Η συμμορία του Ευρώ και ο απολωλός Λαφαζάνης.

Καταιγισμό ομοβροντιών εξαπέλυσε το πολιτικοδημοσιογραφικό κατεστημένο στον Παναγιώτη Λαφαζάνη γιατί είπε το αυτονόητο : ότι «η πτώχευση αποτελεί το όπλο των αδυνάτων». Σιγά μη βραχεί ο βρεγμένος. Λες και δεν έχουμε ήδη πτωχεύσει υπό τα πλήγματα του ολέθριου για την οικονομία μας και απάνθρωπου Μνημονίου που συνοδεύει το πονηρό ευρώ. Το οποίο έχει την κύρια ευθύνη για την οικονομική τραγωδία που βιώνουμε, όταν τίθεται ότι με την ένταξή μας στη θεοποιημένη ευρωζώνη θα ζούσαμε καλύτερα απ’ ότι στην εποχή της δραχμής. Τη δραχμή που εξορκίζει ανιστόρητα το κατεστημένο, παραβλέποντας ότι ουδέποτε στο παρελθόν υπο το καθεστώς του εθνικού μας νομίσματος, ζήσαμε παρόμοια οικονομική τραγωδία.

Είναι τέτοια η δυναμική του συστήματος που δε διστάζει να πυροβολεί με έωλα επιχειρήματα για να υποστηρίξει το πανθολογούμενα από παντού καταρέων ευρώ. Αυτό το συγκεκαλυμένο μάρκο υπό την αιγίδα του οποίου οι πλούσιες χώρες της Ευρώπης και ιδιαίτερα η Γερμανία, γίνονται πλουσιότερες και οι φτωχές φτωχότερες. Ενώ υποτίθεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συστάθηκε για το ακριβώς αντίθετο.

Οι νεοταξίτες συστημικοί εκπρόσωποι της «συμμορίας του Ευρώ», εξαπολύουν λυσσώδεις μύδρους και αστεία επιχειρήματα του τύπου ότι θα χρειαστούμε δύο ή τρία χρόνια για να... τυπώσουμε δραχμές ! Έχοντας δική τους μια τεράστια πυροβολαρχία ποδηγέτησης της κοινής γνώμης, επιχειρηματολογούν ακόμα και με τέτοιες γελοιότητες και κατορθώνουν να επηρεάσουν το ζαλισμένο κοπάδι στη σύγχρονη δημοκρατία του θεατή (κατά Γκράμσι). Αδυνατούν να σταθούν σε σοβαρή αντιπαράθεση. Γι’ αυτό και στα ελεγχόμενα μέσα επικοινωνιακής ποδηγέτησης του κοπαδιού, συνήθως καλούν ακίνδυνους και αδύναμους σε αντιπαράθεση συνομιλητές, που τους μεταβάλλουν σε σάκους του μποξ.

Τι είπε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης περισσότερο απ’ αυτό που διδάσκει η ιστορία ; Αυτό που υποστηρίζουν πάμπολλοι διεθνώς αναγνωρισμένοι οικονομολόγοι αναλυτές όπως μεταξύ άλλων, οι Paul Krugman, Joseph Stiglitz, Nouriel Roumbini, Kenneth Rogof, Otmar Issing, Marchelo de Κeko, Werner Sinn, Helmout Slesinger, Zack Sapir,George Fritman,Simon Dreick, Roger Boutle, κλπ., και ειλικρινείς φιλέλληνες όπως ο ευπατρίδης Ziscar d’ Estain ; Δώστε σε εμένα το δικαίωμα να εκδίδω νόμισμα και αφήστε τους άλλους να φτιάχνουν νόμους, έχει πει ο μεγαλοτραπεζίτης Rochild, σε μια ειλικρινή αποκάλυψη της κεντρικής σημασίας που έχει ο έλεγχος του νομισματικού συστήματος.

Ο «κατηγορούμενος» Π. Λ. μίλησε για πτώχευση- λέξη που προέρχεται από το ρήμα πτωχεύω, μια πραγματικότητα δηλ. που ήδη έχει ενσκήψει στη χώρα με την έλευση του φρικτού Μνημονίου. Ενώ  έχουμε ήδη πτωχεύσει, παριστάνουμε ότι δεν το έχουμε καταλάβει. Μα μήπως οι οίκοι ανοχής-αξιολόγησης του διεθνούς καπιταλισμού, δεν είναι αυτοί που μας έχουν υποβαθμίσει στην κατηγορία junk (σκουπίδια), με συνέπεια να έχουμε ήδη αποκοπεί από τις αγορές και κανένας να μην μας πουλά με πίστωση ; Ξεχνάμε ασφαλώς ότι ήδη έχουν θησαυρίσει  οι μεγαλοκαρχαρίες των αγορών από τα CDS για τη χώρα μας. Από το γεγονός ότι η Γερμανία συγκεντρώνει όλο το χρήμα διεθνώς με μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια. Και ότι είναι πασιφανές πλέον ότι αυτό εδώ το Ευρωγερμανικό μαστίγωμα της «πτωχής πλην εντίμου Ελλάδος»,  δε βγαίνει με τίποτα. ότι η ελπίδα έχει αποδράσει. Και ότι όσο καθυστερεί όχι η πτώχευση, αφού αυτή υφίσταται ήδη, αλλά η στάση  πληρωμών και η επιστροφή στην ευλογημένη δραχμή με υποτίμησή της σε σχέση με το ευρωμάρκο, τόσο το χειρότερο για όλους μας.

ΥΓ. Τον Ιούλιο η Πρωθυπουργός της Αργεντινής Κριστίνα Κίρχνερ κατέβαλλε και την τελευταία δόση από τα διεθνή χρέη της χώρας, πριν από τη λήξη τους. Αυτό το πέτυχε αφού ύστερα από την καταστροφική περίοδο της σύνδεσης του Αργεντίνικου πέσος με το δολάριο, επανήλθε στο εθνικό της νόμισμα, επέβαλε  πειθαρχία στις εισαγωγές και στο τραπεζικό της σύστημα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και όχι αυτό των αγορών, ανέκτησε την ανταγωνιστικότητα της  και σήμερα η οικονομία της αυξάνεται αλματωδώς σε ποσοστά άνω του 15 %.