Σαμπάνιες θα ανοίγουν σήμερα οι Αμερικανοί νεοσυντηριτικοί, που σχεδίασαν την πολιτική του ΤζορτζΜπους, γιορτάζοντας τη συμπλήρωση 15 χρόνων από την11η Σεπτεμβρίου του 2001. Η αλήθεια είναι ότι ο θρίαμβοςτης πολιτικής τους δεν είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Η 11η Σεπτεμβρίου έχει σταματήσει να ''πουλάει'' τα τελευταία χρόνια. Τα αφιερώματα στον Τύπο σπανίζουν, οι δακρύβρεχτες ομιλίες; και οι όρκοι πίστης στην αστερόεσσα δεν είναι σε μεγάλη ζήτηση.
Από την άλλη -κι εδώ έγκειται ο θρίαμβος των νεοσυντηρητικών - η αμερικάνικη επιρροή εξαπλώνεται. Το ντόμινο που θα ξεκίναγε από το Αφγανιστάν μπορεί να μην έφτασε στις ακτές του Ατλαντικού, στοΜαρόκο, αλλά και το ότι έφθασε στη Λιβύη αποτελεί κατόρθωμα. Εξίσου δε, μεγάλο επίτευγμα είναι ηπρόσδεση της Ευρώπης στο αμερικανικό ''αντιτρομοκρατικό'' άρμα, με τη Γαλλία και το Βέλγιολίγες ώρες πριν τη συμπλήρωση 15ετιάς να ανακοινώνουν την αποτροπή της επίθεσης στην Παναγίατων Παρισίων και την δημιουργία ενός νέου σώματος των ειδικών δυνάμεων για τη φύλαξη τωνπυρηνικών εργοστασίων, αντίστοιχα.
Εξαιρετικό εργαλείο για την κατανόηση των εξελίξεων που δρομολόγησε η 11η Σεπτεμβρίου αποτελεί το βιβλίο Η παγκοσμιοποίηση του πολέμου του Καναδού καθηγητή και αγωνιστική ΜισέλΤσοσουντόβσκι (εκδ. Πιρόγα), που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες. Το μεγάλο προτέρημα του συγγραφέα είναι ότι στην ανάλυση του ενοποιεί τα πολεμικά μέτωπα που καίνε σε διάφορες γωνιές του πλανήτη όλη αυτή την περίοδο, υποστηρίζοντας ότι δεν πρόκειται για αποσπασματικές συγκρούσεις αλλά για ένα ηγεμονικό σχέδιο που καθοδηγείται από το αμερικανικό Πεντάγωνο, επιβεβαιώνοντας τη συνέχεια και τον πλανητικό χαρακτήρα της αμερικάνικης πολιτικής. ''Η φονική μηχανή είναιανεπτυγμένη σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσα στο πλαίσιο μιας ενοποιημένης διοικητικά πολεμικής δομής'', υπογραμμίζει ο συγγραφέας, που αποδεικνύει στη συνέχεια πως φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους συγκρούσεις εξυπηρετούν τα αμερικανικά σχέδια οικονομικής κυριαρχίας. ''Ο ''παγκόσμιος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας'' παρουσιάζεται ως η ''σύγκρουση των πολιτισμών'' ως ένας πόλεμος ανάμεσα σε ανταγωνιστικές αξίες και θρησκείες, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας πόλεμος για την κυριαρχία, ο οποίος έχει ως κατεύθυνση στρατηγικές και οικονομικές επιδιώξεις'', υποστηρίζει από την εισαγωγή ακόμη ο συγγραφέας, που υπογραμμίζει τον κίνδυνο ενόςτρίτου παγκοσμίου πολέμου, στο τέλος της εν εξελίξει νεοαποικιοκρατικής αναδιανομής.
Επιπρόσθετα, από τα αναρίθμητα άξια υπογράμμισης σημεία, ξεχωρίζει η αναγνώριση του συμπληρωματικού ρόλου της ΕΕ (''η ΕΕ κατέχει κεντρικό ρόλο σε αυτό το στρατιωτικό σχεδιασμό'') και του τρόπου με τον οποίο ο οικονομικός πόλεμος διαπλέκεται και υποβοηθά τον πραγματικό: ''Χώρες καταστρέφονται, μεταβαλλόμενες συχνά σε απλές εκτάσεις. Η κρατική κυριαρχία αποτελεί παρελθόν, οιεθνικοί θεσμοί καταρρέουν, η εθνική οικονομία καταστρέφεται μέσω της επιβολής μεταρρυθμίσεων της ''ελεύθερης αγοράς'' υπό την επίβλεψη του ΔΝΤ''. Αλήθειες που σοκάρουν...
Πηγή: goo.gl/yNPa7o
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου