Η τρομοκρατία κατά της δραχμής σε επίπεδο ΔΝΤ,Spiegel, Goldman Sachs και ΣΙΑ

Σε έκθεση του ΔΝΤ που αποκάλυψε το γερμανικό περιοδικό Speagel που το έχουμε ήδη παρουσιάσει στο ιστολόγιό μας, αναφέρονται με ακράια μελανά χρώματα οι εκτιμώμενες επιπτώσεις απο την επιστροφή στη δραχμή που όλα δείχνουν ότι βρίσκεται προ των πυλών. Ανάλογο επιστημονικοφανές δημοσίευμα αναφέρεται σε έκθεση της αμαρτωλής Goldman Sachs, σύμφωνα με την οποία η δραχμή θα οδηγήσει τη χώρα σε πλήρη καταστροφή. Υπενυμίζεται ότι η G.S. ήταν η με το αζημίωτο σύμβουλος της κυβέρνησης Σημίτη που το 2002 μας έβαλε στο ευρώ και απο ότε...προκόψαμε.

Το βασικό επιχείρημα των εκθέσεων είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να υποχρεωθεί να εκδόσει ένα ανταλλάξιμο πιστοποιητικό που ονομάζεται IOUs,από την αγγλική έκφραση ʻI owe youʼ δηλαδή ʻσου χρωστάωʼ,με το οποίο θα καταβάλλει μισθούς, συντάξεις και υποχρεώσεις της προς το εξωτερικό.Παράλληλα θα υπάρχει και το ευρώ, αλλά τα IOUς σύντομα θα απολέσουν την αξία τους
αφού θα υποτιμούνται συνεχώς έναντι του ευρώ και των άλλων διεθνών νομισμάτων.Γεγονός είανι ότι ο κίνδυνος του υπερπληθωρισμού αποτελείΗ πιθανότητα του υπερπληθωρισμού αποτελεί μια πραγματυικότητα στην περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση σπεύσει να εκδόσει πληθωριστικό χρήμα. Εκδόσει δηλ. ΙΟUs ή δραχμές ανεξέλεγκτα και αγνοώντας τους κανόνες του Μ2, του μεγέθους δηλ. της κυκλοφορίας του χρ'ήματος που δεν πρ΄πει να ξεπερνά το 15% του ΑΕΠ. Στη σημερινή δηλ. κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ο όγκος της κυκλοφοείας του νέου χρήματος δε θα πρέπει να ξεπεράσει τα 15 δις ή ανάλογα με την κατάσταση πιθανώς και λίγο περισσότερο,λόγω και της ανάγκης απορρόφησης σε θέσης εργασίας μεγάλου μέρους της ανεργίας.Ένα παράλληλο μέτρο είναι φυσικά ο έλεγχος του τραπεζικού συστήματος και των εκροών κεφαλαίων ειδικότερ απρος το εξωτερικό. Για ορισμένα είδη που πιθανώς θα εκλείψουν εντέχνως απο την αγορά σε πρώτη φάση, η κυβέρνηση μπορεί να φροντίσει για την προμήθειά τους, χρησιμοποιώντας συναλλαγματικά αποθέματα και διακρατικές συμφωνίες. Αυτό ισχύει για μικρό μέρος ειδικών φαρμάκων, ενώ η υπόθεση των καυσίμων είναι ερισσότερο έυκολη, αφού υπάρχουν πολλές εναλλακτικές πηγές προμήθειάς τους, ενώ και οι τιμές τους είναι ιδιάιτερα καθηλωμένες τον τελευταίο καιρό.Για τα τρόφιμα φυσικά και δε θα υπαέρξει πρόβλημα, αφού σύμφωνα με μελέτες της ΠΑΣΕΓΕΣ και άλλων φορέών, έχουν επάρκεια αν όχι υπερεπάρκεια. Απλώς θα μεταστραφεί υποχρεωτικά η καταναλωτική ζήτηση σε εγχωρίως παραγόμενα τρόφιμα, έναντι των εισαγομένω, Είδη όπως το ...χαβιάρι, το πατέ, το φουά γκρά θα μας λείψουν δυστυχώς!¨οπως και οι Πόρσε Καγιέ, η Λαμποργκίνι, Φεράρι, κλπ.

Οι Έλληνες καταναλωτές αντί να εισάγουν πληθωρικά εισαγώμενα αυτοκίνητα, κομπιούτερ, διάφορα γκάτζετ, θα στραφούν στην επιδιόρθωση των παλιών και αυτό θα αναστήσει την επισκευαστική παραγωγική διαδικασία, δημιουργώντα πολλές νέες θέσεις εργασίας. Αντι να αγοράζουμε μανιωδώς καινούρια ρούχα, θα επιδιορθω΄νουμε τα παλιά. Και παράλληλα θα ξαναζωντανέψουν οι χιλιάδες νικρε΄ς βοτεχνίες ρουχισμού και διαφόρων ειδών.

Πρέπει επιτέλους μα απαλλαγούεμ απο το σύνδρομο της αυτοαταγγελίας ότι ειμαστε μια χώρα που δεν παράγει τίποτα. Αν αυτό πράγματι συμβάινει σε μαι χώρα όπως η δική μας προικισμένη με το καλύτερο κλίμα, εύφορη γη, ήλιο θάλασσα, εξάιρετο γεωγραφικό σημείο, με ευφυείς, δημιουργικούς ανθρώπους που διαπρέπουν διεθώς, έ τότε δεν μας αξίζει να υπάρχουμε. Αλλά αυτό είναι κάτι που το θέλουν οι τρίτοι και εμείς οφείλουμε να το αποβα΄λλουμε ως νοοτροπία. Το ότι δεν παράγουμε τίποτα είναι άλλωσρτε ένα πελώριο ψέμα. Αν και διαρκώς διογκούμενο απο τη σκόπιμη επιχείρηση εξόντωσης της εγχώριας παραγωγής, το ποσοστό της αξίας των εισαγωμένων ατο ΑΕΠ είναι μόλις 20%. Και με την εισαγωγή του δικού μας νομίσματος, με ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας, τον περιορισμό των εισαγωγών, το ποσοστό αυτό μπορεί να μειωθεί κάτω του 15% και να δημιουργηθούν περισσότερες απο 1εκ θέσεις εργασίας.

Όλα τα παράπάνω και όχι μόνο, προϋποθέτουν φυσικά, εξοβελισμό του κομπραδορισμού , της λαμογια΄ς και της τεμπελιάς, οργανωμένο σχέδιο, πολιτική βούληση, γνώση, σύνεση, αποτελεσματικότητα, εντιμότητα και πίστη στις δυνάμεις μας.

Αλλά ας δούμε τι γράφουν οι εκθέσεις αυτές των "ευεργετών" μας δηλ. του ΔΝΤ και της Goldman Sachs, τις οποίες τα ελληνικά αργυρώνυτα μεγαλοπαπαγαλάκια, φροντίχουν να διοχετεύουν πληθωρικά στο φοβισμένο ελληνικό λαό.

Το ΔΝΤ, εκτιμά ότι μία αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα θα ήταν «διαχειρίσιμη», αν και σε αυτήν την περίπτωση θα χρειάζονταν μέτρα προστασίας από κερδοσκοπικές επιθέσεις για ορισμένες «ευάλωτες χώρες», δηλαδή πιθανότατα την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Θεωρείται ωστόσο ότι τα κεφάλαια του μηχανισμού ESM, καθώς και τα νέα εργαλεία παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επαρκούν πλήρως για να καλύψουν αυτές τις ανάγκες.

Αντιθέτως, για την Ελλάδα οι συνέπειες θα ήταν οδυνηρές, εκτιμούν οι ειδικοί του ΔΝΤ σύμφωνα με το Spiegel. Το περιοδικό κάνει λόγο για εμπιστευτικό non paper που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο στο ΔΝΤ με τίτλο «Η Ελλάδα μετά την αποχώρηση από το ευρώ».

Μεταξύ άλλων οι συντάκτες του non paper φέρονται να απορρίπτουν τη σύνδεση του μελλοντικού εθνικού νομίσματος με το ευρώ, ώστε μέσω της υποτίμησης να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Εκτιμούν ότι η το νέο νόμισμα θα έμπαινε σε έναν κύκλο αλληλοτροφοδοτούμενων υποτιμήσεων: «καταναλωτές, επιχειρήσεις και επενδυτές θα προσπαθούσαν να ξεφορτωθούν το νέο νόμισμα με αποτέλεσμα, λόγω του φόβου για την απώλεια της αξίας του, να την επιταχύνουν κιόλας». Επιπλέον η πενιχρή αξία του νέου νομίσματος στο εξωτερικό θα προκαλούσε δραματική αύξηση στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων και, τελικά, υπερπληθωρισμό.

Ως πιθανό σενάριο το Spiegel αναφέρει τα εξής: «Εάν η κυβέρνηση Τσίπρα δεν καταφέρει να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα (για την πληρωμή του ΔΝΤ), θα έρθει η άτακτη χρεοκοπία. Και ο ευρωπαϊκός μηχανισμός EFSF, ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της χώρας, θα ήταν αναγκασμένος να κηρύξει άμεσα απαιτητά τα δικά του δάνεια, ύψους 130 δις ευρώ. Ο λόγος είναι ότι τα δάνεια αυτά είναι συνδεδεμένα με τα αντίστοιχα του ΔΝΤ. Κατά συνέπεια η ελληνική κυβέρνηση δεν θα έβρισκε πλέον αγοραστές ούτε για τίτλους βραχείας διάρκειας, τα αποκαλούμενα T-Bills, με τα οποία καταφέρνει σήμερα να επιβιώσει».

Σε αυτήν την περίπτωση δεν θα υπήρχε άλλη επιλογή παρά «να εκδώσει τίτλους για να πληρώσει προμηθευτές, συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους. Οι ειδικοί αποκαλούν τους τίτλους IOUs,από την αγγλική έκφραση ʻI owe youʼ δηλαδή ʻσου χρωστάωʼ. Με αυτούς μπορεί κανείς (θεωρητικά) να πληρώσει το ρεύμα ή τη θέρμανση, αλλά και να κάνει τα ψώνια του. Λειτουργούν ως μέσα πληρωμής. Κατ΄αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα θα καθιέρωνε ένα παράλληλο νόμισμα».

Το Spiegel αφήνει να εννοηθεί ότι, ενώ ο ιδιωτικός τομέας και η ελεύθερη αγορά θα εξακολουθούσαν να λειτουργούν σε πρώτη φάση με ευρώ, στο Δημόσιο οι πληρωμές θα γίνονταν με αυτό το παράλληλο νόμισμα, το οποίο θα είχε μεν ονομαστική αξία σε ευρώ, αλλά «θεωρείται σίγουρο ότι πολύ σύντομα η πραγματική διαπραγμάτευσή του θα γίνεται σε τιμή χαμηλότερη της ονομαστικής του αξίας.

Αυτό δείχνει η εμπειρία από άλλες χρεοκοπημένες χώρες όπως η Αργεντινή προ δεκαετίας, όπου τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις δέχονταν τους τίτλους μόνο με έκπτωση (για τον καταστηματάρχη). Στην Αργεντινή τα IOUs έχασαν μέχρι και το 70% της ονομαστικής αξίας τους. Ο λόγος είναι ότι προεξοφλούν την υποτίμηση ενός πιθανού νέου νομίσματος.

Προβληματισμός για bank run

To Spiegel υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ έχει ήδη ερευνήσει αυτό το σενάριο για την Ελλάδα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο ένας στους τρεις ‘Ελληνες θα πληρωνόταν με αυτούς τους «πληθωριστικούς» τίτλους. Πρόκειται προφανώς για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα.

Ωστόσο όλοι οι ειδικοί συμφωνούν, υποστηρίζει το περιοδικό ότι «τα IOUs είναι μόνο μία ενδιάμεση λύση για μερικές εβδομάδες, ίσως για δύο-τρεις μήνες. Γιατί δεν υποβοηθούν τον ήδη τραυματισμένο τραπεζικό τομέα της χώρας, αλλά αντιθέτως τον αποτελειώνουν. Μόλις κυκλοφορήσουν οι πρώτοι τίτλοι, οι Έλληνες θα ορμήσουν στις τράπεζες, προσπαθώντας να προστατέψουν τις οικονομίες που έχουν σε ευρώ. Εάν η κυβέρνηση θέλει να αποτρέψει την αποψίλωση των καταθέσεων, θα πρέπει να κλείσει προσωρινά τις τράπεζες και αν επιβάλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων».