Η χρεοκοπία, η στάση πληρωμών δεν μπορεί να δαιμονοποιείται, αφού αποτελεί συνηθισμένη διεθνή πρακτική για κράτη και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι δανειστές μας θα εισπράξουν μέρος των δανείων τους, μόνο αν δώσουν τη δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα. Η συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή θα μας επιτρέψει να προσφύγουμε σε διεθνείς συναλλαγές, σε διακρατικές συμφωνίες και προσφυγή στις αγορές, χωρίς τις απαγορεύσεις των Μνημονίων. Σήμερα είμαστε αποκομμένοι από τις αγορές και έχουμε άτυπα πτωχεύσει δύο φορές με την έλευση της κρίσης στις 23 Απριλίου του 2010 με την είσοδο στο ΔΝΤ και στις 21 Ιουλίου 2012 με το κούρεμα του PSI, με απομείωση κυρίως ελληνικών ομολόγων. Αυτό είχε ως συνέπεια να
Τελευταία άρχισε να γίνεται δειλά-δειλά συζήτηση για επάνοδο της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα (στη δραχμή μας). Η πλειονότητα των ελλήνων άρχισε να διερωτάται μήπως η εσπευσμένη είσοδός μας στο ευρώ ήταν εσφαλμένη.Η έναρξη της αποτυχίας της μετάβασής μας στο νέο νόμισμα «σχεδιάσθηκε» σε στυλ χύμα από την πρώτη στιγμή. Πώς είναι δυνατό ο μισθός 100.000 δρχ. να μετατρέπεται σε 300ευρώ, ενώ η εφημερίδα της μιας δραχμής να γίνεται 1 ευρώ, ένα μάτσο μαϊδάνος των 50 δρχ. να αντιστοιχίζεται σε 0,5 ευρώ κλπ. Από τη στιγμή εκείνη προδιαγράψαμε το μέλλον μας, δηλ. την σταδιακή πτώχευσή του ελληνικού λαού.