Οχτώ χρόνια τώρα η χώρα κατρακυλά στα Τάρταρα της απέραντης φτωχοποίησης. Αλλά η εικονική αισιοδοξία των εκάστοτε κυβερνώντων παραμένει πάντοτε παρούσα.Η ανάπτυξη έρχεται μας λένε οι σημερινοί εδώ εκπρόσωποι της ευρωφυλακής, ακολουθώντας το αντίστοιχο παράδειγμα των προηγούμενων. Μας διαβεβαιώνει ο πρωθυπουργός ότι, η ανάπτυξη όπου νάναι ξεμυτίζει στη γωνία. Αμέτρητες φορές, ο κορυφαίος ευρωφύλακας Ιωάννης Στουρνάρας, ανέφερε τα ίδια. Τα ίδια και ο νέος Υπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητριου έν;ας υποτίθεται σοβαρός άνθρωπος που μέχρι χθές φλέρταρε με το Grexit. Παρόμοιες μπούρδες εικονικης αισιοδοξίας ακούμε εδώ και οχτώ χρόνια. Όμως, φευ, όλες αυτές οι υπερφίαλες αισιόδοξες προβλέψεις για έλευση άσπρων ημερών, μοιάζουν με τον ουρανό που όσο τον πλησιάζεις, τόσο απομακρύνεται.
Ματαιώνονται με μια κανονικότητα που καταντάει πλέον βαρετή και θα έπρεπε τουλάχιστον να προβληματίζει. Φαίνεται ότι τα μαθήματα δε γίνονται παθήματα. Αλλά στο κάτω κάτω της γραφής, τι έχουν να χάσουν οι Πρωθυπουργοί, οι Υπουργοί, οι μαγαλοτραπεζίτες και οι σφογγοκωλάριοι τους μας, αφού έτσι κι΄αλιώς η αξιοπιστία δεν υπήρξε ποτέ το φόρτε τους. Για να μην αναφερθούμε φυσικά στους μεγαλοδημοσιογράφους.
Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, η ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει ποτέ μέσα στην ευρωφυλακή. Καμιά οικονομική θεωρία, ριζοσπαστική, Κεϋνσιανή, νεοφιλελεύθερη, δεν υποστηρίζει ότι μπορεί σε περίοδο βαθιάς ύφεσης να έρθει η ανάκαμψη με υφεσιακές πολιτικές και ένα σκληρό νόμισμα.
Εκτός από τη θεωρία, το ίδιο επιβεβαιώνει και η πράξη. Πέρα από την ακραία ελληνική τραγωδία, το δρόμο της συνεχιζόμενης μιζέριας επί οχτώ χρόνια ακολουθούν όλες οι νότιες ευρωζωνικές χώρες. Και ολόκληρη η ευρωζώνη βρίσκεται στην ουρά της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, την ίδια ώρα όπου χώρες με χαλαρή νομισματική πολιτική και υποτιμώντας ελαφρώς τα νομίσματά τους, με στήριξη των εξαγωγών και προστασία από αθέμιτες εισαγωγές, σημειώνουν αλματώδη ανάπτυξη.
Όμως εμείς επιμένουμε στα ίδια και τα ίδια, με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πρόταση. Γιατί έτσι θέλουν τα αφεντικά που έχουν τους δικούς τους λόγους για το σκοπό αυτό.Μέχρις ότου γυρίσει ο ντουνιάς όπως έχει αρχίσει να φα'ίνεται από το Brexit και από τις ν8 Νοεμβρίου 2016. Προφανώς η ελπίδα πεθαίνει τελευταία
Όμως εμείς επιμένουμε στα ίδια και τα ίδια, με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πρόταση. Γιατί έτσι θέλουν τα αφεντικά που έχουν τους δικούς τους λόγους για το σκοπό αυτό.Μέχρις ότου γυρίσει ο ντουνιάς όπως έχει αρχίσει να φα'ίνεται από το Brexit και από τις ν8 Νοεμβρίου 2016. Προφανώς η ελπίδα πεθαίνει τελευταία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου