Η νεογερμανική επέλαση στην Κύπρο και οι φορολογικοί παράδεισοι

 

Οι αρχηγοί των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεδριάζουν. Το Ευρωγκρούπ συνεδριάζει. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συνεδριάζει. Το Ευρωκοινοβούλιο συνεδριάζει.Διάφορα επικαλυπτόμενα όργανα και επιτροπές της Ε.Ε. συνεδριάζουν. Και τελικά γίνεται αυτό που θέλουν ο Σόιμπλε. ! Ο οποίος μάλιστα ζήτησε να μην τον απασχολούν με συνεχείς συνεδριάσεις για τέτοια θέματα, αφού δεν εκβιάζεται !  Έτσι, η  Τρόϊκα  στοχοποίησε   επιλεκτικά  την Κύπρο, η οποία  πριν από την ένταξή της στην ευρωζώνη  ακολούθησε μια κοινώς αποδεκτή διεθνή πρακτική. Αυτήν της προσέλκυσης διεθνών κεφαλαίων στα οποία παρέχονται χαμηλές ή ανύπαρκτες φορολογικές επιβαρύνσεις και μερική ή απόλυτη εχεμύθεια συναλλαγών. Τα μέτρα που επέβαλλε η Τρόϊκα στην Κύπρο δεν έχουν λογική  βάση. Στηρίζονται απλά στο δίκαιο του ισχυρού.

Πολιτική φυλακή της Γερμανίας η ευρωζώνη

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΙΟ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΡΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΗΣ !

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΚΩΒΑΙΟ

Ερ: Κύριε Λαφαζάνη, έπειτα από τις δραματικές αποφάσεις της Ευρώπης για την Κύπρο, αισθάνεστε πολιτικά δικαιωμένος για τα όσα έχετε υποστηρίξει το τελευταίο διάστημα για την πολιτική των Βρυξελλών και του Βερολίνου;

Δεν θα σας πω τι λέω σήμερα, θα σας αναφέρω αποσπάσματα για το τι έγραφα, για παράδειγμα, στο περιοδικό «Δίαυλος» το Φεβρουάριο του 1998, πριν καν συγκροτηθεί η ευρωζώνη και φυσικά πολύ πριν την ένταξη της Ελλάδας σ’ αυτήν, όταν από παντού πανηγύριζαν. Διαβάζω επί λέξει: «Το "ευρώ" έτσι όπως οικοδομείται, αποτελεί μηχανισμό κοινωνικής εκθεμελίωσης της Ευρώπης. Η διαμόρφωση του "ευρώ" δεν πρόκειται να αποβεί παράγοντας σταθερότητας αλλά περαιτέρω αστάθειας και ανασφάλειας για την Ευρώπη ως σύνολο και τα κράτη μέλη της. Ο αποκλειστικά αγοραίος και μονεταριστικός δρόμος νομισματικής οικοδόμησης δεν οδηγεί κατ’ ανάγκη στην ενοποίηση αλλά μάλλον στην αποενοποίηση και σε περαιτέρω αποκλίσεις, παράλληλα με την πολιτική επικυριαρχία των ισχυρών κρατών εντός της ευρωπαϊκής Ζώνης. Η Ελλάδα θα υποστεί βαρύτατες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες για να εισέλθει στο ευρώ, οι οποίες όχι μόνο δεν θα ανακοπούν, αλλά θα επιταθούν στη συνέχεια, προκειμένου η χώρα να παραμείνει στη Ζώνη του ενιαίου νομίσματος». Βλέπετε να έχει διαψευσθεί τίποτα απ’ αυτά; Η ευρωζώνη δυστυχώς μετατρέπεται σε πολιτική “φυλακή” του Γερμανικού ιμπεριαλισμού, σε καταστροφέα μικρών χωρών και “αποικιοποίησης” του ευρωπαϊκού Νότου.

b 4

Χάρυ Κλύν : Εμπρός λοιπόν ασ χρεωκοπήσουμε

Η ευρώπη θα καταστραφεί αν παραμείνει στο ευρώ

Η Ελλάδα να γυρίσει στη δραχμή και η Γερμανία στο μάρκο

Ο Wolfgang Reitzle, Διευθύνων Σύμβουλος του μεγάλου γερμανικού Ομίλου  Linde (βιομηχανικά αέρια, ψύξη τεχνολογίας), το έκανε και πάλι: Στο πρόγραμμα του Φόρουμ του Phoenix TV, ανέφερε ότι επιμένει στην παρατήρηση που έκανε και παλαιότερα στο ίδιο πρόγραμμα στα μέσα Ιανουαρίου, όταν είπε ότι η Ελλάδα δεν έχει μέλλον στη ζώνη του ευρώ. Αλλά έχει ελπίδες μόνο αν βγει απ΄αυτό  και επιστρέψει στη χρήση της δραχμής. Ο  W. Reitzle έχει εξάλλου δηλώσει τον Ιανουάριο ότι, αν τα πράγματα γίνουν πολύ χειρότερα, όπως ο ίδιος πιστεύει, τότε θα βγει και η Γερμανία από το ευρώ πριν το πληρώσει πολύ ακριβά για το σύνολο της Ευρώπης. Αυτό σημαίνει φυσικά ότι η Γερμανία θα επιστρέψει στο μάρκο.

Paul Krugman : Ποια είναι η ελληνική λέξη για το corralito ;

Paul Krugman

The New York Times

28 του Μαρτίου, 2013

Είναι τώρα τρία χρόνια από τότε που πρότεινα μια πιθανή διαδρομή για την ελληνική έξοδο από το ευρώ: μια τραπεζική κρίση, που να συνοδευτεί από υψηλά όρια αναλήψεων από τράπεζες, παρόμοια με το 2001 της Αργεντινής (corralito). Και στη συνέχεια, όταν θα έχει υποχωρήσει ο πανικός, να επανέλθει η χώρα στο εθνικό της νόμισμα. Προφανώς, αυτό δεν έχει συμβεί. Παρά την  μεγάλα αδιέξοδα, η δέσμευση της ελληνικής πολιτικής ελίτ με το ευρώ έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ισχυρή. Η ανάλυσή μου στον οικονομικό τομέα δεν ήταν λάθος, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τις πολιτικές μου υποθέσεις.

ΥΠΕΞ Λουξεμβούργου:H Γερμανία επιδιώκει ηγεμονία

Eπίθεση κατά της Γερμανίας εξαπέλυσε ο  ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Jean Asselborn τονίζοντας ότι θέλει να ηγεμονεύσει στην ευρωζώνη.

"Η Γερμανία δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίσει το επιχειρηματικό μοντέλο που ακολουθούν άλλες χώρες στην ΕΕ" σημείωσε μιλώντας στο Reuters, ο κ. Jean Asselborn.

In Cyprus, Big Losses Expected on Deposits

By LANDON THOMAS Jr.

The New York Times,  March 26, 2013

NICOSIA, Cyprus — With time running out until Cyprus’s devastated banks must reopen their doors to the public, Cypriot and European officials are scrambling to put in place a set of measures that would allow jittery depositors access to their savings while preventing many billions of euros from fleeing the country.

But the situation is now looking even worse than anticipated. Instead of the relatively modest decline of 3 percent that is built into the forecast that underpins the country’s international bailout package, many economists say that estimate will need to be revised sharply downward given the shock that the island’s small economy has endured from the extended closure of its banks.

Στη σκιά της Φραγφούρτης

Από τον ΠΕΤΡΟ ΜΑΚΡΗ

Ο ευρωμεσογειακός Νότος σε πρώτο και η κεντροβόρεια Ευρώπη σε δεύτερο πλάνο είναι οι σταθεροί και αμετακίνητοι επεκτατικοί στόχοι του καθοδηγούμενου από το εφιαλτικό δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε γερμανικού οικονομικού νεοαποικισμού.

Σχέδιο εξόδου απο το ευρώ

Σχέδιο εξόδου απο το ευρώ                                                                                                   

του Σπύρου Λαβδιώτη

“Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο που να παραλληλίζει πλήρως το θεσμό του ενιαίου   νομίσματος της Ευρωζώνης, στην οποία ένας αριθμός ανεξάρτητων κρατών-εθνών έχουν κοινό συμβολικό νόμισμα (fiat currency)και μία υπέρ-εθνική Κεντρική Τράπεζα που έχει το μονο-  πώλιο της έκδοσης του ενιαίου νομίσματος και της χάραξης της νομισματικής πολιτικής.

Αλέκος Αλαβάνος: «Η Κύπρος αποτελεί αυστηρή προειδοποίηση για την Ελλάδα»

27 ΜΑΡ 2013

Δήλωση του επικεφαλής του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

26/03/2013 10:56

Με δήλωσή του ο επικεφαλής του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής κ. Αλέκος Αλαβάνος, χαρακτηρίζει τα τεκταινόμενα της Κύπρου ως ένα μεγάλο δίδαγμα και μια αυστηρή προειδοποίηση για τη χώρα μας. Ειδικότερα, η δήλωση του κ. Αλαβάνου είναι: «Η 25^η Μαρτίου είναι πια μια διπλή επέτειος. Όπως πάντα, επέτειος εθνικής απελευθέρωσης. Κι από φέτος επέτειος εθνικής καταστροφής, με την απόφαση ολοκληρωτικής κατακρήμνισης της κυπριακής οικονομίας από την Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Σχέδιο εξόδου απο το ευρώ

                                                                                                   

του Σπύρου Λαβδιώτη

“Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο που να παραλληλίζει πλήρως το θεσμό του ενιαίου   νομίσματος της Ευρωζώνης, στην οποία ένας αριθμός ανεξάρτητων κρατών-εθνών έχουν κοινό συμβολικό νόμισμα (fiat currency) και μία υπέρ-εθνική Κεντρική Τράπεζα που έχει το μονο-  πώλιο της έκδοσης του ενιαίου νομίσματος και της χάραξης της νομισματικής πολιτικής.

Είμαστε και μεταξύ μας, πλέον, έθνος ανάδελφον

 

του Νίκου Παπαροδόπουλου

τ.Λέκτορα Πανεπιστημίου Αιγαίου 

 

«Η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα» έγραφε ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς. Αυτό μας έμαθαν και με αυτό μας μεγάλωσαν οι γονείς μας. Με το πέρασμα των χρόνων και με την ένταξή μας στη μεγάλη ευρωπαϊκή «οικογένεια» πιστέψαμε ότι κάποιοι αυτόν τον αξιακό κώδικα όχι απλώς θα τον έκαναν αποδεκτό, όταν αναφερόντουσαν στον ελληνικό λαό, αλλά θα τον μεταλαμπάδευαν και στους δικούς τους λαούς.

Χάος στην ευρωζώνη

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Σοκ και δέος έχει προκαλέσει όχι μόνο στην Κύπρο και στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρωζώνη και τα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ η πραγματική ληστεία των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες. Η απότομη συνειδητοποίηση από τους Ευρωπαίους πολίτες ότι κατ' εντολήν της Γερμανίας οι κυβερνήσεις τους ανά πάσα στιγμή θα κατάσχουν όποιο τμήμα των καταθέσεών τους επιθυμούν έχει προκαλέσει εντονότατα αισθήματα ανησυχίας που αγγίζουν τα όρια του πανικού σε πολλές περιπτώσεις, αλλά και σφοδρότατα συναισθήματα εναντίον της Γερμανίας, της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

Η Κύπρος πρέπει να αφήσει το ευρώ τώρα

Paul Krugman ( Βραβείο Nombel οικονομίας)
The New York Times
26/3/2013

"Ένας αναγνώστης που σέβομαι με είχε ευγενικά προκαλέσει να του απαντήσω τι θα έπρεπε να πράξει η Κύπρος - αφήνοντας απ' έξω τον όποιο πολιτικό ρεαλισμό. Και έχει δίκιο: Ενώ θεωρώ ότι είναι σωστό να ξοδεύω τον περισσότερο χρόνο μου γράφοντας τα άρθρα μου στα πλαίσια του πολιτικού ρεαλισμού και να βασίζομαι σε ένα συνδυασμό από αιτίες, είναι καλό καμιά φορά απλά να δηλώνω τι θα έκανα αν μου δινόταν η ευκαιρία.

Οπότε ναι, η Κύπρος θα έπρεπε να αφήσει το ευρώ. Τώρα.

Ο λόγος είναι ξεκάθαρος: Η παραμονή στο ευρώ σημαίνει βαθιά ύφεση η οποία θα κρατήσει για πολλά χρόνια την ώρα που η Κύπρος θα προσπαθεί να χτίσει τον νέο της εξαγωγικό κλάδο. Φεύγοντας από το ευρώ και αφήνοντας το νέο νόμισμα να υποτιμηθεί σημαντικά, τότε θα δώσει ώθηση στο νέο κτίσιμο των εξαγωγών.

Paul Krugman : Cyprous should leave the euro now- Η Κύπρος πρέπει να φύγει απο το ευρώ τώρα

By Paul Krugman

The New York Times

---

March 26, 2013, 

Cyprus, Seriously

A correspondent whom I respect has (gently) challenged me to say plainly what I think Cyprus should do — leaving aside all questions about political realism. And he’s right: while I think it’s OK to spend most of my time on this blog working within the limits of the politically possible, and relying on a combination of reason and ridicule to push out those limits over time, once in a while I should just flatly state what I would do if given a chance.
So here it is: yes, Cyprus should leave the euro. Now.

Κίνημα εξόδου απο το ευρώ στις χώρες του νότου

Δεν ήταν καθόλου τυχαία η δήλωση του προέδρου της Επιτροπής Οικονομικών της κυπριακής Βουλής κ. Νίκου Παπαδόπουλου (γιου του αείμνηστου προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου) προχθές στο Bloomberg, ότι «η έξοδος από την ευρωζώνη τώρα είναι κάτι που πρέπει να διερευνήσουμε»

Του Κώστα Χαρδαβέλλα

Στο βάθος της δήλωσης αυτής είναι η κυπριακή λίρα και ήδη στο πολιτικό παρασκήνιο της νότιας Ευρώπης έχουν αρχίσει μυστικές επαφές των πολιτικών δυνάμεων Ελλάδας, Ιταλίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας και Κύπρου, που αντιστέκονται στα σκληρά μέτρα της τρόικα και διατυπώνουν το «όχι» τους σε μνημόνια και μονομερείς, σκληρές αποφάσεις των Βρυξελλών.

Κύπρος, Ελλάδα, Αργεντινή : Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα

Η επιχείρηση γερμανοποίησης της Ευρώπης, η ανάγκη εξόδου από το ευρώ και  δημιουργίας  συμμαχίας των χωρών του νότου

Τα διδάγματα της ιστορίας δε συνετίζουν τους ηγέτες της Γερμανίας

Τα πρωτοφανή γεγονότα στην Κύπρο, καταδεικνύουν ότι οι γερμανικές ηγεσίες δε διδάσκονται από τα ολέθρια παραδείγματα του παρελθόντος. Ύστερα από δύο παγκόσμιους πολέμους, η ηττημένη Γερμανία, της οποίας χαρίστηκε το μεγαλύτερο μέρος των χρεών το 1953, επανέρχεται για να επιβάλλει την επικυριαρχία της στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στον ευρωπαϊκό νότο. Η πρωτοφανής επιχείρηση της αυθαίρετης αφαίμαξης των τραπεζικών καταθέσεων στην Κύπρο, δεν αποτελεί μόνο κατάφωρη παραβίαση των διεθνών και των Κοινοτικών κανόνων όσον αφορά την τραπεζική πίστη, αλλά επιδιώκει να εξοντώσει την κυπριακή οικονομία.  Η οποία στηρίχτηκε στη δημιουργία ενός σταθερού χρηματοπιστωτικού κέντρου στη Μέση Ανατολή, κατ’ αντιστοιχία της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου, του Λίχτεστάιν, αλλά και της ίδιας της Γερμανίας που σήμερα συγκεντρώνει παγκόσμια κεφάλαια τοκίζοντας με αρνητικά επιτόκια. Φυσικά, ουδείς θίγει τους πάμπολλους φορολογικούς παράδεισους απανταχού της γης τύπου Νήσων Καϋμάν, οι οποίοι προστατεύονται από τις παγκοσμιοποιημένες αγορές, αν δεν αποτελούν υποκαταστήματά τους για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Φορολογικοί παράδεισοι και υπεράκτιες εταιρείες

 
Του Αντρέα Κατσανέβα
Stanford Uniniversity

Όταν γίνεται λόγος για τις “offshore” εταιρίες, πολλοί φέρνουν στο μυαλό τους ένα παραδείσιο νησάκι κάπου στη μέση του Ειρηνικού ωκεανού, όπου εκτός από μαγευτικές παραλίες, προσφέρονται και μυθικές χρηματοοικονομικές συνθήκες για την εναπόθεση μυστικών κεφαλαίων που προέρχονται κυρίως από παράνομες δραστηριότητες. Σίγουρα, υπάρχουν αυτοί οι λεγόμενοι «φορολογικοί παράδεισοι», αλλά η παραπάνω εικόνα αυτή  είναι ιδιαίτερα απλουστευτική των δραστηριοτήτων που επιτελούνται στις υπεράκτιες (ή παράκτιες ή offshore) χρηματαγορές. Επιστημονικά, θα ήταν καλύτερο να γίνει λόγος για υπεράκτια «δραστηριότητα» και όχι τόσο για υπεράκτια «γεωγραφική περιοχή», καθώς  offshore κέντρο μπορεί να αποτελούν εξίσου αποτελεσματικά τόσο τα νησιά Καϋμάν, όσο και η Ελβετία, αν και η νομοθετημένη αδιαφάνεια που καλύπτει παραδοσιακά τις τραπεζικές συναλλαγές της τελευταίας, δεν περιλαμβάνονται τυπικά τουλάχιστον στην κατηγορία των υπεράκτιων δραστηριοτήτων.

Μεγάλες ρωγμές στο ταμπού του ευρωμάρκου απο την κοινή γνώμη

Συνώνυμα της γενικευμένης λιτότητας και της γερμανικής επιβολής τείνουν να γίνουν, στη συνείδηση της ελληνικής κοινής γνώμης, το ευρώ αλλά και η ίδια η Ε.Ε

Η Συμμαχία του Νότου : μια  βιώσιμη προοπτική ύστερα απο τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο και την Ιταλία

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Τελικά η ανατροπή της ευρωκόλασης και της  γερμανοποίησης της Ευρώπης, φαίνεται ότι θα έρθει από την Κύπρο και την Ιταλία. Τις ίδιες ώρες που στην Ιταλία, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο  Μπέπε Γκρίλο έρχεται πρώτος σε δημοφιλία, μια πρωτιά που ακολούθησε τις θέσεις του για έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, τη σημαία της αντίστασης παρέλαβαν οι Κύπριοι. Οι οποίοι  αντέδρασαν δυναμικά στην Τρόϊκα που επεδίωκε τη δήμευση μέρους των τραπεζικών καταθέσεων και γενικότερα την υπαγωγή της κυπριακής οικονομίας και των Τραπεζών σε καθεστώς Μερκελικής κηδεμονίας. Η ανελέητη βερολινέζικη επέλαση ενάντια στον ευρωπαϊκό νότο, συνάντησε απρόσμενη αντίδραση από το λαό και το κοινοβούλιο της Μεγαλονήσου και υποχρεώνει τώρα τους Γερμανούς  κατακτητές να κάνουν πίσω. Ή ακόμα καλύτερα, να επιμείνουν, ναι να επιμείνουν, έτσι ώστε να οδηγηθούμε επιτέλους στην αρχή του ξηλώματος της ευρωκόλασης και την απαλλαγή από τους απανταχού τοποτηρητές της και ειδικότερα τους εδώ ευρωλάγνους Φιρφιρίκους.

---

 

 

Η  υπεραλαζονία των Γερμανών ναυάγησε αιματηρά σε δύο παγκόσμιους πολέμους που προκλήθηκαν με ίδια ευθύνη και βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα μιας νέας μεγάλης ήττας. Στο σύγχρονο   παγκόσμιο οικονομικό  πολέμου  όπου πρωτοστατούν, φαίνεται πως νιώθουν πολύ ισχυροί ύστερα από τη συνένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία, την πρόσκαιρη  αποστασιοποίηση των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, την αποδυνάμωση της Γαλλίας, τη δορυφοροποίηση ή απονεύρωση των άλλων βοειοκεντρικών χωρών και τα ανοίγματά του Βερολίνου προς τη Ρωσία.  Όλα αυτά, θυμίζουν παρόμοιες γεωστρατηγικές κινήσεις στα πρόθυρα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, οι οποίες τελικά ανατράπηκαν και οδήγησαν στην αιματηρή ήττα του Τρίτου Ράιχ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα.

 

Το φοβερό δίδυμο Μέρκελ-Σόϊμπλε, φαίνεται να ακολουθεί παρόμοιες φιλόδοξες ονειρώξεις γερμανικής ηγεμονίας, αξιοποιώντας την οικονομική της παντοδυναμία και το υπερόπλο της , το ευρώ, το οποίο ελέγχει απόλυτα. Μένει να δούμε πιο θα είναι το τέλος των δικών τους ονειρώξεων αλλά κια του δικού μας δράματος.  Είναι πολύ πιθανό τελικά, η εγγενής  υπεραλαζονία των Γερμανών να αποτελεί και να αποτελέσει και πάλι  το αίτιο της καταστροφής τους. Όμως, στο δρόμο αυτής της καταστροφής,  έχουν υπάρξει και θα υπάρξουν ακόμα μεγάλα ερείπια κυρίως στις χώρες του νότου, με πρώτη τη δική μας που έχει τραυματική εμπειρία από γερμανική κατοχή. 

 

Γι΄αυτό, σημασία έχει ο ελληνικός λαός να παύσει να παρακολουθεί "ενεός, μοιραίος και αφασικός αντάμα" τις εξελίξεις, καταθέτοντας μόνο την αγανάκτηση και την οργή του, χωρίς να προτάσσει συγκεκριμένες ρεαλιστικές λύσεις για την ανατροπή του Μνημονίου, της απέραντης φτωχοποίησης, της υποτέλειας και της ντροπής. Γιατί το Μνημόνιο και το ευρώ είναι αδιαχώρητοι Σιαμαίοι αδερφοί και η μονοδιάστατη οργίλη αντιπολίτευση σ΄αυτό λειτουργεί ως βαλβίδα διαφυγής της λαϊκής οργής, αγανάκτησης και απελπισίας. Μια βιώσιμη προοπτική ελπίδας, έχει ως κεντρικό άξονα την έξοδο από το ευρώ υπό τη σκέπη της συμμαχίας των χωρών του νότου απέναντι στην ολέθρια γερμανοποίηση της Ευρώπης.

 

Η οικονομική και πολιτική συμμαχία των χωρών του νότου, αποτελεί σήμερα μια ορατή, εφικτή, βιώσιμη διέξοδο από το τέλμα της κρίσης που βιώνουν οι χώρες της περιφέρειας. Αυτό το δρόμο σηματοδοτούν οι τελευταίες εξελίξεις στην Ιταλία, την Κύπρο, αλλά και παρόμοιες κινήσεις στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις των ποδηγετούμενων κεντρικών ΜΜΕ, οι υποστηρικτές της δραχμής ανέρχονται σε 38%. Ποσοστό που θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο, πέραν της πλειοψηφίας, αν υπήρχε στοιχειώδης ισοτιμία δημόσιας παρουσίασης των εκατέρωθεν επιχειρημάτων. 

 

Η συμμαχία των χωρών του νότου, συνεπάγεται την έξοδο της Ιταλίας, της Ελλάδας,της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Κύπρου, από το ευρώ, την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, τη συναλλαγματική σύνδεση των νομισμάτων τους με κεντρικές συμφωνίες λελογισμένων ισοτιμιών, τη δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου, τη θέσπιση κοινών πολιτικών σε οικονομικές, τραπεζικές, νομισματικές πρακτικές, τη δημιουργία σχεδίων για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Καθώς και πολιτική αλληλοϋποστήριξη για διαπραγμάτευση των χρεών, αξιοποίηση των ενεργειακών πηγών και ενίσχυση της διεθνούς γεωπολιτικής τους ισχύος.

Αποσιωπάται η θετική σε πολλά σημεία πρόταση της Ρωσίας για την Κύπρο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη 

*Docteur ès Sciences Economiques de la Sorbonne

Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Παν/μιο Μακεδονίας

Chevalier  de la Légion d’Honneur,

Membre de l’Académie des Sciences de la Roumanie

Docteur Honoris Causa des 5 Universités

21.03.2013

Είναι απίστευτο! Αποκαλύπτεται ότι από χθες υπάρχει επίσημη και, όσο μπορώ να κρίνω, σε πολλά της σημεία θετική απάντηση της Ρωσίας, για συμβολή της στη λύση του κυπριακού αδιέξοδου και …..ουδείς ασχολείται με το μέγα αυτό θέμα. Γιατί; 

Επειδή το περιεχόμενό της δυσαρεστεί την ΕΕ. Επειδή, απευθύνεται στον κ. Λιλλήκα που δεν είναι ο εκλεκτός της ΕΕ. Πως, όμως, θα προχωρήσουν οι συζητήσεις, και ενδεχομένως η εξεύρεση κάποιας λύσης , αφού οι Ρώσοι από την πλευρά τους, δηλώνουν ότι «δεν έχουν εμπιστοσύνη στον πρόεδρο της Κύπρου κ. Αναστασιάδη»;

Κύπρος, Ελλάδα, Αργεντινή : Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγική φάρσα

Η επιχείρηση γερμανοποίησης της Ευρώπης, η ανάγκη εξόδου από το ευρώ και  δημιουργίας  συμμαχίας των χωρών του νότου

 

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Τα διδάγματα της ιστορίας δε συνετίζουν τους ηγέτες της Γερμανίας

Τα πρωτοφανή γεγονότα στην Κύπρο, καταδεικνύουν ότι οι γερμανικές ηγεσίες δε διδάσκονται από τα ολέθρια παραδείγματα του παρελθόντος. Ύστερα από δύο παγκόσμιους πολέμους, η ηττημένη Γερμανία, της οποίας χαρίστηκε το μεγαλύτερο μέρος των χρεών το 1953, επανέρχεται για να επιβάλλει την επικυριαρχία της στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στον ευρωπαϊκό νότο. Η πρωτοφανής επιχείρηση της αυθαίρετης αφαίμαξης των τραπεζικών καταθέσεων στην Κύπρο, δεν αποτελεί μόνο κατάφωρη παραβίαση των διεθνών και των Κοινοτικών κανόνων όσον αφορά την τραπεζική πίστη, αλλά επιδιώκει να εξοντώσει την κυπριακή οικονομία.  Η οποία στηρίχτηκε στη δημιουργία ενός σταθερού χρηματοπιστωτικού κέντρου στη Μέση Ανατολή, κατ’ αντιστοιχία της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου, του Λίχτεστάιν, αλλά και της ίδιας της Γερμανίας που σήμερα συγκεντρώνει παγκόσμια κεφάλαια τοκίζοντας με αρνητικά επιτόκια. Φυσικά, ουδείς θίγει τους πάμπολλους φορολογικούς παράδεισους απανταχού της γης τύπου Νήσων Καϋμάν, οι οποίοι προστατεύονται από τις παγκοσμιοποιημένες αγορές, αν δεν αποτελούν υποκαταστήματά τους για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Τα διδάγματα από την περίπτωση της Ισλανδία και της Αργεντινής

Αλλά η ιστορία είναι πιο πονηρή και δε γράφεται πάντοτε σύμφωνα με τους σχεδιασμούς των ισχυρών, όπως θα έλεγε και ο Hegel. Σε πολλές περιπτώσεις, η λαϊκή αντίσταση τους ανατρέπει. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση, εκτός των άλλων, της  Ισλανδίας  και της Αργεντινής. Στην περίπτωση της τελευταίας, η οικονομία της είχε καταρρεύσει στην περίοδο 1999-2000 μετά τη σύνδεση του νομίσματός της, του πέσος,  με το σκληρό δολάριο, το οποίο υποβάθμισε την ανταγωνιστικότητά της. Το έτος 2.000, ύστερα από μια σειρά σκληρών αναποτελεσματικών μέτρων ακραίας λιτότητας, η υποτακτική στη δύση κυβέρνηση του Ντε Λα Ρούα, (με το διαβόητο Υπουργό Ντομίγκο Καβάγιο, αντίστοιχο του δικού μας Στουρνάρα), επέβαλλε το επιλεγόμενο corralito, δηλ. το μπλοκάρισμα των τραπεζικών καταθέσεων με  δυνατότητα ανάληψης μικροποσών. Αυτό θεωρήθηκε  ως  βίαιη ανατροπή της τραπεζικής πίστης και  αυθαίρετη κατάσχεση των οικονομιών τους που είχαν εμπιστευτεί οι Αργεντίνοι στις τράπεζες. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ακολούθησαν  ταραχές  και στις 12 Δεκεμβρίου 2001 κηρύχθηκε γενική απεργία με απολογισμό τρεις νεκρούς και 378 τραυματίες.  Όλη  η χώρα βρέθηκε στους δρόμους με εμπροσθοφυλακή το «κίνημα της κατσαρόλας». Επιστρατεύτηκε σκληρή αστυνομική βία με  35 νεκρούς, χιλιάδες τραυματίες και 4.500 συλλήψεις.  Στις 19/12/2012 ο Υπουργός Οικονομικών, Ντομίγκο Καβάγιο εξαφανίστηκε. Δυο μέρες μετά, στις 21/12/2012, ο Πρόεδρος Ντε Λα Ρούα με τη γυναίκα του, δραπετεύει με το γνωστό κινηματογραφικό τρόπο με ελικόπτερο από την ταράτσα του πολιορκούμενου Προεδρικού μεγάρου.

Τη διακυβέρνηση αναλαμβάνει Α. Ροντρίγκεζ Σάα, που δηλώνει ότι δε θα πληρώσει “ούτε ένα σεντ από το χρέος”. Επτά μέρες μετά υποχρεώνεται να παραιτηθεί. Τον διαδέχεται ο Ε. Ντουάλτε που τον Ιανουάριο του 2002 αποδεσμεύει το πέσος από το δολάριο και το υποτιμά  κατά 55%. Το ΔΝΤ  πιέζει σκληρά και δίνει διορία ενός μόλις έτους στην κυβέρνηση για να ξεπληρώσει τα χρέη της. Στη χώρα επικρατεί κοινωνική αναταραχή. Το Μάιο του 2003 Πρόεδος ανακηρύσσεται τελικά  ο Νέστορ Κίρστνερ, ύστερα από εκλογές με αντίπαλό του τον πρώην Πρόεδρο Κάρλος Μένεμ που είχε θεσπίσει  τη σύνδεση του πέσος με το δολάριο.

Στη συνέχεια το ΔΝΤ πιέζει  όλο και περισσότερο, αλλά ο Κίρστνερ και ο άξιος νέος Υπουργός Οικονομικών του Ρομπέρτο Λαβάνια, ακολουθούν μια διαφορετική πολιτική. Αυξάνουν τους κατώτερους μισθούς και τις συντάξεις ενισχύοντας με παράλληλα μέτρα  την εσωτερική κατανάλωση και επιβάλλοντας επιλεκτικούς δασμούς σε εισαγωγές. Ο Κίρτσνερ διαπραγματεύεται σκληρά την αποπληρωμή του 25-30% των χρεών και η πλειονότητα των πιστωτών αναγκάζεται να αποδεχτεί τους όρους αυτούς, τους οποίους  η  κυβέρνηση της Αργεντινής τηρεί στο ακέραιο.

Δέκα χρόνια μετά τη δραπέτευση του Ντε Λα Ρούα με ελικόπτερο το 2001, η Αργεντινή, χωρίς φυσικά να έχει λύσει όλα της τα προβλήματα, βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Ανέκτησε την ανταγωνιστικότητά της με το υποτιμημένο πέσο και ανέστρεψε την ύφεση. Οι επενδύσεις τριπλασιάστηκαν, δημιουργήθηκαν 3 εκ, νέες θέσεις εργασίας, η εσωτερική κατανάλωση αυξήθηκε σημαντικά, η  οικονομία της καλπάζει σε επίπεδα του 9-10% ετησίως ξεπερνώντας το ρυθμό ανάπτυξης της γειτονικής Βραζιλίας. Τα ελλείμματα συρρικνώθηκαν θεαματικά, οι μισθοί και οι συντάξει αυξήθηκαν σημαντικά, τα επίπεδα της φτώχειας μειώθηκαν κατά 50%, η ανεργία έπεσε στο 7% και ο επίσημος πληθωρικός στο 10%. (Ο ανεπίσημος πληθωρισμός λέγεται ότι ανέρχεται σε επίπεδα της τάξης του 15-20%). Η χώρα συμμετέχει ενεργά στη διεθνή οικονομική ζωή, με τις εξαγωγές των προϊόντων της να αυξάνονται διαχρονικά. Σήμερα, ο Νέστορ Κίρστνερ που έφυγε από τη ζωή στις 27/10/20010, λατρεύεται σαν ήρωας. Η σύζυγός του Κριστίνα Φερνάντες Κίρστνερ που τον διαδέχτηκε  στην προεδρία, κέρδισε τις τελευταίες εκλογές του 2011 με το πρωτοφανές ποσοστό του 55% και  κατέβαλλε στους διεθνείς πιστωτές το τελευταίο ποσό των συμφωνηθέντων χρεών ύψους μόλις  2,5 δις δολαρίων στις 297/ 2012. Η ανατρεπτική, στιβαρή και αποτελεσματική  αυτή κυβερνητική πολιτική, με επίκεντρο την αποδέσμευση του πέσος από το σκληρό δολάριο που έπληττε την ανταγωνιστικότητα της Αργεντινής, εκτός από τη ριζική βελτίωση της οικονομικής πραγματικότητας της χώρας, χάρισε στους πολίτες της, όπως οι ίδιοι το αναγνωρίζουν, ένα υπέρτατο αγαθό που συμποσούται σε τρεις λέξεις : «  ελπίδα, αξιοπρέπεια, εργασία».

Να διδαχτούμε από την ιστορία και να δράσουμε με τόλμη και σύνεση

Το γενικό συμπέρασμα  που βγαίνει από το Αργεντίνικη τραγωδία, όπως και απ’ αυτό της Ισλανδία και όχι μόνο, είναι τελικά ότι, οι  πονηροί επιβήτορές της δε φαίνεται να μαθαίνουν από τα διδάγματά της ιστορίας. Αυτή η  ιστορία της Αργεντινής, ανέφερε χαρακτηριστικά ο Νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτζ, «ταιριάζει γάντι στην περίπτωση της Ελλάδας».  Όπως και της Κύπρου, αλλά και των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού νότου που πλήττονται βάναυσα από τη νεογερμανική ιμπεριαλιστική επέλαση. Αναγκαίο είναι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, να διδαχτούμε από παρόμοια διδάγματα της ιστορίας. Να οπλιστούμε με το κατάλληλο αποτελεσματικό σχέδιο δράσης για το μέλλον. Να ακολουθήσουμε μια μελετημένη προοδευτική -νεοκεϋνσιανή πολιτική που συνδυάζει την έμφαση στην ανάπτυξη και την απασχόληση, με τον κατά περίπτωση  περιορισμό των κρατικών και αντιπαραγωγικών δαπανών, με εφαρμογή προϋπολογισμών μηδενικής βάσης κόστους-οφέλους. Να περιορίσουμε την άκοπη και ληξιπρόθεσμη ευημερία, να καταναλώνουμε όσα παράγουμε, να στηριχθούμε στην εγχώρια παραγωγή, στην αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, του πλούσιου ανθρώπινου δυναμικού της χώρας για να στηρίξουμε το μονόδρομο της  αυτοδύναμης ανάπτυξης που είναι αλληλένδετη με το εθνικό νόμισμα. Να διασφαλίσουμε, κατά το δυνατόν, αποτελεσματικές για τη χώρα μας ισχυρές διεθνείς συμμαχίες και ειδικότερα αυτές των χωρών του νότου.  Να κερδίσουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στην εργασία, στην ανάπτυξη και τη διασφάλιση του κοινωνικού κράτους. Και πάνω απ’ όλα, να τολμήσουμε να βγούμε από το ευρώ που μας σκοτώνει. Γιατί «τα δάνεια τους ανθρώπους δούλους ποιεί». Γιατί η ελπίδα βρίσκεται μέσα στους απελπισμένους που ξέρουν ότι, δεν μπορεί να διασχίσουν τον ωκεανό χωρίς να απομακρυνθούν από την ακτή.

Η Κύπρος δείχνει το δρόμο

Στην Κύπρο ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος έδειξε πρώτος το δρόμο : Να φύγει η Κύπρος από το ευρώ και να επιστρέψει στην κυπριακή λίρα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας είπε. Και παράλληλα, έθεσε ολόκληρη την περιουσία της εκκλησίας στην υπηρεσία της χώρας. Η Κύπρος, μια από τις ανθηρότερες οικονομίες της Ευρώπης πριν από την ένταξή της στην ευρωζώνη, βρίσκεται σήμερα στα Τάρταρα. Την ίδια ώρα, η πάμφτωχη τουρκοκρατούμενη βόρεια Κύπρος, δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Αυτή η απλή διαπίστωση και όχι μόνο, αποτελεί κορυφαία απόδειξη του συστημικού προβλήματος που δημιουργεί το σκληρό ευρώ σε όλες της χώρες του νότου, οι οποίες  φτωχοποιούνται και μετατρέπονται σε υποτελείς της γερμανικής οικονομικής κυριαρχίας. Αλλά η αντίσταση των Κυπρίων,  η αντιμνημνιακή ψήφος των Ιταλών, οι τελευταίες μαζικές εξεγέρσεις των Πορτογάλων, των Ισπανών, δείχνουν ότι η γερμανική επέλαση μπορεί να έχει παρόμοιο τέλος με αυτό των δύο παγκοσμίων πολέμων. Η αλαζονική βουλιμία της Γερμανίας των Μέρκελ-Σόιμπλε με το βελούδινο κάλυμμα της ευρωζώνης, έχει γίνει αντιληπτή από τους Πολωνούς, του Τσέχους, τους Βούλγαρους, από όλες τις χώρες έξω από το ευρώ. Την ίδια ώρα, οι  Βρετανοί  ετοιμάζονται να αποχαιρετήσουν την κατ’ όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση και χώρες όπως η Τουρκία και η Σερβία της γυρίζουν την πλάτη. Μόνο εμείς εδώ «Στουρναρίζουμε» με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να ομονοούν στο ότι το ευρώ είναι θρησκευτικού τύπου ταμπού !

Έξοδος από το ευρώ, συμμαχία των χωρών του νότου και πολιτική έκφραση αυτών των θέσεων

Φυσικά, αυτό δεν μπορεί να κρατήσει πολύ. Όπως στην Κύπρο, έτσι και εδώ, ο ελληνικός λαός, ξεπερνώντας τον ανελέητο φοβικό βομβαρδισμό από τα κεντρικά  μέσα μαζικής ενημέρωσης, ολοένα και περισσότερο αντιλαμβάνεται ότι το Ευρώ και το Μνημόνιο είναι αδιαχώρητοι Σιαμαίοι αδερφοί. Όσοι φωνασκώντας καταδικάζουν το Μνημόνιο, δεν πείθουν, όταν την ίδια ώρα απλώνουν το χέρι για τα ευρωδάνεια της κας Μέρκελ. Θυμίζουν το δανειολήπτη που καθυβρίζει τον τραπεζίτη και το δάνειο, αλλά επαιτεί να του το δώσουν ! Μόνο η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, με διαπραγμάτευση αποπληρωμής του χρέους, όπως έγινε με τη Γερμανία μεταπολεμικά, μπορεί να οδηγήσει σε έξοδο από την κρίση. Με προϋπόθεση τη χρηστή και νοικοκυρεμένη κρατική διαχείριση, την  πάταξη της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας, με  αναπτυξιακό σχέδιο, μπορεί να ελπίζουμε για ένα καλύτερο μέλλον. Με σκληρή δουλειά, μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και να πάψουμε να ζούμε με δανεικά που μας μετατρέπουν σε επαίτες. Παρόμοιο σκεπτικό συνυπογράφουν, πάμπολλοι σημαντικοί διεθνείς οικονομολόγοι όπως, μεταξύ άλλων, οι  Πωλ Κρούγκμαν, Βέρνερ Σίν, Κένεθ Ρογκόφ, Ότμαρ Ίσιγκ, Τόμας Μάγερ, Νουριέλ Ρουμπινί, Μαρτσέλο ντε Κέκο, Χέλμουτ Σλέσιγκερ, Τζόζεφ Στίγκλιτς, Νόαμ Τσόμσκι Ζακ Σαπίρ,  Τζώρτζ Φρίτμαν. Και πολλοί-πολλοί άλλοι, όλοι τους μέλη της… «συμμορίας της δραχμής»,  όπως μας αποκαλούν αυτοί που κατέστρεψαν τη χώρα και συνεχίζουν να το κάνουν. Οι χώρες του νότου που βιώνουν την κόλαση του ευρώ, δεν έχουν άλλη διέξοδο από την επιστροφή στα εθνικά τους νομίσματα. Αυτό μπορεί να συνοδευτεί με τη δημιουργία της «συμμαχίας των χωρών του νότου», όπου θα συμμετέχουν η Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Κύπρος, Μάλτα, με  οικονομικές, νομισματικές και εμπορικές συμφωνίες και πολιτική αλληλοϋποστήριξη. Για τον ίδιο σκοπό, η πολιτική παρουσία των δυνάμεων που προτείνουν την έξοδο από το Μνημονοευρώ, οφείλουν να είναι παρούσες και στη χώρα μας. Και θα είναι.

Ουδέν κακόν αμιγές καλού

Του Γιώργου Μητροπέτρου
Οικονομολόγου

Μπορεί η απόφαση του Eurogroup για «κούρεμα» των καταθέσεων στις Τράπεζες της Κύπρου από 6,75% έως 9,9% που βρίσκονται και λειτουργούν στο Νησί, να έχει σκοπό την ενίσχυση της ρευστότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αντλώντας 5,8 δις ευρώ, αυτό όμως δεν μπορεί να μη χαρακτηρισθεί από την παγκόσμια οικονομική αγορά, ως ένα μέτρο σοκ που ενεργοποιεί στους πολίτες την άρση της εμπιστοσύνης σε όλο το τραπεζικό σύστημα.

Συμμαχία του ευρωπαϊκού νότου

Η Συμμαχία του Νότου : μια  βιώσιμη προοπτική ύστερα απο τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο και την Ιταλία

Τελικά η ανατροπή της ευρωκόλασης και της  γερμανοποίησης της Ευρώπης, φαίνεται ότι θα έρθει απο την Κύπρο και την Ιταλία. Τις ίδιες ώρες που στην Ιταλία, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο  Μπέπε Γκρίλο έρχεται πρώτος σε δημοφιλία, μια πρωτιά που ακολούθησε τις θέσεις του για έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, τη σημαία της αντίστασης παρέλαβαν οι Κύπριοι. Οι οποίοι  αντέδρασαν δυναμικά στην Τρόϊκα που επεδίωκε τη δήμευση μέρους των τραπεζικών καταθέσεων και γενικότερα την υπαγωγή της κυπριακής οικονομίας και των Τραπεζών σε καθεστώς Μερκελικής κηδεμονίας. Η ανελέητη βερολινέζικη επέλαση ενάντια στον ευρωπαϊκό νότο, συνάντησε απρόσμενη αντίδραση απο το λαό και το κοινοβούλιο της Μεγαλονήσου και υποχρεώνει τώρα τους Γερμανούς  κατακτητές να κάνουν πίσω. Ή ακόμα καλύτερα, να επιμείνουν, ναι να επιμείνουν, έτσι ώστε να οδηγηθούμε επιτέλους στην αρχή του ξηλώματος της ευρωκόλασης και την απαλλαγή από τους απανταχού τοποτηρητές της και ειδικότερα τους εδώ ευρωλάγνους Φιρφιρίκους.

Γιατί και πως πρέπει να επιστρέψουμε στη δραχμή

Δείτε το αποκαλυπτικο ντοκυμαντέρ

http://youtu.be/ggn4lrU1pjM

Μπέπε Γκρίλο: Το ευρώ δεν πρέπει να είναι ταμπού.

26/02/2013  10:19

51

Λυπάμαι που οι υπέροχοι Ελληνες έγιναν πειραματόζωα! 

Συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα

Μπέπε Γκρίλο : Η Ιταλία είναι έδη εκτός ευρωζώνης

O Γκρίλο πιστεύει, ότι οι βορειοευρωπαϊκές χώρες θα διώξουν την Ιταλία από την ευρωζώνη, μόλις πάρουν πίσω τα χρήματα που έχουν επενδύσει σε ιταλικά ομόλογα.

Ο Μπέπε Γκρίλο δεν πιστεύει στην παραμονή της Ιταλίας στην ευρωζώνη. Ο Πρόεδρος του Κόμματος «Πέντε Αστέρια», που έκανε πρόσφατα την έκπληξη στις ιταλικές εκλογές, δήλωσε σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Χάντελσμπλατ, ότι «η Ιταλία είναι ντε φάκτο ήδη εκτός ευρώ».

Και η Κύπρος τώρα απειλεί με έξοδο απο το Ευρώ

Σκληρές διαπραγματεύσεις με τους αξιωματούχους της Τρόικας δίνει η νέα νέα κυπριακή κυβέρνηση αυτές τις μέρες.Ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης φέρεται να επιμένει ότι το κούρεμα καταθέσεων είναι εκτός συζήτησης. Μάλιστα, το συγκεκριμένο θέμα είναι κόκκινη γραμμή για την κυβέρνηση, που θεωρεί ότι βρίσκεται στο τραπέζι ως μοχλός πίεσης. Να θυμίσουμε ότι ο Νίκος Αναστασιάδης και ο Αβέρωφ Νεόφυτου απορρίπτουν κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο, με τον πρώτο να μη διστάζει να αναφέρει σε πρόσφατη συνάντησή του με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ΠΑΣΥΔΥ,ΣΕΚ και ΠΕΟ, πως είναι έτοιμος να οδηγήσει την Κύπρο εκτός ευρωζώνης εάν οι εταίροι επιμένουν στις απαιτήσεις τους. Ο νέος Πρόεδρος και στελέχη της Κυβέρνησής του αναμένεται να έχουν επαφές τις επόμενες μέρες με πιθανούς συμμάχους της Κύπρου εντός και εκτός της Ευρωζώνης. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και το ταξίδι του στην Αθήνα, όπου θα έχει συνάντηση με τον Αντώνη Σαμαρά, ενώ θεωρείται βέβαιο, ότι τα θέματα οικονομίας θα είναι σε περίοπτη θέση στην ατζέντα των συζητήσεων.

Όταν οι λαού του νότου ξεσηκώνονται ενάντια στο Μνημονοευρώ, εμείς εδώ Στουρναρίζουμε

 

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Το δρόμο τον έδειξαν οι Ιταλοί με τη μαζική αντιμνημνιακή τους ψήφο, τον καταποντισμό του γερμανοτραφούς Μόντι και την πλειοψηφική ψήφο σε πολιτικούς σχηματισμούς, όπως του Πέπε Γκρίλο και του Μπερλουσκόνι, που παρ’ όλες τις όποιες αδύναμες πλευρές τους, είχαν ως κυρίαρχο σύνθημα την αντιευρωζωνική ατζέντα. Οι Πορτογάλοι και όλοι οι λαοί της περιφέρειας, έχουν ξεχυθεί στους δρόμους ενάντια στο Μνημονοευρώ. Οι Βούλγαροι, οι Τσέχοι οι Πολωνοί, φεύγουν τρέχοντας μακριά από την κόλαση της ευρωζώνης και οι Βρετανοί ετοιμάζονται να αποχαιρετήσουν την κατ’ όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο εμείς εδώ «Στουρναρίζουμε», αφήνοντας τη «συμμορία του ευρώ», να οδηγεί τη χώρα στην απόλυτη καταστροφή και τη μετατροπή της σε γερμανική αποικία.

Στο ευρώ μπήκαμε για να ζούμε καλύτερα και αντί γι’ αυτό οδηγηθήκαμε στην κόλαση. Ναι μέρος της ευθύνης οφείλεται στον κυβερνητικό πρωταθλητισμό σε φαυλότητα των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων. Αλλά στην πορεία στον γκρεμό, μας ακολουθούν και οι άλλες περιφερειακές χώρες, οι GIPSI. (Greece, Italy, Portugal, Spain, Ireland ), γεγονός που αποδεικνύει -και όχι μόνο αυτό- ότι το πρόβλημα είναι συστημικό.

Σιαμαίοι αδερφοί Μνημόνιο και Ευρώ

Όχι στο σύγχρονο πονηρό Μαυρογιαλουρισμό

Δεν μπορεί να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο

Το Ευρωταμπού

Τελικά το ευρώ είναι ταμπού σύμφωνα με τα κυβερνώντα αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ! Όση φτώχεια, ανεργία, δυστυχία, αυτοκτονίες, τραγωδίες, αδιέξοδα και αν βιώσουμε προς δόξαν του ΜερκελοΣτουρναρισμού, αυτοί εκεί, πιστοί στο δόγμα : «ένας είναι ο θεός, ο ευρωγερμανισμός». Ελιά, ελιά και Κώτσο Βασιληά, ήταν το σύνθημα της συντήρησης στις αρχές του 20^ου αιώνα. Και έτσι βιώσαμε τη μικρασιατική καταστροφή. Στη σύγχρονη μεταμοντέρνα τραγωδία που ζούμε, επιμένουν σε παρόμοια ταμπού. Σε φοβιστικές, ανόητες ιδεοληψίες. Βολεύονται με την υποταγή, επειδή φοβούνται τη σύγκρουση. Είναι τέτοια η έκταση της ευρωτρομοκρατίας, που ακόμα και κανονικοί άνθρωποι, ενώ αντιστέκονται στους βιαστές, ενστερνίζονται τις άνωθεν παράλογες φοβίες της ιερομαντίας που προφητεύει ότι, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα μας οδηγήσει ...στην κόλαση. Ενώ η κόλαση είναι ήδη εδώ, με κύριο υπεύθυνο το πονηρό ευρωμάρκο. Τρομοκρατούνται από τους τρομοκράτες αντί να αντισταθούν και να τρομοκρατήσουν τους τρομοκράτες.

---

Είναι πασιφανές ότι η γερμανοποδηγετούμενη ευρωζώνη είναι το βαθύτερο συστημικό αίτιο που καταστρέφει τον ευρωπαϊκό νότο. Έχουμε επανειλημμένα αναλύσει και εξηγήσει με επιχειρήματα το πως και γιατί το ευρώ είναι ένα κουστούμι που δεν ταιριάζει στην Ελλάδα και στις άλλες ευρωπαϊκές περιφερειακές χώρες, γεγονός αυταπόδεικτο, εκτός των άλλων, από την απόκλιση των οικονομιών τους απ’ αυτές των κεντρικών γερμανοειδών χωρών. Ενώ, ο κύριος λόγος για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ακόμα περισσότερο της ευρωζώνης, ήταν η σύγκλιση προς τα επάνω των φτωχότερων με τις πλουσιότερες χώρες. Και ότι σήμερα με το ευρώ και όχι χθες με τη δραχμή, βιώνουμε τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή σε ειρηνική περίοδο. ( βλ. βιβλίο μου «Η απομυθοποίηση του ευρώ» και www.theodore-katsanevas.blogspot.com, www.freepen.gr )

Αφού το ευρώ είναι ταμπού, μη διαμαρτύρεστε για τα επερχόμενα περισσότερα δεινά

 

Το παρακάτω κείμενο είναι ελεύθερη απόδοση από τον Θεόδωρο Κασάνεβα μιας επιστολής  στην ομάδα των Hellenic Professors του Προέδρου της Bay Clinical R&D Services, Anastassios D. Retzios, Ph.D, San Ramon, California 94582, USA

Δεν καταλαβαίνω γιατί  οι υποστηρικτές του ευρώ, διαμαρτύρονται  για τη μείωση των μισθών και των συντάξεών τους. Τα δάνεια  που μας παρέχουν σε ευρώ οι υπερκυβερνήτες από τη Φραγκφούρτη, μόλις και μετά βίας φτάνουν για την κάλυψη των βασικών εξόδων του κράτους για τρέχοντες μισθούς και συντάξεις, ενώ έχουν ανασταλεί οι πληρωμές προμηθευτών, εφ’ άπαξ αποζημιώσεων, νέων συντάξεων,κλπ.   Αυτό είναι το τίμημα για  το ταμπού της παραμονής της Ελλάδας στην  Ευρωζώνη. Στα νοσοκομεία δεν υπάρχουν βασικά υλικά  όπως λχ. χειρουργικά γάντια, ο στρατός και η αστυνομία δεν έχουν καύσιμα για να κινήσουν τα οχήματά τους, τα σχολεία δεν έχουν πετρέλαιο για να θερμάνουν τις αίθουσες, οι κρατικές υποδομές καταρρέουν από έλλειψη συντήρησης, οι επιχειρήσεις κλείνουν ή δραπετεύουν στο εξωτερικό, η ανεργία πετάει στα ύψη σε επίπεδα 30%, το κράτος έχει ανείσπρακτους φόρους περισσότερα από 52 δις ευρώ.