Μιχάλης Ιγνατίου
Ακούγοντας το διάγγελμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, για τους λόγους που τον ανάγκασαν λίγο πριν τα μεσάνυχτα, όταν βγαίνουν τα …φαντάσματα, να αποδεχθεί όλους τους όρους των Τούρκων και να πάει στη Γενεύη να κλείσει το Κυπριακό, μου ξέφυγε και το είπα και δυνατά κιόλας: «Δεν μιλάς σοβαρά, Πρόεδρε. Τα έπαιξες;». Όταν διάβασα το διάγγελμα, ήμουν βέβαιος ότι άκουσα καλά… Και σκέφθηκα αν θα πρέπει να κλάψω, να γελάσω ή να οργιστώ…
Ακούγοντας το διάγγελμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, για τους λόγους που τον ανάγκασαν λίγο πριν τα μεσάνυχτα, όταν βγαίνουν τα …φαντάσματα, να αποδεχθεί όλους τους όρους των Τούρκων και να πάει στη Γενεύη να κλείσει το Κυπριακό, μου ξέφυγε και το είπα και δυνατά κιόλας: «Δεν μιλάς σοβαρά, Πρόεδρε. Τα έπαιξες;». Όταν διάβασα το διάγγελμα, ήμουν βέβαιος ότι άκουσα καλά… Και σκέφθηκα αν θα πρέπει να κλάψω, να γελάσω ή να οργιστώ…