Πολλά δισ. κερδίζει από τα Μνημόνια η Γερμανία

Ανδρέας Καψαμπέλης

Γιατί οι απειλές του Σόιμπλε και του Βερολίνου δεν έχουν ουσία! Η επαναφορά του Grexit και τα θεσμικά και ουσιαστικά εμπόδια στην Ε.Ε.

Aπό τη στιγμή που βάλτωσαν οι συζητήσεις με τους δανειστές για τη δεύτερη αξιολόγηση άρχισε να αναβιώνει και η απειλή του Grexit, χωρίς όμως να είναι πραγματική!

 Μάλιστα, η κλιμάκωση της φραστικής αντιπαράθεσης μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου τα τελευταία εικοσιτετράωρα -με αποκορύφωμα τη δήλωση Σόιμπλε ότι δεν έχει «καμιά κατανόηση» στον Ελληνα πρωθυπουργό και την υπαινικτική απάντηση Τσίπρα για «καλά Χριστούγεννα και καλή καρδιά» σε όσους «δεν είναι καλά στην ψυχή τους»- προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση, εντείνει την αβεβαιότητα και τροφοδοτεί περαιτέρω τους φόβους για τη θέση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Η μεγάλη επιτυχία του Β. Σόιμπλε έως τώρα δεν είναι τόσο το γεγονός ότι έχει επιβάλει στα χρόνια των Μνημονίων όλες τις επιλογές του στη χώρα μας, όσο τα εργαλεία που έχει χρησιμοποιήσει για να το επιτύχει. Και το σημαντικότερο από αυτά δεν υπήρξε άλλο από τη δαμόκλειο σπάθη της εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν θα είχε ασφαλώς αυτή τη δυνατότητα αν δεν «ανταποκρίνονταν» στην απειλή και όλες οι έως σήμερα ελληνικές κυβερνήσεις.

Διαφωνίες

Εν μέσω και των διαφωνιών Κομισιόν και ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα, το σενάριο του Grexit προβάλλεται πάλι ως ο μεγαλύτερος κίνδυνος στην περίπτωση που δεν ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση με την -επί της ουσίας- αποδοχή νέων μέτρων από τη χώρα μας και την εφαρμογή τέταρτου Μνημονίου μετά το 2018. Το μόνο, όμως, που φαίνεται ότι έχει εφαρμογή εν προκειμένω είναι το απόφθεγμα που χρησιμοποιούσε ο Γκέμπελς, ότι «όσο μεγαλύτερο το ψέμα και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται τόσο πιο πιστευτό γίνεται».

Οπως επισημαίνουν χαρακτηριστικά στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ευρωπαϊκές πηγές, μπορεί να συμβεί οτιδήποτε άλλο, Grexit όμως δεν προβλέπεται. Καταρχάς, στις ευρωπαϊκές συνθήκες δεν περιλαμβάνεται καμία πρόβλεψη για έξοδο οποιασδήποτε χώρας από την ευρωζώνη. Και, δεύτερον, εάν επρόκειτο να γίνει κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να δρομολογηθεί εγκαίρως η αναγκαία αλλαγή των σχετικών συνθηκών.

Χρεοκοπία

Ούτε η μία προϋπόθεση συντρέχει ούτε η άλλη. Οι δανειστές απειλούν σταθερά τη χώρα μας με το Grexit, σε συνδυασμό με τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, από την αρχή της μνημονιακής κρίσης. Υστερα από τις «εμπειρίες» του 2010 με την κυβέρνηση Παπανδρέου και του 2012 με την κυβέρνηση Σαμαρά, το ίδιο όπλο χρησιμοποιήθηκε και το 2015, όταν πια στην εξουσία είχε έρθει ο κ. Τσίπρας. Ομως έως τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, αφενός, συντασσόταν με την άποψη ότι δεν μπορεί να αποπεμφθεί η χώρα μας από τη ζώνη του ευρώ και, αφετέρου, διατηρούσε ως εφεδρική τη γραμμή ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ», όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο κ. Τσίπρας. Το διαπραγματευτικό πρόβλημά του είναι ότι πλέον έχει αλλάξει όχθη.

Η μεγάλη στροφή του περσινού καλοκαιριού από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε περιεχόμενο και υπόσταση στην κούφια έως τότε απειλή του κ. Σόιμπλε. Καθ’ όλο το κρίσιμο διάστημα ήταν σταθερή η επωδός ότι απειλείται η θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη και μάλιστα στο όνομα αυτού του κινδύνου ο κ. Τσίπρας δικαιολόγησε την εν μια νυκτί μετατροπή του «Οχι» του δημοψηφίσματος σε «Ναι» με την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου. Την ίδια περίοδο οργίαζαν τα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα ξένων εντύπων περί επερχόμενου Grexit, δημιουργώντας κλίμα πανικού στην ελληνική κοινωνία, ενώ ταυτόχρονα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας και κάποια e-mails Ευρωπαίων αξιωματούχων.

Επίσης, ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος παλαιότερα έκανε και την πρόταση για «βελούδινο διαζύγιο» στον Ευ. Βενιζέλο, διακίνησε στις αρχές του φθινοπώρου του 2015 έγγραφο μεταξύ των ομολόγων του στο οποίο αναφερόταν στην ανάγκη μελλοντικής τροποποίησης των συνθηκών, ώστε να είναι εφικτή η χρεοκοπία μιας χώρας εντός της ευρωζώνης. Οι διαρροές όλων αυτών των κειμένων ήταν εσκεμμένες, αποκλειστικά για λόγους δημιουργίας εντυπώσεων και πίεσης, ειδικά προς την Ελλάδα.

Οπως αποκαλύπτουν οι ίδιες πηγές ενισχύοντας αυτό το συμπέρασμα, μολονότι έχει περάσει σχεδόν ενάμισι έτος, καμία σχετική προετοιμασία δεν έχει προχωρήσει και καμία διαδικασία δεν έχει δρομολογηθεί. Το θέμα δεν είναι τυπικό ή γραφειοκρατικό, αλλά ουσιαστικό. Ο τρόπος που λειτουργεί η ευρωπαϊκή μηχανή είναι τέτοιος, που για να προβλεφθεί μηχανισμός εξόδου από τη ζώνη του κοινού νομίσματος απαιτείται συστηματική και σε βάθος προεργασία για την αλλαγή στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ειδικά η τυπολατρία των Γερμανών και προσωπικά του κ. Σόιμπλε αποτελεί ακόμη έναν λόγο που θα επέβαλε να έχει αξιοποιηθεί το ενδιάμεσο διάστημα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ωστόσο, όχι μόνο δεν συνέβη απολύτως τίποτε, αλλά επανειλημμένως, μετά την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου, όλοι τόνιζαν τη συνοχή της ευρωζώνης. Μόλις την Τετάρτη ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών «θυμήθηκε» πάλι ότι «με το σημερινό μοντέλο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης υπάρχει κάποια κόπωση και δεν αποκλείω να υπάρξουν θεσμικές αλλαγές στην Ευρώπη».

Η σύγχυση που προκαλείται την ίδια ώρα με το Brexit είναι σε μεγάλο βαθμό σκόπιμη. Η Βρετανία, που αποφάσισε μόνη της με το δημοψήφισμα να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση, δεν ήταν καταρχάς μέλος της ευρωζώνης. Επίσης, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα έχει τη νομική ιδιομορφία ότι προβλέπεται διαδικασία αποχώρησης από την Ενωση, αλλά όχι από τη ζώνη του ευρώ. Είναι εύλογο, βεβαίως, ότι αν φύγει μια χώρα από την Ε.Ε., θα πρέπει να εγκαταλείψει και το ευρώ. Την ίδια ώρα, όμως, έχουν αναγνωρισμένο ως επίσημο νόμισμα το ευρώ χώρες όπως το Μαυροβούνιο, που δεν ανήκει καν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ είναι de facto νόμισμα και στο αμφισβητούμενο Κοσσυφοπέδιο! Ολα αυτά δείχνουν ότι η απειλή περί Grexit, που επανέρχεται αυτές τις ημέρες στην επικαιρότητα, προσκρούει -ακόμη κι αν ήταν αληθινή- σε ένα πλέγμα θεσμικών και ουσιαστικών εμποδίων. Πέραν τούτων όμως συντρέχουν και άλλοι, περισσότερο πραγματικοί λόγοι, που δεν πρόκειται να «αφήσουν» τον κ. Σόιμπλε (όσες απειλές κι αν εκτοξεύει) να ωθήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης.

Χρυσοφόρος

Η χώρα μας ακόμη και υπό τις σημερινές συνθήκες θεωρείται, σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές, χρυσοφόρος για τη Γερμανία. Είναι ενδεικτικό ότι όσο κι αν πανηγυρίζει η ελληνική κυβέρνηση για τη συμφωνία των βραχυπρόθεσμων μέτρων του δημόσιου χρέους, αποκρύπτεται ότι με το σταθερό επιτόκιο, στα επίπεδα που συμφωνήθηκε, οι δανειστές διά του ESM θα αποκομίσουν τις προσεχείς δεκαετίες αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ ως πρόσθετο κέρδος από την Ελλάδα.  Η δε Γερμανία με το 26,9% των δικαιωμάτων ψήφου, ως κυριότερος χρηματοδότης, ελέγχει και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, ο οποίος άλλωστε, παρά όσα λέγονται, διαθέτει υπερεπαρκή κεφάλαια για να καλύψει την Ελλάδα και μόνο η Ιταλία, λόγω του μεγέθους της, θα αποτελούσε πλέον πραγματικό κίνδυνο...

Πηγή: https://goo.gl/iuiPlH