Η μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα είναι μονόδρομος

Σταύρος Τσιχλάκης

Σπούδασα  οικονομικά, χρημάτισα  αρκετά  χρόνια ως διευθυντικό  στέλεχος σε οικονομικές  μονάδες  διαφόρων μεγεθών. Είμαι  αυτοδημιούργητος, εργάζομαι  από  οκτώ  ετών και  δηλώνω  ότι  δε  μου  αρέσει  να  επικαλούμαι  την ιδιότητα του οικονομολόγου.  Πολλοί Έλληνες συνάδελφοι που την επικαλούνται αυτάρεσκα, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τα σημερινά αδιέξοδα, αφού  όλα  τα  βλέπουν   μόνο  με  αριθμούς και επιδιώκοντας να μη δυσαρεστήσουν το κατεστημένο. Βέβαια, οι περισσότεροι σοβαροί ανεξάρτητοι οικονομολόγοι διεθνώς,  τοποθετούνται αρνητικά για το ευρώ και για την πολιτική της ακραίας λιτότητας που επιβάλλει το Βερολίνο.Όσο  και  αν  τα  ντόπια  και  ξένα  συμφέροντα  το  επιδιώκουν, δεν πρέπει  να  ξεχνάμε ότι  έχουμε  αναγεννηθεί  πολλές  φορές  από  τις  στάχτες  μας.  Και  τώρα  μπορούμε να το πετύχουμε  αρκεί  να  το  αποφασίσουμε  εμείς  και  όχι  άλλοι για  εμάς, χωρίς  εμάς.

Πως ζούσαμε με τη δραχμή και πως ζούμε τώρα με το ευρώ

Πρωτεύουσες καρτέλ

                                                                Σταύρος Τσιχλάκης

Φίλοι μου δε νομίζετε πως θα πρέπει να σκεφθούμε επί τέλους πως περνάγαμε με τη δραχμή και πως περνάμε σήμερα με το ευρώ? Και αν δε το σκεφτούμε αυτό όσο είναι ακόμη καιρός αύριο δε θα έχουμε εμείς και δυστυχώς τα παιδιά μας καμιά προοπτική επιβίωσης . Θα σας δώσω δύο απλά παραδείγματα, Το κόστος πληρωμής μισθών δημ υπαλλήλων ,συντάξεων και κοινωνικών υποχρεώσεων του κράτους σε ετήσια βάση ανέρχεται σε 54δις ευρώ περίπου ,επί δραχμής εκδίδαμε εθνικό νόμισμα ,στο νομισματοκοπείο ανάλογα με το ύψος του Α.Ε.Π. ,σήμερα τα δανειζόμαστε και για να τα επιστρέψομε κόβουμε μισθούς ,συντάξεις ,κοινωνικές παροχές,,επιβάλλουμε φόρους και διάφορα χαράτσια .

Ευθύνη, υπευθυνότητα, ενότητα,συντεταγμένος αγώνας και όχι στην παραπληροφόρηρηση από τα ΜΜΕ

Του Σταύρου Τσιχλάκη

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα στον τόπο μας η μόνη ελπίδα μας είναι η ένωση και αξιοποίηση των δυνάμεων που διαθέτει κάθε ένας μας , για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε με αξιοπρέπεια. Θα πρέπει να οργανωθούμε σε κάθε ομάδα κοινωνικής δράσης και να μη συνεχίζουμε να παίζουμε άλλο το παιχνίδι αυτών που μας οδήγησαν εδώ, οι οποίοι δαιμονοποίησαν έντεχνα κάθε μορφής συλλογικών προσπαθειών,με τη δημιουργία και το πατρωνάρισμα άχρηστων και εξαρτημένων κομματικών συνδικαλιστών φερέφωνών τους.