Ο Αμερικανογερμανοεβραίος πρώην Υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσιγκερ σε ηλικία 91 ετών σήμερα, χτύπησε και πάλι με το το 21ο βιβλίο του που φέρει με τίτλο «Παγκόσμια Τάξη», όπου υποστηρίζει πως η ίδια η έννοια της τάξης –πυλώνας της σύγχρονης εποχής– έχει διασαλευθεί επικίνδυνα.Ο σύγχρονος Μακιαβέλι, προπομπός της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων απο την εποχή που ήταν Υπουργός Εξωτερικών το 1969 με πρόεδρο τον Ρίτσαρντ Νίξον, ανατρέχει στη διδακτορική του διατριβή στο Χάρβαρντ πριν από εξήντα χρόνια, με θέμα την Ειρήνη της Βεστφαλίας το 1648, που έδωσε τέλος στον Τριακονταετή Πόλεμο, δημιουργώντας νέα παγκόσμια τάξη.
Στο σημερινό του πόνημα, ο Μίστερ Χένρυ που επέβαλλε στυγνές δικτατορίες διεθνώς για την προστασία δήθεν της παγκόσμιας τάξης και των Αμερικάνικων συμφερόντων,επιτίθεται στην έννοια του έθνους κράτους και προειδοποιεί για τους κινδύνους του απομονωτισμού και του εθνοκεντρισμού, ως ανυπέρβλητα προσκόμματα στην ειρηνική συμβίωση μεταξύ κρατών με διαφορετικές προτεραιότητες. Ως αντίδοτο στο επικίνδυνο αυτό φαινόμενο, ο συγγραφέας και παραδοσιακός υπέρμαχος της ρεαλιστικής προσέγγισης στις διεθνείς σχέσεις, υποστηρίζει την άμεση ανάγκη για ενεργή εμπλοκή των ΗΠΑ στην αποκατάσταση της τάξης στον κόσμο.¨Έτσι, οι επεμβάσεις των ΗΠΑ, αποκτούν ένα ιδεολογικό περιτύλιγμα.
Προτάσοντας ιστορικές αναφορές, από τον καρδινάλιο Ρισελιέ μέχρι τον Μέτερνιχ και τον Βίσμαρκ, ο Κίσινγκερ παραδέχεται αυτάρεσκα ότι, ο ίδιος πέτυχε να εκμεταλλευθεί το σύστημα αυτό, με μαεστρία που θα εξέπληττε ακόμη και τον ίδιο τον Μέτερνιχ για να μην αναφερθούμε στον Μακιαβέλι. Επαίρεται ότι, ο ίδιος οδήγησε τις ΗΠΑ σε προσέγγιση με την ΕΣΣΔ και την Κίνα, προτού «παίξει» τη μία δύναμη κατά της άλλης, επιτυγχάνοντας την απεμπλοκή της Ουάσιγκτον από το Βιετνάμ.
Μαέστρος στους ελιγμούς, ο Κίσινγκερ, προτείνει έναν «ανανεωμένο και σύγχρονο ιδεαλισμό», τον οποίο θεωρεί αναγκαίο για τη διαχείριση των κρίσεων στη Μέση Ανατολή. Για την ευκολία με την οποία οι τζιχαντιστές διέλυσαν το έθνος-κράτος στην προσπάθειά τους να πυροδοτήσουν παγκόσμιο ιερό πόλεμο, οι ΗΠΑ φέρουν σημαντική ευθύνη λόγω της ιδεολογικής εμμονής της κυβέρνησης Μπους για καθεστωτική αλλαγή και επιβολή δυτικών πολιτικών προτύπων σε Ιράκ, Αφγανιστάν και αλλού. «Η επιδίωξη επιβολής αμερικανικών πολιτικών αξιών μέσω στρατιωτικής κατοχής σε μέρη του κόσμου που δεν διέθεταν δημοκρατικές παραδόσεις, προσέδωσε στην αμερικανική αποστολή στο Ιράκ σισύφειο χαρακτήρα», γράφει ο Κίσινγκερ.
Στο βιβλίο του Κίσινγκερ έασκήθηκε σκληρή κριτική από την αριστερή πλευρά όπως ήταν αναμενόμενο.Στην ιστοσελίδα Motherjones.com, ο Ντέιβιντ Κορν θυμίζει στον αναγνώστη τα κυριότερα «εγκλήματα» του Κίσινγκερ στη μακρά διπλωματική του σταδιοδρομία. Ο κατάλογος είναι μακρύς: Χιλή, Κύπρος, Αργεντινή, Ανατολικό Τιμόρ, Καμπότζη και Μπανγκλαντές είναι χώρες όπου οι θεωρίες του Κίσινγκερ περί ανάσχεσης του κομμουνιστικού κινδύνου και εδραίωσης της αμερικανικής επιρροής οδήγησαν σε ανείπωτες αιματοχυσίες, αφήνοντας πίσω τους ανθεκτικά ενδημικά προβλήματα.
Ο Κόρν επιτίθεται και στη Χίλαρη Κλίντον για τους επαίνους της στον Κίσιγκερ αναφέροντας χαρακτησιστικά :«Μια φορά κι έναν καιρό, η Χίλαρι Κλίντον διαδήλωνε κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Γνωρίζει πολύ καλά τι έπραξε ο Κίσινγκερ και τι εκπροσωπεί. Η κ. Κλίντον επιλέγει, αντίθετα, να τον επαινέσει, συμμετέχοντας σε μπαλέτο υποκρισίας, με στόχο ο Κίσινγκερ να εμφανισθεί ως αξιοσέβαστος παλαίμαχος πολιτικός».
Στο σημερινό του πόνημα, ο Μίστερ Χένρυ που επέβαλλε στυγνές δικτατορίες διεθνώς για την προστασία δήθεν της παγκόσμιας τάξης και των Αμερικάνικων συμφερόντων,επιτίθεται στην έννοια του έθνους κράτους και προειδοποιεί για τους κινδύνους του απομονωτισμού και του εθνοκεντρισμού, ως ανυπέρβλητα προσκόμματα στην ειρηνική συμβίωση μεταξύ κρατών με διαφορετικές προτεραιότητες. Ως αντίδοτο στο επικίνδυνο αυτό φαινόμενο, ο συγγραφέας και παραδοσιακός υπέρμαχος της ρεαλιστικής προσέγγισης στις διεθνείς σχέσεις, υποστηρίζει την άμεση ανάγκη για ενεργή εμπλοκή των ΗΠΑ στην αποκατάσταση της τάξης στον κόσμο.¨Έτσι, οι επεμβάσεις των ΗΠΑ, αποκτούν ένα ιδεολογικό περιτύλιγμα.
Προτάσοντας ιστορικές αναφορές, από τον καρδινάλιο Ρισελιέ μέχρι τον Μέτερνιχ και τον Βίσμαρκ, ο Κίσινγκερ παραδέχεται αυτάρεσκα ότι, ο ίδιος πέτυχε να εκμεταλλευθεί το σύστημα αυτό, με μαεστρία που θα εξέπληττε ακόμη και τον ίδιο τον Μέτερνιχ για να μην αναφερθούμε στον Μακιαβέλι. Επαίρεται ότι, ο ίδιος οδήγησε τις ΗΠΑ σε προσέγγιση με την ΕΣΣΔ και την Κίνα, προτού «παίξει» τη μία δύναμη κατά της άλλης, επιτυγχάνοντας την απεμπλοκή της Ουάσιγκτον από το Βιετνάμ.
Μαέστρος στους ελιγμούς, ο Κίσινγκερ, προτείνει έναν «ανανεωμένο και σύγχρονο ιδεαλισμό», τον οποίο θεωρεί αναγκαίο για τη διαχείριση των κρίσεων στη Μέση Ανατολή. Για την ευκολία με την οποία οι τζιχαντιστές διέλυσαν το έθνος-κράτος στην προσπάθειά τους να πυροδοτήσουν παγκόσμιο ιερό πόλεμο, οι ΗΠΑ φέρουν σημαντική ευθύνη λόγω της ιδεολογικής εμμονής της κυβέρνησης Μπους για καθεστωτική αλλαγή και επιβολή δυτικών πολιτικών προτύπων σε Ιράκ, Αφγανιστάν και αλλού. «Η επιδίωξη επιβολής αμερικανικών πολιτικών αξιών μέσω στρατιωτικής κατοχής σε μέρη του κόσμου που δεν διέθεταν δημοκρατικές παραδόσεις, προσέδωσε στην αμερικανική αποστολή στο Ιράκ σισύφειο χαρακτήρα», γράφει ο Κίσινγκερ.
Στο βιβλίο του Κίσινγκερ έασκήθηκε σκληρή κριτική από την αριστερή πλευρά όπως ήταν αναμενόμενο.Στην ιστοσελίδα Motherjones.com, ο Ντέιβιντ Κορν θυμίζει στον αναγνώστη τα κυριότερα «εγκλήματα» του Κίσινγκερ στη μακρά διπλωματική του σταδιοδρομία. Ο κατάλογος είναι μακρύς: Χιλή, Κύπρος, Αργεντινή, Ανατολικό Τιμόρ, Καμπότζη και Μπανγκλαντές είναι χώρες όπου οι θεωρίες του Κίσινγκερ περί ανάσχεσης του κομμουνιστικού κινδύνου και εδραίωσης της αμερικανικής επιρροής οδήγησαν σε ανείπωτες αιματοχυσίες, αφήνοντας πίσω τους ανθεκτικά ενδημικά προβλήματα.
Ο Κόρν επιτίθεται και στη Χίλαρη Κλίντον για τους επαίνους της στον Κίσιγκερ αναφέροντας χαρακτησιστικά :«Μια φορά κι έναν καιρό, η Χίλαρι Κλίντον διαδήλωνε κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Γνωρίζει πολύ καλά τι έπραξε ο Κίσινγκερ και τι εκπροσωπεί. Η κ. Κλίντον επιλέγει, αντίθετα, να τον επαινέσει, συμμετέχοντας σε μπαλέτο υποκρισίας, με στόχο ο Κίσινγκερ να εμφανισθεί ως αξιοσέβαστος παλαίμαχος πολιτικός».
Πηγή : http://goo.gl/twz4xl
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου