Ο παγκοσμιοποιημένος σύγχρονος Γιάννης Λαλάκης : εισαγόμενος, πολυπολιτισμικός, Ευρωπαίος και άνεργος

Ο Γιάννης  ή Γιαννάκης Λαλάκης είναι άνεργος, αλλά τα βολεύει με τα λεφτά του μπαμπά που είναι χρηματιστής- εκπρόσωπος ενός  μεγάλου διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Πως το λένε να δεις το μεγάλο αφεντικό.; Α, ναι, Πολ Σίνγκερ, με το περίεργο παρατσούκλι, «ο Γύπας».Ο Γιαννάκης είναι περήφανος γιατί ανήκει σε μια πολυπολιτισμική χώρα. Είναι Ευρωπαίος βρε αδερφέ και συναλλάσσεται σε ευρώ και όχι σε ταπεινές δραχμές όπως στο παρελθόν. Του φαίνεται βέβαια περίεργο που δε βρίσκει δουλειά, αλλά δε θα κάτσει και να σκάσει.

Ήταν μια Δευτέρα αυτού του μήνα που ξύπνησε ορεξάτος στις δέκα το πρωί με το ρολόϊ- ξυπνητήρι του (Made in China). Ζήτησε από τη Φιλιππινέζα οικιακή βοηθό να του φέρει το πρωινό του. Εκείνη του έφτιαξε το Γαλλικό του καφέ σε καφετιέρα Boss και τηγάνισε δύο  αυγά Τουρκίας με λάδι Αλγερίας στην ηλεκτρική  κουζίνα Seamens ( Made in Germany). Τα συνόδεψε με ελιές Ισπανίας, ψωμί- τοστ Βουλγαρίας,

---

βούτυρο Ολανδίας, τυρί  Gooda Δανίας, λουκάνικα Φρανφούρτης και σολομό Πορτογαλίας. Ένα καλό χορταστικό πρωινό δηλαδή  που ο κύριος Γιάννης μας το ολοκλήρωσε τρώγοντας πορτοκάλια Αργεντινής, μήλα Χιλής και αβοκάντο Ισραήλ.

Ύστερα ο παγκοσμιοποιημένος νεαρός μας φίλος,  ξυρίστηκε νωχελικά με ξυραφάκι Gilette (Made in England), σφυρίζοντας ένα σύγχρονο Αμερικάνικο τραγούδι. Έβαλε κολόνια Givenchy που την άπλωσε παντού και after save Bulgary.  Ντύθηκε σιγά-σιγά φορώντας το πουκάμισό του ( Made in Sri Lanka) το παντελόνι του  (Made in Singapore), το σακάκι ( Made in France) τις κάλτσες ( Made in Egupt) και τα παπούτσια του(Made in Italy).

Έριξε μία ματιά στο laptop κομπιούτερ του (Made in India), έλεγξε τα email του κοιτάζοντας συγχρόνως το ρολόι του ( Made in Japan) και ετοίμασε μια λίστα για ψώνια που την έδωσε στη Φιλιππινέζα του, με σαφείς οδηγίες να τα πάρει από το super market Liddle, επειδή έχει καλές τιμές, όπως της τόνισε.

Φεύγοντας, κλείδωσε την πόρτα  του σπιτιού εισαγωγής Made in USA, μπήκε στην αμαξάρα του, μια κόκκινη σπορ BWE  (Made in Germany), και στο κοντινότερο βενζινάδικο της BP, τη γέμισε με βενζίνη. Έφτασε στην ώρα του για μια από τις δύο συνεντεύξεις για εύρεση εργασίας που είχε καταφέρει να κανονίσει για την ημέρα αυτή, με μεσολάβηση του βουλευτή θείου του. Ήταν η εκατοστή ογδοηκοστή συνέντευξη που έδωσε τους τελευταίους εννέα μήνες, που ο παγκοσμιοποιημένος σύγχρονος εισαγόμενος, κύριος Γιάννης Λαλάκης έψαχνε ανεπιτυχώς για δουλειά.

Αργότερα, αφού φάνηκε ότι ούτε τώρα ήταν το τυχερό του, γύρισε στο σπίτι και τύπωσε μερικά ακόμα αντίγραφα του βιογραφικού του σημειώματος σε εκτυπωτή (Made in Malaysia). Ύστερα, έβγαλε τα ρούχα του και φόρεσε μια φόρμα Adidas, τις παντούφλες του (Made in Brazil) και άραξε στην πολυθρονάρα του εισαγωγής από τη Σουηδία. Ήπιε  ένα ποτήρι γαλλικό κρασί, έφαγε δύο κρουασάν Αυστρίας με σοκολάτα Ελβετίας και άνοιξε την τηλεόρασή του (Made in Turkey). Ήταν η ώρα της ξεκούρασης. Λίγο αργότερα τον πήρε ο Μορφέας ήσυχα-ήσυνα στην αγκαλιά του.

Όμως, το βράδυ ξύπνησε από έναν εφιάλτη. Ένας κακός δαίμονας του έλεγε ότι δε θα έβρισκε ποτέ δουλειά στην Ελλάδα. Γύρισε στο άλλο πλευρό και σκέφτηκε : «οι Εφιάλτες δε μας αφορούν». Και ξανακοιμήθηκε.

Ιστοριογράφος του Γιάννη Λαλάκη, Θεόδωρος Κατσανέβας