Άρης Θαλασινός
Από τις πρώτες κιόλας ημέρες μετά την πολιτική αλλαγή του Ιανουαρίου του 2015, ο Αλέξης Τσίπρας κατέστησε σαφές ότι επιζητούσε την υποστήριξη των ΗΠΑ (δευτερευόντως και τηςΓαλλίας) ώστε να εξασφαλίσει έναν ευπρόσωποσυμβιβασμό με τη Γερμανία για κάποια χαλάρωση της λιτότητας και ελάφρυνση του χρέους. Δεν
το είπε, βέβαια, φωναχτά, αλλά οι πράξεις του- και πρώτα απ' όλα η στελέχωση καίριων υπουργείων και υπηρεσιών- μιλούσαν πιο δυνατά από τα λόγια του. Ο πικρός Ιούλιος του 2015, όπου Ομπάμα και Ολάντ απλώς του χάρισαν το μνημονιακό σκοινί για να κρεμαστεί, κλόνισε καίρια τιςαυταπάτες του κυβερνητικού επιτελείου. Τα όσα διαμοίβονται αυτές τις ημέρες στο περιθώριο της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ, στην Ουάσιγκτον, αποτελούν τη χαριστική βολή.
Τσακαλώτος και Χουλιαράκης πήγαν στην Ουάσιγκτον με την ελπίδα ότι θα εξασφάλιζαν κάποιες υποσχέσεις για ελάφρυνση του χρέους, έτσι ώστε να ενισχυθεί με μια ένεση αξιοπιστίας το successstory που προσπαθεί, εν όψει και συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, να αρθρώσει ο Αλέξης Τσίπρας, ζηλώσας δόξαν Αντώνη Σαμαρά.
Για άλλη μια φορά, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης έμειναν στα κρύα του λουτρού. Ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου επέμεινε στην πάγια γραμμή της κυβέρνησης Ομπάμα ότι, προκειμένου να ανοίξει (κάπου, κάπως, κάποτε...) η συζήτηση για το χρέος, πρέπει πρώτα η κυβέρνηση να προωθήσει κι άλλες “μεταρρυθμίσεις” στα πεδία τωνιδιωτικοποιήσεων και του χρηματοπιστωτικού συστήματος- δηλαδή να ολοκληρώσει την παράδοσητων “στρατηγικών υψωμάτων” της ελληνικής οικονομίας στο πολυεθνικό, κατά προτίμησηαμερικανικό, κεφάλαιο.
Από την πλευρά του, ο υπεύθυνος του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Πάουλ Τόμσεν, δήλωσε το βράδυ της Παρασκευής ότι το ελληνικό πρόγραμμα “δεν βγαίνει”, οι αναπτυξιακές και επενδυτικές προοπτικές της καθημαγμένης ελληνικής οικονομίας παραμένουν μαύρες κι άραχνες, κι ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα το πολύ να φτάσουν το 1,5%, αντί του 3,5% που προβλέπεται. Δεν πρόκειται, βέβαια, για κάποια “φιλελληνική” τοποθέτηση.
Ο Τόμσεν λέει, ουσιαστικά, στους Γερμανούς: αν δεν θέλετε να κόψετε το ελληνικό χρέος (κάτι που αποκλείει κατηγορηματικά η Μέρκελ, τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου του 2017), τότε φορτώστε στους Έλληνες κι άλλα μέτρα, αφού έτσι κι αλλιώς έχουν αποδείξει ότι είναι ικανοί να τα υπομένουν, ώστε να πιάσετε τους στόχους του προγράμματος. Προσδιόρισε μάλιστα και τα πεδία όπου πρέπει να παρθούν αυτά τα μέτρα, πολύ κοντά στη γραμμή... Μητσοτάκη: δραστικές περικοπές (και απολύσεις) στο Δημόσιο, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, νέο αντιασφαλιστικό νόμο, κατάργηση των φοροαπαλλαγών για τα πιο φτωχά στρώματα.
'Ολα δείχνουν ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζεται, για νιοστή φορά στη νέα εποχή που άνοιξε ο Γιώργος Παπανδρέου στο Καστελόριζο, ως μπαλάκι του πινγκ- πονγκ στον ακήρυκτο, αλλά κλιμακούμενοοικονομικό “πόλεμο” μεταξύ ΗΠΑ- Γερμανίας. Δεν πρόκειται για προπαγανδιστική υπερβολή.
Προ ημερών, ο πρόεδρος της επιτροπής οικονομικών του γερμανικού κοινοβουλίου, Πέτερ Ραμσάουερ, με συνέντευξή του στην εφημερίδα Welt am Sonntag, κατηγόρησε ευθέως τις ΗΠΑ ότι έχουν εξαπολύσει “οικονομικό πόλεμο” εναντίον της χώρας του με αφορμή την επιβολή εξοντωτικού προστίμου 14 δισ. δολαρίων (13 δισ. ευρώ) στην Deutsche Bank από το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης. Μια απόφαση που φέρνει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση την Άγνκελα Μέρκελ: Αν η Γερμανίδα καγκελάριος υποχρεωθεί να διασώσει και πάλι με λεφτά των φορολογουμένων τη ναυαρχίδα του γερμανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος σε χρονιά εκλογών, το πολιτικό κόστος για τον κυβερνώντα συνασπισμό μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά υψηλό.
Από την πλευρά του, ο ευρωβουλευτής Μάρκους Φέμπερ, από το κόμμα CSU, δηλαδή τους Βαυαρούς σύμμαχους της Μέρκελ, δήλωσε ότι το πρόστιμο εναντίον της Deutsche Bank ήταν, ουσιαστικά, απαντητικό πλήγμα (tit for tat) της Ουάσιγκτον για το ισόποσο πρόστιμο (13 δισ. ευρώ) που επέβαλαν οι Βρυξέλλες στην αμερικανική πολυεθνική Apple για την τεράστια φοροδιαφυγή της στην Ευρώπη (πλήρωνε... 0,005% φόρο επί των κερδών της στην ευρωπαϊκή βάση της, την Ιρλανδία).
Με τη σειρά του, ο Τζακ Λιου κατηγόρησε τη Γερμανία ότι η επιβολή εξοντωτικού προστίμου στην Apple ήταν έμμεση μορφή προστατευτισμού, απειλώντας, ουσιαστικά, να σύρει τους Ευρωπαίους στο δικαστήριοτου Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Νωρίτερα, ο αναπληρωτής κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Μέρκελ, Μίκαελ Φουκς, είχε κατηγορήσει τις ΗΠΑ και πάλι για “οικονομικό πόλεμο” με αφορμή το τεράστιο πρόστιμο, ύψους 16,5 δισ. δολαρίων, που επέβαλαν στη Volkswagen με αφορμή την απάτη με τα υποτίθεται “καθαρά”αυτοκίνητα που κατασκεύαζε η γερμανική πολυεθνική στις ΗΠΑ.
Αν βάλει κανείς στο λογαριασμό τηνκατάρρευση των συνομιλιών για τη διατλαντική συμφωνία εμπορίου, τη διαβόητη ΤΤΙΡ, η εικόνα τωνεντεινόμενων αντιθέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας στο οικονομικό πεδίο αναδύεται αβίαστα.
Σ'αυτό το φόντο, οι δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι εκπρόσωποι της μνημονιακής Ελλάδας αντιμετωπίζουν τη γνωστή μοίρα των βατράχων του βάλτου, όπου τσακώνονται τα βουβάλια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου