Οι γρίφοι στο μυαλό του Τσίπρα

Σπύρος Κάραλης

Οι δύο επιλογές που βασανίζουν τον πρωθυπουργό! Να υποχωρήσει ακόμα μία φορά στους δανειστές, φέρνοντας ένα πακέτο μέτρων, ή να προκαλέσει  περαιτέρω όξυνση με την Ευρωπαϊκή Ενωση και να οδηγηθεί σε κάλπες

Το ενδεχόμενο να χαθεί ο έλεγχος στις διαπραγματεύσεις επαναφέρει μνήμες από τον Ιούλιο 2015 μετά τον «παροξυσμό» του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και την ισοδύναμη απάντηση που του έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας. Η κυβέρνηση, πάντως, δείχνει αρκετά αιφνιδιασμένη από την έξωθεν πολύ σφοδρή αντίδραση για το εφάπαξ επίδομα, με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών να σέρνει τον πολεμικό χορό μαζί με τους σκληρούς κύκλους του Βερολίνου. 

Οσο κι αν θεωρητικά θα βόλευε τον πρωθυπουργό σε αυτή τη φάση που ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει στην κοινωνία μια ελεγχόμενη ένταση προκειμένου να δείξει ότι παραμένει αριστερός στη συνείδηση και πατριώτης διαπραγματευτής που δεν φοβάται να συγκρουστεί για τα εθνικά συμφέροντα. Αρκεί βέβαια να μη χαθεί ο έλεγχος, διότι τότε η Ελλάδα θα μπει σε νέα περιδίνηση και η κυβέρνηση αναγκαστικά πια θα χρειαστεί να βαδίσει σε αχαρτογράφητα μονοπάτια χωρίς επιστροφή, με μόνη επιδίωξη να σταματήσει την εκλογική καθίζηση.
Καθίζηση

Καθίζηση που, εάν συνεχιστεί, θα οριστικοποιήσει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ κάτω από το 15%, με αποτέλεσμα να συρρικνώσει τις ελπίδες του Αλέξη Τσίπρα για γρήγορη επάνοδο στην εξουσία, παρότι οι πρόσφατες παροχές βρήκαν θετική ανταπόκριση στα νοικοκυριά, που στηρίζονται σε χαμηλές συντάξεις για να τα βγάλουν πέρα, και στους νησιώτες με την απαλλαγή από τον ΦΠΑ. Η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται τώρα μόνο στο 44%, ενώ της Ν.Δ. πάνω από 85%, χωρίς να συνεπάγεται δυνατότητα ανάκαμψης για το κυβερνών κόμμα, καθώς οι ψηφοφόροι του 2015, που εναπόθεσαν τις ελπίδες στον ΣΥΡΙΖΑ για έξοδο από τα Μνημόνια και την ύφεση, φαίνεται πως έχουν οριστικά απομακρυνθεί από το κόμμα του κ. Τσίπρα λόγω των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόζει. Κατά συνέπεια, η εκλογική αποδόμηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που, προτού ενσκήψει η κρίση, δεν είχε καταφέρει να αποκτήσει ρίζες στα λαϊκά στρώματα, έχει βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά που παραπέμπουν κατευθείαν στην εκλογική αποδόμηση του ΠΑΣΟΚ την τριετία 2009-2012.

Δύο επιλογές, συνεπώς, συνθέτουν τον «γρίφο» που βασανίζει το μυαλό του πρωθυπουργού. Είτε δηλαδή ο κ. Τσίπρας θα υποχωρήσει θεαματικά για ακόμη μια φορά μπροστά στους δανειστές, κάνοντας ό,τι του ζητήσουν, με νέο σκληρό πακέτο μέτρων που θα φέρει στη Βουλή τη νέα χρονιά, ζητώντας μάλιστα τη «συνενοχή» της Ν.Δ. και πλειοψηφία 180 ψήφων για να το περάσει, σε μια προσπάθεια να ναρκοθετήσει την πορεία του Κυριάκου Μητσοτάκη, είτε θα προκαλέσει περαιτέρω όξυνση της κρίσης με την Ε.Ε. και κατάληξη την προσφυγή στην κάλπη με άμεσες εκλογές ή δημοψήφισμα. 

Το τελευταίο σενάριο αφήνεται να διαρρεύσει εσχάτως από το Μέγαρο Μαξίμου, κάνοντας όλο και περισσότερο τον χειμώνα του 2016 να μοιάζει με το καλοκαίρι του 2015. Αν όμως ο κ. Τσίπρας, μέσα σε συνθήκες εθνικού αδιεξόδου, οδηγήσει τη χώρα στην κάλπη, μπαίνουν αναπόφευκτα ορισμένα σκληρά ερωτήματα για τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Καταρχάς, με ποιο διακύβευμα θα ζητήσει από τον λαό να προσέλθει στις κάλπες; Για μια καλύτερη διαπραγμάτευση;

Ρήξη

Εχει καεί οριστικά ως ερώτημα από τον τρόπο που πολιτεύτηκε η κυβέρνηση και από το δημοψήφισμα του προπερασμένου Ιουλίου, όταν ο λαός έδωσε εντολή στην κυβέρνηση να πάει σε σύγκρουση με την Ευρώπη και ο ΣΥΡΙΖΑ μετέτρεψε αυτή την εντολή στο υποτελές «ναι». Για ρήξη; Τι είδους ρήξη θα είναι αυτή, καθώς μια νέα σύγκρουση με τα ευρωπαϊκά κέντρα δεν μπορεί παρά να συναρτηθεί ευθέως με το μέλλον της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ίσως και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, δεδομένου ότι τα περιθώρια συνεννόησης με την Ευρώπη θα έχουν εξαντληθεί. 

Σε μια περίοδο, μάλιστα, γενικευμένης γεωπολιτικής αστάθειας, με το Κυπριακό σε κρίσιμη τροχιά και την αποσταθεροποιημένη Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν να κουνά απειλητικά το δάχτυλο στην Ελλάδα, χωρίς κανείς να μπορεί να αποκλείσει εξαγωγή της τουρκικής κρίσης στο Αιγαίο ή στη Θράκη. 

Οι εισηγήσεις που δέχεται ο Αλέξης για δημοψήφισμα που θα ανάψει φωτιές!
«Η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνον ως φάρσα» λένε. Το γνωμικό αυτό προφανώς το αγνοούν στα επιτελικά γραφεία, αλλιώς δεν θα διακινούσαν το νέο σενάριο που εμφανίζει τον Αλέξη Τσίπρα να δέχεται εισηγήσεις για νέο δημοψήφισμα με αφορμή την εμπλοκή στη διαπραγμάτευση. 

Προφανώς ο τρόμος από τυχόν αντίποινα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η πιθανότητα να θέλουν οι Γερμανοί να τραβήξουν το χαλί στην κυβέρνηση αναγκάζουν ορισμένους στο Μέγαρο Μαξίμου σε σπασμωδικές κινήσεις και απονενοημένα διαβήματα. Διότι, επί της ουσίας, το μόνο δημοψήφισμα που θα έχει νόημα το 2017, ύστερα από το αλήστου μνήμης του Ιουλίου 2015, είναι αυτό που θα θέσει ευθέως το δίλημμα στους Ελληνες να αποφασίσουν για την πορεία της χώρας «εντός ή εκτός ευρωζώνης».

Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή δημοψηφίσματος με παραπειστικά ερωτήματα ή με δικαιολογίες μιας ηρωικής εξόδου για τον ΣΥΡΙΖΑ θα γελοιοποιούσε προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα και την ίδια τη δημοκρατία, καθώς όλες οι πολιτικές δυνάμεις και -πιθανότατα- η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνικής βάσης θα μποϊκοτάρουν τη διαδικασία, με συνέπεια να καταπέσει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση αναζητά ένα καλό σχέδιο που θα της επιτρέψει να ανακάμψει ιδεολογικά, να τροφοδοτήσει την καθηλωμένη εικόνα της και να ξαναγίνει συμπαθητική στην κοινωνία. Γι’ αυτό και ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται αποφασισμένος να μη δεχτεί νέο Μνημόνιο και νέα μέτρα, ενώ την ίδια στιγμή ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επαναφέρει εμμέσως (όπως φάνηκε και από τα γερμανικά δημοσιεύματα τις προηγούμενες μέρες) το σενάριο του Grexit. Σε αυτόν τον φαύλο κύκλο στα ενδότερα του Μεγάρου Μαξίμου οι γνώμες διίστανται.
Οι οικονομικοί υπουργοί, με πρώτο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, δεν θέλουν να ακούν για κάλπες, εισηγούμενοι εκλογές τέλος του 2017 ή το πρώτο εξάμηνο του 2018, καθώς πιστεύουν ότι η ελληνική οικονομία έχει πάρει μπροστά και το αρνητικό κλίμα θα έχει μεταστραφεί, αποκλείοντας, ταυτόχρονα, κάθε συζήτηση περί δημοψηφίσματος. 

Η νεότερη γενιά όμως των στελεχών που βρίσκονται στον στενό πυρήνα του Αλέξη Τσίπρα, που θεωρούνται πιο σκληροπυρηνικά και συγκρουσιακά, κρύβουν εκπλήξεις στις συμπεριφορές τους. Είναι αυτοί, εν τέλει, που διακινούν τέτοια «σενάρια επιστημονικής φαντασίας» μέσω μικρών διαδικτυακών χώρων που ελέγχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πηγή: https://goo.gl/eFtZwL