχνουν μπροστά δεν χρειάζεται να τάξει και κάτι άλλο. Και τι να τάξει; Ότι θα σκίσει κι αυτός μνημόνια; Θα καταντήσει Καρατζαφέρης επί 2.
Κι εδώ να εξαιρέσουμε τους λεγόμενους παραδοσιακούς ψηφοφόρους που θέλουν να κερδίζει η ομάδα τους, και βέβαια ότι προτείνει ο αρχηγός, αυτό είναι το σωστό. Εώς ότου έρθει το άσχημο αποτέλεσμα και βγουν τα μαχαίρια. Πολιτική με ποδοσφαιρικούς όρους δηλαδή. Δεν τραβάει η ομάδα, αλλάζουμε προπονητή κ.λ.π.
Και βέβαια βλέπουμε και θα δούμε και νέους φωστήρες και σωτήρες όσο θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές ,που κατά την άποψή μου δεν θα αργήσουν. Και θα ακούσουμε πολλά επαναστατικά και λεονταρισμούς. Εκ του ασφαλούς βέβαια ,γιατί οι περισσότεροι από αυτούς ξέρουν ότι δεν θα κληθούν να κυβερνήσουν.
Το ζήτημα είναι ,θα βγει κάποιος που να εξηγήσει σε τι κατάσταση έχει περιέλθει ο τόπος και να εξηγήσει ότι δεν υπάρχει δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα; Να προτείνει τη σωστή λύση ,παραθέτοντας μάλιστα και τις δυσκολίες; Να τάξει λιγότερα ακόμα κι από αυτά που νομίζει ότι είναι εφικτό να επιτευχθούν; Να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται (εφ΄όσον βέβαια είναι προς το συμφέρον του τόπου); Να μην ακολουθήσει την πεπατημένη εν τέλει!
ΟΧΙ ΠΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ! ΦΤΑΝΕΙ !
Πηγή: https://kyensite.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου