5 Δεκ 2016

Μετά τον Ομπάμα και τον Ολάντ, ο Αλέξης χάνει και τον φίλο του τον Ματέο Ρέντζι, της Μέρκελ το "καλό" παιδί



Πάνος Παπαδόπουλος

Σε πρόσφατη ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας κόμπασε ότι επί των ημερών του έρχονται στην Ελλάδα ηγέτες παγκοσμίου εμβέλειας και υπενθύμισε πονηρά ότι στο πρόσφατο παρελθόν οι ξένοι πρόεδροι και πρωθυπουργοί δεν ήθελαν καν να φωτογραφηθούν με
τους δικούς μας στις Συνόδους.Για χάρη της συζήτησης ας μην σταθούμε στις φωτογραφίες που βγάζει ο κ. Τσίπρας με τους ξένους ηγέτες, τις γνωστές χωρίς γραβάτα και με απαράδεκτο ντύσιμο εμφανίσεις του, τις γκριμάτσες και τις πόζες που δείχνουν μια εικόνα αποσυνάγωγου. Ας σταθούμε στο πόσο ο Πρωθυπουργός δίνει σημασία σε αυτές τις διεθνείς επαφές που έχει καλλιεργήσει. Αλλωστε επί των ημερών του ήρθε ο Μπαράκ Ομπάμα στην Ελλάδα, η μόλις τέταρτη επίσκεψη αμερικανού προέδρου στη χώρα μας.

Ηταν τέτοια η ακτινοβολία του Ομπάμα και η χαρά για τα βίντεο στην Ακρόπολη και την ομιλία περί δημοκρατίας και σπανακόπιτας που ξεχάσαμε ότι ήρθε ως «lame duck», όπως λέγεται στις ΗΠΑ. Ηταν ένας πρόεδρος με τσακισμένο προφίλ· η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ μόλις μία εβδομάδα νωρίτερα ήταν και ένα μήνυμα των Αμερικανών κατά της κληρονομιάς του. Αλλά τέλος πάντων, ο Μπαράκ Ομπάμα ήρθε στην Ελλάδα, είπε στον κ. Τσίπρα το ευχολόγιο για το χρέος και τις παραινέσεις για το Κυπριακό και αποχώρησε με τον Πρωθυπουργό να τον συνοδεύει ως το αεροπλάνο.

Ηταν μια εικόνα που θύμιζε κάτι από «Καζαμπλάνκα», με τον Ρικ να βαδίζει στο φινάλε στην πίστα του αεροδρομίου με τον αξιωματικό Λούι Ρενό και να του λέει το αμίμητο: «Λούι, νομίζω ότι αυτό είναι η αρχή μιας υπέροχης φιλίας». Μόνο που στη δική μας περίπτωση ο Μπόγκαρντ μετά καβάλησε το αεροπλάνο και έφυγε.

Οι άλλοι δύο καλοί φίλοι του Πρωθυπουργού μας, εξαιρουμένου του Νικολάς Μαδούρο και του Ντανιέλ Ορτέγκα οι οποίοι είναι καινούργιοι και τους έκανε στο εξωτικό ταξίδι του στην Αβάνα, είναι ο Φρανσουά Ολάντ και ο Ματέο Ρέντσι.

Ο γάλλος πρόεδρος είναι ο άνθρωπός μας. Αυτός που ήρθε τόσες φορές στην Αθήνα –ακόμα και τότε που δεν ήταν ο κ. Τσίπρας στο Μαξίμου. Είναι αυτός που καθάρισε για να μείνουμε στην Ευρωζώνη μετά τους τραγικούς χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης ύστερα από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. 

Είναι όπως γράφτηκε χαρακτηριστικά, ο «εξομολογητής» του κ. Τσίπρα. Στον Ολάντ είχε εκμυστηρευτεί ο Πρωθυπουργός το καλοκαίρι του 2015 ότι σκοπεύει να πάει σε εκλογές και στον Ολαντ είπε ό,τι είπε το περασμένο Σάββατο στη συνάντησή τους στο Αμπου Ντάμπι. Μόνο που ο Ολάντ είναι και αυτός μια «κουτσή πάπια», πιο «κουτσή» από τον Ομπάμα. Δύο μέρες πριν από το πολυδιαφημισμένο από την Αθήνα ραντεβού του με τον κ. Τσίπρα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ανακοίνωσε τσακισμένος από τις δημοσκοπήσεις ότι δεν πρόκειται να διεκδικήσει την επανεκλογή του στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας. Δηλαδή μας τελειώνει και αυτός το αργότερο τον Μάιο.

Μέχρι χθες μας έμενε ο Ματέο Ρέντσι. Με τον συνομήλικό του ιταλό πρωθυπουργό ο κ. Τσίπρας είχε μια καταπληκτική χημεία, όπως συμφωνούσαν όλοι. Το έβλεπες από τη γλώσσα του σώματος. Αγκαλιάζονταν σαν να είναι συμπαίκτες στο μπάσκετ. Του μιλούσε στον ενικό, «Ματέο», ο άλλος του έλεγε «Αλέξης» και αυτό δεν φαινόταν παράταιρο όπως στην περιβόητη συνάντηση με τον Ομπάμα. 

Είχε αναπτυχθεί ένα είδος πολιτικού «bromance» που δεν είναι τόσο συνηθισμένο στην ευρωπαϊκή πολιτική. Οι δυο τους είχαν κοινή γραμμή στο Προσφυγικό και κοινή γραμμή απέναντι στις Βρυξέλλες.
Τώρα όμως ο Ρέντσι αποχωρεί. Και αυτός τσακισμένος, από το εκκωφαντικό 60% του κυριακάτικου «No» των Ιταλών. Στην ευρωπαϊκή κρίση το πολιτικό δυναμικό καίγεται με ρυθμούς εντυπωσιακούς. 

Και ο Ρέντσι στα 41 του, δεν είναι καν «κουτσή πάπια» είναι μια νεκρή πάπια από τα σκάγια του Μπέπε Γκρίλο.

Μαζί με το πολιτικό δυναμικό φαίνεται ότι «καίγεται» και το βασικό διαπραγματευτικό χαρτί του κ. Τσίπρα απέναντι στους δανειστές, δηλαδή οι πρόωρες εκλογές αν δεν πάψουν να ζητούν άλλα μέτρα. Οταν οι εκλογές και το ενδεχόμενο να πρέπει ο Γιούνκερ και η Μέρκελ να συζητούν με τον φωνακλά Γκρίλο είναι το επόμενο σενάριο στην Ιταλία, σιγά μην τρομάξουν με μια ακόμα προσφυγή στις κάλπες στην Ελλάδα. Τι μας έμεινε; Μια Σύνοδος των Χωρών του Νότου που κανείς δεν ξέρει πώς και με ποια σύνθεση θα ξαναγίνει και μια γραβάτα δώρο από τον Ρέντσι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: