Βέτο Αναστασιάδη

Μανώλης Κοττάκης

Η νέα στρατηγική του προέδρου στο Κυπριακό και το ζήτημα των εγγυήσεων

To Kυπριακό παίζει ελάχιστα στην εσωτερική ατζέντα μας κι ας συμβαίνουν γεγονότα άξια παρατήρησης, όπως το τρίωρο δείπνο Τσίπρα - Αναστασιάδη στο Μέγαρο Μαξίμου. Από μία άποψη, λογικό, είμαστε βυθισμένοι στις σκοτούρες μας για να έχουμε τον νου μας στο νησί που ο Καραμανλής αποκαλούσε δεύτερη Ελλάς. 

Λαμβανομένου υπ' όψιν, όμως, ότι η Κύπρος αποτελεί μέρος της μεγάλης γεωπολιτικής εξίσωσης της περιοχής -που περιλαμβάνει τα πάντα, από το χρέος και τη σταθερότητα έως τη διέλευση του ισραηλινού φυσικού αερίου από Τουρκία-, πρέπει να έχουμε τον νου μας. Μερικές πληροφορίες πρώτα. Η πλέον σημαντική είναι ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είναι εξαιρετικά κουμπωμένος απέναντι στους Τούρκους μολονότι όλοι θυμόμαστε ότι ήταν διαπρύσιος υποστηρικτής του Σχεδίου Ανάν.

Ως ηγέτης της Μεγαλονήσου ο Πρόεδρος συνειδητοποιεί απολύτως ότι λύση που δεν περνά από το δημοψήφισμα δεν αποτελεί λύση. Κατά τούτο φυσικά και δεν κλείνει την πόρτα στον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ακιντζί, για να μην του φορέσουν την προβιά του αδιάλλακτου, αλλά κρατά σημαντικές αποστάσεις από την τακτική που ακολουθούν Τούρκοι και σύμμαχοι. Δεδομένου ότι οι Τούρκοι δεν δείχνουν διάθεση να μας επιστρέψουν έδαφος, ότι αρνούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη να πληρώσουν αποζημιώσεις για τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων στα Κατεχόμενα, ότι επιμένουν να παραμείνει έστω μικρός αριθμός Τούρκων στρατιωτών στα Κατεχόμενα, δεν έχει κανέναν λόγο ο Αναστασιάδης να πάει σε πενταμερή διάσκεψη. Και παρά τη γενική εντύπωση που υπάρχει για τη διαπραγματευτική τακτική του λόγω παρελθόντος, ο Πρόεδρος έχει σκληρύνει εξαιρετικά τη στάση του στο παρασκήνιο, έχει μεταβληθεί σε γεράκι.

Πρόκειται για στρατηγική σκλήρυνσης που έχει στόχο έναν έντιμο συμβιβασμό; Πρόκειται για στρατηγική σύγκρουσης; Ο,τι κι αν είναι, οφείλουμε να καταθέσουμε ότι αυτήν τη στιγμή ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αίρεται στο ύψος των περιστάσεων. Το παιχνίδι σε αυτήν τη φάση επικεντρώνεται στο ζήτημα των εγγυήσεων, το οποίο πρέπει να επιλυθεί πρώτο. Η Λευκωσία ζητεί να απομακρυνθεί κάθε Τούρκος και κάθε Ελληνας στρατιώτης από το νησί και τάσσεται υπέρ της σύστασης ενός ευρωπαϊκού σώματος ασφαλείας, αποτελούμενου από αστυνομικούς όλων των ευρωπαϊκών χωρών, μη αποκλειομένων ανδρών από τρίτες χώρες. Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθεί τη συμμετοχή Τούρκων ή Ελλήνων στρατιωτών στο νέο σώμα ασφαλείας, το οποίο θα έχει έδρα την πρωτεύουσα του ομοσπονδιακού κράτους και αρμοδιότητα στα δύο κρατίδια. Με αυτήν τη θέση δεν δείχνει να διαφωνεί ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, πρώτος άλλωστε άνοιξε το ζήτημα των εγγυήσεων. Αν δεν υπάρξει συμφωνία σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα πρώτα, δύσκολα βλέπω να συνεχίζει τη διαπραγμάτευση ο Αναστασιάδης.

Πηγή: goo.gl/enR0Cp