Γιώργος Κακαρελίδης
Καλέ, τί θρῆνος καὶ κοπετός, ἀπὸ τὴν κατεστημένη
τσιμπουροελίτ τῆς Ἑλλάδος; Τί μαῦρες πλερέζες φόρεσαν τὰ βοθρομίντια τῆς χώρας;
Τί ὑστερικές ἀντιδράσεις ἀπὸ ὅλα τὰ μνημονιακά κόμματα; Τὶ ἐπιζήμιες γιὰ τὴν
Πατρίδα, ἀπὸ τοὺς ἀπάτριδες κυβερνῆτες καὶ τοὺς ἐξ’ ἴσου, πλὴν μελλοντικούς, ὅπως
μακάριοι πιστεύουν, τῆς ἀντιπολίτευσης; Τὶ ἐπιμονὴ στὴν χειράντληση βλακείας, ἀπὸ τοὺς
δῆθεν
διανοούμενους καὶ τοὺς πανεπιστημιακούς λυμεῶνες κάθε ξεροκόματου, ποὺ τοὺς πετᾶ
ἡ μαύρη προπαγάνδα κάθε Σορου, σαρακίου καὶ κάθε διεθνῶς, πλὴν ἀντικρατικῶς, δρῶντος;
Τἲ κρωγμοί ἀπὸ τὸ πτωχοτραπεζοκρατικό συνονθύλευμα, ποὺ
σᾶς ἀπομυζᾶ τὸ αἷμα καὶ τὸν πλοῦτο, προβάλλοντας εἰκονικά δῆθεν κέρδη,
μελλοντικές ἀποδόσεις ποὺ ἀποδεικνύονται φούμαρα, κι’ἕνα ἑσμό γιάπηδων, ποὺ
νόμισαν ὅτι βρῆκαν τό ἀεικίνητο. Τό financialization! Μετατροπὴ τῶν παραγωγικῶν ἐπενδύσεων
σὲ χάρτινους τοξικούς τίτλους χρέους!
Τὸ χειρότερο, ὅτι σᾶς πέρασαν ὅλες αὐτές τὶς καραμπινᾶτες
μ@λακίες, σὰν ἀπόσταγμα σοφίας, μὲ τὴν ἀδίστακτη συνέργεια ἀκαδημαϊκῶν τῆς κακιᾶς,
γιὰ σᾶς, ὥρας, πλὴν ἀποδοτικῆς γιὰ τὴν τσεπάρα τους..
Χιλάδες θέσεις πανεπιστημιακές ἐξεθείαζαν τὴν
χρηματοπιστωτική παράνοια,χιλιάδες «ντοκτορά» πιστοποιοῦσαν τὸ ἀπόλυτο τίποτα,
χιλιάδες βιβλία ἐκδίδονταν κυριολεκτικά, μαζί μὲ τὸ δῆθεν σοβαρό συγγραφικαριό
τους, καὶ χιλιάδες μίντια ἔκρωζαν στ’αὐτιά σας ἐνῶ τὰ μάγκωναν ἀπὸ τὸ ἐπιχειρηματικοτραπεζικό
σύστημα σμπρώχνοντὰς σας, νὰ ξεπουληθῆτε γιὰ νὰ σκλαβωθῆτε ἐσαεί!
Σᾶς ἔφτιαχναν μεθοδικά μιά πυραμιδάρα, ποὺ περιἐκλειε τὴν
γῆ ὁλάκερη καὶ ἐσεῖς, χειροκροτούσατε, ἐπειδὴ ἡ ἀστυνομία ἔπιανε, ποῦ καὶ ποῦ,
θαμῶνες σὲ κανά καφενέ τοῦ χωριοῦ νά παίζουν .... Θανάση.
Μὰ ὁ Θανάσης ἦταν χριστιανοπροσκοπικό παιχνίδι,
νηπιαγωγείου, μπροστά στὶς μεθοδεύσεις καὶ τὰ ὄργια τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ
συστήματος καί τῶν παραλείψεων καί ποινικῶν εὐθυνῶν, τὸ λιγώτερο, τῶν κεντρικῶν
τραπεζιτῶν.
Ἕνα παιχνίδι, ὅπου οἱ δολοφονίες τουλάχιστον χαρακτήρων,
ἦταν στὸ πρόγραμμα σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο.
Γιατὶ δὲν ἤθελε καί πολύ φιλοσοφία ὥστε
νὰ καταλάβῃ κι’ὁ πιό ἀδαὴς ὅτι οἱ ἴδιοι οἱ φυσικοί νομοι, λένε πολύ ἁπλᾶ, ὅτι δὲν
μπορεῖς νὰ κερδίσῃς χωρὶς νὰ χάσῃ κάποιος ἄλλος. Καί ὅτι ἡ ἐπιτροπὴ τῶν
Βραβείων Νομπελ, εἶχε ἁπλῶς “ξεπουληθῇ”, ὅταν βράβευσε(!!) tῷ 1997 «ἀκαδημαϊκούς» (R.Merton, Myron Schole) , ποὺ ἰσχυρίζονταν
ὅτι εἶχαν βρῆ τὸν τρόπο νὰ κερδίζουν ...ὅλοι, μὲ τὶς ἐξισώσεις τους γιὰ τὴν
τιμολόγηση χρηματοπιστωτικῶν «προϊόντων» καὶ τὴν ἀξιολόγηση ρίσκου, ἀπὸ τὶς
ανοησίες τῶν ὁποίων προέκυψαν τὰ παράγωγα ποὺ τίναξαν τὴν οἰκονομική Γῆ, στὸν ἀέρα.
Οἱ ἴδιοι νόμοι,λένε ἐπίσης, ὅτι ὄχι μόνο ὅτι δὲν μπορεῖς
τελικά νὰ κερδίσῃς, ἀλλά ὅτι τό πολύ ποὺ μπορεῖς νὰ πετύχῃς εἶναι νᾶσαι γιά πολύ
λίγο, στά ἴσα σου.
Μόνο ἡ Βασίλισσα τῆς Ἀγγλίας ὄρθωσε, μόνη της, τὸ
άνάστημά της, μπροστά σ’ὅλο αὐτό τό ὄργιο καί τούς στιγμάτισε μπογιατίζοντάς
τους μέ κατράμι καί πούπουλα, ὅταν τούς ρώτησε γιατὶ ὅλοι ἐσεῖς δὲν προβλέψατε
τὰ αὐτονόητα. Παρ’ὅτι πάλι ἐγκαίρως ἐπεσήμανε τόν κατήφορο.Ὅπως πάλι ἡ ἴδια
στάθηκε ἀκλόνητη, σὲ Σειρῆνες καὶ Σκύλλες, δείχνοντας τό Brexit.
Ὁ Τράμπ, εἶναι βέβαιο, θὰ κοιτάξῃ μόνο τό συμφέρον τῆς
Πατρίδος του. Καὶ κανενός ἀπάτριδος ἤ ὑπερθενικοῦ ὀργανισμοῦ τὸ συμφέρον. Καί δὲν
θὰ ἀνεχθῇ φληναφήματα ἐνάντια στό ἔθνος κράτος του. Τό πρόβλημα εἶναι τὰ ἐξεωνημένα
μυαλά τῶν ἰθυνόντων, σ'αὐτὴν τὴν μικρὴ γωνιά τῆς Γῆς. Τὴν δικὴ μας. Ποὺ ἔχουν
βαλθῆ νὰ ξεπουλήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου