Ήττα του βαθέος ΣΥΡΙΖΑ, και οσμή Grexit φέρνει ο κυβερνητικός ανασχηματισμός

Ως ήττα του βαθέος ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εκληφθεί ο κυβερνητικός ανασχηματισμός, αφού επικράτησε η λογική να επιλεγούν στελέχη όπου το βιογραφικό των στελεχών που υπουργοποιήθηκαν είχε ειδικότερη βαρύτητα. Για άλλη μια φορά ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε ότι, διαθέτει πολιτικό αισθητήριο και ταλέντο τακτικισμού, αφού βλέποντας την ορμητική κατάρρευση του κυβέρνησής του, παραμέρισε τις κομματικές πιέσεις και έκανε επιλογές εστιάζοντας σε περισσότερο λογική, αξιολογική και τεχνοκρατική βάση.

Το επιστημονικό βιογραφικό λχ. του νέου Υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Γαβρόγλου, χωρίς να υστερεί σε τεκμήρια αριστεροφροσύνης, έχει σημαντική επιστημονική βαρύτητα, σε πλήρη αντίθεση με αυτό του προκατόχου του. Ο οποίος θριάμβευσε στις εκλογές του πρόσφατου συνέδριου του ΣΥΡΙΖΑ. αλλά ήρθε σε οξεία αντιπαράθεση με την  ευρύτερη κοινή γνώμη.

Σοβαρό βιογραφικό διαθέτει και η νεαρή  αθόρυβη αλλά καταρτισμένη  Υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, επίσης με περγαμηνές αριστεροφροσύνης. Χωρίς να διαθέτει σημαντική διοικητική εμπειρία  σε υψηλά κυβερνηρτικά επίπεδα,  καλείται να κολυμπήσει απότομα στα βαθιά και να υλοποιήσει σκληρά μέτρα που έχει η ίδια κατακρίνει στο παρελθόν. 

Η Λυδία Κονιόρδου ως Υπουργός Πολιτισμού, αριστερή μεν αλλά χωρίς να προέρχεται από τον βαθύ ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται καλύτερη από τους προκατόχους της. Ευχάριστη έκπληξη είναι η επιλογή του μοναδικού Κώστα Ζουράρη, πολέμιου των εθνομηδενιστών στο Υπουργείο Παιδείας. Θετική εικόνα δείχνει η αναβάθμιση του μαχητή Σταύρου Κοντονή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, όπως και η εισδοχή στην κυβέρνηση διάφορων στελεχών με σοβαρό βιογραφικό.

Η μεγάλη αναπάντεχη, καλοδεχούμενη έκπληξη είναι πάνω απ’ όλα, η Υπουργοποίηση στο Υπουργείο οικονομίας του διαπρεπούς διεθνώς οικονομολόγου Δημήτρη Παπαδημητρίου, ο οποίος έχει σαφώς τοποθετηθεί ενάντια στη γελοία ιδεοληψία του «πάση θυσία στο ευρώ».Η Υπουργοποίηση αυτή, αναμένουμε να δούμε αν θα  προδικάσει ριζικές ανατροπές στη μέχρι σήμερα αδιέξοδη και απέλπιδα πορεία της χώρας μέσα στην κόλαση της ευρωζώνης. Ας ελπίσουμε ότι, έστω και καθυστερημένα θα πρυτανεύσει η λογική και το συμφέρον της πατρίδας, ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε σε έξοδο από την ευρωτραγωδία.

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία γι’ αυτό και μέχρι να διαψευστούμε για άλλη μια φορά, θα περιμένουμε στο επόμενο διάστημα τις επερχόμενες εξελίξεις. Αν φυσικά τίποτα δεν αλλάξει μαζί με αυτήν την τελευταία χλωμή ικμάδα αναμενόμενης ελπίδας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπει οριστικά και αμετάκλητα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.