Είμαστε και μεταξύ μας, πλέον, έθνος ανάδελφον

 

του Νίκου Παπαροδόπουλου

τ.Λέκτορα Πανεπιστημίου Αιγαίου 

 

«Η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα» έγραφε ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς. Αυτό μας έμαθαν και με αυτό μας μεγάλωσαν οι γονείς μας. Με το πέρασμα των χρόνων και με την ένταξή μας στη μεγάλη ευρωπαϊκή «οικογένεια» πιστέψαμε ότι κάποιοι αυτόν τον αξιακό κώδικα όχι απλώς θα τον έκαναν αποδεκτό, όταν αναφερόντουσαν στον ελληνικό λαό, αλλά θα τον μεταλαμπάδευαν και στους δικούς τους λαούς.

Χάος στην ευρωζώνη

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Σοκ και δέος έχει προκαλέσει όχι μόνο στην Κύπρο και στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρωζώνη και τα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ η πραγματική ληστεία των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες. Η απότομη συνειδητοποίηση από τους Ευρωπαίους πολίτες ότι κατ' εντολήν της Γερμανίας οι κυβερνήσεις τους ανά πάσα στιγμή θα κατάσχουν όποιο τμήμα των καταθέσεών τους επιθυμούν έχει προκαλέσει εντονότατα αισθήματα ανησυχίας που αγγίζουν τα όρια του πανικού σε πολλές περιπτώσεις, αλλά και σφοδρότατα συναισθήματα εναντίον της Γερμανίας, της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

Η Κύπρος πρέπει να αφήσει το ευρώ τώρα

Paul Krugman ( Βραβείο Nombel οικονομίας)
The New York Times
26/3/2013

"Ένας αναγνώστης που σέβομαι με είχε ευγενικά προκαλέσει να του απαντήσω τι θα έπρεπε να πράξει η Κύπρος - αφήνοντας απ' έξω τον όποιο πολιτικό ρεαλισμό. Και έχει δίκιο: Ενώ θεωρώ ότι είναι σωστό να ξοδεύω τον περισσότερο χρόνο μου γράφοντας τα άρθρα μου στα πλαίσια του πολιτικού ρεαλισμού και να βασίζομαι σε ένα συνδυασμό από αιτίες, είναι καλό καμιά φορά απλά να δηλώνω τι θα έκανα αν μου δινόταν η ευκαιρία.

Οπότε ναι, η Κύπρος θα έπρεπε να αφήσει το ευρώ. Τώρα.

Ο λόγος είναι ξεκάθαρος: Η παραμονή στο ευρώ σημαίνει βαθιά ύφεση η οποία θα κρατήσει για πολλά χρόνια την ώρα που η Κύπρος θα προσπαθεί να χτίσει τον νέο της εξαγωγικό κλάδο. Φεύγοντας από το ευρώ και αφήνοντας το νέο νόμισμα να υποτιμηθεί σημαντικά, τότε θα δώσει ώθηση στο νέο κτίσιμο των εξαγωγών.

Paul Krugman : Cyprous should leave the euro now- Η Κύπρος πρέπει να φύγει απο το ευρώ τώρα

By Paul Krugman

The New York Times

---

March 26, 2013, 

Cyprus, Seriously

A correspondent whom I respect has (gently) challenged me to say plainly what I think Cyprus should do — leaving aside all questions about political realism. And he’s right: while I think it’s OK to spend most of my time on this blog working within the limits of the politically possible, and relying on a combination of reason and ridicule to push out those limits over time, once in a while I should just flatly state what I would do if given a chance.
So here it is: yes, Cyprus should leave the euro. Now.

Κίνημα εξόδου απο το ευρώ στις χώρες του νότου

Δεν ήταν καθόλου τυχαία η δήλωση του προέδρου της Επιτροπής Οικονομικών της κυπριακής Βουλής κ. Νίκου Παπαδόπουλου (γιου του αείμνηστου προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου) προχθές στο Bloomberg, ότι «η έξοδος από την ευρωζώνη τώρα είναι κάτι που πρέπει να διερευνήσουμε»

Του Κώστα Χαρδαβέλλα

Στο βάθος της δήλωσης αυτής είναι η κυπριακή λίρα και ήδη στο πολιτικό παρασκήνιο της νότιας Ευρώπης έχουν αρχίσει μυστικές επαφές των πολιτικών δυνάμεων Ελλάδας, Ιταλίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας και Κύπρου, που αντιστέκονται στα σκληρά μέτρα της τρόικα και διατυπώνουν το «όχι» τους σε μνημόνια και μονομερείς, σκληρές αποφάσεις των Βρυξελλών.

Κύπρος, Ελλάδα, Αργεντινή : Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα

Η επιχείρηση γερμανοποίησης της Ευρώπης, η ανάγκη εξόδου από το ευρώ και  δημιουργίας  συμμαχίας των χωρών του νότου

Τα διδάγματα της ιστορίας δε συνετίζουν τους ηγέτες της Γερμανίας

Τα πρωτοφανή γεγονότα στην Κύπρο, καταδεικνύουν ότι οι γερμανικές ηγεσίες δε διδάσκονται από τα ολέθρια παραδείγματα του παρελθόντος. Ύστερα από δύο παγκόσμιους πολέμους, η ηττημένη Γερμανία, της οποίας χαρίστηκε το μεγαλύτερο μέρος των χρεών το 1953, επανέρχεται για να επιβάλλει την επικυριαρχία της στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στον ευρωπαϊκό νότο. Η πρωτοφανής επιχείρηση της αυθαίρετης αφαίμαξης των τραπεζικών καταθέσεων στην Κύπρο, δεν αποτελεί μόνο κατάφωρη παραβίαση των διεθνών και των Κοινοτικών κανόνων όσον αφορά την τραπεζική πίστη, αλλά επιδιώκει να εξοντώσει την κυπριακή οικονομία.  Η οποία στηρίχτηκε στη δημιουργία ενός σταθερού χρηματοπιστωτικού κέντρου στη Μέση Ανατολή, κατ’ αντιστοιχία της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου, του Λίχτεστάιν, αλλά και της ίδιας της Γερμανίας που σήμερα συγκεντρώνει παγκόσμια κεφάλαια τοκίζοντας με αρνητικά επιτόκια. Φυσικά, ουδείς θίγει τους πάμπολλους φορολογικούς παράδεισους απανταχού της γης τύπου Νήσων Καϋμάν, οι οποίοι προστατεύονται από τις παγκοσμιοποιημένες αγορές, αν δεν αποτελούν υποκαταστήματά τους για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Φορολογικοί παράδεισοι και υπεράκτιες εταιρείες

 
Του Αντρέα Κατσανέβα
Stanford Uniniversity

Όταν γίνεται λόγος για τις “offshore” εταιρίες, πολλοί φέρνουν στο μυαλό τους ένα παραδείσιο νησάκι κάπου στη μέση του Ειρηνικού ωκεανού, όπου εκτός από μαγευτικές παραλίες, προσφέρονται και μυθικές χρηματοοικονομικές συνθήκες για την εναπόθεση μυστικών κεφαλαίων που προέρχονται κυρίως από παράνομες δραστηριότητες. Σίγουρα, υπάρχουν αυτοί οι λεγόμενοι «φορολογικοί παράδεισοι», αλλά η παραπάνω εικόνα αυτή  είναι ιδιαίτερα απλουστευτική των δραστηριοτήτων που επιτελούνται στις υπεράκτιες (ή παράκτιες ή offshore) χρηματαγορές. Επιστημονικά, θα ήταν καλύτερο να γίνει λόγος για υπεράκτια «δραστηριότητα» και όχι τόσο για υπεράκτια «γεωγραφική περιοχή», καθώς  offshore κέντρο μπορεί να αποτελούν εξίσου αποτελεσματικά τόσο τα νησιά Καϋμάν, όσο και η Ελβετία, αν και η νομοθετημένη αδιαφάνεια που καλύπτει παραδοσιακά τις τραπεζικές συναλλαγές της τελευταίας, δεν περιλαμβάνονται τυπικά τουλάχιστον στην κατηγορία των υπεράκτιων δραστηριοτήτων.

Μεγάλες ρωγμές στο ταμπού του ευρωμάρκου απο την κοινή γνώμη

Συνώνυμα της γενικευμένης λιτότητας και της γερμανικής επιβολής τείνουν να γίνουν, στη συνείδηση της ελληνικής κοινής γνώμης, το ευρώ αλλά και η ίδια η Ε.Ε

Η Συμμαχία του Νότου : μια  βιώσιμη προοπτική ύστερα απο τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο και την Ιταλία

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Τελικά η ανατροπή της ευρωκόλασης και της  γερμανοποίησης της Ευρώπης, φαίνεται ότι θα έρθει από την Κύπρο και την Ιταλία. Τις ίδιες ώρες που στην Ιταλία, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο  Μπέπε Γκρίλο έρχεται πρώτος σε δημοφιλία, μια πρωτιά που ακολούθησε τις θέσεις του για έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, τη σημαία της αντίστασης παρέλαβαν οι Κύπριοι. Οι οποίοι  αντέδρασαν δυναμικά στην Τρόϊκα που επεδίωκε τη δήμευση μέρους των τραπεζικών καταθέσεων και γενικότερα την υπαγωγή της κυπριακής οικονομίας και των Τραπεζών σε καθεστώς Μερκελικής κηδεμονίας. Η ανελέητη βερολινέζικη επέλαση ενάντια στον ευρωπαϊκό νότο, συνάντησε απρόσμενη αντίδραση από το λαό και το κοινοβούλιο της Μεγαλονήσου και υποχρεώνει τώρα τους Γερμανούς  κατακτητές να κάνουν πίσω. Ή ακόμα καλύτερα, να επιμείνουν, ναι να επιμείνουν, έτσι ώστε να οδηγηθούμε επιτέλους στην αρχή του ξηλώματος της ευρωκόλασης και την απαλλαγή από τους απανταχού τοποτηρητές της και ειδικότερα τους εδώ ευρωλάγνους Φιρφιρίκους.

---

 

 

Η  υπεραλαζονία των Γερμανών ναυάγησε αιματηρά σε δύο παγκόσμιους πολέμους που προκλήθηκαν με ίδια ευθύνη και βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα μιας νέας μεγάλης ήττας. Στο σύγχρονο   παγκόσμιο οικονομικό  πολέμου  όπου πρωτοστατούν, φαίνεται πως νιώθουν πολύ ισχυροί ύστερα από τη συνένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία, την πρόσκαιρη  αποστασιοποίηση των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, την αποδυνάμωση της Γαλλίας, τη δορυφοροποίηση ή απονεύρωση των άλλων βοειοκεντρικών χωρών και τα ανοίγματά του Βερολίνου προς τη Ρωσία.  Όλα αυτά, θυμίζουν παρόμοιες γεωστρατηγικές κινήσεις στα πρόθυρα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, οι οποίες τελικά ανατράπηκαν και οδήγησαν στην αιματηρή ήττα του Τρίτου Ράιχ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα.

 

Το φοβερό δίδυμο Μέρκελ-Σόϊμπλε, φαίνεται να ακολουθεί παρόμοιες φιλόδοξες ονειρώξεις γερμανικής ηγεμονίας, αξιοποιώντας την οικονομική της παντοδυναμία και το υπερόπλο της , το ευρώ, το οποίο ελέγχει απόλυτα. Μένει να δούμε πιο θα είναι το τέλος των δικών τους ονειρώξεων αλλά κια του δικού μας δράματος.  Είναι πολύ πιθανό τελικά, η εγγενής  υπεραλαζονία των Γερμανών να αποτελεί και να αποτελέσει και πάλι  το αίτιο της καταστροφής τους. Όμως, στο δρόμο αυτής της καταστροφής,  έχουν υπάρξει και θα υπάρξουν ακόμα μεγάλα ερείπια κυρίως στις χώρες του νότου, με πρώτη τη δική μας που έχει τραυματική εμπειρία από γερμανική κατοχή. 

 

Γι΄αυτό, σημασία έχει ο ελληνικός λαός να παύσει να παρακολουθεί "ενεός, μοιραίος και αφασικός αντάμα" τις εξελίξεις, καταθέτοντας μόνο την αγανάκτηση και την οργή του, χωρίς να προτάσσει συγκεκριμένες ρεαλιστικές λύσεις για την ανατροπή του Μνημονίου, της απέραντης φτωχοποίησης, της υποτέλειας και της ντροπής. Γιατί το Μνημόνιο και το ευρώ είναι αδιαχώρητοι Σιαμαίοι αδερφοί και η μονοδιάστατη οργίλη αντιπολίτευση σ΄αυτό λειτουργεί ως βαλβίδα διαφυγής της λαϊκής οργής, αγανάκτησης και απελπισίας. Μια βιώσιμη προοπτική ελπίδας, έχει ως κεντρικό άξονα την έξοδο από το ευρώ υπό τη σκέπη της συμμαχίας των χωρών του νότου απέναντι στην ολέθρια γερμανοποίηση της Ευρώπης.

 

Η οικονομική και πολιτική συμμαχία των χωρών του νότου, αποτελεί σήμερα μια ορατή, εφικτή, βιώσιμη διέξοδο από το τέλμα της κρίσης που βιώνουν οι χώρες της περιφέρειας. Αυτό το δρόμο σηματοδοτούν οι τελευταίες εξελίξεις στην Ιταλία, την Κύπρο, αλλά και παρόμοιες κινήσεις στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις των ποδηγετούμενων κεντρικών ΜΜΕ, οι υποστηρικτές της δραχμής ανέρχονται σε 38%. Ποσοστό που θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο, πέραν της πλειοψηφίας, αν υπήρχε στοιχειώδης ισοτιμία δημόσιας παρουσίασης των εκατέρωθεν επιχειρημάτων. 

 

Η συμμαχία των χωρών του νότου, συνεπάγεται την έξοδο της Ιταλίας, της Ελλάδας,της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Κύπρου, από το ευρώ, την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, τη συναλλαγματική σύνδεση των νομισμάτων τους με κεντρικές συμφωνίες λελογισμένων ισοτιμιών, τη δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου, τη θέσπιση κοινών πολιτικών σε οικονομικές, τραπεζικές, νομισματικές πρακτικές, τη δημιουργία σχεδίων για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Καθώς και πολιτική αλληλοϋποστήριξη για διαπραγμάτευση των χρεών, αξιοποίηση των ενεργειακών πηγών και ενίσχυση της διεθνούς γεωπολιτικής τους ισχύος.

Αποσιωπάται η θετική σε πολλά σημεία πρόταση της Ρωσίας για την Κύπρο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη 

*Docteur ès Sciences Economiques de la Sorbonne

Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Παν/μιο Μακεδονίας

Chevalier  de la Légion d’Honneur,

Membre de l’Académie des Sciences de la Roumanie

Docteur Honoris Causa des 5 Universités

21.03.2013

Είναι απίστευτο! Αποκαλύπτεται ότι από χθες υπάρχει επίσημη και, όσο μπορώ να κρίνω, σε πολλά της σημεία θετική απάντηση της Ρωσίας, για συμβολή της στη λύση του κυπριακού αδιέξοδου και …..ουδείς ασχολείται με το μέγα αυτό θέμα. Γιατί; 

Επειδή το περιεχόμενό της δυσαρεστεί την ΕΕ. Επειδή, απευθύνεται στον κ. Λιλλήκα που δεν είναι ο εκλεκτός της ΕΕ. Πως, όμως, θα προχωρήσουν οι συζητήσεις, και ενδεχομένως η εξεύρεση κάποιας λύσης , αφού οι Ρώσοι από την πλευρά τους, δηλώνουν ότι «δεν έχουν εμπιστοσύνη στον πρόεδρο της Κύπρου κ. Αναστασιάδη»;