Λαϊκή Ενότητα ή Λαϊκή Στενότητα ;

Του Πέτρου Ιωάννου

Η αντιμνημονιακή κίνηση της Αριστερής Πλατφόρμας υπό τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, αντί να αποτελέσει τη βάση για ένα Ενιαίο Αντιμνημονιακό Μέτωπο, ένα νέο ΕΑΜ με συσπείρωση των δυνάμεων του  61% του όχι, φαίνεται ότι ακολουθεί ένα μοναχικό δρόμο που καλύπτεται από αριστερές ιδεοληψίες και μανίες. Το κάλεσμα που απηύθυναν τα δώδεκα στελέχη της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς πριν από λίγες μέρες υπό τη σκέπη της Αριστερής Πλατφόρμας, ήταν γραμμένο στη λογική και φρασεολογία της πλατιάς συσπείρωσης. Όμως στην πράξη, η Λαϊκή Ενότητα και όχι το νέο ΕΑΜ όπως είχε συζητηθεί ότι θα λεγόταν η κίνηση αρχικά, παραμένει κλειστή στο καβούκι της αριστερής έως ακροαριστερής μονολιθικότητας. Οι εκτός της μήτρας του ΣΥΡΙΖΑ, οι ολίγον έως πολύ πατριώτες-δημοκράτες, θεωρούνται ξένο σώμα και χρήσιμοι ηλίθιοι ως απλοί νεροκουβαλητές.

Απλά ερωτήματα προς τους ευρωτρομοκράτες

Η πλήρης κυβερνητική υποταγή στο Ευρωϊερατείο με την υπογραφή ενός τρίτου τρισχειρότερου μνημόνιου ήταν η φυσική κατάληξη στο αδιέξοδο του ευρω – μονόδρομου. Ύστερα από έξι, κοντά εφτά χρόνια ευρωτραγωδίας, τώρα, μπροστά στις επερχόμενες ιστορικές εκλογές, αντί να απαντάμε μόνο σε τρομολαγνικές ερωτήσεις για τα δήθεν δεινά που θα επιφέρει η μετάβαση στη δραχμή, οφείλουμε να ρωτήσουμε και εμείς, μεταξύ πολλών άλλων:

1) Γιατί σήμερα ζούμε πολύ χειρότερα, από τις εποχές που είχαμε τη δραχμή; 2) Πότε στην ιστορία μας, εκτός από περιόδους πολέμων και εμφυλίων, ζήσαμε τέτοια τραγωδία όπως η σημερινή; 3) Γιατί, εκτός από εμάς και οι  άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου στην ευρωζώνη, παραπαίουν;  3) Γιατί, μεγαλώνει συνέχεια το χρέος παρ’ όλα τα κουρέματα, και την ανελέητη λιτότητα;  4) Υπάρχει άλλη περίπτωση διεθνώς που η ύφεση είχε τέτοιο βάθος και διάρκεια όπως αυτή στην Ελλάδα σήμερα;

Σύνοψη συγκροτημένου σχεδίου μετάβασης στη δραχμή

 Του Θεόδωρου Κατσανέβα

1. Πως θα γίνει μετάβαση στη δραχμή

H ένταξή μας στην ευρωζώνη το 2002, έγινε με σκοπό να ισχυροποιηθεί η ελληνική οικονομία και να βελτιωθεί το βιοτικό μας επίπεδο. Όμως, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Ουδέποτε με τη δραχμή σε ειρηνικές περιόδους, βιώσαμε παρόμοια τραγωδία όπως η σημερινή. Αν και μέρος της ευθύνης φέρει το φαύλο πολιτικό μας σύστημα, σε οικονομική κατάρρευση βρίσκονται όλες οι χώρες κυρίως της νότιας ευρωζώνης, σε αντίθεση με όσες δεν έχουν ενταχθεί σε αυτήν. Το πρόβλημα είναι συστημικό. Οφείλεται στο συνδυασμό του υπερτιμημένου ευρώ με τις πολιτικές της ακραίας λιτότητας που επιβάλλει το Βερολίνο. Δύο δρόμοι υπάρχουν σήμερα.

Η Ουάσιγκτον πίσω από την κολοτούμπα Τσίπρα με το τρισχειρότερο μνημόνιο του «πάση θυσία στο ευρώ»

Θεόδωρος Κατσανέβας

Η έξοδος από την ευρωζώνη, προσωρινή ή μόνιμη, με στήριξη για το νέο εθνικό νόμισμα από τους δανειστές όπως προτάθηκε από τους τελευταίους, ήταν αναμφίβολα μια απείρως καλύτερη λύση απ’ αυτήν που επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας. Το τρισχειρότερο δηλ. τρίτο μνημόνιο του «πάση θυσία στο ευρώ» που προδικάζει μια πορεία απόλυτης φτωχοποίησης και υποτέλειας της χώρας.Αφού ο Αλέξης, ο λαμπερός αστέρας της light αριστεράς, δεν ήταν σε θέση ή δεν ήθελε να ανατρέψει πλήρως την υποταγή στα κελεύσματα του Ευρωιερατείου, γιατί τελικά προσέφυγε στη χειρότερη από τις δύο λύσεις που του προτάθηκαν;  Η εξήγηση είναι απλή όσο και δυσάρεστη. Ο πρώτη φορά αριστερός Πρωθυπουργός από καιρό τώρα έχει αποκαλύψει τον εναγκαλισμό του με και από την Ουάσιγκτον, η οποία του διαμήνυσε ότι πρέπει να παραμείνει πάση θυσία στο ευρώ. Κι΄αυτό γιατί οι ΗΠΑ και κατά δεύτερο λόγο η Γαλλία, θέλουν μια αρκετά ισχυρή Γερμανία  ως ανάχωμα απέναντι στη Ρωσία, αλλά όχι πανίσχυρη, σε βαθμό που θα αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία της Ουάσιγκτον.

Η «δημιουργική ασάφεια» και ο εθνομηδενισμός, οδηγούν σε εθνικές περιπέτειες

Του Γρηγόρη Πέτρου

Η τυχοδιωκτική πολιτική της γιαλατζί αριστεράς του Κολωνακίου και των Βορείων προαστίων, σε συνεργασία με τα ξένα και ντόπια οικονομικά συμφέροντα, οδηγεί στον κατακερματισμό του κοινωνικού ιστού και στην ολοκλήρωση της μετατροπής της χώρας μας σε αποικία χρέους. Το πολιτικοκοινωνικό κλίμα με άρωμα εμφυλιοπολεμικό, της κυβέρνησης ΣΑΝΕΛ, που έχει ως στόχο την διατήρηση της κωμικοτραγικής κυβέρνησης στην εξουσία, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε Εθνική περιπέτεια.

Λαφαζάνης : έχουμε μια ιδιόμορφη δικτατορία του Ευρώ

Δημοσιεύουμε εδώ αποσπάσματα απο την εισήγηση του Παναγιώτη Λαφαζάνη στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ.1. Από τα πρακτικά να αφαιρεθούν κάποια πράγματα που αποδίδονται σε έναν σύντροφο που σέβομαι: Ότι plan B που δεν δημοσιοποιείται σημαίνει πραξικόπημα και ότι αν ισχύουν αυτά που ελέχθησαν από έναν πρώην υπουργό θα είχαμε την πρώτη δίκη σε ειδικό δικαστήριο.

2. Κανένας μας εδώ δεν κρατάει αριστερόμετρο. Δεν υπάρχουν αριστερόμετρα. Και το μόνο που έχω σιχαθεί στην αριστερά είναι αυτούς που κρατάνε μέτρα για τις συνειδήσεις των άλλων. Δεν θέλουμε να κάνουμε επίδειξη αριστεροσύνης, ούτε να βγάλουμε κάποιους και καλά offside ως «δεξιούς». Αυτό που συζητάμε εδώ δεν είναι ποιος είναι πιο «αριστερός» ή «δεξιός» , αλλά τι συμφέρει την Αριστερά και τον τόπο.

Μίκης Θεοδωράκης και άλλες προσωπικότητες : όχι σε σωτήρες, τυχοδιώκτες, καιροσκόπους και ανάγκη για μέτωπο αντίστασης στα μνημόνια

Έκκληση να γίνει σεβαστή από όλους η βούληση του ελληνικού λαού, όπως εκδηλώθηκε στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και να διακοπεί η μνημονιακή πορεία «καταστροφής και υποδούλωσης», απευθύνουν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Κασιμάτης και δεκάδες γνωστές προσωπικότητες της κοινωνικής δράσης, της ακαδημαϊκής διδασκαλίας, της δημοσιογραφίας και της πολιτικής από την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο.Στην έκκληση υποστηρίζεται ότι το πρόγραμμα που εφαρμόζεται από το 2010, παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα, το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο, καθώς επίσης και ότι προκάλεσε ήδη τη μακράν μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην Ευρώπη μετά το 1945.

Το ευρύ αντιμνημονιακό μέτωπο του όχι υπό τον Παναγιώτη Λαφαζάνη θα σαρώσει στις επερχόμενες εκλογές

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Πολύ σύντομα θα ξέρουμε ποιες θα είναι οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ του οποίου η σημερινή ηγεσία υπό τον Αλέξη Τσίπρα προσανατολίζεται στη δημιουργία προσωποπαγούς κόμματος. Είναι πλέον φανερό από τις πρωτόγνωρες αγιογραφίες του Αλέξη από τα συστημικά ΜΜΕ ότι, η νεομνημνημονιακή αυτή θνησιγενής παράταξη, θα αγκιστρωθεί στη μιντιακή δικτατορία. Όπως και σε ένα περίγυρο στελεχών που επενδύουν στη μέχρι χθες ακτινοβολούσα προσωπικότητα του Πρωθυπουργού για να διατηρήσουν τα Υπουργικά, βουλευτικά και επιμέρους αξιώματα. Πρόκειται για μια απαξιωμένη  ιδεολογικά μνημονιακή παράταξη κορυφής, που θα συμπλέει με το Ποτάμι και τον...Βασίλη Λεβέντη, αποκομμένη από τη λαϊκή βάση και με βέβαιη θνησιγενή προοπτική.

Αλαβάνος : Η 13η Ιουλίου 2015 καταγράφεται ως μια ημέρα ατίμωσης της Ελλάδας

«Η 13η Ιουλίου 2015 καταγράφεται ως μια ημέρα όνειδους και ατίμωσης της Ελλάδας» αναφέρει ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέκος Αλαβάνος.Όπως σημειώνει, «είναι μια ημέρα προδοσίας του λαού, που μόλις πριν λίγες μέρες είπε ένα άφοβο και περήφανο «Όχι», για να δει σήμερα να υπογράφεται το Μνημόνιο Τσίπρα με βάση ένα κείμενο ακραία χειρότερο από αυτό που απέρριψε και χωρίς ίχνος ντροπής να επιτρέπεται στους ηγέτες του ευρωπαϊκού καπιταλισμού να ταπεινώνουν ασύδοτα τη δημοκρατία και τον τόπο μας.

Ολοταχώς για την ακύρωση της τερατώδους συμφωνίας

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Δεν υπάρχει  σοβαρός οικονομολόγος, εντός και εκτός της χώρας, που να τολμά να υποστηρίξει ότι αυτό το προϊόν ενός απάνθρωπου εκβιασμού, που βαπτίστηκε ωστόσο «συμφωνία» αποβλέπει στη σωτηρία μας.Βασισμένο και το τρίτο μνημόνιο στις ίδιες κατευθυντήριες γραμμές των δύο προηγουμένων, που κατέστρεψαν την Ελλάδα, αλλά με ενισχυμένες τις ακραίες εκείνες απαιτήσεις των δανειστών, υπέρ της πλήρους λεηλασίας της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, υπέρ της ολοκληρωτικής εξαθλίωσης και ταπείνωσης του λαού, υπέρ δήθεν μεταρρυθμίσεων που απορρέουν από την πιο φανατική και απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη θεώρηση, υπέρ της συνέχισης και εντατικοποίησης της γενοκτονικής λιτότητας, υπέρ της εφαρμογής εγκληματικής εμβέλειας υφεσιακών μέτρων, υπέρ της υφαρπαγής κάθε ίχνους  εθνικής κυριαρχίας και εθνικής αξιοπρέπειας, τέλος υπέρ της επίδειξης μιας βάρβαρης συμπεριφοράς που συνάδει σε δυνάμεις κατοχής, εναντίον ανυπεράσπιστων υπόδουλων λαών. Η ντροπή της Ευρώπης, όπως ορθά  την χαρακτήρισαν ορισμένα διεθνή ΜΜΕ.