Le Monde : Η Ευρώπη όμηρος της Τουρκίας

 

Σε βασικό της άρθρο η γαλλική εφημερίδα Le Monde αναφέρεται στη χθεσινή Σύνοδο Κορυφήςυποστηρίζοντας πως η Ευρώπη υποχρεώθηκε να κάνει στροφή στο προσφυγικό προσεγγίζοντας το ζήτημα με ρεαλισμό ή ακόμα και με κυνισμό.  Το δημοσίευμα αναφέρει πως αν η στάση της Ευρώπης δεν είναι υποκριτική τότε στην υπόθεση του προσφυγικού αποφάσισε να αλλάξει ρότα και να δηλώσει ανοικτά ποιά είναι η νέα πολιτική της.  «Κλείνουμε την πόρτα και δίνουμε ένα ζευγάρι κλειδιά στην Τουρκία, που ξαναγίνεται, κατά κάποιο τρόπο, η Υψηλή Πύλη».

Οι κίνδυνοι για την Ελλάδα από τη σύνοδο κορυφής για το προσφυγικό

Αλέκος Αλαβάνος

Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο προσανατολισμός που πήρε ενόψει της επόμενης μετά από δεκαήμερο δυστυχώς περιλαμβάνει τρία ναρκοπέδια για την Ελλάδα.  Πρώτο, μπορεί να μη συμπεριλήφθηκε στο ανακοινωθέν κάτι θετικό για την Αυστρία και τις άλλες χώρες που έκλεισαν τον βαλκανικό διάδρομο, το κύριο όμως είναι ότι δεν συμπεριλήφθηκε ούτε καν μια χλιαρή κριτικήστην παράνομη στάση τους. Η σιωπή σημαίνει status quo υπέρ της στάσης των χωρών αυτών και αποτυχία για την Ελλάδα. Κι ακόμα η όλη λογική των μέτρων Μέρκελ-Νταβούτογλου για μια μόνιμη ρύθμιση δεν συμβάλλει με κανένα τρόπο στην επίλυση του θέματος αυτών που ήδη έχουν εγκλωβισθεί στην Ελλάδα ή θα φτάσουν το επόμενο δεκαήμερο. Στην πραγματικότητα υλοποιείται πια η άποψη που εξέφρασε δημοσίως η Μέρκελ για την Ελλάδα «hotspot» για πενήντα χιλιάδες ψυχές, που στην πράξη θα είναι πολλαπλάσιες.

Η Ελλάδα παραιτήθηκε από κάθε ασυλία που της παρείχε η εθνική της κυριαρχία

α

Μια σημαντικότατη διάσταση της δανειοδότησης η οποία έχει παραμείνει στο παρασκήνιο μέχρι πρόσφατα.Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κασσιμάτης (πρώην πρόεδρος Ελλήνων συνταγματολόγων και νομικός σύμβουλος του Α. Παπανδρέου) αναλύει παράγραφο προς παράγραφο τη δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα πέρυσι τον Μάιο και τη δένει χειροπόδαρα…Υπογράψαμε σύμβαση που παραβιάζει όλες τις αρχές διεθνούς δικαίου – παράνομη για την ίδια την ΕΕ – την οποία συνέταξε δικηγορικό γραφείο στην Αγγλία – το ίδιο που συνέταξε το σχέδιο Ανάν – και το οποίο πλήρωσε η Ελλάδα – γεμάτη ακυρότητες, πιστεύοντας ότι η Ελλάδα θα έχει κυβερνήσεις που δεν θα πάνε ποτέ στο δικαστήριο, αλλά θα υποκύπτουν στις πιέσεις.

Γιατί είναι καλύτερη η πρόταση του «κακού» Σόϊμπλε για προσωρινό Grexit, γιατί την έκανε και γιατί απορρίφθηκε

Θεόδωρος Κατσανέβας 

Ο "κακός Λύκος" Βόλφαγκ Σόϊμπλε απο καιρό τώρα  υποστήριξε και υποστηρίζει το φιλικό προσωρινό Grexit για πέντε χρόνια με διπλό νόμισμα, τη συνύπαρξη δηλ. ευρώ και δραχμής για ένα ορισμένο διάστημα Και ταυτόχρονα προτείνει το κλείδωμα της ισοτιμίας της δραχμής προς το ευρώ, με υποτίμηση του εθνικού μας νομίσματος περίπου κατά 25% ( 1 δραχμή = 0,75 ευρώ), κάτι που είναι ιδιάιτερα ευεργετικό για τη διεθνή αναταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Για να υποστηριχθεί αυτό το κλείδωμα της ισοτιμίας και η μη περαιτέρω υποτίμηση της δραχμής, " ο κακός Λύκος" δεσμέυττηκε να μας διαθέσει αρχικά 25 δις ευρώ για την αγορά δραχμών (ή των greuro) και σε δεύτερη φάση άλλα 25 δις, συνολικά δηλ. 50 δις. Επίσης σε μια τέτοια περίπτωση συζητά  κούρεμα και αναδιάρθρωση του χρέους, ενώ παλαιότερο ο ίδιος είχε αφήσει ανοιχτό και το ενδεχόμενο πληρωμής πολεμικών αποζημιώσεων.Η πρόταση για το φιλικό Grexit έχει γίνει παλαιότερα στον Ευάγγελο Βενιζέλο και ακολούθως στον Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος δεν τη συζήτησε ή την ειρωνεύτηκε. Για τον ίδιο σκοπό, είχε επισκεφτεί πριν από το δημοψήφισμα την Αθήνα ο συνεργάτης του Σόϊμπλε διαπρεπής οικονομολόγος Τόμας Μάγερ, ο οποίος αναφέρθηκε πιο αναλυτικά στην πρόταση του φιλικού  Grexit  σε συνεντεύξεις του που  πέρασαν μάλλον απαρατήρητες. Προφανώς για τον ίδιο σκοπό, συναντήθηκε και με τον Αλέξη Τσίπρα.

Ξόρκια και Ευχές αντί για Plan b

Διονύσης Χιόνης

Μετά την defacto κατάργηση της ενιαίας νομισματικής πολιτικής λόγω οικονομικής κρίσης και της ελεύθερης διακίνησης των ευρωπαίων πολιτών δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πορευόμαστε προς μια Ε.Ε. μεταβλητής γεωμετρίας. Με άλλα λόγια θα υπάρχουν πλέον υποομάδες με κριτήριο συμμετοχής της κάθε χώρας τον βαθμό ικανοποίησης των μακροοικονομικών στόχων (του Μααστριχτ; ) και της θέσης της απέναντι στο προσφυγικό.Η εξέλιξη αυτή για άλλους αποτελεί μια τραγική συνέπεια για το ευρωπαϊκό μέλλον για άλλους μια λογική εξέλιξη μια ένωσης κρατών που ήταν παντελώς απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει την οποιαδήποτε κρίση.  Όποια όμως και αν είναι η ερμηνεία η πραγματικότητα δείχνει ότι  ΟΝΕ όπως ήταν μέχρι το 2009 δεν μπορεί να υπάρξει. Η παραπάνω διαπίστωση αποτελεί πλέον την κυρίαρχη αναφορά που διαμορφώνεται τόσο μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών όσο και μεταξύ των διαμορφωτών των ευρωπαϊκών πολιτικών.

Η Ελλάδα ενώπιον της (νέας) «Υψηλής Πύλης»

Ανδρέας Καψαμπέλης

Αδειάζει ή γεμίζει το ποτήρι για την Ελλάδα ύστερα από τη Σύνοδο Κορυφής; Μπορεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα να θύμισε για πολλοστή φορά Βαβέλ, αλλά με βάση τις αποφάσεις που ελήφθησαν υπάρχουν ορισμένα σαφή δεδομένα. Κατ' αρχάς, είναι προφανές ότι ο βαλκανικός διάδρομος θα διατηρηθεί κλειστός παρά τις περί του αντιθέτου προσδοκίες.

Η «Συμφωνία» ξεκίνησε αλλά…δεν ολοκληρώθηκε!..

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου 

Σκέφθηκα, προς στιγμή, να δανειστώ στο σύντομο σημερινό μου σχόλιο τον Σαιξπηρικό τίτλο: «πολύ κακό για το…τίποτε», στα αγγλικά «Much ado about Nothing», τελικά, όμως, συνειδητοποίησα όμως ότι ένας τέτοιος τίτλο μολονότι θα αποκάλυπτε την ανυπαρξία της Ελλάδας στη Σύνοδο της 7ης Μαρτίου:: 

Θα αποποινικοποιούσε το συνεχιζόμενο για 5η χρονιά διεθνές έγκλημα ενός Εμφυλίου, 

Θα μείωνε την αδιαφορία της γείτονας Τουρκίας να ελέγξει τους δήθεν ανεξέλεγκτους για τις πράξεις τους δουλεμπόρους του Αιγαίου,

Η Wall Street Journal βλέπει πιθανό Grexit τον Ιούλιο

«Οι εκπρόσωποι των Θεσμών επέστρεψαν στην Αθήνα και την Τετάρτη θα συνεχίσουν τις συζητήσεις για να "ξεμπλοκάρουν" το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.Οι δυσκολίες για τον προϋπολογισμό, την λιτότητα, τα δάνεια και την ελάφρυνση του χρέους έρχονται και πάλι στο προσκήνιο σε μία άβολη στιγμή. Η Ευρώπη, κλείνοντας αποτελεσματικά την βαλκανική οδό, έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε μία δεξαμενή προσφύγων και μεταναστών.

Κόκκινες γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ και πράσινα άλογα

Σπύρος Στάλιας

Μια από της ερωτήσεις που εγείρονται επίμονα το τελευταίο καιρό, είναι γιατί αυτή η επιμονή του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ να καταστρέψει τις οποίες κατακτήσεις των εργαζομένων, να διαλύσει όλο το σύστημα της ιεραρχίας των μισθών και των ημερομισθίων, και μαζί με αυτά να απαλείψει και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα.

Θα πρέπει εδώ να πούμε ότι όλα αυτά δόθηκαν στους εργαζόμενους, και ταυτόχρονα, σχετικώς κατακτήθηκαν από αυτούς, μέσα στο πλαίσιο του Δυτικού Κεϋνσιανού Κράτους που αναπτύχτηκε στη Δύση μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πράγμα που είχε ως αιτία επίσης, την διεύρυνση της Δημοκρατίας με την σύσταση του κοινωνικού κράτους.

Η ΠΦΑ του ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέση με την αριστερά και τον Μαρξισμό όσο ο Φάντης με το ρετσινόλαδο.

Ολοένα και περισσότερο αναρωτιέμαι τελευταία μήπως μαζί με τις ραγδαίες αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία, έχει  αλλοιωθεί σημαντικά και η έννοια των λέξεων σήμερα. Ποιος είναι ο ορισμός της δεξιάς και ποιος της αριστεράς στην εποχή μας ; Το ερώτημα αυτό προκύπτει από τη διαπίστωση ότι, το μεγαλύτερος μέρος των  σοσιαλιστών του φραπέ και της light ή ροζέ αριστεράς στην Ευρώπη σήμερα έχει αποκοπεί από τις κλασικές ιστορικές αρχές και αξίες του παραδοσιακού σοσιαλισμού. Είναι μέρος της  πλουτοκρατίας,  έχει

αλλοτριωθεί ή και ενταχθεί στο σύστημα. Στηρίζει τα βάρβαρα μνημόνια και τη φτωχοποίηση των λαών, την πονηρή παγκοσμιοποίηση και διάλυση των εθνών που επιδιώκει ο Τζώρτζ Σόρος με την εισβολή μαζών μη αφομοιώσιμων μουσουλμάνων μεταναστών. Πρόκειται για μια