Η ληστεία των ελληνικών τραπεζών απο τους δανειστές στην εποχή της ευρώνης

Δημήτρης Χαλυβόπουλος

Την τελευταία πενταετία στο όνομα της «σωτηρίας των τραπεζών», έχουν δοθεί δωρεάν δεκάδες δις ευρώ στις τράπεζες, φορτώνοντας αντίστοιχα τον ελληνικό λαό με τεράστια οικονομικά βάρη και επαχθείς δεσμεύσεις από τις δανειακές συμβάσεις και τα συνακόλουθα Μνημόνια. Παρά τις υποσχέσεις όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τελευταία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί και των υπερεθνικών αφεντικών τους (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) για την εξασφάλιση ρευστότητας στην οικονομία, τη διασφάλιση των καταθέσεων και την επίλυση των «κόκκινων δανείων», τίποτε από όλα αυτά δεν έγινε. Κοινή συνιστώσα όλων των θεσμικών παρεμβάσεων, ήταν να παραμείνουν οι τράπεζες στα χέρια των ιδιωτών και μάλιστα στα χέρια ξένων κεφαλαιούχων, αντί, ως άρμοζε, να γίνουν ιδιοκτησία του ελληνικού λαού!

Η δυνατότητα επιστροφής στη δραχμή

Του Δημήτρη Χαλυβόπουλου

 Άπαντες αντιλαμβάνονται ότι το νόμισμα ως φυσικό αντικείμενο, δεν έχει «αξία». Χρησιμότητα και εμμέσως αξία, αποκτά ως μέσο πρόσβασης σε πόρους(1) , οι οποίοι διακρίνονται σε: φυσικούς (τρόφιμα, ορυκτά, πετρελαιοειδή, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας), τεχνητούς (μηχανήματα, τεχνολογικός εξοπλισμός) και ανθρώπινους (εργασία και υπηρεσίες). Ως εκ τούτου, μία από τις σημαντικότερες συνιστώσες της επιλογής του νομίσματος είναι η δυνατότητα πρόσβασης σε όσο το δυνατόν περισσότερους πόρους, εγχώριους ή εισαγόμενους.