Οι φορολογικοί παράδεισοι ως προέκταση της διεθνούς κλεπτοκρατίας και της ευρωζώνης

Περίπου το μισό  του συνόλου των παγκόσμιων οικονομικών συναλλαγών κατευθύνεται σε Φορολογικούς Παράδεισους, σε εξωχώρειες εταιρείες ( of shore ) σε όλο τον κόσμο. Εκτός από το Λουξεμβούργο, μικροί ή μεγάλοι Φ.Π. που ανήκουν ή συνδέονται με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μεταξύ άλλων, το Μονακό που συνδέεται με τη Γαλλία, το Γιβραλτάρ, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, τα Νησιά Κεϋμάν,το City του Λονδίνου συμφερόντων Μ. Βρετανίας, το Λουξεμβούργο και το Λιχνεστάϊν συμφερόντων Γερμανίας, η Γρενάδα, και η Ανδόρα συμφερόντων Ισπανίας, οι Ολλανδικές Αντίλλες των Ολλανδών,η Μάλτα, κλπ. Η ΗΠΑ έχουν για τον ίδιο σκοπό  την Πολιτεία Ντελαγουέρ και τις  Παρθένους νήσους και όχι μόνο. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ , τα 45 κράτη  που δε συνεργάζονταν επαρκώς στο φορολογικό πεδίο είναι : η Ιρλανδία, η Κόστα-Ρίκα, η Κύπρος, η Λιβερία, το Λιχτενστάιν, το Βανουάτου, το Λουξεμβούργο, το Μονακό, η Ολλανδία, η Ουρουγουάη, ο Παναμάς, η Σιγκαπούρη, η Φινλανδία, το Χονγκ Κονγκ, οι Σεϋχέλλες η Σαμόα, το Μπελίζε, οι Μπαχάμες, το Ναουρού, καθώς και κάποιες υπερπόντιες κτήσεις όπως το Γιβραλτάρ, τα νησιά Γκέρσεϊ, οι Βερμούδες, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, ο Μαυρίκιος, τα Νησιά Καϋμάν, η Νήσος του Μαν, η νήσος Νέβις, το Νιούε και άλλα.

Το 2012, το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών δημοσίευσε  την ακόλουθη λίστα με  47 φορολογικούς «παραδείσους», κράτη δηλαδή που δεν έχουν συνάψει σύμβαση διοικητικής συνδρομής στο φορολογικό τομέα με την Ελλάδα :  Ανδόρα, Ανγκουίλα,Αντίγκουα και Μπαρμπούντα,Αρούμπα,, Μπαχάμες, Μπαχρέιν, Μπαρμπάντος, Βερμούδες, Μπελίζ, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι,. Μπρουνέι, Νήσοι Κέιμαν, Νήσοι Κουκ, Κόστα Ρίκα, Χιλή, Ντομίνικα, Γιβραλτάρ, Γρενάδα, Γουατεμάλα, Γκέρνσεϋ,Νήσος Μαν, Τζέρσεϋ, Λίβανος, Λιβερία, Λιχτενστάιν, Μαλαισία, Νήσοι Μάρσαλ, Μοντσεράτ,Μαυρίκιος, Μονακό, Ναούρου, Ολλανδικές Αντίλλες, ΠΓΔΜ (FYROM),Νιούε, Παναμάς, Φιλιππίνες, Αγία Λουκία, Άγιος Χριστόφορος και Νέβις, Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες, Σαμόα.Σεϋχέλλες, Σιγκαπούρη, Νήσοι Τέρκς και Κάικος, Παρθένοι νήσοι των ΗΠΑ, Βανουάτου, Ουρουγουάη, Χονγκ-Κονγκ.

Κραυγαλέα περίπτωση  ιστορικού φορολογικού παράδεισου είναι η Ελβετία  με το διαβόητο τραπεζικό της απόρρητο. Η Ελβετία προβάλλοντας την παραδοσιακή πολιτική της ουδετερότητα, αποτελούσε παραδοσιακά  χώρα εισροής μαύρου χρήματος, μέρος του οποίου παραμένει στα αζήτητα από τους καταθέτες, μεταξύ των οποίων και κεφάλαια των ναζιστών. 

Ο Γάλλος οικονομολόγος, Γκαμπριέλ Ζουκμάν, αποκάλυψε πρόσφατα ότι, σε έξι μόνο φορολογικούς παράδεισους, μεταξύ των οποίων το Λουξεμβούργο, η Ελβετία και τα νησιά Κέϊμαν, κρύβεται το αστρονομικό ποσό των 4,7 τρισεκατομμυρίων  ευρώ. Το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το 8% του παγκόσμιου πλούτου, είναι αφορολόγητο και προέρχεται από διάφορες δραστηριότητες, νόμιμες όπως χρηματιστηριακές συναλλαγές ή παράνομες όπως η διακίνηση ναρκωτικών, κλπ.

Σύμφωνα με την έρευνα του νεαρού οικονομολόγου, στην οποία αναφέρθηκε με θαυμασμό ο Πωλ Κρούγκμαν, το ποσό αυτό είναι κρυμμένο σε funds και είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερο αφού δε  συμπεριλαμβάνει  ασφάλειες ζωής, πολυτελή σκάφη, σαλέ, πολύτιμα έργα τέχνης, κάτι που θα εκτόξευε το ποσοστό στο 11% του παγκόσμιου πλούτου.

Εξυπακούεται ότι τα ποσά που κρύβονται στο σύνολο των δεκάδων ή και εκατοντάδων φορολογικών παράδεισων, αρκετοί από τους οποίους βρίσκονται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις ΗΠΑ, είναι υπερπολλαπλάσια. Έτσι εξηγείται γιατί οι περισσότερες χώρες του κόσμου παρουσιάζουν ελλείμματα στο ισοζύγιο εξωτερικών τους πληρωμών. Το ίδιο αυτό γεγονός εξηγεί τα βαθύτερα αίτια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αφού τα κεφάλαια αυτά παραμένουν ακινητοποιημένα και παράλληλα διευρύνουν το τεράστιο χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς.

Όταν συνυπολογιστούν  τα ελλείμματα όλων των χωρών παγκοσμίως, διαπιστώνεται ότι στο σύνολό τους είναι πολύ μεγαλύτερα από τα πλεονάσματα. Το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι που πηγαίνουν τα πλεονάσματα ;  Η απάντηση είναι απλή. Το χρηματιστηριακό κεφάλαιο μεταφέρει τα πλεονάσματα μέσα από τις διάφορες κομπίνες των χρηματιστηριακών συναλλαγών σε χώρες φορολογικούς παράδεισους σε εξωχώριες εταιρείες, οι οποίες  παραμένουν σκοπίμως ανεξέλεγκτες από το διεθνές κατεστημένο των αγορών που επιβάλλει ένα υπερσύστημα «νόμιμης» κλοπής στην παγκόσμια οικονομία.

Ας μη γελιόμαστε. Οι φορολογικοί παράδεισοι είναι προϊόν και προέκταση της σύγχρονης διεθνούς κλεπτοκρατίας που ευθύνεται για τις παγκόσμιες κρίσεις και τη διόγκωση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Η ύπαρξή τους εξηγεί γιατί όλες οι χώρες διεθνώς με εξαίρεση την Κίνα, εμφανίζουν μικρά ή  τεράστια ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών τους. Το παράδοξο του θέματος είναι ότι, το παγκόσμιο ισοζύγιο διεθνών συναλλαγών είναι μονίμως και σε μεγάλη έκταση ελλειμματικό. Προφανώς, τα πλεονάσματα κρύβονται επιμελώς στους Φ.Π. όπου λιμνάζουν, αντί να μετατρέπονται σε μοχλό διεθνούς ανάπτυξης και ευημερίας.

Τα αφεντικά του  διεθνούς καζίνο μετά-καπιταλισμού, θα μπορούσαν φυσικά να εξαφανίσουν σε μία νύχτα όλους τους Φ.Π., τα πλυντήρια του μαύρου χρήματος και των αθέμιτων διεθνών συναλλαγών. Αλλά δεν το κάνουν γιατί απλούστατα είναι δικά τους δημιουργήματα και υποκαταστήματα. Εκτός από περιπτώσεις όπως η Κύπρος, η οποία ήταν  ένα αγκάθι στην πλάτη τους για διάφορους λόγους, ένας από τους οποίους λέγεται ότι αφορά τη σύνδεσή της με το ρώσικο μαύρο χρήμα.  Το βασανισμένο νησί, φυσικά δε θα είχε τέτοια ληστρική μεταχείριση αν δεν ανήκε στην ευρωζώνη. Η οποία, αν μη τι άλλο θα όφειλε να είχε επιβάλλει ισότιμη φορολογική μεταχείριση για όποιες μικρές ή μεγάλες εταιρείες δρουν στην επικράτειά της, όπως και ενιαίο σύστημα πιστοληπτικής πολιτικής. Αλλά τα αφεντικά του ευρω-μάρκου, οι Μέρκελ και Σόιμπλε, ενδιαφέρονται μόνο να ελέγχουν το νόμισμα μέσω της  Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στη Φραγκφούρτη. Και μέσω αυτού να παραγγέλνουν τη  μουσική. Και οι υποτακτικοί να χορεύουν.