Η παγκόσμια οικονομία πάσχει από επίμονη έλλειψη επαρκούς ζήτησης, για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του μεγάλου οικονομικού κραχ, δηλαδή μετά τη δεκαετία του 1930, υποστηρίζει ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν σε άρθρο του στην περιοδική έκδοση του ΔΝΤ, Finance & Development.
Σύμφωνα με τον Κρούγκμαν το πρόβλημα προκύπτει επειδή οι άνθρωποι, ειδικά στις πλούσιες χώρες, δεν ξοδεύουν αρκετά για να κάνουν χρήση της παραγωγικής ικανότητας που διαθέτουν.
Το ΑΕΠ των προηγμένων οικονομιών, μεταξύ 2000 και 2007, αυξήθηκε κατά 18%, αλλά μεταξύ 2007 και 2014 το ΑΕΠ αυτών των οικονομιών αυξήθηκε μόλις κατά 6%, γεγονός που υποδηλώνει μία υστέρηση 10% σε σχέση με ό,τι αρχικά θεωρείτο ότι ήταν η τάση.
Κατά τον Κρούγκμαν, στο βαθμό που η αύξηση του παραγωγικού δυναμικού έχει στην πραγματικότητα μειωθεί, αποδεικνύονται οι ισχυρές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των «δήθεν βραχυχρόνιων» οικονομικών προβλημάτων, που επέτρεψαν στη βαθιά παγκόσμια ύφεση να «ριζώσει» και φαίνεται να έχουν οδηγήσει με την πάροδο του χρόνου σε μια τεράστια επιδείνωση τις μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές.
Ο Κρούγκμαν σημειώνει πως αυτό με τη σειρά του συνεπάγεται ότι η διατήρηση επαρκούς ζήτησης είναι εξαιρετικά σημαντική, όχι μόνο βραχυπρόθεσμα, αλλά περισσότερο μακροπρόθεσμα. «Είτε έτσι, είτε αλλιώς, η αύξηση της ζήτησης θα πρέπει να είναι επείγουσα προτεραιότητα. Δυστυχώς, αυτό που έχουμε μάθει από το 2007 μέχρι σήμερα είναι ότι τα ιδρύματα που χαράσσουν την οικονομική πολιτική δεν είναι κατάλληλα για να αντιμετωπίσουν μεγάλα και διαρκή ελλείμματα της ζήτησης», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Πηγή: http://goo.gl/iTrSMd
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου