Η λέξη Grexit έχει επανέλθει τις τελευταίες εβδομάδες στην επικαιρότητα, μετά από την προκήρυξη των εκλογών στην Ελλάδα. Με αφορμή αυτό, ο Guardian αναλύει το αν τελικά η ευρωζώνη θα μπορούσε να αντέξει την αποχώρηση της Ελλάδας και τι θα κόστιζε αυτή.
Αξιωματούχοι της ευρωζώνης τα τελευταία τέσσερα χρόνια μία οικονομική οχύρωση ικανή να αντιμετωπίσει μία ελληνική έξοδο. Από το 2010, όταν η Αθήνα δεν ήταν σε θέση να αναχρηματοδοτήσει τα ξένα δάνειά της και ζήτησε πακέτο διάσωσης 120 δισεκατομμυρίων ευρώ, οι Βρυξέλλες προσπάθησαν να εμποδίσουν μία νέα κατάρρευση και επανάληψη της κρίσης που τελμάτωσε κάθε έννοια ανάκαμψης, γράφει η βρετανική εφημερίδα.
Σήμερα, ένα Grexit θα αποδυνάμωνε γερμανικές και γαλλικές τράπεζες και θα κόστιζε στη γερμανική κυβέρνηση μέχρι και 77 δισ. ευρώ και στο ΔΝΤ ένα μέρος των δανείων του, αλλά είναι απίθανο να τρομάξει τις διεθνείς αγορές ή να υπονομεύσει το ενιαίο νόμισμα.
Τις τελευταίες εβδομάδες, τα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης, που αντικατοπτρίζουν τη σταθερότητα της οικονομίας μίας χώρας έχουν παραμείνει σταθερά, ενώ τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις αυξάνονταν.
Εν μέρει, οι αναλυτές λένε ότι τα 440 δισ. του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (EFSF) που συγκέντρωσαν οι Βρυξέλλες είναι μία αρκετά μεγάλη προφύλαξη. Επίσης, έχουν διερευνήσει τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και έκριναν ότι ο ηγέτης του, ο Αλέξης Τσίπρας, έχει δώσει στον εαυτό του αρκετό περιθώριο για ελιγμούς, ώστε να μαλακώσει την προηγούμενη σκληροπυρηνική στάση του.
Ομως, υπάρχουν φόβοι ότι η δέσμευση που κρατά ενωμένη την ευρωζώνη θα χαλαρώσει, ειδικά αν επιτραπεί στην Ελλάδα χρεοκοπήσει ενώ παραμένει εντός της ζώνης. Το ινστιτούτο Bruegal στις Βρυξέλλες δεν είναι το μόνο thinktank που πιστεύει ότι το εκτιμώμενο κόστος των 250 δισ. ενός Grexit, ενώ καλύπτεται από τα κεφάλαια διάσωσης, θα ακρωτηριάσει την ευρωζώνη και θα καθυστερήσει την ανάκαμψη για μία δεκαετία.
«Είμαι πεπεισμένος ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί νέα χρηματοδότηση από τους Ευρωπαίους εταίρους, αλλά το ύψος της θα είναι μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια, περίπου 20-30 δισ.», είπε ο Ζολτ Ντάρβας, ένας από τους οικονομολόγους του Ινστιτούτου.
«Συγκρίνετε τη δυσκολία αυτού του πρόσθετου κεφαλαίου με τις ζημιές από το υπάρχον μερίδιο των περίπου 250 δισ. των δανειστών στο ελληνικό χρέος (Σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης, δάνεια του EFSF, του ΔΝΤ, χρήματα που οφείλονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και σε εθνικές κεντρικές τράπεζες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα) και των διαφόρων τύπων αξιώσεων της ΕΚΤ από την Ελλάδα σε μία περίπτωση Grexit», προσθέτει.
Τα ελληνικά δάνεια, λέει ο Ντάρβας, μπορούν να επεκταθούν, προκειμένου να βοηθηθεί η Αθήνα με καθυστερημένες πληρωμές και να χρησιμοποιήσει τα χρήματα για την ανοικοδόμηση. Το Ifo εκτίμησε ότι ένα Grexit θα κοστίσει στη Γερμανία τουλάχιστον 77 δισεκατομμύρια. Ο πρόεδρός του, Χανς Βέρνερ Ζιν, δήλωσε ότι η θα ήταν καλύτερα να αφήσουν την Ελλάδα να αποχωρίσει. Υποστήριξε πρόσφατα ότι οι απώλειες από το Grexit θα ήταν μικρότερες από ότι εκείνες της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη, με ατελείωτα δάνεια και διαγραφές χρέους.
Η υπόσχεση του ΣΥΡΙΖΑ
Ο κ. Τσίπρας, αναφέρει η Guardian, θέλει μερική διαγραφή του χρέους. Αυτό θα επέτρεπε στην Ελλάδα μία εν μέρει χρεοκοπία, ενώ θα έμενε στο ευρώ. Οι Βρυξέλλες χαρακτήρισαν αφελή αυτή την πολιτική, έστω και μόνο γιατί η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, που επίσης έχουν χρέος βουνό με την ΕΕ, θα ζητούσαν το ίδιο. Μία χρεοκοπία που περιλαμβάνει αποχώρηση από την ευρωζώνη θα σήμαινε 100% εξαφάνιση του χρέους της Αθήνας απέναντι στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλά θα άφηνε ένα σημαντικό χρέος στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς καμία άλλη πρόσβαση σε κεφάλαια πέρα από τους φόρους που καταβάλλονται στο δημόσιο ταμείο.
Το τέλος της λιτότητας είναι η υπόσχεση του ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα, είτε με διαγραφή χρέους μέσα στο ευρώ, είτε χωρίς χρέος έξω από αυτό. Ομως, η πάσχουσα ελληνική οικονομία, με το ποσοστό ανεργίας διπλάσιο από το Μάιο του 2010 και τη βιομηχανική παραγωγή στο 30% κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα, έχει λίγους τρόπους να παράγει εισόδημα χωρίς την υποστήριξη της ΕΕ.
Μία νεόκοπη δραχμή θα ήταν αρκετή για να προσελκύσει τουρίστες, αλλά χωρίς τις επενδύσεις σε νέα ξενοδοχεία, η βιομηχανία μετά βίας θα μπορούσε να ανταποκριθεί. Ομοίως, θα ήταν απίθανες οι επενδύσεις σε νέες βιομηχανίες, εκτός αν ο κ. Τσίπρας πληρούσε την υπόσχεσή του να ξεριζώσει τη διαφθορά, κάτι που έχει διαφύγει από τη Νέα Δημοκρατία. Ισως το ΔΝΤ να προσέφερε τη στήριξή του, αλλά τα κεφάλαιά του, όπως και της ΕΕ, έρχονται με περισσότερη λιτότητα.
Πηγή: http://goo.gl/jISH4S
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου