Η μονομερής στάση πληρωμών με άναρχο Grexit και μετάβαση στη δραχμή
Η πρόταση για μονομερή στάση πληρωμών, άναρχο Grexit και μετάβαση στη δραχμή, συνίσταται στην μονομερή αποχώρηση από την ευρωζώνη, την άρνηση πληρωμής των χρεών και την έκδοση εθνικού νομίσματος με ισοτιμία 1: 1 προς το ευρώ. Η πρόταση αυτή, σύμφωνα με εκτίμησή μας, θα οδηγήσει άμεσα σε οικονομικά αδιέξοδα, με πρώτιστο τη δημιουργία ανεξέλεγκτου υπερπληθωρισμού και μαύρης αγοράς. Και ακόμη πιο σημαντικό, εμπεριέχει τεράστιους γεωπολιτικούς κινδύνους. Η υπερεκτίμηση των δυνάμεών μας απέναντι στην πολιτική και οικονομική υπεροπλία των δανειστών, μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε νέα Μικρασιατική καταστροφή. Είναι παιδαριώδες να αγνοούμε τις διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες οι οποίες είναι
καθοριστικές για το διεθνές γίγνεσθαι. Αυτή η ίδια η γέννηση του νέου ελληνικού κράτους το 1821, δε θα ήταν δυνατή αν δεν την ευνοούσαν οι τότε διεθνείς συνθήκες. Το αντίθετο ίσχυε δυστυχώς για τη Μικρασιατική καταστροφή, όπως και για την τραγωδία της Κύπρου. .Με τα ισχύοντα τώρα γεωπολιτικά δεδομένα, αν τα θηρία της διεθνούς σκηνής αποφασίσουν να μας συντρίψουν στην περίπτωση που δεν έχουμε ισχυρά διεθνή στηρίγματα,, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει σήμερα, τότε θα το κάνουν χωρίς δισταγμό. Θα τινάξουν την οικονομία μας στον αέρα με τον πληθωρισμό στο ζενίθ και θα παραδώσουν την Κύπρο, τη Θράκη και το μισό Αιγαίο στον επίβουλο και αδηφάγο ανατολικό γείτονα.
Το φιλικό Grexit και η συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή
Η πρόταση για τη συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή, συνεπάγεται το φιλικό Grexit, με τη συνύπαρξη διπλού νομίσματος, του ευρώ για τις εξωτερικές συναλλαγές και της νέας δραχμής για τις εσωτερικές. Σε μια τέτοια περίπτωση, το Βερολίνο μας προικοδοτεί με 50 δις και στήριξη του νέου εθνικού μας νομίσματος με εγγυημένη υποτίμησή του μέχρι 25%, καθώς και με αναδιάρθρωση και επιμήκυνση των δανειακών μας υποχρεώσεων, ενώ συζητά και θέμα πολεμικών αποζημιώσεων.Επισημαίνεται ότι, το διπλό νόμισμα που έχει κατηγορηθεί ένθεν και ένθεν, χρησιμοποιείται σήμερα με διάφορους τρόπους, επίσημα ή ανεπίσημα, σε πολλές χώρες της ΕΕ αλλά και εκτός αυτής, όπως μεταξύ άλλων, η Ελβετία, Πολωνία, Τσεχία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Ισραήλ, κλπ.
Το φιλικό Grexit είναι ένα βελούδινο διαζύγιο, που δε θα τραυματίσει τη χώρα μας από το μένος των δανειστών, όπως σε περίπτωση μονομερούς στάσης πληρωμών και άναρχης μετάβασης σε εθνικό νόμισμα. Εφ’ όσον εφαρμοστεί σωστά, θα παράσχει την απόλυτα αναγκαία ρευστότητα, η έλλειψη της οποίας αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο ολετήρα της ελληνικής οικονομίας. Είναι πολύ προτιμότερο από την επιβολή ακραίων συνταγών λιτότητας που οδηγούν σε σπιράλ ύφεσης, απέραντη φτωχοποίηση, μόνιμη οικονομική εξάρτηση και καταστροφή, όπως και από τους ισχυρούς γεωπολιτικούς κινδύνους που υποκρύπτει ένα άναρχο Grexit.
Το πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού και η ισοσκέλιση του ισοζυγίου πληρωμών που έχει επιτευχθεί κυρίως λόγω της μεγάλης πτώσης της τιμής των εισαγόμενων υγρών καυσίμων κατά την τρέχουσα περίοδο, αποτελεί χρυσή ευκαιρία για την προώθηση της προτεινόμενης λύσης. Για την έκδοση νέου χρήματος, απαιτείται διαχειριστική σύνεση με έκδοση νέου χρήματος που δε θα ξεπερνά ένα ορισμένο μέγεθος σε επίπεδα έως 20% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τους γνωστούς δείκτες Μ2 ώστε να αποφευχθούν οι κίνδυνοι του υπερπληθωρισμού.
Συνοδευτικά απαιτείται ο έλεγχος της διακίνησης κεφαλαίων που μπορεί να αρθεί στο μέλλον,η προστασία των καταθέσεων και των δανειοληπτών σε αναλογία 1: 1, η μείωση των φορολογικών συντελεστών σε συνδυασμό με αυστηρή πάταξη της φοροδιαφυγής, η ανόρθωση της δημόσιας διοίκησης σύμφωνα με διεθνείς κανόνες ορθολογικής και αποτελεσματικής διοίκησης. Για την πιστή εφαρμογή παρόμοιων μέτρων, μπορεί να προβλεφθεί ο έλεγχός τους από ένα γενικότερα αποδεκτό διεθνή φορέα.
Ο πόλεμος νομισμάτων δολαρίου έναντι του ευρώ
Με το σχέδιο της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή, με το φιλικό Grexit, αξιοποιείται προς όφελος της χώρα ς μας, ο υφιστάμενο σήμερα πόλεμος νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ, ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Η τελευταία προωθεί τη δημιουργία μιας περιχαρακωμένης ισχυρής γερμανικής ευρωζώνης με αυστηρούς κανόνες και υπερτιμημένο νόμισμα, με στόχο τη διεθνή γεωπολιτική του αναβάθμιση και τη μερική υποκατάσταση του δολαρίου από το ευρώ ως ανταλλαγματικού και αποθεματικού νομίσματος στις διεθνείς συναλλαγές.
Στα σχέδιά του αυτά δε χωράει σήμερα η Ελλάδα. Αν ανατραπούν οι αυστηροί κανόνες της γερμανικής ευρωζώνης για τη χώρα μας, τότε θα πρέπει να γίνει το ίδιο για την Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και την ίδια τη Γαλλία. Και οι φιλοδοξίες για τη γερμανική υπερκυριαρχία που προωθείται με υπερόπλο το ευρώ θα ανατραπούν. Αφού θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε όλες τις βαριές θυσίες που απαιτούνται γι’ αυτό λέει ξεκάθαρα ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε.
Αντίθετα, η Ουάσιγκτον, με ουρά της τη συνηγορία του Παρισιού, επέμεινε, επιμένει μέχρι υστερία και μέχρι σήμερα έχει πετύχει την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Θέλει μεν μια αρκετά ισχυρή Γερμανία ως ανάχωμα απέναντι στη Ρωσική αρκούδα, αλλά όχι πανίσχυρη σε βαθμό που θα αμφισβητήσει τη διεθνή πρωτοκαθεδρία της στο δυτικό κόσμο. Στη βάση αυτού του σκηνικού, βρίσκεται ο υπόγειος πόλεμος νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ, όπου συμμετέχει και το Κινέζικο γουάν. Και η Ελλάδα όπως και οι άλλες χώρες της νότιας ευρωζώνης κυρίως, είναι τα θύματα στη μάχη αυτή των θηρίων.
Όπως γράφει ο James Rickards στο αποκαλυπτικό βιβλίο του Currency wars, σήμερα βιώνουμε ένα νέο πόλεμο νομισμάτων με πολύ χειρότερες επιπτώσεις απ’ αυτές που αντιμετωπίστηκαν ως συνέπεια της επιβολής του χρυσού κανόνα ( gold standard), με ορισμένες χώρες να κλέβουν από την ανάπτυξη άλλων χωρών μέσω της υποτίμησης των νομισμάτων τους. Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα όπου η υψηλή ισοτιμία του ευρώ στην οποία επιμένει το Βερολίνο, μαζί με άλλους παράγοντες κόστους όπως η μεγάλη διαφορά στη φορολογία, τις δανειοδοτήσεις,τα επιτόκια κλπ., καταστρέφουν τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Σε όλα αυτά, πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι, η δοκιμασία ή πιο σωστά η τραγωδία που έχουμε υποστεί ως λαός, ήταν και είναι ένα χρήσιμο μάθημα για να μην εμπιστευόμαστε τους ξένους...και «δώρα φέροντας». Και επιπλέον, να διδαχτούμε από τα λάθη μας από την εποχή της άκοπης ευημερίας, του εύκολου πλουτισμού, της ατιμωρησίας, της κατανάλωσης περισσότερων από όσων παράγουμε, της ανοχής στο λαϊκισμό και τον πολιτικαντισμό, και πολλά άλλα σχετικά, που οφείλουμε να διαγράψουμε στο μέλλον. Το σκληρό μάθημα που πήραμε, δεν μπορεί παρά να μας άφησε και χρήσιμα διδάγματα.
Επίλογος
Η κορυφαία διαφορά της συντεταγμένης από την άναρχη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα είναι ότι, με την πρώτη μπορούμε να ελπίζουμε βάσιμα σε έξοδο από την κρίση και αποκατάσταση της εθνικής μας οντότητας και αναπτυξιακής δυναμικής. Ενώ με τη δεύτερη, είναι βέβαιη η εθνική καταστροφή, ίσως μεγαλύτερη και απ’ αυτήν που βιώνουμε μέσα στην τραγική μνημονιακή ευρωζώνη. Εμείς οι μελετητές και μαχητές της δραχμής, δεν είμαστε διατεθειμένοι να προσυπογράψουμε την καταστροφική προοπτική της άναρχης μετάβασης.
Ούτε να παραδώσουμε το ολοένα και αυξανόμενο κίνημα της δραχμής σε πολιτικούς φορείς που αδιαφορούν για την επερχόμενη Ισλαμοποίηση της χώρας μας. Το όραμα για εθνική κυριαρχία, δημοκρατία κοινωνική δικαιοσύνη, μέσα από τη μετάβαση στη δραχμή, δεν μπορεί να έχει σχέση με επιπόλαιους λαοπλάνους ή πατριδοκτόνους εθνομηδενιστές. Γι΄αυτό επιμένουνε στη συντεταγμένη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, μέσα από ένα πλατύ δημοκρατικό, πατριωτικό κίνημα για την ανατροπή του επαίσχυντου σημερινού μνημονικού κατεστημένου.
H έξοδος από το ευρώ και η μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα, προβάλει σήμερα ως η μοναδική διέξοδος απέναντι στα τραγικά οικονομικά αδιέξοδα της χώρας. Όμως, μέσα στους υποστηρικτές της μετάβασης, υπάρχουν δύο βασικές προτάσεις, αυτή της άναρχης και αυτή της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή, τις οποίες αναλύουμε πιο κάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου