Πως μπορεί να γίνει με επιτυχία η συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή

Στην αρχική φάση της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή, κυρήσσεται   στάση πληρωμών και διοχετεύεται ρευστότητα στην στην οικονομία με “Υποσχετικές του Δημοσίου” (Άτοκα Γραμμάτια Ελληνικού Δημοσίου (ΑΓ/ΕΔ,  Interest-Free Bonds of the Hellenic State, IFB/HS), σε ισοτιμία 1:1 προς το ευρώ. Με δεδομένα τα capital controls και την καθιέρωση των συναλλαγών μέσω ηλεκτρονικού  χρήματος, μπορεί να χορηγηθεί με τον τρόπο αυτό μέρος των μισθών, συντάξεων, παροχών κοινωνικής προστασίας κλπ. Μια «Υποσχετική» που θα πιστώνεται στις κάρτες των δικαιούχων μισθωτών, συνταξιούχων κλπ., θα ισούται με ένα ευρώ και θα χρησιμοποιείται  για συναλλαγές στην εσωτερική αγορά με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.Με την άμεση παροχή

ρευστότητας στην οικονομία, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί από ισχυρή θέση με τους δανειστές τη μετάβαση στη δραχμή,αφού οι τελευταίοι δε θα την απειλούν με πάγωμα της παροχής ρευστότητας σε ευρώ.

Σε σύνολο τρεχουσών ετήσιων δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού ύψους περίπου 56 δις ευρώ κατά την τρέχουσα περίοδο, οι δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία, ανέρχονται περίπου σε 33 δις, ξεπερνούν δηλ. το 60% του συνόλου των δαπανών. Στην περίπτωση που ποσό 25 δις, δηλ. περίπου τα 2/3 από τα ως άνω 33 δις χορηγηθούν σταδιακά μέσω των «Υποσχετικών», τότε προκύπτει ένα τεράστιο ισοδύναμο ετήσιας εσωτερικής ρευστότητας ανάλογου ποσού. Με το ισοδύναμο αυτό των «Υποσχετικών», απελευθερώνεται συνάλλαγμα 25 δις ευρώ, με το οποίο καλύπτονται οι τρέχουσες υποχρεώσεις του δημοσίου και παρέχεται ρευστότητα στην οικονομία. Το τεράστιο χρέος που συνεχώς διογκώνεται παρά τα αυστηρά μέτρα λιτότητας και το εσωτερικό κούρεμα του PSI του 2012, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ριζική αναδιάρθρωση και κούρεμα, όπως έγινε με τα χρέη της Γερμανίας το 1953, καθώς και σε εκατοντάδες  άλλες περιπτώσεις διάφορων χωρών με πτωχεύσει και στάσεις πληρωμών.Με δεδομένο ότι, σήμερα ο κρατικός προϋπολογισμός και το το ισοζύγιο  πληρωμών μας είναι οριακά  πλεονασματικά,  σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, δεν υφίστανται άμεσες πιεστικές ανάγκες για τις εισαγωγές αναγκαίων αγαθών και κυρίως καυσίμων, φαρμάκων και τροφίμων.

Εκτός από ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο, η άμεση ανάσα ρευστότητας, παρέχει δυνατότητες επανεκκίνησης της οικονομίας, στηρίζει την υγιή επιχειρηματικότητα και  κυρίως τη δημιουργία κλίματος αναπτυξιακών προσδοκιών. Μια τέτοια προοπτική, θα ενισχύσει τα μικρομεσαία εισοδήματα και κατ’ επέκταση την εσωτερική κατανάλωση και εγχώρια ζήτηση, θα αναστρέψει την πορεία αποπληθωρισμού χωρίς κινδύνους υπερπληθωρισμού και γενικότερα, θα σηματοδοτήσει την έξοδο από την κρίση.

Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, οι απιτήσεις των δανειστών για αποπληρωμή των χρεών ανέρχεται σε 10%-15% των 177,7 δις του  ΑΕΠ ετησίως ( 17,7-26 δις), με τις τελευταίες πληροφορίες να μιλούν ότι οι δναειστές είναι ανένδοτοι στο να μην κατέβουν κάτω από το 15% του ΑΕΠ, δηλ. 26 δις. Η αποπληρωμή αυτού του ιλιγγιώδους ποσού, ακόμα και με την υφαρπαγή του δημόσιου πλούτου μέσα απο το "Υπερταμείο" που δημιούργησαν και ελέγχουν οι δανειστές για το σκοπό αυτό, είναι εξοντωτική και ανέφικτη. Αν υφαρπάζεται ετησίως δημόσιος πλούτος της χώρας της τάξης του 5 δις, αυτό θα δημιουργεί ολοένα και λιγότερα έσοδα στο ελληνικό δημόσιο με συνέπεια την απόλυτη πτώχευση της χώρας.Εκτός από το ότι θυμίζει πρακτικές άγριας αποικιοκρατίας και χωρών Μπανανίας, είναι γελοίο να υποστηρίζεται ότι, ένα τέτοιο τεράστιο χρέος που το μεγαλύτερο μέρος του δημιουργήθηκε μέσα στην ευρωζώνη και αυξάνεται συνεχώς, θα μας επιτεέψει να βγούμε στις αγορές. Ποτέ και πουθενά, δεν αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά μια κατάσταση βαθιάς οικονομικής ύφεσης με ακόμα περισσότερα υφεσιακά μέτρα, που συνδυάζονται μάλιστα με ένα σκληρό υπερτιμημένο νόμισμα όπως είναι το ευρώ..

Σε δευτερη φάση εκδίδεται το  εθνικό νόμισμα, η νέα δραχμή μετά το πέρας των αρχικών διαπραγματεύσεων. Με στόχο την άμεση ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, νέα δραχμή υποτιμάται κατά 25%  έναντι του ευρώ, ώστε η νέα αναλογία δραχμής προς ευρώ  1 : 0,75  Δηλαδή, ένα ευρώ θα ισούται με 0,75 δραχμές και 75.000 ευρώ σε 100.000 δραχμές. Στην πρώτη περίοδο της μετάβασης διάρκειας ενός χρόνου περίπου, διασφαλίζεται η σημερινή αγοραστική αξία των αμοιβών. Δεν υπάρχουν νέες μειώσεις ή φορολογικές επιβαρύνσεις αλλά δεν παρέχονται για το διάστημα αυτό βελτιώσεις της υπάρχουσας ατάστασης. Με άλλα λόγια η κατάσταση δεν χειροτερεύσει αλλά ούτε και βελτιώνεται στη φάση αυτή του πρώτου περίπου χρόνου. Επισημάινεται και πάλι ότι, με δεδομένο το οριακό πλεόνασμα στον προϋπολογισμό και στο ισοζύγειο πληρωμών, διασφαλίζεται η επάρκεια σε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, πρώτες ύλες που σήμερα με το ευρώ και τη λυμφατική πορεία της οικονομίας, έχει αρχίσει να στερείται η χώρα. 

Το ευρώ θα συνεχίσει να συνυπάρχει παράλληλα με τη νέα δραχμή, μέχρις ότου αποφασιστεί, αν αποφασιστεί, η απόσυρσή του, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η ομαλή συνύπαρξη παράλληλων νομισμάτων υφίσταται με διάφορες μορφές σε πολλές χώρες και στην ΕΕ. Χωρίς αμφιβολία, η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί θεραπεία σοκ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και τη συγκρατημένη υποτίμησή του με έλεγχο του υπερπληθωρισμού. Κάτι παρόμοιο έγινε το 1953 από τον συντηρητικό Σπύρο Μαρκεζίνη και όχι μόνο και αυτό αναμένεται να δημιουργήσει ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική για την επιχειρηματικότητα, την απασχόληση, τα εισοδήματα και τις κρατικές εισπράξεις.

To φιλικό Grexit συνάδει με την πρόταση του «κακού» αλλά ρεαλιστή Βόλφαγκ Σόϊμπλε η οποία γίνεται για δικούς του λόγους υποστηρικτικούς της Γερμανικής οικονομικής υπεροπλίας όπως εξηγείται συνοπτικά πιο κάτω και πιο αναλυτικά σε άλλα σημειώματά μας και επιστημονικά άρθρα. Σε περίπτωση φιλικού Grexit, προσωρινού ή μόνιμου, όπως έει προτέινει ο Σόϊμπλε, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μας παράσχει 50 δις ευρώ σε δύο δόσεις και θα εγγυηθεί τη στήριξη της ισοτιμίας της νέας δραχμής, η οποία με υποτίμηση κατά 25%, θα έχει σταθερή ισοτιμία δραχμή/ευρώ 0,75/1. Η πρόταση αυτή  που είναι σαφώς διαπραγματεύσιμη για βελτιώσεις, καταγγέλλεται άκριτα από πολλέςς πλευρές, ακόμα και από υποστηρικτές της δραχμής, επειδή γίνεται από το συγκεκριμένο πρόσωπο που θεωρείται ύποπτος κακών προθέσεων και μαντάτων. 

Όμως, παραδόξως, αυτή η πρόταση αποτελεί μια καλή ευκαιρία για την ελληνική οικονομία. Ο λόγος που τίθεται στο τραπέζι είναι όχι φυσικά γιατί το Βερολίνο ξαφνικά συμπάθησε τη δύστυχη Ελλάδα, αλλά στα πλαίσια του υποβόσκοντος πολέμου νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και στο ευρώ. Το Βερολίνο επιδιώκει να ισχυροποιήσει το ευρώ και να το αναγάγει σε βασικό ανταλλάξιμο νόμισμα διεθνώς, κάτι στο οποίο αντιτίθεται η Ουάσιγκτον των Ομπάμα - Κλίντον. Έτσι εξηγείται και η μέχρι υστερίας εμμονή της τελευταίας για την παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη, μια εμμονή στην οποία συμπαρίσταται και η Γαλλία, η οποία φοβάται την περαιτέρω ενδυνάμωσης της Γερμανίας. Η προσπάθεια του Βερολίνου για ισχυροποίηση του ευρώ, ασφαλώς και θα καταρρεύσει αν υιοθετηθεί μια χαλαρή πολιτική για την Ελλάδα, αφού θα μεταδοθεί ως ντόμινο και στις άλλες αδύναμες χώρες του νότου. Αν θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε όλες τις σκληρές του συνέπειες, μοιάζει να μας λέει ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε.Με την ήττα των Κλίντον-Ομπάμα και την ανάδειξη του Ντ. Τράμπ στην ηγεσία των ΗΠΑ,η κατάσταση αλλάζει άρδην αφού ο νέος πλανητάρχης έχει διαφορετικές προσεγγίσεις και μοιάζει να αντιτίθεται στο ευρώ και στην Ευρώπη της Γερμανίας. Έχει δηλώσει ότι "η Ελλάδα κακώς μπήκε στο ευρώ και ότι το πρόβλημα του χρέους οφείλει να το λύσει η Γερμανία, αλλιώς θα το λύσει η Ρωσία", υπονοώντας δηλ. ότι αν δεν υπάρξει λύση, η Ελλάδα μορεί να σπρωχτεί στην αγκαλιά της Ρωσίας.

Προβλέπεται ετήσια ανάπτυξη του ΑΕΠ και αύξηση εισοδημάτων 5-7% με το φιλικό Grexit που προτείνεται εδώ, ύστερα από ένα χρόνο περίπου και με την  προϋπόθεση μιας στιβαρής, χρηστής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης. Ανάλογες αυ΄ξήσεις προβλέπονται για μισθούς,συντάξεις προβλέπεται αύξηση του ΑΕΠ των μισθών, και μέσα εισοδήματα. Αυτό προϋποθέτει φυσικά   συνετή και χρηστή κρατική διαχείριση, συγκροτημένη αναπτυξιακή στόχευση, ορθολογική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, πάταξη της φοροδιαφυγής κλπ. Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η επανάκτηση του κρατικού ελέγχου των τραπεζών με ανακεφαλαιοποίησή τους με εθνικό νόμισμα, κάτι που βέβαια οι δανειστές δε θα δεχτούν εύκολα. Αλλά η αρχική παροχή ρευστότητας όπως εξηγήθηκε πιο πάνω, θα ισχυροποιήσει τη διαπραγματευτική μας θέση και στο ζήτημα αυτό. Για το συντεταγμένο  Grexit, προσωρινό ή μόνιμο, εκτιμάται ότι απαιτείται διάστημα ενός χρόνου περίπου για την προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Στο διάστημα αυτό, εφ’ όσον εφαρμοστεί το παρών σχέδιο ή παραλλαγή του κατά περίπτωση, γίνουν οι κατάλληλοι διαπραγματευτικοί χειρισμοί, αποφευχθεί ο πανικός, ο λαϊκισμός και η παροχολογία, δε θα υπάρξουν σοβαροί κλυδωνισμοί. Για τον ίδιο σκοπό, υποβοηθητικό μέσο είναι τα capital controls που έχουν επιβληθεί από την ευρωζώνη. 

Η απασχόληση και η ριζική αντιμετώπιση της ανεργίας προβλέπεται να είναι το μεγάλο κέρδος από τη συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή. Κατά τη διάρκεια και κυρίως μετά από την αρχική περίοδο προσαρμογής του πρώτου χρόνου, προβλέπεται ισχυρή συμπίεση της ανεργίας σε ποσοστά κάτω του 10%, με δημιουργία σταδιακά άνω του 1,4 εκ. θέσεων εργασίας Η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί θεραπεία σοκ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και υποτίμησή του κατά 25%. Όπως έγινε το 1953 από τον συντηρητικό Σπύρο Μαρκεζίνη και όχι μόνο, αυτό αναμένεται να δημιουργήσει ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση. 

Συμπληρωματικά μέτρα για τη βελτίωση της απασχολησιμότητας είναι, η επιδοτούμενη απασχόληση με ειδική έμφαση σε νέους, ΑΜΕΑ, γυναίκες, ώριμους απολυμένους εργαζόμενους, άτομα του κοινωνικού περιθωρίου κλπ. Επίσης, η αναβάθμιση του επαγγελματικού προσανατολισμού, η δημιουργία χάρτη εθνικών και τοπικών αναγκών για την αγορά εργασίας και η σύνδεσή του με την εκπαίδευση, προγράμματα δια βίου κατάρτισης, ο εκσυγχρονισμός των γραφείων εργασίας του ΟΑΕΔ, η επιβράβευση της επιχειρηματικότητας και ειδικότερα της καινοτομίας, η προώθηση αποδοτικών πρωτοβουλιών τοπικής ανάπτυξης, η ενίσχυση της υγιούς μεταποιητικής δραστηριότητας και ειδικότερα των εξαγωγών, η αποτροπή παρασιτικών δραστηριοτήτων της ήσσονος προσπάθειας.

Ο πληθωρισμός που αποτελεί τον κύριο αν όχι το μοναδικό ορατό κίνδυνο της μετάβασης αντιμετωπίζεται κυρίως με τον έλεγχο της κυκλοφορίας του χρήματος που δεν πρέπει να υπερβαίνει ένα όριο του δείκτη Μ2. Ο δείκτης αυτός με τις σημερινές συνθήκες αποπληθωρισμού, ανενεργού οικονομικού δυναμικού και εκτεταμένης ανεργίας, μπορεί να αντιστοιχεί περίπου σε 20% του ΑΕΠ,  δηλ. σε 37 δις ευρώ ετησίως. Για τη συγκράτηση του πληθωρισμού και ειδικότερα των πληθωριστικών προσδοκιών, αναγκαία είναι παράλληλα η συνετή δημοσιονομική πολιτική, με αυξήσεις στα εισοδήματα που δε θα προηγούνται αλλά θα ακολουθούν την άνοδο του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας. Η κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει κερδοσκοπικές καταστάσεις, να αντισταθεί σε πιέσεις συντεχνιών, επιχειρηματιών και ομάδων πίεσης, να δώσει την εικόνα σοβαρού διαχειριστή και όχι εύπλαστου πολιτικάντη. 

Σύμφωνα με μελέτες μας και με βάση ότι οι εισαγωγές προϊόντων αναλογούν στο 25,5% του ΑΕΠ, η μέση-σταθμισμένη αύξηση στις τιμές καταναλωτή, υπολογίζεται ότι θα ανέρχεται περίπου σε 8-10% στην αρχική φάση της μετάβασης[7]. Αυτό θα λειτουργήσει θετικά για την αναγκαία θέρμανση και αναπτυξιακή ώθηση της ελληνικής οικονομίας ενώ αργότερα, μπορεί να συγκρατηθεί σε επίπεδα κάτω του 6%. Σήμερα ο πληθωρισμός κινείται σε αρνητικά επίπεδα της τάξης του 1-2%, γεγονός που αποδυναμώνει την οικονομία συμβάλλοντας στο σπειροειδή κύκλο της ανακυκλούμενης ύφεσης. Επισημαίνεται ότι, οι τιμές καταναλωτή εκτοξεύθηκαν στα ύψη αμέσως με την ένταξή μας στην ευρωζώνη τον Ιανουάριο του 2002. Μετά την ένταξή μας στο ευρώ τον Ιαν. του 2001, η ΕΣΥΕ σταμάτησε να εκδίδει στοιχεία για τον εσωτερικό πληθωρισμό, γι’ αυτό και δεν υπάρχουν σχετικά επίσημα δεδομένα. Ο σχετικός πίνακας 2 που παρατίθεται εδώ είναι απλώς ενδεικτικός της εκτίναξης στα ύψη των τιμών εκείνης της περιόδου που οφείλεται κυρίως σε προσαρμογή τους στα δεδομένα της ευρωζώνης, σε πληθωριστικές προσδοκίες και στρογγυλοποιήσεις των τιμών προς τα επάνω 

Για τα δάνεια προβλέπεται ειδική μέριμνα. Με τη μετάβαση στην δραχμή, οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται με εθνικό νόμισμα και υπάγονται στον πλειοψηφικό έλεγχο του δημοσίου. Για λόγους οικονομικής δεοντολογίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, το κράτος οφείλει να προστατεύσει τους έντιμους δανειολήπτες για στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια όπως και τους καταθέτες. Όσον αφορά τα τραπεζικά στεγαστικά δάνεια, λόγω της μεγάλης υποτίμησης στις αξίες των κατασκευών και των εισοδηματικών απωλειών των δανειοληπτών, προτείνεται η υποτίμησή τους κατά 50%. Αυτό σημαίνει ότι, ένα στεγαστικό δάνειο 75.000 ευρώ θα ισοδυναμεί με 75.000 νέες δραχμές. Η πρώτη κατοικία προστατεύεται ειδικότερα, ενώ προβλέπονται ευνοϊκές ρυθμίσεις για περιπτώσεις αποδεδειγμένα αναξιοπαθούντων δανειοληπτών. 

Για τα επιχειρηματικά δάνεια προτείνεται η υποτίμησή τους κατά 25%. Κατά συνέπεια, ένα επιχειρηματικό δάνειο 75.000 ευρώ θα ισοδυναμεί με 100.000 νέες δραχμές.  Ειδική μέριμνα προβλέπεται για συνεπείς δανειολήπτες, οι οποίοι αποδεδειγμένα υπέστησαν οικονομική καθίζηση εξ’αιτίας της οικονομικής κρίσης. Για το σκοπό αυτό, θεσπίζονται ειδικοί κανόνες, ενώ παράλληλα δημιουργείται δημόσιος φορέας για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων. Τα «θαλασσοδάνεια», οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που εσκεμμένα και συστηματικά κωλυσιεργούν την αποπληρωμή των δανείων τους, παρότι έχουν ικανοποιητική ή και ισχυρή οικονομική επιφάνεια, υπάγονται σε δικαστικές διαδικασίες,

Οι τραπεζικές καταθέσεις σε ευρώ προστατεύονται με τη μετατροπή τους σε νέες δραχμές, με αναλογία δραχμή/ευρώ  0,75: 1, ώστε να καλυφθεί πλήρως η υποτίμηση της νέας δραχμής κατά 25%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, καταθέσεις 75.000 ευρώ θα ισούνται με 100.000 νέες δραχμές κ.ο.κ.  Αυτονόητο είναι πως θα ελεγχθούν άμεσα οι παράνομες ή παράτυπες τραπεζικές καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό με όλες τις συνακόλουθες συνέπειες.

Για τα τρόφιμα και τα φάρμακα δεν υφίσται κανένα πρόβημα. Το οριακά έστω πλεονασματικό ισοζύγιο πληρωμών κατά την τρέχουσα περίοδο όπως μας διαβεβαιώνουν τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, διασκεδάζει τους έωλους φόβους για ελλείψεις αγαθών πρώτης ανάγκης. Ειδικότερα  το ισοζύγιό εισαγωγών - εξαγωγών τροφίμων είναι ισοσκελισμένο, όπως αποδεικνύεται και από διάφορες μελέτες και ειδικότερα αυτές της ΠΑΣΕΓΕΣ. Έτσι και αλλιώς, οφείλουμε να αγοράζουμε, να επιμένουμε ελληνικά. Γιατί όταν αγοράζουμε ελληνικά στηρίζουμε την χώρα μας. Και αυτό χρειάζεται να γίνει τρόπος ζωής σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. 

Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, παρ’ όλη την συρρίκνωση της τα τελευταία χρόνια μέσα από τη συμπίεση που υφίσταται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των πολυεθνικών και την κοινοτική και κυβερνητική πολιτική που προωθεί τον αφανισμό της, μπορεί να καλύψει το 60% των φαρμακευτικών σκευασμάτων και περίπου το 90% των ασθενειών. Για ορισμένα σπάνια νέα φάρμακα  υπάρχει επαρκές συνάλλαγμα. Το παράδοξο είναι ότι, τώρα με το ευρώ και όχι παλαιότερα με τη δραχμή, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είτε γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, ή γιατί δεν έχουν τα απαιτούμενα χρήματα. Ενώ πολλά φάρμακα για απλές όπως και βαριές αρρώστιες, για πρώτη φορά δεν υπάρχουν σήμερα στα νοσοκομεία και στα φαρμακεία.

Οι πρώτες ύλες και τα καύσιμα θα βρίσκονται σε πλήρη επάρκεια. Σε αντίθεση με μεγάλες χώρες όπως η Γερμανία η Κίνα, η Ιαπωνία, η Ελλάδα διαθέτει, αναλογικά με το μέγεθός της, μεγάλα αποθέματα πρώτων υλών, ορυκτού και φυσικού πλούτου. Το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών μας σε αργό πετρέλαιο καλύπτεται από τα ελληνικά διυλιστήρια που διαθέτουν ίδιους πόρους και έχουν συνάψει μακροχρόνιες συμφωνίες με πετρελαιοπαραγωγικές χώρες. Τα διυλιστήριά μας εξάγουν διυλισμένο πετρέλαιο ακόμα και σε πετρελαιοπαραγωγικές χώρες! Επιπλέον, η πτώση της τιμής των καυσίμων τελευταία βοηθά την αυτάρκειά μας σε καύσιμα. 

Επισημαίνεται επίσης ότι, η υψηλή τιμή των υγρών καυσίμων στην Ελλάδα δεν οφείλεται στο κόστος αγοράς, αλλά στην βαρύτατη επιβάρυνσή τους από φόρους. Με τη δραχμή, ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα ενεργειακής επάρκειας, όπως δεν έχουν και όλες οι άλλες χώρες εκτός Ευρωζώνης ή και εκτός της Ευρώπης, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, τα Σκόπια, η Αλβανία, κλπ. Και τονίζεται και πάλι εδώ ότι, σήμερα το οριακά πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, συνεπάγεται επάρκεια σε εισαγωγές αγαθών πρώτης ανάγκης και ειδικότερα καυσίμων, πρώτων υλών, τροφίμων, φαρμάκων.