Συνεργασία μεταξύ Λαϊκής Ενότητας και Σχεδίου Β χωρίς μέλλον

Επιμένουν να πορεύονται στα στενά όρια της αριιστεράς ή και της άκρα αριστεράς χωρίς μέλλον, οι Παναγιώτης Λαφαζάνης της ΛΑ.Ε και Αλέκος Αλαβάνος του ΣΧΕΔΙΟΥ Β, όπως προκύπτει εμμέσως πλην σαφώς από την ανακοίνωση για τη συνάντησή

τους με σκοπό την κοινή πολιτική πορεία. Όπως αναφέρθηκε στην ανακοίνωση, "στην αντιπροσωπεία της ΛΑ.Ε συμμετείχαν, ο Δημ. Στρατούλης, πρώην υπουργός και μέλος της Π.Γ. της ΛΑ.Ε, ο Στ. Λεουτσάκος Συντονιστής του Π.Σ. της ΛΑ.Ε και ο Δημ. Σαραφιανός μέλος του Π.Γ. της ΛΑ.Ε, ενώ στην αντιπροσωπεία του ΣΧΕΔΙΟΥ Β συμμετείχαν, ο Τάσος Σταυρόπουλος, Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής του ΣΧΕΔΙΟΥ Β, η Κατερίνα Καστρίτη και ο Κώστας Παπουλής, μέλη της Πολιτικής Επιτροπής του ΣΧΕΔΙΟΥ Β.

Οι αντιπροσωπείες της ΛΑ.Ε και του ΣΧΕΔΙΟΥ Β συζήτησαν, σε θερμό κλίμα, τις πολιτικές εξελίξεις και τα τραγικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η χώρα και ο ελληνικός λαός εξαιτίας της μνημονιακής καταστροφικής πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα, η οποία πολιτική έχει τη συναίνεση και των άλλων μνημονιακών κομμάτων της Βουλής.

Οι δύο αντιπροσωπείες συζήτησαν ιδιαίτερα την κατάσταση στον χώρο της Αριστεράς και τις πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να αναληφθούν από την Αριστερά για τα όλο και πιο οξυμένα προβλήματα που βασανίζουν τον τόπο και τον λαό. Πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις της Αριστεράς, στην κατεύθυνση της ανατροπής του σημερινού μνημονιακού σκηνικού, για μια νέα, απαλλαγμένη από την ηγεμονία του Βερολίνου, των Βρυξελλών και του ΔΝΤ, προοδευτική πορεία ανασυγκρότησης και διεξόδου από την κρίση, με εθνικό νόμισμα, απαραίτητο εργαλείο ρευστότητας και εφαρμογής ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, σε σύγκρουση με την ΕΕ και με ορίζοντα ένα σοσιαλισμό του 21ου αιώνα, που θα ανταποκρίνεται στις κοινωνικές και δημοκρατικές ανάγκες και προσδοκίες των λαών και θα αξιοποιεί τις δυνατότητες και τους ορίζοντες, που προσφέρει η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας στην εποχή που ζούμε, ιδιαίτερα για τις νεότερες γενιές.

Οι δύο πλευρές τόνισαν ότι αποδίδουν κεντρική σημασία στους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες και τα κινήματα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του ελληνικού λαού, στις λαϊκές συσπειρώσεις στις γειτονιές, στις δημιουργικές πρωτοβουλίες της νέας γενιάς, στην αφύπνιση των ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, για μια προοδευτική διέξοδο από την κρίση.

Συναποφάσισαν να αναλάβουν, όσο το δυνατόν πιο συντονισμένα, πιο ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την αναζωογόνηση των κοινωνικών αγώνων των κινημάτων, για κοινές δράσεις στα επίκαιρα μέτωπα και την πραγματοποίηση κοινών εκδηλώσεων που θα ενισχύουν τους αγώνες των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας για τα δικαιώματα τους. Θα ενισχύσουν, ακόμα, ένα διάλογο με ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας που, χωρίς να ταυτίζονται πλήρως στις απόψεις μαζί μας, βιώνουν την αγωνία αυτού του τόπου κι αναζητούν μια διέξοδο για το άμεσο μέλλον.

Οι δύο πλευρές επιβεβαίωσαν την μεταξύ τους συμπόρευση, συνεργασία και συμπαράταξη και τόνισαν την ανάγκη να καταστήσουν αυτή τη συνεργασία, πέρα από τις όποιες διαφορές τους, πιο στενή, πιο ουσιαστική και πιο αποτελεσματική.

Η Λαϊκή Ενότητα και το ΣΧΕΔΙΟ Β τόνισαν ότι σήμερα είναι πιο αναγκαία από ποτέ η συγκρότηση του πιο πλατιού δυνατού μετώπου αριστερών ριζοσπαστικών προοδευτικών απελευθερωτικών δυνάμεων που κατανοούν τη στρατηγική σημασία της ύπαρξης ενός συγκεκριμένου εναλλακτικού και υλοποιήσιμου σχεδίου και το οποίο θα εκφρασθεί τόσο σε κοινωνικό επίπεδο μέσα στους κοινωνικούς αγώνες όσο και σε πολιτικό επίπεδο για μια βαθιά προοδευτική ανατροπή στη χώρα.

Υπογράμμισαν ότι θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για το σχηματισμό αυτού του μετώπου στη βάση ενός κοινού ριζοσπαστικού προγράμματος για την ήττα του μνημονιακού μπλοκ, της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης και για μια συνεπή προοδευτική πορεία της χώρας. Τέλος ΛΑ.Ε και ΣΧΕΔΙΟ Β συναποφάσισαν να πυκνώσουν και να συστηματοποιήσουν τις μεταξύ τους επαφές και συζητήσεις για την επίτευξη των συμφωνημένων κοινών στόχων και προσπαθειών τους".

Σε σχέση με τα παραπάνω, είναι φανερό πλέον ότι, η ΛΑ.Ε και το ΣΧΕΔΙΟ Β δεν έχουν διδαχθεί από τις κοινές ήττες. Ακόμα και σήμερα δεν έχουν αντιληφθεί ότι, εκείνο που χρειάζεται τώρα η χώρα είναι μια πλατιά συσπείρωση όχι μόνο των αριστερών, αλλά όλων των δημοκρατικών δυνάμεων, ένα νέο ΕΑΜ που αποτελεί το μόνο βιώσιμο πολιτικό σχήμα για την αντιμετώπιση της ευρωμνημονιακής λαίλαπας και των εγκάθετων που την εκπροσωπούν. 

Πορευόμενοι δογματικά αριστεροί, έρημοι και μόνοι ως Λαϊκή Στενότητα και όχι  ως Λαϊκή Ενότητα, είναι καταδικασμένοι να παραμείνουν στην ουρά των πολιτικών εξελίξεων, όπως έδειξαν οι τελευταίες εκλογές και συνεχίζουν να δείχνουν όλες οι συστημικές δημοσκοπήσεις, που όσο και αν μαγειρεύουν τα στοιχεία, δεν πέφτουν εντελώς έξω στις εκτιμήσεις τους. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι, ο τοπος δεν αντέχει ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ με μόνη διαφορά απο το Grexit. Ούτε έχουν δει πως το σύστημα προωθεί τώρα την Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία είναι σχετικά ακίνδυνη γιατί αν και φωνάζει δυνατά, δεν έχει σχέδιο εξόδου από την κρίση.

Το τραγικό του θέματος είναι ότι, ότι μαζί με την αριστερό-αδιέξοδη θέση τους, η ΛΑ.Ε και το ΣΧΕΔΙΟ Β, υπονομεύουν την ιερή υπόθεση του εθνικού νομίσματος που αποτελεί ένα σημαντικό πρόταγμά τους. Αλλά η εθνική ανεξαρτησία που είναι το σημερινό ζητούμενο, εκτός από το εθνικό νόμισμα έχει ευρύτερα πατριωτικά χαρακτηριστικά, όπως η μη αλλοίωση της χώρας από την εισβολή μαζών μη αφομοιώσιμων μεταναστών, κάτι που η μεταμοντέρνα γιαλαντζί αριστερά όχι μόνο ευλογεί αλλά και υποστηρίζει με πάθος. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που όλους  τους κανονικούς δημοκράτες και αριστερούς, όπως λχ.ο Γιώργος Καραμπελιάς και όχι μόνο, δεν τους θέλει σε κοινή πορεία. Αλλά αυτός είναι επίσης ο λόγος που και η δική της πορεία δε θα έχει καμιά τύχη στο μέλλον.Κρίμα.