Αύξηση του ΑΕΠ και των
εισοδημάτων κατά 5-7% το χρόνο, δημιουργία 1,4 εκ. θέσεων εργασίας, μείωση της ανεργίας κάτω του 12%, προστασία των τραπεζικών καταθέσεων και των
δανείων, αποφυγή του υπερπληθωρισμού, μέτρα για την αντιμετώπιση του
μεταναστευτικού, μαζί με πολλά άλλα ζητήματα περιλαμβάνονται στο ολοκληρωμένο
πρόγραμμα των 26 σημείων μετάβασης στη δραχμή που παρατίθεται εδώ[1]. Στο
πρόγραμμα προτείνεται μια αρχική
μεταβατική περίοδος με στάση πληρωμών και έκδοση προσωρινού ηλεκτρονικού
χρήματος με ισοτιμία 1/1 προς το ευρώ .
Αυτό είναι αναγκαίο για την αρχική φάση των διαπραγματεύσεων με τους Εταίρους, για το φιλικό Grexit, προσωρινό ή μόνιμο. Η δυνατότητα άμεσης
παροχής ρευστότητας στην ελληνική οικονομία χωρίς την προσφυγή σε τρίτους,
αποτελεί το κλειδί για αποτελεσματική διαπραγμάτευση με τους δανειστές, οι
οποίοι δε θα μπορούν έτσι να ανοιγοκλείνουν εκβιαστικά τον κρουνό παροχής
χρήματος όπως κάνουν τώρα. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι είναι συνετό
να υπερεκτιμήσουμε τις απαιτήσεις και προσδοκίες μας, αγνοώντας τη
γεωπολιτική υπεροπλία των δανειστών. Με τη γλώσσα της λογικής, με κατάλληλες
κινήσεις και ενέργειες, μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα από το σημερινό
απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο. Αυτή η διαπραγμάτευση αν μη τι άλλο, δε θα γίνει
με το πιστόλι στον κρόταφο.
Σε δεύτερη φάση,ακολουθεί η
έκδοση της νέας δραχμής με υποτίμησή της
κατά 25% . Ένα ευρώ θα αντιστοιχεί
σε 1/1,33 νέες δραχμές με
κλείδωμα της ισοτιμίας σε αυτά τα
επίπεδα, όπως έχει προταθεί από τους
δανειστές.
