Του Θεόδωρου Κατσανέβα
Η Ευρώπη αλλάζει αλλά όχι προς το δρόμο της ευρω-γερμανο-δουλείας και δυτικολατρείας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, προσωρινά κυβερνώντων την εδώ Μπανανία, μέχρι Βερολινέζικες νεωτέρας, αλλά προς την ακριβώς αντίθετη κατεύνθυση. Οι ορντινάτσες του Βερολίνου στη Γαλλία,οι δήθεν "Σοσιαλιστές" του Φρανσουά Ολάντ και κατά δεύτερο λόγο, οι αλοπρόσαλοι Ρεπουμπλικάνοι του Σαρκοζί, πάτωσαν στις εκλογές της μεγάλης αυτής χώρας που ανέδειξαν θριαμβεύτρια τη Μαρί Λεπέν του ευρωσκεπτικιστικιστικού και αντιμεναστευτικού Εθνικού Μετώπου.
Η Μαρίν Λεπέν κέρδισε με 40,6% την περιφέρεια Νορ-Πα ντε Καλέ-Πικαρδία στα βορειοδυτικά της χώρας, ένα παραδοσιακό κάστρο της αριστεράς και η ανεψιά της Μαριόν Μαρεσάλ-Λεπέν την περιφέρεια της Προβηγκία-Αλπεις-Κυανή Ακτή, με 41,67%.Η 26χρονη Μαριόν «συνέτριψε» τον 60χρονο υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, για χρόνια δήμαρχο της Νίκαιας και πρώην υπουργό Κριστιάν Εστροζί, που συγκέντρωσε μόλις το 26,5%.
Τώρα, η μόνη ελπίδα των Ρεπουμπλικανών του Σαρκοζί για να μην ταπεινωθούν στο δεύτερο γύρο από τα στελέχη της Μαρίν Λεπέν που βρίσκονται μπροστά πάνω απο δέκα ποσοστιαίες μονάδες στς περισσότερες περιφέρειες, προσφέρεται με κρύα καρδιά από τους σοσιαλιστές που αποσύρουν τους υποψηφίους για το δεύτερο γύρο, αφού είναι βέβαιοι για τον καταποντισμό τους.Ο παν-δύστυχος επικεφαλής των τελευταίων, Ζαν-Κριστόφ Καμπαντελίς, μίλησε για «θυσία» των σοσιαλιστών, αφού θα είναι απόντες από τη ζωή του τόπου τους για 5 έτη. Πλήρης εξαφάνιση δηλαδή των γερμανόφιλου και ούλτρα Ατλαντοποιημένου "Σοσιαλισμού" των Ολάντ και ΣΙΑ.
Στο σύνολο της μητροπολιτικής Γαλλίας, το Εθνικό Μέτωπο έλαβε 28,42%, ποσοστό διόμισυ φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο 11,42% του πρώτου γύρου που είχε συγκεντρώσει στις περιφερειακές του 2010. Από το 2012 και μετά η πορεία του υπήρξε εντυπωσιακά ανοδική: στις προεδρικές του 2012, συγκέντρωσε 17,9%, στις ευρωεκλογές 25%, ποσοστό που ξεπέρασε στις νομαρχιακές που ακολούθησαν και σήμερα προσεγγίζει το 30%.Με αυτά τα δεδομένα οι αναλυτές αναγνωρίζουν ότι η ψήφος στην Λεπέν δεν μπορεί πλέον σήμερα να θεωρηθεί ως ψήφος διαμαρτυρίας, αλλά ως ψήφος μόνιμης αποδοχής.
Πολύ σημαντικό είναι το γεγονώς ότι, το Εθνικό Μέτωπο (ΕΜ) αναδεικνύεται πρώτο κόμμα ανάμεσα στους νέους ψηφοφόρους, ενώ αντίθετα, οι ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών προτίμησαν κυρίως τους Ρεπουμπλικανούς του Σαρκοζί (38%), και κατά δεύτερο λόγο τους σοσιαλιστές (24%), με το ΕΜ να έρχεται τρίτο με 22%. Το ΕΜ είναι καθαρά πρώτο κόμμα στην εργατική τάξη με 46%, ενώ έχει επίσης ανεβάσει τα ποσοστά του στους ελεύθερους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, ενώ σταθερά υψηλά είναι τα ποσοστά του στον αγροτικό κόσμο.σύμφωνα με την έρευνα της Ipsos, ένας στους τρεις Δημόσιους Υπάλληλους, δηλώνει ότι μπορεί να ψηφίσει ΕΜ.
Τα παραπάνω εκλογικά δεδομένα δείχνουν ότι, οι παραδοσιακές προτιμήσεις του δίπολου αριστερά-δεξιά μεταλάσσονται ραγδαία, αφού την επιλεγόμενη δεξιά ή και ακροδεξιά της Λεπέν όπως την ανεβοκατεβάζει το εδώ μιντιακό κατεστήμενο, ψηφίζουν σε μεγαλύτερα ποσοστά οι νέοι και οι εργάτες. Ενώ την παραδοσιακά επιλεγόμενη δεξιά προτιμά η πλειοψηφία των συνήθως συντηρητικών ατόμων άνω των 65 ετών.
Σημειώνεται ότι, το Εθνικό Μέτωπο σήμερα έχει απομακρυνθεί σε μεγάλο βαθμό από τις κλασσικές μισαλόδοξες ακροδεξιές θέσεις του Πατέρα της Μαρί και ιδρυτή του Εθνικού Μετώπου Ζαν Μαρί Λεπέν, ο οποίος έχει πλέον διαγραφεί από το κόμμα.Η Μαρί Λεπέν με αυτή την ευφή, φιλολαική στροφή του πολιτικού της στίγματος, διεύρυνε καταλυτικά την εκλογική της βάση. Υποστηρίζει την αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των λιγότερο προνομιούχων, στηρίζει τους εργάτες, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και επιχειρηματίες, έχει προσεγγίσει τη Ρωσία,βρίσκεται σε σύγκρουση με τα "κοράκια" των διεθνών αγορών,καταγγέλει την επέμβαση στη Συρία, αντιτίθεται σφόδρα στη γερμανοποίηση της Ευρώπης,θεωρεί καταστροφικό το ευρώ, επιθυμώντας την κατάργησή του και προκρίνει την προστασία της Ευρώπης από την ανεξέλεγκτη μαζική εισροή μεταναστών και ειδικά μουσουλμάνων.
Είναι τελικά η Μαρί Λεπέν αυτή που πρέπει να αποκαλείται σήμερα δεξιά; Ή μήπως μια τέτοια προσωνυμία ταιριάζει καλύτερα στους πολιτικούς της αντιπάλους. Εκτός και αν όπως αλλάζει περίεργα και με ταχύτητα ο κόσμος, αλλάξει ανάλογα και η σημασία των λέξεων. Με άλλα λόγια,θα πρέπει να δούμε αν είναι στραβός ο γυαλός ή εμείς στραβά αρμενίζουμε.Και περισσότερο από αλλού, αυτός ο προβληματισμός, θα πρέπει να εξεταστεί ιδιαίτερα εδώ, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, εδώ που η νύχτα βαφτίζεται μέρα, εδώ που όσο πουθενά αλού η επιλεγόμενη αριστερά, κυβερνητική και ευρύτερα συστημική, βγάζει φλας αριστερά και στρίβει δεξια.Πολύ -πολύ δεξιά,μνημονιακά,δυτικόδουλα,Γερμανο-υποτελικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου