Χώρα υπο κατάληψη η Ελλάδα

Σάββας Καλεντερίδης

Προφανώς η αντιμετώπιση της Ελλάδας από τους ξένους και ειδικά από τους γείτονες -Αλβανούς, και Τούρκους- είναι ανάλογη με την ακτινοβολία που εκπέμπει η χώρα, και η πολιτική συμπεριφορά των ηγετών της. Και, προφανώς, η ακτινοβολία αυτή τα τελευταία χρόνια δεν είναι τέτοια που να δημιουργεί αίσθημα σεβασμού στους ξένους απέναντι σε πρόσωπα και θεσμούς, ακόμα και όταν ξένοι αξιωματούχοι κάνουν δηλώσεις μέσα στην Ελλάδα.

Παράδειγμα οι δηλώσεις του υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας Ομέρ Τσελίκ, ο οποίος, την ώρα που η Τουρκία τοποθέτησε ιμάμη στην Αγία Σοφία, προκαλώντας το θρησκευτικό αίσθημα εκατοντάδων εκατομμυρίων χριστιανών, με χαρακτηριστική αναίδεια και θράσος, ευρισκόμενος στην Ελλάδα, μας έκανε μαθήματα δημοκρατίας, τονίζοντας την ανάγκη ανέγερσης ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα και την ανάγκη προστασίας της ενότητας της μειονότητας στη Θράκη, που κινδυνεύει από τον Γκιουλέν. Η Ελλάδα είναι υπό εθνική κατάρρευση, με το φαινόμενο αυτό να έχει πάρει απελπιστικές διαστάσεις στον χώρο της πολιτικής.

Και όλα αυτά ενώ την ίδια στιγμή η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να διατηρεί στρατό κατοχής στην Κύπρο, έχει εισβάλει στη Συρία, όπου έχει καταλάβει περιοχή έκτασης 1.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, διατηρεί στρατό στο ιρακινό έδαφος και απειλεί να εισβάλει στο Ιράκ, και ο σουλτάνος Ερντογάν αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης, διεκδικώντας τη Θεσσαλονίκη, τη Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου και ολόκληρη την Κύπρο. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η τουρκική κυβέρνηση αποφασίζει να κλείσει στη φυλακή 15 Κούρδους βουλευτές, παραβιάζοντας κάθε έννοια κράτους δικαίου και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Παρασκευή μεσημέρι, οπότε γράφονται αυτές οι γραμμές, κανένα ελληνικό κόμμα, κανένας πολιτικός, πλην του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη, δεν έκανε έστω μία δήλωση, για να χρησιμεύσει ως φύλλο συκής στην εθνική μας γύμνια και την αιδώ, για το γεγονός αυτό, το οποίο μέχρι στιγμής έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση των ΗΠΑ, της Ε.Ε., της Γερμανίας, της Ιταλίας και μιας σειράς άλλων χωρών.

Η κατάπτωση και η κατάρρευση ασφαλώς δεν περιορίζονται στον χώρο της πολιτικής και των πολιτικών, κυρίως της ηγεσίας. Είναι γεγονός ότι και η κοινωνία έχει αποπροσανατολιστεί, έχει ενστερνιστεί αρχές και ιδεοληψίες που οδήγησαν στην ηθική και την πολιτική κατάπτωσή της. Ομως, όπως και να ’χει το πράγμα, η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η περιοχή ανατολικά μας έχει μπει σε μια διαδικασία ρευστοποίησης και ο κίνδυνος η κατάσταση αυτή να επεκταθεί και προς εμάς, ειδικά λόγω της ανευθυνότητας του Ερντογάν και της ανικανότητας των πολιτικών μας ηγετών, είναι και υπαρκτός και ορατός.

Η ελληνική κοινωνία, διαλυμένη από την εξάχρονη κρίση, αποχαυνωμένη και αποπροσανατολισμένη, πρέπει να βρει τη δύναμη να ανασυντάξει τις δυνάμεις της και να ξανασηκώσουμε την πατρίδα μας όρθια. Η ευθύνη δεν ανήκει στην ομάδα των ανίδρωτων εξουσιομανών του Μαξίμου ούτε στα golden boys της Πειραιώς και στους άλλους τυχάρπαστους που παίζουν... πολιτική. Η ευθύνη είναι στις πλάτες των πολιτών, γιατί, όπως λέει και ο Σταύρος Καλεντερίδης, το ανώτατο αξίωμα σε μια δημοκρατία είναι αυτό του πολίτη. Μένει να διεκδικήσουμε αυτό το αξίωμα που μας ανήκει και να δημιουργήσουμε την πραγματική δημοκρατία.

Δημοκρατία