Η αρχή του τέλους για το Μνημονοευρώ άρχισε από την Ιταλία

Του θεόδωρου Κατσανέβα

Οι πρόσφατες εκλογές στην Ιταλία φωτογραφίζουν την αρχή του τέλους για την ευρωζώνη που υποσχέθηκε επίγειους παράδεισους και μας έφερε την κόλαση επι της γης. Σε πείσμα της διεθνούς κινητοποίησης, της καθεστωτικής στήριξης, των προβλέψεων για θριαμβευτική επικράτηση των εκεί Μνημονιακών δυνάμεων τύπου Μόντι, οι ευρωσκεπτικιστές Μπερλουσκόνι και Γκρίλο, ανέτρεψαν το γερμανοκρατούμενο κατεστημένο. Γιατί απλούστατα, είπαν όχι στην υποτέλεια του ευρώ της φτώχειας και της κακομοιριάς. Και άνοιξαν το δρόμο για την αποπομπή του ευρωμάρκου απο την Ευρώπη των λαών, απέναντι στην Ευρώπη του καζινοκαπιταλισμού και της γερμανικής νεοϊμπεριαλιστικής επέλασης.




 Ύστερα από το πάθημα των Μνημονιακών εισβολέων στην Ιταλία, έρχεται η ώρα το παράδειγμα των γειτόνων μας, να το ακολουθήσουμε και οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, "οι περιθωριακοί Γύφτοι-GΙPSI", Greece, Italy, Portugal, Spain, Ireland, κλπ. Και πρώτη απ' όλους η Ελλάδα, που έχει πληγεί περισσότερο βάναυσα από τις τερατώδεις Μνημονιακές πολιτικές της ακραίας λιτότητας, του Μνημονίου και του ευρώ που είναι αυτοκόλλητοι  Σιαμαίοι αδερφοί.

Είναι πλέον μονόδρομος, η απαλλαγή μας απο το φοβερό αυτό δίδυμο, το Μνημονοευρώ της απέραντης φτώχειας, της ανεργίας, της υπανάπτυξης, της υποτέλειας στο γερμανικό νεοϊμπεριαλισμό. Η Ευρώπη του Μονέ, η Ευρώπη της ειρήνης της ευημερίας, της σύγκλισης των οικονομιών και των λαών, είναι σήμερα ένα άδειο κουστούμι με γερμανική περικεφαλαία. Η συμμορία του ευρώ τελειώνει. Όσοι υποκλίνονται στο ευρωμάρκο, οι ερώδουλοι και οι ευρωλάγνοι, όσοι καταγγέλουν το Μνημόνιο αλλά επαιτούν τα δανεικά της Μέρκελ σε ευρώ, θα εξοστρακιστούν και αυτοί μαζί με τα αφεντικά τους. Η ιστορία είναι πιο πονηρή από τους σχεδιαστές της, αφού πολύ συχνά οι λαοί ανατρέπουν τους σχεδιασμούς που συμφωνούνται σε κλειστά δωμάτια από τους πονηρούς επιβήτορές της. 

Είναι καιρός και εδώ να εγερθεί ένα παλαϊκό πατριωτικό κίνημα που δε θα αρκείται στην οργίλη διαμαρτυρία ενάντια στο Μνημόνιο, αλλά θα προτείνει την απαλαγή της χώρας από τη μέγγενη που μας έχει επιβληθεί από το αδερφάτο της υποτέλειας του Μνημονοευρώ. Είναι καιρός να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, με ιδρώτα, με αγώνα, με προσπάθεια, με μάχη, να ξαναχτίσουμε την κατεστραμένη παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας, να πάψουμε να εξαρτώμαστε απο την υποτέλεια των δανεικών, να αναζητήσουμε συμμαχίες στον Ευρωπαϊκό νότο και παντού, σε δύση και ανατολή και να στηθούμε ξανά στα πόδια μας. Και να χτίσουμε ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα μας.