Δημοσιεύουμε ένα παλαιότερο άρθρο του Δημήτρη Κιτσίκη που έχει γραφεί στην προσωπική γλώσσα του συγγραφέα στις 13 Ιουλίου 2013 με ειδικότερο ενδιαφέρον στα πλαίσια των σημερινών γεγονότων στην Τουρκία και διατηρώντας αυτούσιο τον αρχικό τίτλο του.
Δημήτρης Κιτσίκης
Γιὰ τὸν Ἔρντογαν , τὸ 2013 παμένει τὸ ἔτος ὅπου ὁ κύβος ἐρρίφθη. Ἔκτοτε σύρεται πρὸς τὸν θάνατο μέσῳ ἐκτελέσεως. Ἔτσι ἐφθάσαμε στὸ 2016 καὶ διαισθάνεται ὅτι εἶναι ἡ τελευταία του χρονιὰ πρὶν ἀπὸ τὸν μαρτυρικὸ θάνατό του. Τὸ ἀπεφάσισαν οἱ ΗΠΑ.Σὲ τί ἔφταιξε καὶ ἤνοιξε τὸν λάκκο στὸν ὁποῖο θὰ πέσῃ; Ἡ Τουρκία τοῦ Κεμάλ, ἀπὸ τὸ 1923 ἕως τὴν ἄνοδο στὴν ἀρχὴ τοῦ Ἔρντογαν, ἀντεπροσώπευε τὸ δυτικὸ ἐκκοσμικευμένο μοντέλο γιὰ ὅλην τὴν Ἀνατολή. Ὁ τουρκικὸς
στρατός, μέσῳ τοῦ κεμαλικοῦ ἐθνικισμοῦ ἐκράτη ὑπὸ ἔλεγχο τὰ θρησκευόμενα μουσουλμανικὰ πλήθη ἀνατολικὰ τῆς Ἀγκύρας σὲ μία ἐπισφαλῆ ἐδαφικὴ ἑνότητα ποὺ ηὑρίσκετο μονίμως ὑπὸ ἀμφισβήτηση ἀπὸ τοὺς Κούρδους, ἤδη ἀπὸ συστάσεως τῆς Τουρκικῆς Ῥεπούμπλικας τὸ 1923.
Αὐτὸς ὁ κεμαλικὸς ἐθνικισμὸς ἠνόχλη βεβαίως σφόδρα τὴν γείτονα Ἑλλάδα, ἡ ὁποία λόγῳ τῆς φοβερῆς ἦττας ποὺ εἶχε ὑποστῆ ἡ Ἀθήνα τὸ 1922 καὶ παρὰ τὶς προσπάθειες τοῦ Μεσοπολέμου Βενιζέλου-Ἀτατούρκ ἑλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας, εἶχε πνευματικὰ ξεσαλώση καὶ ὠνειρεύετο, τελείως ἀνεδαφικά, ὅτι πάλι μὲ χρόνους καὶ καιρούς, πάλι δικά μας θἆναι.
Οἱ ἰσλαμικοὶ τουρκικοὶ κύκλοι ἀνατολικὰ τῆς Ἀγκύρας, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν μουσουλμανικῶν κουρδικῶν κύκλων, δὲν ἠσύχαζαν καὶ δὲν ἠδύναντο νὰ χωνέψουν τὴν κατάργηση τοῦ Χαλιφάτου ἀπὸ τὸν Κεμὰλ στὶς 3 Μαρτίου τοῦ 1924. Ἐξεμεταλλεύθησαν τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Τουρκία ποὺ εἶχε γεννηθῆ τὸ 1923 εἶχε ὑποχρεωθῆ νὰ ἐπιβάλῃ τὴν ἑνότητα τοῦ χώρου τῆς Μικρασίας ποὺ ὁ Κεμὰλ εἶχε περισώσει ἀπὸ τὴν καταρρέουσα Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία, μέσῳ μονοκομματικοῦ ὁλοκληρωτικοῦ καθεστῶτος μὲ τὴν ὑποστήριξη τῶν Μεγάλων Δυνάμεων.
Τὸ κεμαλικὸ στρατιωτικὸ καθεστὼς εἶχε φθάσει τὸ 2002 σὲ παρακμή, ἀδυνατῶντας νὰ κρατήσῃ περαιτέρω τὴν ἑνότητα τοῦ χώρου. Μία μέση λύση ποὺ ὑπεστηρίχθη ἀπὸ τοὺς Ἀμερικανούς, ἦταν νὰ δοθῇ ἡ ἐξουσία στὸν μετριοπαθῆ ἰμάμη Φετουλλὰχ Γκυλέν μὲ καθεστὼς Ἔρντογαν ἀπὸ τὸ 2003, συνέχεια τοῦ μετριοπαθοῦς ἰσλαμιστοῦ προέδρου Ὀζάλ, ὥστε νὰ διατηρηθῇ ἡ ἑνότητα τῆς Ῥεπούμπλικας, δίδοντας αὐτονομία στοὺς Κούρδους καὶ ηὐξημένη ἐλευθερία στὶς μειονοτικὲς θρησκεῖες τῆς Ἑλληνωρθοδοξίας, Ἀρμενωρθοδοξίας καὶ ἑβραϊσμοῦ.
Ἀπὸ τὸ 2003 ἕως τὸ 2013 τὸ ἐγχείρημα ἐπέτυχε μὲ τὴν ὑποστήριξη τοῦ Γκυλέν, τοῦ Φαναρίου καὶ τῶν Κούρδων καὶ ὑπουργοῦ, κατόπιν πρωθυπουργοῦ τοῦ πρώην φοιτητοῦ μου Νταβούτογλου. Ἤδη ὅμως ἡ ἀπαραίτητη ὑποστήριξη στὸ καθεστὼς τοῦ Ἰσραὴλ εἶχε διαταραχθῆ ἀπὸ τὰ ἐντεινόμενα κρούσματα ἰσλαμισμοῦ τοῦ ὀπαδοῦ τῶν Ἀδελφῶν Μουσουλμάνων Ἔρντογαν.
Ὁ Ἔρντογαν ἐπίστευσε τὸ 2013 ὅτι εἶχε ἔλθη ἡ στιγμὴ νὰ ξεδιπλωθῇ ὡς ἀνεξάρτητος Κάστρο. Τότε ἡ Ἀμερικὴ ἐκατάλαβε ὅτι εἶχε ξεσαλώσει καὶ ἐζήτησε ἀπὸ τὸν Γκυλέν, καὶ ἀργότερα ἀπὸ τὸν πρωθυπουργὸ Νταβούτογλου, νὰ ἀποβιβασθοῦν ἀπὸ τὸ πλοῖο τοῦ Ἔρντογαν ποὺ ἡ Οὐάσιγκτων εἶχε ἀποφασίσει νὰ βουλιάξῃ.
Ἀπὸ τὸ 2013 ἕως σήμερα ἡ ναυαρχίδα Ἔρντογαν κάνει νερὰ καὶ εἶναι πλέον ἔτοιμη νὰ βυθισθῇ. Ὁ πανικὸς ποὺ ἔχει πιάσει τὸν Ἔρντογαν μήπως τὸ προσωπικό του τέλος ὁμοιάσῃ μὲ αὐτὸ τοῦ Καντάφι, ἰδίως ἐὰν ἐκλεγῇ πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, ἀντί τοῦ Τράμπ, ἡ παράφρων ἐγκληματίας πολέμου, Χίλλαρυ Κλίντον, ὑπεύθυνη τῆς σφαγῆς τοῦ Καντάφι, τοῦ φέρνει κρύο ἰδρῶτα καὶ τὸν ὠθεῖ σὲ ἀσυνάρτητους ἐλιγμούς, ξανασυνδέοντας τὸ σκάφος του μὲ τὸ Ἰσραὴλ καὶ τὴν Ῥωσία, κόβοντας τοὺς δεσμούς μὲ τὸ Ἰσλαμικὸ Χαλιφᾶτο, ἐνῷ συνάμα κάνει ἰσλαμικὴ κατάληψη τῆς Ἁγιᾶς Σοφιᾶς ὡς ἀντιπερισπασμό, γιὰ νὰ κρατήσῃ στὸ στρατόπεδό του τοὺς Τούρκους μουσουλμάνους τῆς Ἀνατολῆς, δυσαρεστημένοι ἀπὸ τὴν κυβερνητικὴ ἀποκατάσταση τῶν σχέσεων μὲ τὸ Ἰσραήλ.
Χαμένος κόπος. Ὁ Ἔρντογαν εἶναι τελεσίδικα καταδικασμένος σὲ θάνατο. Αὐτὸ δὲν σημαίνει βεβαίως ὅτι τὸ κρατίδιο τῶν Ἀθηνῶν θὰ δυνηθῇ νὰ ἐπωφεληθῇ ἀπὸ τὴν τραγωδία τῆς γείτονος χώρας. Τὸ Αἰγαῖο ἔχει καταστῆ ἕνα θαλάσσιο κενὸ ποὺ περιμένει νὰ καλυφθῇ ἀπὸ τὶς Μεγάλες Δυνάμεις, Ἀμερικὴ ἤ Ῥωσία ἤ καὶ οἱ δύο μαζί, σὲ μία Νέα Γιάλτα. Ὅσο γιὰ τὴν Κίνα, αὐτὴ δὲν θὰ προφθάσῃ νὰ κατακτήσῃ μέσῳ τοῦ Πειραιῶς τὴν ψυχορραγοῦσα Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Πρέπει νὰ περιμένη τὴν τελικὴ ἀναμέτρηση μὲ τὴν Ἀμερική, γύρω στὸ 2030.
Δημήτρης Κιτσίκης 13 Ἰουλίου 2016
Δημήτρης Κιτσίκης
Γιὰ τὸν Ἔρντογαν , τὸ 2013 παμένει τὸ ἔτος ὅπου ὁ κύβος ἐρρίφθη. Ἔκτοτε σύρεται πρὸς τὸν θάνατο μέσῳ ἐκτελέσεως. Ἔτσι ἐφθάσαμε στὸ 2016 καὶ διαισθάνεται ὅτι εἶναι ἡ τελευταία του χρονιὰ πρὶν ἀπὸ τὸν μαρτυρικὸ θάνατό του. Τὸ ἀπεφάσισαν οἱ ΗΠΑ.Σὲ τί ἔφταιξε καὶ ἤνοιξε τὸν λάκκο στὸν ὁποῖο θὰ πέσῃ; Ἡ Τουρκία τοῦ Κεμάλ, ἀπὸ τὸ 1923 ἕως τὴν ἄνοδο στὴν ἀρχὴ τοῦ Ἔρντογαν, ἀντεπροσώπευε τὸ δυτικὸ ἐκκοσμικευμένο μοντέλο γιὰ ὅλην τὴν Ἀνατολή. Ὁ τουρκικὸς
στρατός, μέσῳ τοῦ κεμαλικοῦ ἐθνικισμοῦ ἐκράτη ὑπὸ ἔλεγχο τὰ θρησκευόμενα μουσουλμανικὰ πλήθη ἀνατολικὰ τῆς Ἀγκύρας σὲ μία ἐπισφαλῆ ἐδαφικὴ ἑνότητα ποὺ ηὑρίσκετο μονίμως ὑπὸ ἀμφισβήτηση ἀπὸ τοὺς Κούρδους, ἤδη ἀπὸ συστάσεως τῆς Τουρκικῆς Ῥεπούμπλικας τὸ 1923.
Αὐτὸς ὁ κεμαλικὸς ἐθνικισμὸς ἠνόχλη βεβαίως σφόδρα τὴν γείτονα Ἑλλάδα, ἡ ὁποία λόγῳ τῆς φοβερῆς ἦττας ποὺ εἶχε ὑποστῆ ἡ Ἀθήνα τὸ 1922 καὶ παρὰ τὶς προσπάθειες τοῦ Μεσοπολέμου Βενιζέλου-Ἀτατούρκ ἑλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας, εἶχε πνευματικὰ ξεσαλώση καὶ ὠνειρεύετο, τελείως ἀνεδαφικά, ὅτι πάλι μὲ χρόνους καὶ καιρούς, πάλι δικά μας θἆναι.
Οἱ ἰσλαμικοὶ τουρκικοὶ κύκλοι ἀνατολικὰ τῆς Ἀγκύρας, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν μουσουλμανικῶν κουρδικῶν κύκλων, δὲν ἠσύχαζαν καὶ δὲν ἠδύναντο νὰ χωνέψουν τὴν κατάργηση τοῦ Χαλιφάτου ἀπὸ τὸν Κεμὰλ στὶς 3 Μαρτίου τοῦ 1924. Ἐξεμεταλλεύθησαν τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Τουρκία ποὺ εἶχε γεννηθῆ τὸ 1923 εἶχε ὑποχρεωθῆ νὰ ἐπιβάλῃ τὴν ἑνότητα τοῦ χώρου τῆς Μικρασίας ποὺ ὁ Κεμὰλ εἶχε περισώσει ἀπὸ τὴν καταρρέουσα Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία, μέσῳ μονοκομματικοῦ ὁλοκληρωτικοῦ καθεστῶτος μὲ τὴν ὑποστήριξη τῶν Μεγάλων Δυνάμεων.
Τὸ κεμαλικὸ στρατιωτικὸ καθεστὼς εἶχε φθάσει τὸ 2002 σὲ παρακμή, ἀδυνατῶντας νὰ κρατήσῃ περαιτέρω τὴν ἑνότητα τοῦ χώρου. Μία μέση λύση ποὺ ὑπεστηρίχθη ἀπὸ τοὺς Ἀμερικανούς, ἦταν νὰ δοθῇ ἡ ἐξουσία στὸν μετριοπαθῆ ἰμάμη Φετουλλὰχ Γκυλέν μὲ καθεστὼς Ἔρντογαν ἀπὸ τὸ 2003, συνέχεια τοῦ μετριοπαθοῦς ἰσλαμιστοῦ προέδρου Ὀζάλ, ὥστε νὰ διατηρηθῇ ἡ ἑνότητα τῆς Ῥεπούμπλικας, δίδοντας αὐτονομία στοὺς Κούρδους καὶ ηὐξημένη ἐλευθερία στὶς μειονοτικὲς θρησκεῖες τῆς Ἑλληνωρθοδοξίας, Ἀρμενωρθοδοξίας καὶ ἑβραϊσμοῦ.
Ἀπὸ τὸ 2003 ἕως τὸ 2013 τὸ ἐγχείρημα ἐπέτυχε μὲ τὴν ὑποστήριξη τοῦ Γκυλέν, τοῦ Φαναρίου καὶ τῶν Κούρδων καὶ ὑπουργοῦ, κατόπιν πρωθυπουργοῦ τοῦ πρώην φοιτητοῦ μου Νταβούτογλου. Ἤδη ὅμως ἡ ἀπαραίτητη ὑποστήριξη στὸ καθεστὼς τοῦ Ἰσραὴλ εἶχε διαταραχθῆ ἀπὸ τὰ ἐντεινόμενα κρούσματα ἰσλαμισμοῦ τοῦ ὀπαδοῦ τῶν Ἀδελφῶν Μουσουλμάνων Ἔρντογαν.
Ὁ Ἔρντογαν ἐπίστευσε τὸ 2013 ὅτι εἶχε ἔλθη ἡ στιγμὴ νὰ ξεδιπλωθῇ ὡς ἀνεξάρτητος Κάστρο. Τότε ἡ Ἀμερικὴ ἐκατάλαβε ὅτι εἶχε ξεσαλώσει καὶ ἐζήτησε ἀπὸ τὸν Γκυλέν, καὶ ἀργότερα ἀπὸ τὸν πρωθυπουργὸ Νταβούτογλου, νὰ ἀποβιβασθοῦν ἀπὸ τὸ πλοῖο τοῦ Ἔρντογαν ποὺ ἡ Οὐάσιγκτων εἶχε ἀποφασίσει νὰ βουλιάξῃ.
Ἀπὸ τὸ 2013 ἕως σήμερα ἡ ναυαρχίδα Ἔρντογαν κάνει νερὰ καὶ εἶναι πλέον ἔτοιμη νὰ βυθισθῇ. Ὁ πανικὸς ποὺ ἔχει πιάσει τὸν Ἔρντογαν μήπως τὸ προσωπικό του τέλος ὁμοιάσῃ μὲ αὐτὸ τοῦ Καντάφι, ἰδίως ἐὰν ἐκλεγῇ πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, ἀντί τοῦ Τράμπ, ἡ παράφρων ἐγκληματίας πολέμου, Χίλλαρυ Κλίντον, ὑπεύθυνη τῆς σφαγῆς τοῦ Καντάφι, τοῦ φέρνει κρύο ἰδρῶτα καὶ τὸν ὠθεῖ σὲ ἀσυνάρτητους ἐλιγμούς, ξανασυνδέοντας τὸ σκάφος του μὲ τὸ Ἰσραὴλ καὶ τὴν Ῥωσία, κόβοντας τοὺς δεσμούς μὲ τὸ Ἰσλαμικὸ Χαλιφᾶτο, ἐνῷ συνάμα κάνει ἰσλαμικὴ κατάληψη τῆς Ἁγιᾶς Σοφιᾶς ὡς ἀντιπερισπασμό, γιὰ νὰ κρατήσῃ στὸ στρατόπεδό του τοὺς Τούρκους μουσουλμάνους τῆς Ἀνατολῆς, δυσαρεστημένοι ἀπὸ τὴν κυβερνητικὴ ἀποκατάσταση τῶν σχέσεων μὲ τὸ Ἰσραήλ.
Χαμένος κόπος. Ὁ Ἔρντογαν εἶναι τελεσίδικα καταδικασμένος σὲ θάνατο. Αὐτὸ δὲν σημαίνει βεβαίως ὅτι τὸ κρατίδιο τῶν Ἀθηνῶν θὰ δυνηθῇ νὰ ἐπωφεληθῇ ἀπὸ τὴν τραγωδία τῆς γείτονος χώρας. Τὸ Αἰγαῖο ἔχει καταστῆ ἕνα θαλάσσιο κενὸ ποὺ περιμένει νὰ καλυφθῇ ἀπὸ τὶς Μεγάλες Δυνάμεις, Ἀμερικὴ ἤ Ῥωσία ἤ καὶ οἱ δύο μαζί, σὲ μία Νέα Γιάλτα. Ὅσο γιὰ τὴν Κίνα, αὐτὴ δὲν θὰ προφθάσῃ νὰ κατακτήσῃ μέσῳ τοῦ Πειραιῶς τὴν ψυχορραγοῦσα Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Πρέπει νὰ περιμένη τὴν τελικὴ ἀναμέτρηση μὲ τὴν Ἀμερική, γύρω στὸ 2030.
Δημήτρης Κιτσίκης 13 Ἰουλίου 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου