Αλλάχ-Ου-Ακμπάρ

Χρίστος Γούδης

Το πρόβλημα με τους λαθρομετανάστες δεν είναι οι λαθρομετανάστες. Είναι οι ξενόδουλοι του τόπου τούτου, η ξενοδουλεία τους και τα ξενοδουλικά τους κόμματα και τηλεαποκόμματα των μέσων μαζικής διαβουκόλησης.Θρασύτατοι και αναίσχυντοι ξενοδουλάρχοντες ψέγουν τους γονιούς των λαϊκών τάξεων γιατί δεν επιθυμούν την υποβάθμιση των δημόσιων σχολείων των παιδιών τους και τον επαπειλούμενο εξισλαμισμό της χώρας τους, την στιγμή που όλοι αυτοί οι κερατάρχοντες και οι σουργελαρχόντισσες

στέλνουν τα δικά τους βιολογικά παράγωγα σε ιδιωτικά σχολεία, προστατευμένα από την «λαϊκή μπόχα», πιστοί στην αριστερή τους αδιάντροπη υποκρισία. Πολλά λέγονται και πολλά γράφονται για τους σόρος και τους μόρος που σχεδιάζουν, καταβάλλοντας τα σχετικά αργύρια της προδοσίας, την μετατροπή της πατρίδας μας σε πολυφυλετική και πολυθρησκευτική χαβούζα, σε μια ανθρώπινη τάφρο που θα ανακόψει την περαιτέρω φυλετική και θρησκευτική «ρύπανση» της άσπιλης, αμόλυντης και αντισηπτικής χρηματευρ(ε)όπης (τι οπή χαίνουσα και αυτή), εις δόξαν ημών των καρόϊδων.

Είμαστε όμως όντως τα κορόϊδα της υποθέσεως ή απλώς πληρώνουμε την ανικανότητά μας να κρατήσουμε τη χώρα μας ζωντανή; Η λαϊκίστικη επέλαση του πασοκαντρέα της δεκαετίας του ’80 απέδωσε στις μέρες μας τους σάπιους και σκωληκόβρωτους καρπούς της. Η επιδημία του πληθωρισμού των πανεπιστημίων, και των αμφίβολης ποιότητας σπουδών και πτυχίων τους, γέμισε τον τόπο με άνεργους πτυχιούχους που θεωρούν τους ομφαλοσκοπούντες στις καφετέριες εαυτούς τους ότι δικαιούνται διευθυντικών θέσεων, αποστερώντας έτσι τη χώρα από τα εργατικά χέρια που όφειλαν να παραμείνουν και να οργώνουν την ελληνική γη.

Η άφιξη των λαθρομεταναστών αφροασιανών, υπό τα χειροκροτήματα και τις επιδοκιμασίες της άρχουσας πολιτικής και τηλεοπτικής ηλιθιότητας, θα επιλύσει ενδεχομένως το πρόβλημα, με κόστος την μετατροπή της χώρας μας σε Ινδογρεκία. Μικρό το κακό θα μου πείτε. «Τέτοιοι» που καταντήσαμε, αυτά μας πρέπουν. Άλλωστε, αυτά που δεν είναι ικανοί να κάνουν σήμερα οι Έλληνες, δεν αποκλείεται να τα κάνουν αργά ή γρήγορα οι «άλλοι» Έλληνες με τα «μουτζουρωμένα πρόσωπα». Η ιστορία προσφέρει το ανάλογο των «κάραπιντάδας» (των κομάντος και αλεξιπτωτιστών της Αργεντινής με τα «βαμμένα πρόσωπα») υπό την διοίκηση του Μωχαμέτ Αλί Σεϋνελντίν (1933-2009). Μέγας ο Θεός.
Αλλάχ-ου-Άκμπαρ!!!

Χρίστος Γούδης, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Αθηναίων