Κώστας Στούπας 
Την προπερασμένη εβδομάδα ο κ. Τόμσεν στη Νέα Υόρκη φέρεται να εισηγήθηκε στην κα Λαγκάρντ την αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα.Κατά τον κ. Τόμσεν η κατάσταση στην Ελλάδα δεν επιτρέπει την οικονομική ανάκαμψη. Κατά τον ίδιο καμία ελληνική κυβέρνηση στο
παρόν και στο
μέλλον δεν θα μπορέσει να οδηγήσει τη χώρα στην ανάκαμψη, την ώρα που υπάρχουν ζητήματα, όπως η αναδιάρθρωση του χρέους και οι μεταρρυθμίσεις, που προχωρούν με αργούς ρυθμούς. Στο σημείο αυτό ο κ. Τόμσεν κάνει λάθος, οι μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν απλά με αργούς ρυθμούς. Δεν προχωρούν καθόλου.  Αν εξαιρέσει κανείς κάποιες μεταρρυθμίσεις όπως η Διαύγεια, το πρόγραμμα Ήλιος που μάθαμε πόσους συνταξιούχους έχουμε, την καταμέτρηση των δημοσίων υπαλλήλων, τον Καποδίστρια, ελάχιστα πράγματα έχουν συμβεί αυτά τα 7 χρόνια. Πέραν φυσικά της αύξησης φόρων και των μειώσεων μισθών και συντάξεων...
Πόσο μάλλον που κατά την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται αλλά υπάρχουν παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, τον τύπο, τις ανεξάρτητες αρχές που πάνε τη χώρα πολύ πιο πίσω κι από εκεί που βρισκόταν. 
Η κυβέρνηση, το οικονομικό επιτελείο αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσωπικά τις τελευταίες εβδομάδες "πουλούσαν" το σενάριο του κλεισίματος της αξιολόγησης, μιας ρύθμισης του χρέους, της συμπερίληψης των τραπεζών στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και ανάπτυξη της τάξης του 2,7% για το 2017.
Ούτε το χρηματιστήριο, ούτε τα ομόλογα, ούτε κανένας άλλος δείκτης δεν προεξοφλεί  ανάκαμψη ούτε  καν 1% όχι 3%...
Όποιος περιμένει ανάπτυξη, επενδύσεις ή έστω επιστροφή των καταθέσεων με capital controls είναι τουλάχιστον αφελής. Αφελής είναι και όποιος πιστεύει πως υπάρχει Έλληνας ή ξένος καταθέτης ή επενδυτής που θα εμπιστευθεί την περιουσία του σε κάποια κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, του ανθρώπου που άλλα λέει το πρωί και άλλα το βράδυ...
Λίγες μέρες μετά την αποκάλυψη της εκτίμησης του Πολ Τόμσεν για την αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ελλάδα, το Eurogroup όπως ήταν φυσικό με βάση την πρόοδο ψήφισης των προαπαιτούμενων, δεν ενέκρινε τη δόση των 2,8 δισ. ευρώ στο σύνολό της αλλά τμηματικά.
Η απόφαση μαρτυρά πρόθεση στάσης αναμονής μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο στην Ευρώπη μετά τις γαλλικές και γερμανικές εκλογές την Άνοιξη και του χρόνου το Φθινόπωρο.
Μοιραία όπως ήταν αναμενόμενο το ζήτημα του Grexit άρχισε να επανέρχεται στην επιφάνεια και ας έχει περάσει μόνο κάτι λίγο παραπάνω του ενός χρόνου από το περσινό δημοψήφισμα. Τα σενάρια "κουρέματος" και εξώθησης της Ελλάδας εκτός ευρώ επανήλθαν στο γερμανικό τύπο που σημαίνει έχουν αρχίσει να συζητούνται πίσω από τις κλειστές πόρτες της καγκελαρίας.  Ιδού το ρεπορτάζ:
Σε αδιέξοδο βλέπει η εφημερίδα Die Welt τη γερμανική κυβέρνηση: "Το γεγονός ότι το ΔΝΤ απειλεί να εγκαταλείψει το κλαμπ των δανειστών, φέρνει τη γερμανική κυβέρνηση σε πολύ δύσκολη θέση. Διότι το κοινοβούλιο είχε θέσει ως όρο τη συμμετοχή των αυστηρών ελεγκτών του ΔΝΤ προκειμένου να συμφωνήσει στο τρέχον πακέτο στήριξης, αφού υπάρχει έντονη δυσπιστία απέναντι στην Κομισιόν, η οποία τηρεί πιο ενδοτική στάση. Εάν το ΔΝΤ δεν συμμετέχει πλέον οικονομικά, θα είναι σχεδόν ανέφικτο για το μεγάλο συνασπισμό να πείσει τους πολίτες ότι "η Ελλάδα δεν είναι ένα τεράστιο βαρέλι χωρίς πάτο". Το άρθρο υπό τον τίτλο "Κούρεμα χρέους και μετά αντίο!" καταλήγει στο παρακάτω σενάριο όσον αφορά την οικονομική και ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας: "Στην καλύτερη περίπτωση η αποχώρηση του ΔΝΤ θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή για μια ειλικρινή συζήτηση σχετικά με ένα γενναιόδωρο κούρεμα χρέους για την Ελλάδα - με παράλληλη αποχώρησή της από τη νομισματική ένωση".
Σχεδόν μια επταετία μετά τη χρεοκοπία του 2010 η Ελλάδα συνεχίζει να βουλιάζει χωρίς να αλλάζει. Χαρακτηριστικό είναι πως μετά τη μνημονιακή "κωλοτούμπα" Τσίπρα πέρυσι το καλοκαίρι, η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει επιτυχία στο στόχο της να βγει η χώρα στις αγορές. Να καταφέρει δηλαδή η χώρα το 2017-18 να φτάσει εκεί που  ήταν το 2014.
Τούτα όλα συνηγορούν πως μια κατάρρευση για την ελληνική οικονομία και ένα σοκ για την ελληνική κοινωνία είναι ξανά στον ορίζοντα.
Δυστυχώς από την αρχή αυτής της κρίσης κανείς από τους πολιτικούς δεν εξήγησε πως το δίλημμα για τον Έλληνα συνταξιούχο και δημόσιο υπάλληλο δεν είναι σύνταξη 1.200 ευρώ  ή σύνταξη 800 αλλά σύνταξη 700 πάνω από τα 65  ή σύνταξη (αγοραστικής δύναμης) 70 ευρώ που σημαίνει σύνταξη... τίποτα!
Το ίδιο ισχύει και για το δημόσιο υπάλληλο και τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα οι οποίοι (οι τελευταίοι) έχουν πληρώσει μέχρι τώρα το μεγαλύτερο κόστος της κρίσης και των προσπαθειών όλων των κυβερνήσεων να προστατέψουν το πελατειακό κράτος...
Η έξοδος μιας αδύναμης οικονομίας από μια νομισματική ζώνη που όλες οι άλλες οικονομίες είναι ανταγωνιστικότερες είναι καταστροφή για την ισοτιμία του νέου εθνικού νομίσματος της πρώτης.
Δίνει σε κάποιους πολιτικούς απατεώνες την ψευδαίσθηση πως μπορεί να διατηρήσουν την εξουσία αφού θα ελέγχουν το πρίντερ εκτύπωσης εθνικού νομίσματος και θα ταΐζουν τους πελάτες τους. Η αξία του νομίσματος που θα εκτυπώνεται το πρωί, το βράδυ θα έχει εξανεμιστεί και όταν οι πελάτες καταλάβουν τι έχει συμβεί θα τους καταπιούν... Αλλά τότε θα είναι αργά.
Ναι μετά από μια πενταετία που αφού θα έχει προκύψει ένα αυταρχικό καθεστώς που θα επιβάλει τάξη στο πολιτικό χάος και θα εφαρμόσει λιτότητα πιο σκληρή από του Σόιμπλε, το εθνικό νόμισμα θα αρχίσει να αποκτά υπόσταση και οι δουλειές θα ανοίξουν.
Τότε θα μιλάμε όμως για οικονομία Μπαγκλαντές και Βιετνάμ γιατί η Βουλγαρία θα έχει ξεφύγει μπροστά...
Οι επόμενοι 12 μήνες αναδεικνύονται ιδιαίτερα κρίσιμοι για το μέλλον της Ελλάδας εντός εκτός Ευρωζώνης, αλλά και για την ίδια την τύχη της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. στο σύνολό τους. Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή δείχνουν πως τα επόμενα χρόνια θα είναι κρίσιμα και για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας...