Θάνος Δημάδης
Σήμερα οι Αμερικανοί δεν αποφασίζουν μόνο για το κυβερνήτη της χώρα τους. Η απόφαση που καλούνται να λάβουν είναι πέρα και πάνω από το δίλημμα Τραμπ ή Χίλαρι.Το αποτέλεσμα της κάλπης δεν θα καθορίσει μόνο τον κοινωνικό προσανατολισμό, τις οικονομικές επιλογές και την κατεύθυνση της εξωτερικής
πολιτικής των ΗΠΑ για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αφού οι δύο υποψήφιοι έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες προσεγγίσεις σε καίρια ζητήματα κυβερνησιμότητας.Yπό το δικό μας ευρωπαϊκό πρίσμα, η κρισιμότητα αυτής της αναμέτρησης απορρέει από τις συνθήκες υπό τις οποίες τελεί η Ευρώπη στην δεδομένη συγκυρία κατά την οποία διεξάγονται σήμερα οι αμερικανικές εκλογές.
πολιτικής των ΗΠΑ για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αφού οι δύο υποψήφιοι έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες προσεγγίσεις σε καίρια ζητήματα κυβερνησιμότητας.Yπό το δικό μας ευρωπαϊκό πρίσμα, η κρισιμότητα αυτής της αναμέτρησης απορρέει από τις συνθήκες υπό τις οποίες τελεί η Ευρώπη στην δεδομένη συγκυρία κατά την οποία διεξάγονται σήμερα οι αμερικανικές εκλογές.
Σε αντίθεση με την ασάφεια που χαρακτήρισε όλους αυτούς τους μήνες το κεντρικό μήνυμα στην καμπάνια της Χίλαρι- και η οποία θα είναι ο λόγος που θα της στοιχίσει τη νίκη στην περίπτωση της τυχόν μη εκλογής της- η υποψηφιότητα Τραμπ υπηρέτησε εξ αρχής ένα πολύ ξεκάθαρο, σκληρό, ανυποχώρητο και συμπαγές προεκλογικό μήνυμα.
Το μήνυμα που όλως τυχαίως (;) σηματοδοτεί τον εφιάλτη με τον οποίον βρίσκεται η Ευρώπη αντιμέτωπη σήμερα: των κλειστών συνόρων, της ξενοφοβίας, της αμφισβήτησης- όχι κατ᾽ανάγκη αδικαιολόγητης- του ορθού τρόπου λειτουργίας των Δημοκρατικών θεσμών, της υποεκπροσώπησης τμημάτων της κοινωνίας από το πολιτικό σύστημα, του συσσωρευμένου θυμού μεγάλης μερίδας ανθρώπων για την έλλειψη ίσων ευκαιριών δουλειάς, οικονομικής ανέλιξης και επαγγελματικής επιτυχίας για όλους.
«To fix the rigged system» (να αποκαταστήσουμε το διαβρωμένο Δημοκρατικό και πολιτικό σύστημα) που επαναλαμβάνει ο Τραμπ ήταν ως μήνυμα πολύ σαφέστερο και ισχυρότερο από το αντίστοιχο της Χίλαρι, η καμπάνια της οποίας στο ερώτημα «γιατί να την ψηφίσουν», επιφύλασσε μέχρι σήμερα χλιαρές απαντήσεις όπως του «γιατί είναι γυναίκα» ή «γιατί δεν πρέπει να εκλεγεί ο Τραμπ».
Για την Ευρώπη, η αναμέτρηση αυτή έχει διπλό ενδιαφέρον- και πολλαπλή αγωνία από άλλες αντίστοιχες στο παρελθόν- αφού ενδεχόμενη εκλογή του Τραμπ συνοδευόμενη από τις παραπάνω συνυποδηλώσεις που η υποψηφιότητά του φέρει, θα επισφραγίσει αμετάκλητα μία πραγματικότητα και για την ίδια την Ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή: θα καταστήσει την άνοδο ακραίων δυνάμεων σε πολιτικό τρεντ και θα τις απενοχοποιήσει ανοίγοντας τον δρόμο για την εισαγωγή μίνι-Τραμπς σε μία Ευρώπη κλυδωνιζόμενη από το Brexit, την διαρκώς εντεινόμενη οικονομική και κοινωνική ανισότητα μεταξύ των χωρών της, και την κάθε άλλο παρά αναχαιτιζόμενη προσφυγική κρίση στους κόλπους της.
Η επιδερμική προσέγγιση των ελληνικών ΜΜΕ συλλήβδην στο πώς το παγκόσμιο και ευρωπαϊκό μέλλον κρίνεται από την σημερινή εκλογή στις ΗΠΑ, δεν είναι παρά μία ακόμα απόδειξη του πώς το εγχώριο μιντιακό σύστημα χέρι-χέρι με την εκάστοτε πολιτική εξουσία έχουν σκοπό να κρατούν την κοινωνία μας κοντόφθαλμη και υπνωτισμένη, και κατ´επέκταση ανήμπορη να αντιληφθεί τις διεργασίες που συντελούνται εκτός των συνόρων.
Αυτό διευκολύνει πολιτική και μιντιακή εξουσία να πλάθουν κάθε φορά το αντίστοιχο εγχώριο μικρο-σωτήρα που τους βολεύει, και τον οποίον αφού τον δημιουργήσουν, τον φέρνουν μετέπειτα στα δικά τους μέτρα και σταθμά μετατρέποντάς τον σε σανίδα προσωπικής τους σωτηρίας.
Προβλέπω ότι ΜΜΕ και πολιτική εξουσία, και την μετέπειτα των Αμερικανικών εκλογών, θα συνεχίζουν την ίδια προπαγάνδα της μικροπολιτικής σέρνοντας τον χορό της εθνικής αυτοκαταστροφής που κανένας Ομπάμα, Χίλαρι ή Τραμπ μελλοντικά, εκτός του ότι δεν θα μπορεί, δεν θα ενδιαφερθεί καν να αποτρέψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου